Tags
Antonio Canova, Architect, Athene, Beeldende kunst, Beeldhouwer, Bijl, Daedalus, De val van Icarus, Griekenland, Icarus, Ine, Kleinzoon, Metamorfosen, Mythe, Ovidius, Pallas Athena, Passer, Perdix, Pottenbakkersschijf, Uitvinder, Vertellen, Zaag, Zeil
Opnieuw ga ik een oud verhaal vertellen. Mythologische verhalen lenen zich daar goed voor. Na mijn her-vertelling van Amor en Psyche begin ik vandaag aan een nieuw verhaal. Daedalus en Icarus. Ik denk dat dit verhaal veel bekender is bij de meesten. Althans het (bijna) einde van het verhaal is bekend. De val van Icarus. Alles wat eraan vooraf ging wordt minder vaak verteld. Ik begin eerst met het verhaal van de vader. Daedalus. Zijn zoon (Icarus) komt later wel binnenfietsen in het verhaal.
Voordat ik begin aan deze her-vertelling met schilderijen, fresco’s en beeldhouwwerken, memoreer ik graag mijn persoonlijk verhaal – gekoppeld aan deze mythologische klassieker. En ja … het zal weer even over Ine gaan. Mijn eerste vrouw. Ik begon mijn ‘Amor en Psyche’ verhaal met de foto van het beroemde beeld van Antonio Canova – Psyche revived by Cupid’s kiss. Klik HIER. Laat ik dat nú ook doen maar uiteraard met een ander beeldhouwwerk van dezelfde Antonio Canova.

Daedalus and Icarus (1777 – 79) – Antonio Canova – Marmer – 200 x 95 x 97 cm Museo Correr, Venetië
“Het persoonlijk verhaal graag, dat beloof je hierboven Koen.” Goed. Ine overleed op 29 juni 2005 om 10.10 in de ochtend. Groot verdriet. Kleinkinderen waren er toen nog niet. Negen jaar later wordt in Bergen op Zoom een jongetje geboren. Icarus Schyvens. Precies op dezelfde dag (29 juni) en op precies hetzelfde uur en dezelfde minuut (10.10). Icarus, de tweede zoon van mijn zoon – papa Jules en mama Yvonne. Broertje van Ender.
Geboortekaartje van ICARUS Camilo Herbert Schyvens
Groot geluk voor deze Bompa en de hele familie. Ik (wij) noem(en) Icarus dan ook ‘Het geluk dat uit de hemel viel, met dank aan Mama Maan’. Naar analogie met het beroemde schilderij van Bruegel. Ik kom er later in deze reeks vast nog op terug.
Pieter Bruegel (de Oude) – De val van Icarus (1595 – 1600) 73,5 × 112 cm Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, Brussel
Dus op de één of andere – niet uit te leggen – wijze heeft de denkbeeldige kus van Amor – nieuw leven laten ontstaan. Ik ga nog zweven en new-age-achtige pseudo religieuze onzin uitkramen als ik niet oppas. Dat zou tegen mijn natuur zijn. Voordat ik terugga naar het verhaal van Daedalus nog even een woordje over Ovidius. Een Romeinse dichter. Hij kende bijna alle Griekse verhalen uit zijn hoofd.
De eerste Nederlandse uitgave (1697) van de werken van Ovidius Naso
Dankzij zijn verhalenbundel ‘Metamorfosen’ (dat betekent: ‘Verandering van gedaante‘) kennen wij vandaag de dag nog heel veel van deze Griekse mythes. Ook het verhaal van Daedalus en Icarus. Meestal zijn de hoofdpersonages goden of half-goden. Zij vinden het geweldig om af en toe van gedaante te veranderen. Ze worden een zwaan, een stier of een vogel. Of ze veranderen van vorm, kleur of structuur. Een leger kan zomaar veranderen in een groep varkens; een jongen kan veranderen in een vogel. En natuurlijk is ‘de dood’ de meest trieste vorm van verandering. Het verhaal van Daedalus (en later Icarus) gaat over gewone mensen. Maar ja, zo begon het verhaal van Psyche ook …
UITVINDERS AAN HET WERK
Er was eens … ja ja, natuurlijk … er was eens … een hele beroemde uitvinder in het oude Athene. Hij was heel geliefd bij de mensen want hij bedacht de meest mooie gebouwen … tempels, paleizen en huizen. Het is meester Daedalus (Daedalos bij de Grieken). Bouwmeester, architect en uitvinder. Op het lijstje van uitvindingen van Daedalus staan bijvoorbeeld de bijl en het zeil. Best wel knap (zullen we maar zeggen). Ook als beeldhouwer maakt hij furore in Athene. Hij is de eerste kunstenaar die beelden maakt met open ogen in plaats van beelden met gesloten ogen. En de armen van zijn figuren hangen niet meer stijf naar beneden – zoals gebruikelijk was in die tijd – maar ze wijzen alle kanten op. Veel levendiger. Nog iets nieuws zijn de voeten van zijn beelden – het lijkt wel of de gebeeldhouwde personages (echt) lopen. Levensecht. Een uitzonderlijke man, die Daedalus. Zijn neef, de zoon van zijn zus, is zijn belangrijkste assistent.
