Al vanaf de eerste dag dat ik blog (1 januari 2011) hanteer ik hetzelfde principe. Ik schrijf een stukje en ik voeg er een foto aan toe. Meestal foto’s die ik zelf heb gemaakt. Soms met een foto van Pixabay – of vergelijkbare sites – want die foto’s zijn rechten-vrij.
Lang was ik in de gedachte dat ik ook foto’s kon (mocht) gebruiken die ik her en der op het wereldwijde web vond. Dat deed ik dan ook meestal met bronvermelding. Een collega-blogger attendeerde me op dit misverstand. Waarvoor dank K. Ik ben er één keer op aangesproken. Via een mail. Ik schreef een stukje over Joost Zwagerman en gebruikte een foto die ik de dagen rond zijn dood veelvuldig aantrof op internet. De fotograaf van de foto stuurde me een mail (of reactie) waarin hij mij opdroeg die foto te verwijderen. Dat heb ik uiteraard gedaan. Hoe wist hij van het bestaan van mijn foto? Waarschijnlijk omdat ik zo keurig was geweest om zijn naam als bron te vermelden. Zou hij werkelijk elke avond zijn eigen naam invoeren bij Google en kijken waar hij opduikt? Vast niet …
Goed. Ik moet dus geen foto’s meer gebruiken waar mogelijk auteursrecht op rust. Want zelfs dit soort blogs – beetje ouwehoeren zonder enige commerciële bijbedoeling – valt onder de strenge eisen van copyright.
Ik voel wel dat het een soort rem zet op mijn inspiratie. Ik hou van taal maar ook van beeld. Ik wil niet enkel tekst produceren. Is dat raar? Uiteraard komen jullie hier meeLEZEN en veel minder meeKIJKEN. Maar toch …
Het betekent dat ik mijn telefoon wat vaker zal gebruiken om een foto te maken. Zoals hieronder …
Beeld in Zandvoort
Nu is de vraag: “Mag ik deze foto publiceren op mijn blog?” Ik hoop van wel want bij deze heb ik dat besluit genomen. Jullie kunnen deze foto zien. Ik heb die foto zelf gemaakt. Dus geen vuiltje aan de lucht. Denk ik. Nu rest de vraag of de kunstenaar die dat beeld heeft gemaakt dat ook goed vindt? Ik herinner me niet of er een bordje stond tussen het gras. Ik liep er toevallig langs op één van mijn dagelijkse wandelingen. Ik moet dus op internet gaan zoeken of ik iets meer te weten kom over dit beeld.
Na flink zoeken (surfen) vind ik de volgende informatie. Het bronzen beeld heet “The seas of She” van Marc Sjerps. Ik zoek nog wat verder en vind onderstaande tekst.
Op vrijdag 22 september, 17.00 uur, onthulde wethouder G. Toonen, met onder andere Kunst & Cultuur in de portefeuille, het beeld ‘The Seas of She’, dat onlangs door de Stichting Kunstcircus is aangekocht en wat door de stichting welwillend in bruikleen is gegeven aan de gemeente. De aanwinst staat op de Boulevard Paulus Loot, ter hoogte van huisnummer 37. De Zandvoortse kunstenaar Mark Sjerps creëerde een gestileerde vrouwfiguur in de traditie van de 19e eeuwse modernisten. ‘Bij die traditie van vormen weglaten en abstraheren sluit ik me aan’, zegt hij, terwijl hij de onthulling voorbereidt. Daar is hij in de ogen van Stichting Kunstcircus meer dan voldoende in geslaagd. ‘Een excellent kunstwerk’, met die woorden typeerde Leo Heino van Stichting KunstCircus het nieuwe beeldhouwwerk.
Ben ik nu volledig genoeg? Moet ik bij een landschapsfoto ook de landschapsarchitect vermelden? Nee toch … Zijn deze noodzakelijke overpeinzingen stimulerend om te blijven bloggen? Nee, niet echt. Maar ik begrijp ook dat er auteursrecht geldt voor het gebruik van het werk van anderen …
ps. Zou ik nu slapende honden wakker maken? Of slaapt de copyright-politie niet?
