Tags
Goes, Harmonie Oranje, Het Roosendaals Toneel, Leeuwarden, Meester Koen, Mozambique, Opera, Roosendaal, Wouw
… scheepsrecht. Dit is natuurlijk geen bestaande uitdrukking. De juiste uitdrukking luidt: ‘Driemaal is scheepsrecht.’ Iets voor optimisten. Lukt het de eerste keer niet en ook de tweede keer niet dan gaat het vast de derde keer goed komen.
Ik ben eerder een optimist dan een pessimist en zeker geen doemdenker. Maar daar gaat dit stukje niet over. ‘Waarover dan wel?’ hoor ik natuurlijk niemand denken want dat lukt me nooit … ‘horen wat een ander denkt’. Ik dwaal af. Zoals jullie weten heb ik een tijdje geleden mijn oude stiel weer opgepakt. Leraar Nederlands. Meestal met NT2-studenten en sinds januari 2020 ook als ‘Meester Koen’ in zowel het VO als in het PO. Tijdelijke afspraken werden omgezet in een jaarcontract en dat jaarcontract werd weer met een jaar verlengd, enzovoort. Enfin … brood op de plank en ik kon het afgelopen (school)jaar combineren met de grote theaterproductie in Goes (Nederland). Die afspraken waren al lang geleden gemaakt.
De combinatie was niet altijd gemakkelijk maar het is gelukt. In het voorjaar 2021 kreeg ik een vraag of ik interesse had in een nieuwe regie in Wouw.(Dankjewel Willem). Ik heb daar eerder met veel plezier samengewerkt met Harmonie Oranje en een geweldig productieteam. Tijdens de zomer 2021 hebben we samen aan tafel gezeten maar ik gaf meteen aan dat een nieuwe samenwerking niet vanzelfsprekend was. Ik in Leeuwarden of in Mozambique en zij in West-Brabant. Reiskosten, overnachtingskosten, enzovoort. Begin van dit jaar heb ik aangegeven dat ik niet beschikbaar ben. SNIK.
Afgelopen mei kreeg ik via Facebook (dankjewel Bernadette) de vraag of ik interesse heb voor een nieuwe regie in Roosendaal. Bij Het Roosendaals Toneel. Ook aan die toneelvereniging heb mooie herinneringen. Ik heb opnieuw nee gezegd wegens mijn les-geef-afspraken. SNIK. En natuurlijk bedacht ik toen dat het jammer was dat die twee vragen niet tegelijkertijd werden gesteld. Maar zo gaat dat nu eenmaal in het leven van een artistieke freelancer.
En toen werd het begin september en het nieuwe schooljaar ging van start. Ik word gebeld vanuit Nederland en ik krijg de vraag of ik interesse heb in een muziek-opera-project in Goes. (Dankjewel Rutger) “Ja natuurlijk maar … ooo nee …” De opzet klinkt zeer inspirerend – iets historisch en uitgevoerd door (deels) semi-professionals. Tot mijn spijt moet ik opnieuw een nee verkopen. Dat doet zeer want ooit iets met opera doen staat al dertig jaar op mijn niet bestaande bucket list. Meester Koen wint het opnieuw van de regisseur. SNIK. Voor de derde maal iets niet (kunnen) aannemen omdat … enzovoort. Zo jammer dat zulke vragen los van elkaar gesteld worden terwijl de speeldata in een zelfde periode zijn gepland. Laat voorjaar en zomer 2023. Want dan had ik …
Genoeg gesnikt voor vandaag. Ik ga zometeen uitleggen wat de stam van het werkwoord is en later vanmiddag wat het verschil is tussen een bijwoord en een bijvoeglijk naamwoord.
Koen Schyvens 
Ik moest PO en VO even opzoeken, bij ons is dat BO en MO. 😉 En ja, ik snap dat je hart een beetje bloedt. Met stam + t want je hart is derde persoon.
