Tags
Auke Rauwerda, Bouwmarkt, Djuba, Electriciteit, In de buurt, Lampen, Leeuwarden, Matola, Mondkapje, Mozal, Mozambique, Oldenhove, Vrouwenpoortbrug, Westerplantage
Het is bijna vier jaar geleden dat ik iets heb toegevoegd aan de serie: ‘In de buurt’. Vandaag nummer 12. Niet omdat we zoals bij nummer 11 een uitstap hebben gemaakt maar dit keer letterlijk ‘In de buurt’. Een aantal tuinlampen waren na een blikseminslag aan vervanging toe. Langs de doorgaande weg van Matola-Rio naar Mozal (ca 14 kilometer) zijn tientallen kleine en nog iets kleinere winkels te vinden. In aantal zijn ze de laatste zes jaar minstens verdubbeld, misschien wel verdrievoudigd. Vooral drankwinkeltjes, mini-supermarkten en kleine doe het zelf zaken. Heel veel mini drogisterijtjes annex apotheek, carwash plekken en containerbars. Twee benzinestations zijn er nu vijf. Dat betekent natuurlijk ook dat er aan de eindeloze hoeveelheid zandpaden – links en rechts van de doorgaande weg – heel veel bouwactiviteiten plaatsvinden. Ik zie dat natuurlijk ook met mijn eigen ogen als ik weer eens in de buurt wandel. Ik zal er eens wat vaker foto’s van maken.
Terug naar mijn kapotte lampen. Ik liep samen met Gabriël binnen bij de dichtstbijzijnde winkel, zo’n 750 meter bij ons vandaan. Aan de grote weg. Gabriël is onze huis-elektricien. Terwijl hij de bestelling plaatst maak ik een paar foto’s.
Onze plaatselijke mini-bouwmarkt
Je krijgt vast al een idee wat je hier allemaal kunt kopen. Een kruiwagen, verf, een gootsteen. Kippengaas en een huishoudtrapje. Ik (de fotograaf) draai een beetje naar rechts – richting Djuba – en maak nog een foto …
Dat gaat ’s morgens allemaal naar buiten en ’s avonds weer naar binnen.
Vloertegels, slangen, een watertank, moppen, harken, tuingereedschap en scheermesjes-prikkeldraad. In de verte zie je een grote mast waar vast ook onze mobieltjes via antennes en schakelkastjes mee verbonden zijn en dus ‘met de wereld’. Ik word naar binnen geroepen. Er moet betaald worden.
Onze lokale bouwmarkt
Ach ja, waarom niet? Gebruik de deur als uithangbord. Goed idee. Omdat ik niet alle woorden in het Portugees ken is zo’n aanwijsbord super handig. Tijdens onze grote verbouwing begin 2016 kende ik opvallend veel technische woorden in het Portugees. Woorden die ik in het Engels nooit heb geleerd en in het Nederlands zelden gebruik.
Zoekplaatje: Waar is de kassa?
Op de foto zie je Gabriël met mondkapje want dat moet al sinds het begin van de pandemie in ELKE winkel. Hij kijkt in de richting van de kassa, een piepkleine opening tussen allerlei koopwaren. Met enige moeite ontdek ik de man – een Indiër of een Pakistaan – die zijn arm uitsteekt met de ‘P.O.S.’ zoals een pinapparaat hier heet. Alle led-lampen zijn gecontroleerd. Ik pin en we lopen naar huis. Gabriël gaat aan de slag.
Mensen die Leeuwarden een beetje kennen, weten wie of wat ik bedoel als ik ‘Auke Rauwerda’ zeg. Aan de Westerplantage, bij de Vrouwenpoortbrug en de Oldenhove. Een iconische winkel. Het winkeltje bij mij om de hoek doet me daar een beetje aan denken. Wel jammer dat de ouwe Auke Rauwerda in Ljouwert naar het industrieterrein is verhuisd. Weg charme. Culturele Hoofdstad zonder iconische winkel Auke Rauwerda.
In de serie: In de buurt
Koen Schyvens 
Wat een verschil met België
Ja dat is zo. Ik herinner me een soortgelijke winkel in Boechout waar ik opgroeide. Anna van de Koperen … zo stond de dame bekend in het dorp. Mevrouw Anna Geens. Een winkel dichtbij het station.
Mooie nostalgische inkijk.
De grote DIY-markten staan hier natuurlijk ook op de Industrieterreinen.
Ach, ik heb 2 linkerhanden. En vraag hooguit een redelijke klusjesman om noodzakelijke werkzaamheden te vervullen.
