Bloot in het museum

Tags

AD, Bartlehiem, Bloot, Dokummer Ee, Extinction Rebellion Nederland, Homo Sapiens, Joop, Klimaat, Klimaatactie, Leiden, Mammoet, Museum, Naakt, Twitter, Wim Deetman

Het zal niemand zijn ontgaan dat de laatste weken (maanden) er voortdurend klimaat-acties zijn in musea. Beroemde kunstwerken worden besmeurd met soep of aardappelpuree. Ik begreep er niets van. Ik las natuurlijk wel dat de actievoerders iets wilden doen dat de aandacht zou krijgen. Gewoon demonstreren krijgt hooguit een plekje op bladzijde 39 van de krant. Actievoerders die zich vastlijmen aan muren of tafels in talkshows krijgen ook even aandacht. Maar ook heel veel onbegrip. Ook van mij. Hun middelen schieten het doel voorbij, vind ik. Er wordt niet meer over klimaat gepraat maar wel over hun daden.

Maar nu was er een paar dagen geleden een museum-actie die wel mijn goedkeuring krijgt. Laat ik met twee foto’s beginnen die ik op Twitter, op Joop en in het AD tegenkwam.

• 

• 

Foto’s via Twitter en AD

Waarom vind ik deze actie wel oké? Ten eerste: er werd helemaal niets beschadigd, hooguit zou je kunnen zeggen dat het museum (Naturalis in Leiden) een korte tijd wat ‘overlast’ had in één zaal. Ten tweede: hun actie (theater-act, pop up tentoonstelling) werd uitgevoerd in het juiste decor. ‘De mens / Homo Sapiens’ is binnenkort uitgestorven – als er geen grote veranderingen plaatsvinden – en hoort dan thuis in dit museum. Naast de eveneens uitgestorven wolharige mammoet.

Naast de drie naakte klimaatactivisten gaf een ‘gids’ de nodige uitleg. Dit is een belangrijk en noodzakelijk onderdeel van deze klimaat-actie. Klik hieronder door naar een korte impressie.

Vandaag voeren we naakt actie in @Naturalis_Sci Met een pop-up tentoonstelling bij een skelet van een mammoet vragen we aandacht voor de klimaat- en ecologische crisis en de bedreiging van deze crisis voor de mensheid. We eisen dat Nederland in 2025 klimaatneutraal is. #naturalis pic.twitter.com/HUFRwsroXk

— Extinction Rebellion Nederland (@NLRebellion) November 23, 2022

Dit vind ik een ludieke, geslaagde, theatrale actie. Daar houd ik van. De actievoerders tonen moed, vertellen een verhaal en trekken – door hun naaktheid – aandacht. Of die aandacht er ook voldoende voor hun boodschap is, valt natuurlijk – jammer genoeg – te betwijfelen.

In vervlogen tijden was de schrijver van dit weblog af en toe betrokken bij politieke acties. En ook toen gebruikten we ‘theater’ als actiemiddel. Ik denk bijvoorbeeld met weemoed terug aan een act in Bartlehiem. Ik, als minister Deetman van Onderwijs en Wetenschappen, testte de ijskwaliteit nadat de kaasschaaf-methode van O&W was toegepast op het ijs in de Dokkumer Ee. De minister ging keurig in pak met schaatsen en al kopje onder op het beroemste kruispunt van de Elfstedentocht. Het ijs bleek te dun.

Meer lezen: Klik HIER voor een artikel in JOOP en HIER voor een artikel in het AD.

Advertentie

De mooiste

Tags

Bloggen, Die Another Day, Film, Halle Berry, James Bond, Koud, Mooi, Tweet, Twitter

Al vroeg vanochtend opende ik mijn Twitter-pagina. Nee, ik ben daar nog niet echt vertrokken ondanks mijn goede voornemen. Gewoon even scrollen en mogelijk iets aanklikken. En daar verschijnt ze …

… in vol ornaat. Of kun je zoiets niet zeggen over een dame in bikini? Een iconische foto uit de James Bond film Die Another Day. Wie heeft deze scene niet minstens één keer gezien? (*) Plots was ze wereldberoemd. Halle Berry. Ik noemde haar vrijwel onmiddellijk: De mooiste vrouw ter wereld‘. En dat ben ik heel veel jaren blijven zeggen. Ook na films als Catwoman, Monster’s Ball, Cloud Atlas. Ja, ik ben fan.

