Mijn Corona-fotoprojectje op Facebook – ’50 tinten Isabel’ – heb ik vorige week afgerond. Ik heb er ook hier tweemaal over geschreven. Ik mis het een beetje. Het zoeken naar een foto, het zoeken naar een gedicht. Het was een fijne activiteit. Dus wat let me om een nieuw project te starten, een beetje vergelijkbaar met het vorige.
Een (eigen) foto, een tekst – misschien wel weer met een gedicht of een gedachte. Of een zelf geschreven verhaaltje of herinnering. En de vermelding van plaats, maand en jaartal. Ik begin eerst met een keuze uit mijn digitale foto’s – vanaf zomer 2002 – en ik zie wel of ik later oudere foto’s scan of niet. Niet chronologisch. Ook nu zal ik Facebook gebruiken als medium, dat vind ik meer geschikt dat dit blog. Ik zal de foto’s waarschijnlijk afwisselen, af en toe een foto van een gebouw of landschap. Misschien een foto waar ikzelf opsta of Ine of Isabel. Ik zie wel. Ook nu is mijn streven om vijftig keer een foto met tekst te publiceren onder het kopje GHIDFN. Laat ik mijn eerste bijdrage ook hier publiceren.
Een beetje natuur
Een beetje natuur
soms voel ik daar wel voor
en plukje gras tussen de stoepstenen
of een zwieperige vlier
Lieveheersbeestjes
klein gekriebel op je arm
strandenvol een keer
toen je me aardig vond
In de achtertuin
bloeit een magnolia
en voor de kamerplanten
zorg ik steeds beter
Maar door Tarzan verkracht
naakt in een oerwoud
daar nu uitgerekend
ga jij nu dromen
[Uit: Betere Tijden (1970) – Remco Campert]
Foto: Magnolia, op een voormalige plantage in Georgia (USA) – juli 2002
Nog een weetje: alle Amerikaanse staten hebben een bijnaam. Missisipi is de Magnolia State. Georgia is de Peach State. Wij (Ine en ik) bezochten beide staten tijdens onze zomervakantie in ‘Het Diepe Zuiden van de USA’ (2002).
Mooi Koen. Ik las in het boek Jagtlust dat Remco helemaal niet van de natuur hield. Dat vind ik zo grappig ❤️
Dat is inderdaad grappig. 🙂
Was Tarzan zo’n wreedaard?
Mooie uitdaging, weer!
Ik ga het proberen … een zelf verzonnen (opgelegde) ‘Tsjallensh’. Het fijne is wel dat ik dan weer lekker kan mijmeren bij de foto’s … over hoe het ook alweer was …
Weer een mooi project, maar kan ik zonder facebook niet volgen natuurlijk.Maar ik heb dus wel een idee hoe het gaat worden door dit logje,. .
Ik zal er soms ook hier over vertellen, mezelf kennende.
Jij mist Ine nog steeds lees ik tussen de letters … Sterkte Koen!
Dat is zo en waarschijnlijk niet alleen TUSSEN de letters maar ook IN de letters. En ik verwacht ook niet dat het ooit zal overgaan.
Meelevende knuffel Koen!
Mooi! en Ik voel ook wel voor de natuur!
Pingback: Ik kijk nog even achterom (#2) | Koen Schyvens