Mooi blog.
Vriendelijke groet,
Ook ik maak gebruik van klusjesmannen met 1 groot verschil. Ik doe de aankopen van de materialen zelf, meestal samen met hen, en daarna doen zij de klus. Uiteraard betaal ik hen daarvoor maar er zit geen ‘winst op de materialen’ voor hen in.
die kleine winkeltjes zijn hier zo goed als verdwenen , ik vind dat heel jammer , want je kreeg er meer persoonlijke aandacht en eventueel hulp bij iets zoeken
zaken als gamma en zo zijn enorm massaal en je koopt een veelvoud als je maar 1 schroef of zo nodig hebt , waar is de tijd dat de spijkers per kilo werden verkocht , O mooie nostalgie 🙂
Dat kun in deze winkel nog wel. Spijkers per 100 gram (of 50gr of 500gr) in een papieren zakje.
dat bedoel ik , die kleine zaakjes hadden wat dat aan gaat betere service
Bij Hornbach kun je ook spijkers en schroeven ‘los’ kopen.
dank je wel , ik houd dat in gedachten
Ik mocht vroeger altijd met mijn vader mee die kleine bouwmarktjes in en net als wat Karel zegt, toen kon je tenminste nog de schroefjes per stuk of per gram kopen en kon je voelen wat je kocht. Nu zit alles driedubbel in plastic verpakt. Heerlijk zulke winkeltjes. Ik kom er graag snuffelen.
We hebben hier wel grote bouwmarkten (Game en Builders) vergelijkbaar met Gamma, Boerenbond en Karwei. Stukken duurder en alles voorverpakt in overbodig plastic.
Het moet leuk zijn om daar rond te snuisteren. Hier zijn het voornamelijk ketens die dergelijk materiaal verkopen.
Ja maar dat rondsnuisteren zit er niet echt in. Je legt uit wat je zoekt en een mannetje gaat in het magazijn op zoek naar …
Ook ik herken de nostalgie. Ik haalde voor mijn vaderwel vaak schroeven, moeren en spijkers. Dat ging gewoon per stuk. Het leek wel wat op jouw buurtwinkel, maar dan alles binnen. Mooie , leuke foto’s
De foto’s zijn alweer twee weken oud. Omdat ik buiten wilde wachten terwijl Gabriël alles controleerde in de winkel maakte ik – een beetje uit verveling – de foto’s. Voor mij een dagelijks iets zo’n zaakje. Het valt na een tijd niet meer op dat het ‘anders’ is dan in 2022 in BEL/NL. Vandaag scrolde ik door mijn foto’s en toen dacht ik … hé daar zit een logje in verscholen.
Heerlijk hoor, hoe meer kleine winkeltjes hoe liever, hier verdwijnen ze allemaal en moet het allemaal groot, groter, grootst. En zo te zien hebben ze vrijwel alles dat je nodig kunt hebben.
Het is inderdaad jammer dat zoveel kleine winkels verdwijnen.
De winkel van Auke Rauwerda had een museumwinkel moeten worden. 😉
Een mooi idee (maar … te laat !!!)
Een beetje? Tja, vier jaar gewoond. Denk het wel een beetje. Maar Auke zegt mij niets…
Dat soort winkels van Sinkel waar je allerlei technische spulletjes nog zo los kunt kopen, zijn in Nederland jammer genoeg allemaal aan het verdwijnen. Nu moet je inderdaad naar die industrieterreinen waar je alleen maar verpakkingen met veel te veel van alles moet kopen. De prijs van ´vooruitgang´!
Dit mag je vaker doen van mij, zo’n buurtstukje, leuk! Heerlijk, zulke winkeltjes-van-sinkel. Ik herinner ze van mijn fietsvakantie in Kenya. Je keek je ogen uit, wat ze daar soms allemaal (aan het plafond) hadden (hangen). Voor de enkele schroef en spijker hebben we ons eigen ‘winkeltje’ (manlief bewaart alles, wat dit soort spul betreft, zucht), en daarnaast hebben we een lokale Jem&Fix (jem als in ‘hjem’ = thuis, dus vrij vertaald de thuisklusser) en XL Byg, de bouwgroothandel. Vergeleken met de Nijmeegse klusketens zijn dit kleine winkels, maar: ook alles per -tig stuks in van die plastic doosjes die je gewoon niet fatsoenlijk open krijgt… zonder dat de inhoud op enig moment door de kamer vliegt