Het wordt tijd dat ik de bloemetjes ga buiten zetten. Dat bedoel ik letterlijk en niet figuurlijk. Zie foto.
Altijd als ik (wij) thuiskom uit Afrika in Bergen op Zoom staat er een bosje bloemen van de buren op tafel. Dit keer een prachtige bos tulpen. Voor mijn verblijf in Noorwegen stonden ze nog fier overeind. Nu hebben ze hun kracht verloren. Ze verhuizen naar de groen container. De witte rozen – avalanches – bij de foto van Ine houden het traditioneel wat langer vol. Wist je trouwens dat ‘avalanche’ in het Nederlands ‘lawine’ betekent? Ik was me daar niet van bewust totdat Kjetil een paar dagen geleden in Noorwegen me een actieve ‘avalanche’ aanwees in de bergen bij Flatdal – Telemark. Een heuse lawine wat daar vrij vaak voorkomt. Een witte sneeuw-stroom schoof de bergflank af. Een mooi zicht.
Over bloemen gesproken. In Nederland en België zie ik overal krokussen en narcissen. Erg vroeg in het jaar. En de Japanse kerselaars in ons straatje staan al in bloei. Volop roze blaadjes en het is nog steeds februari. Een vroeg voorjaar. Je hoort mij niet klagen hoor. Ik ben benieuwd naar onze tuin in Maputo. Ik weet dat de kruiden en de groenten het goed doen maar de meeste bloemen zijn traag-bloeiers of verdommen het om op te komen. Waarom? Ik weet het niet. Te warm? Te arme grond? Of moet ik gewoon meer geduld hebben?
In Bergen op Zoom gaan ze de komende dagen de bloemetjes wel figuurlijk buitenzetten. ‘Vastenavend’ – Bergs carnaval. Vier dagen dweilen door het Krabbegat. De kielen, bontjassen, gekke hoedjes en de gordijnen liggen klaar. Het is niet mijn feest maar misschien ga ik toch even de stad in. Even sfeer proeven …