Tags
Bakker, Beleg, België, Berlaar, Beuling, Boterhammen, Brood, Broodautomaat
Op mijn dagelijkse wandeling – dit keer in Vlaanderen – zie ik geen Maria-kapelletjes meer. Ze zullen er vast nog zijn. De broodautomaat heeft zich een plaats verworven in de openbare ruimte.
Deze automaat staat dicht bij het plaatselijke station. Het is nauwelijks twintig minuten lopen naar mijn zus maar raad eens hoeveel broodautomaten ik onderweg tel? Drie. Ik ben verbaasd. Later hoor ik dat deze bakker minstens zes automaten in de buurt heeft. Soms worden ze tweemaal per dag bijgevuld. Heb ik dit fenomeen ooit in Nederland gezien? Nee, denk ik. Wel automaten – zeker bij benzinepompen. Maar met brood? Ik herinner het me niet.
En mocht je denken dat er verder geen winkels zijn in Berlaar (bij Lier) … Wel dus: een Lidl, een grote Delhaize, een Carrefour en heel wat bakkers. Zij verkopen voor het gemak ook beleg. Vleeswaren en kaas. En natuurlijk ook chocola en koffiekoeken.
Ik moet toegeven dat ik tijdens mijn dagen in Vlaanderen heb genoten. Uiteraard van het gezelschap maar ook van mijn boterhammekes. Met kaas, met gerookt vlees, met preparé, met confituur. En natuurlijk ook van witloof met hesp en kaassaus in de oven, van beulingen en appelspijs. Van een frietje met een curryworst en een boulet.
Ik ben me bewust dat ik de Vlaamse woorden gebruik. Dat moet vind ik. Mijn Nederlandse lezers / volgers begrijpen het vast. En anders vragen ze wel. Ja toch?
In de serie: #02/40