Deze jongeman luistert naar de naam Perdix. Zijn vrienden noemen hem ook wel Talus maar laten we niet onmiddellijk beginnen met verwarring te scheppen. Perdix is in de leer bij zijn oom Daedalus. Beiden zijn geïnteresseerd in techniek en mechanica. Daedalus deelt zijn inzichten met zijn neef maar ziet na een tijdje dat er elke dag iets nieuws verschijnt in hun gezamenlijk atelier. Allemaal nieuwe uitvindingen van Perdix. Zo liepen ze bijvoorbeeld vorige week nog samen op het strand en verzamelde de jonge man de ruggengraat van een grote vis, de kaak van een slang en botten van een groot dier. Een paar dagen later – na enig gestoei en geknutsel met beiteltjes, stukjes ijzerdraad en het kaakbeen – toont Perdix een zaag (geïnspireerd door die ruggengraat) en een passer. Hij maakte die passer door twee botten – met ijzerdraadjes als een scharnier – aan elkaar vast te zetten. Het ene uiteinde voorziet hij van een klinknagel en het andere uiteinde is een scherp geslepen veer (pluim) die je in de inkt kunt dopen. Appeltje, eitje. Ja toch?
Ook de ronddraaiende pottenbakkersschijf staat op zijn palmares. Er wordt zelfs gefluisterd dat Perdix ook het eerste kompas heeft uitgevonden. In de roddelblaadjes in die dagen staan geruchten dat Pallas Athena – godin van de wijsheid, de handwerkslieden en de kunstenaars – een oogje heeft op dit jonge talent. Jammer genoeg bestaan noch de Griekse Privé en Story, noch dat eerder genoemde palmares – waarschijnlijk kleitabletten – niet meer om een betrouwbare fact-check te doen. Nu moeten we (jullie) het stellen met de woorden van verhalenvertellers-met-een-dikke-duim, zoals ondergetekende. Vandaag de dag zijn zo’n schijf, een zaag en een passer eenvoudige instrumenten maar in die tijd … je kunt je dus gemakkelijk inbeelden dat Daedalus stikjaloers is op de vindingrijkheid van zijn neefje. Hoe lang gaat dit nog goed? De leerling die zijn meester overtroeft …
Wordt (gauw) vervolgd.
ps. De bronnen die ik gebruik zal ik later vermelden, als ik ben uitverteld.
In de serie: DAEDALUS EN ICARUS en BEELDENDE KUNST
Je voorgeschiedenis is boeiend om te lezen. Het verhaal achter de naam van één van je kleinkinderen ontroerend. Mooi alweer, Koen, de aftrap is gegeven voor een mooi nieuw verhaal.
En neen, bij mij is de geschiedenis van Icarus niet bekend en ik zal het ook niet googlen. Laat het maar rustig op mij afkomen!
Ik ben een tikkeltje verbaasd dat je Icarus niet kent. Ken je het schilderij van Pieter Bruegel dat ik als illustratie heb toegevoegd wel of ook niet? Maakt trouwens niks uit. Veel leesplezier (ik denk 5 of 6 afleveringen in de komende twee weken).
Het schilderij van Breugel kende ik, dat marmeren beeld alvast niet.
Wat heerlijk dat je me de kans geeft om dit verhaal gedoseerd te kunnen lezen. Ik heb op mijn MULO uiteraard totaal geen kennis kunnen nemen van dit soort vertellingen. Misschien spoort het me aan om op mijn oude dag nog eens wat boeken aan te schaffen, want ik vind het prachtig!
Heb jij nog plaats voor nieuwe boeken? Volgens mij heb jij kasten vol met … mogelijk niet met de Griekse Mythen en Sagen.
Fijn, ga ik op een rustig moment lezen. Ik heb het nu bij de inleiding gehouden. Ik heb weinig kennis van de Griekse vertellingen. Icarus ken ik wel uit gedichten. Fijn de schilderijen en persoonlijke verhalen er bij. Indrukwekkend.
Meer dan de inleiding staat er ook nog niet online. Morgen volgt deel twee.
Het verhaal van Icarus ken ik slechts oppervlakkig en in verschillende stukken die geen geheel vormen. Laat dit verhaal maar op ons los.
Je zou er verbaasd van staan hoe vaak het woord ‘Icarus’ opduikt in allerlei kunstuitingen. Heel wat boeken met die titel, zeker in het SF-genre.
Icarus is me wel bekend, maar niet echt waarvan. Mogelijk van het schilderij van Pieter Bruegel..
Wat een ongelooflijk ‘toeval’ dat je kleinzoon is geboren op de sterfdag van Ine en dan nog wel dezelfde tijd. Maar toeval bestaat niet in mijn ogen, dus het zal een reden hebben… Dat komt mogelijk ooit wel eens aan de orde…
Benieuwd naar het vervolg…
Het vervolg zet ik vandaag online. Deel 3 en 4 volgen volgende week
Deel 2 ook inmiddels gelezen… mooi!
Die sterf- en geboortedag, daar krijg ik kippenvel van. Zo speciaal.
Het blijft heel bijzonder, dat vind ik nog steeds.
Dat wordt vast weer smullen!
Ik hoop dat ik je verwachtingen kan waarmaken
Pingback: Daedalus en Icarus (2) | Koen Schyvens
Ha we gaan weer een verhaal volgen, gelukkig heb ik deel 2 ook al zien staan.
Pingback: Daedalus en Icarus (3) | Koen Schyvens