Hahaha. Zo is het. Stam = ben (leg dat maar eens uit aan een achtjarig kind dat vier talen spreekt).
brood op de plank is toch belangrijker dan toneel spelen lijkt mij 🙂
hoe men tegenwoordig die scholen noemt is mij geheel onduidelijk , wat was er mis met ” lagere school ” klas 1 t/m 6 nu groepen of zo iets pppfffttt
Ik ben het niet eens met je eerste zinnetje dat mag duidelijk zijn. En in mijn geval is het ook wel wat meer dan ‘toneel spelen’… Maar dat geeft niet, we kennen elkaar niet of toch nauwelijks.
het is mooi als je het kan combineren , dat gaat nu helaas voor je niet , ondanks dat het voor jou meer is dan toneel spelen , lijkt me vast werk toch belangrijker , of zie ik dat zo verkeerd ?
Je ziet het niet verkeerd. Ik heb ruim dertig jaar mijn brood verdiend als theaterregisseur. Corona en een langdurig verblijf in Afrika maakten daar een eind aan. Nu is het balanceren tussen kiezen voor het een of kiezen voor het ander.
ik wens je suc6 met de juiste keuze maken
Moeilijke keuzes: vaak is het verschil tussen een d of t niet horen ….
Die andere woorden heb ik nooit kunnen onthouden.
Vanmiddag ben ik als vrijwilliger taalcoach. Leuk en inspirerend.
Maar ik ben dan ook met vervroegd pensioen.
Eerlijk en openhartig blog.
Vriendelijke groet,
Een hartelijke groet terug.
Als je een keuze moet maken en niet maakt, is dat op zich al een keuze. En zeg nooit nooit, Koen.
Dat laatste is zeker waar.
Het verschil tussen een bijwoord en een bijvoeglijk naamwoord zal ik eens moeten opzoeken. Het is al zo lang geleden dat ik dit geleerd heb op school.
Even heel snel … een bijwoord zegt iets over het werkwoord en een bijvoeglijk naamwoord zegt iets over een zelfstandig naamwoord. ’t Is iets gecompliceerder maar goed …Hahaha
Ik kan me voorstellen dat het moeilijke keuzes zijn, kiezen met het verstand of met het hart…
Gelukkig vind ik het les geven aan kinderen ook een fijne activiteit.
Wat spijt me dat nou voor je dat het niet te regelen was, je hart ligt toch wel heel erg bij alles dat met toneel te maken heeft. Maar ook jouw dag heeft natuurlijk maar 24 uur en de drie opdrachten combineren zou misschien ook wat veel van het goed zijn. Maar héél jammer want juist in die branche moet je het ijzer smeden als het heet is en is men je snel vergeten wanneer je wat langer buiten beeld bent.
Dat van het ijzer smeden als het heet is, is helemaal waar. Natuurlijk kwam die opera-vraag in Goes omdat ik daar weer ‘zichtbaar’ was als theaterregisseur.
Ja zichtbaar blijven is vanuit Mozambique best lastig denk ik.
Wat een pech Koen
Ja, zo kun je het ook omschrijven. Maar er zijn ergere dingen in het leven dat weet ik uit ervaring.
Tja, het leven bestaat voor een belangrijk deel uit keuzes maken en dat is dus niet altijd even makkelijk.
Theater-regies kun je jammer genoeg niet een tijdje opslaan in je atelier …
Ach, wat jammer dat je een paar mooie projecten misloopt.
Zo is het. Jammer maar niet dramatisch.
Tijd dat Koen gekloond wordt…
Zou de wereld dat wel aan kunnen?
Proberen! We ondervinden het wel…
maar dat je graag gezien bent, dat is zeker duidelijk. Geniet er maar lekker van 🙂
Dat laatste telefoontje had niets te maken met ‘graag gezien’ worden want ik ken de beste man niet. Dat was gebaseerd op ‘mijn werk’. En ja … daar kan ik van genieten.
Heerlijk dat ze jou altijd weten wonen. Dat betekent dat je een kei in je vak bent. Jammer dat je moet weigeren. Komt het door de job of door de afstand?
Allebei, de school-job brengt verplichtingen met zich mee en als ik de reiskosten zelf moet betalen schiet er niets over van wat ik mogelijk zou kunnen verdienen.
Dat begrijp ik goed. En voortdurende verplaatsingen wegen ook zwaar door.
Wie weet komt er een tijd dat je het regisseren weer op kunt pakken, als je leraar af bent. Want als je dat 30 jaar gedaan hebt verleer je het niet. En toch mooi dat men je nog graag wil hebben.