Op een terras in Maputo, eerder vandaag.
Hij: “Heb je vers fruitsap?” Zij: “Ja.” Hij: “Welke sapjes?” Zij: “Sinaasappelsap, ananas en gemengd.” Hij: “Gemengd, betekent dat sinaasappelsap en ananas door elkaar?” Zij: “Nee, dat is papaja, avocado en aardbei.” Hij: “Oké, zo’n fruitcocktail alsjeblieft”.
Tien minuten later.
Een vers sapje in Maputo
Een vol glas – met een verse regenboog van fruit. Van onder naar boven: papaja – avocado – aardbei. Meer dan verrukkelijk. De smaak-sensatie is geweldig. Via het meegeleverde rietje drink je eerst de papaja. Dik en fruitig en half-zoet. Daarna volgt de avocado. Ook dik maar minder zoet. Het laatste restje avocado smaakt al een stuk zoeter want er is al een klein beetje aardbei naar beneden gezakt. En het geheel wordt afgerond met de laatste slokken (slurpjes) vers aardbeiensap. Mijn dag kan niet meer stuk. En ik hoef geen lunch vandaag, enkel twee kleine, verse bananen.
Ik kan me niet herinneren dat ik dit sapje eerder heb gedronken in Mozambique. In Ethiopië heel vaak. Zeker de combinatie papaja / avocado is daar heel populair. In Afrika is de avocado honderd procent een fruitsoort. Vaak gepureerd met citroen en suiker. Dat is de manier om veel vruchten voor langere tijd te bewaren want de avocado-oogst is kortstondig en overvloedig.
Wij – in Europa – kennen de avocado eerder als een onderdeel van een voorafje. Hartig en zeker niet zoet. In een salade, met een beetje zout en peper en een scheutje olijfolie. Al dan niet met een garnalencocktail of rauwe ham. Of als guacamole – de overheerlijke Mexicaanse dipsaus met een stukje stokbrood of ciabatta.