Een paar jaar geleden zag ik ‘haar’ verschijnen op Twitter en ik klikte op ‘VOLGEN’. Met enige regelmaat plaatst zij (waarschijnlijk haar management) een foto. Meestal een beeld uit een film of een geposeerd moment op de rode loper. Maakt niet uit. Ik kijk er graag naar.

Bingo … ik maak een schermafbeelding van deze foto-tweet want daar zit een mini-stukje in voor mijn blog vandaag. En wat zie ik nu? Ik sta zelf ook op deze foto. Links onderaan in het hoekje. Hahaha, samen met Halle Berry. Mijn dag kan niet meer stuk.

Las je haar tekst? Dat het zo verdomde koud was tijdens deze filmopname? Dan ben ik er beter op gekleed met mijn warme sjaal. Sneeuw in de verte, op de grens tussen Syrië en Libanon.

En hoe vergaat het jullie nu het voor het eerst sinds lang koud is in de Lage Landen?

(*) Klik HIER als je wilt weten wat ik bedoel.

Lezen en Luisteren (#3)

Tags

Anya Niewierra, Auto, Boeken, David Baldacci, De Pruimenpluk, Dimitri Verhulst, E-boek, Kees van Beijnum, Lezen, Liza Marklund, Luisterboek, Luisteren, Scott Turow, Thrillers, Vertellen

Een nieuw overzicht van de boeken die ik de afgelopen zes weken heb gelezen en geluisterd. Opnieuw geen super-hoogvliegers. Gewoon amusant, onderhoudend of spannend. De hoogste waardering geef ik aan ‘De Pruimenpluk’ van Dimitri Verhulst.

Alles maar een keertje op een rijtje. Eerst de boeken die ik (in de auto) heb beluisterd.

Dankzij mijn abonnement van de bibliotheek in Leeuwarden luister ik veel vaker naar boeken. Daardoor vergeet ik om bijvoorbeeld naar ‘De Taalstaat’ te luisteren. Sorry Frits. Thuis staat de radio meestal op radio 4 of classicnl. Ik luister nu (althans in de auto) naar ‘De lege stad’ (Simone van der Vlugt).

Een fijne (her)ontdekking vind ik de rechtbank-thrillers van Scott Turow. Alle drie met veel plezier gelezen. Wie weet volgen er nog wel meer.

En nog meer spannende boeken …

‘Vrij uitzicht’ (Anya Niewierra) beviel me goed en was een prima boek om aan Isabel (na) te vertellen. Dat was lang geleden. ‘Dame Blanche’ (Elvin Post) heeft enkel platte, karikaturale personages. Niet aan beginnen zou ik zeggen. Ik las ‘De verraders’ in twee dagen uit maar een paar weken later moet ik heel diep nadenken waar dit boek ook alweer over gaat.

En nog drie andere boeken die ik met plezier las.

In de serie: BOEKEN

Scroll, surf, lees, kijk, reageer, kopieer, negeer

Tags

Frank Van Den Broecke, Isabel, Lezen, Mozambique, Peiling, Politiek, Statenverkiezing, Trumpisme, Zondag

De titel lijkt wel een lullige parodie van Shaffy’s ‘Zing, vecht, huil, bid, werk en bewonder’. Nee, het zijn typische zondag-werkwoorden en dan vooral op zondagen dat we thuisblijven. Veel van die tijd vind ik mijn wederhelft voor de beeldbuis. Ze kan zonder blikken of blozen zes, zeven films op een (zon)dag zien. Ik doe mijn best om er dan eentje, soms twee mee te kijken. Ik zit nu ook op mijn werkkamer met de deur open en hoor het Netflix-geluid op de achtergrond zonder dat het me stoort. Ik loop elk half uurtje wel even langs, een zoen, een streel of de vraag of ze iets wil drinken. Ik maak een planning in mijn hoofd wat de beste momenten zullen zijn om te eten. En dat doen we (bijna) NOOIT hangend voor de buis.

Ik wissel mijn werkkamer af met de veranda en de keuken. Tussendoor ook even een plons in het zwembad. Het is warm.

Terug naar de titel. Ik lees kranten, check best veel sportitems, bekijk korte filmpjes en lees indien het gratis is, stukjes over politiek. De peiling – zetelverdeling 2de Kamer – van vandaag is van een steeds grotere verrechtsing. Of moet ik zeggen ‘extreem rechts‘? Kijk je mee en huiver. (*)

Ik zeg: ‘onbegrijpelijk’. Ja, ik begrijp niet dat zoveel potentiële kiezers voor extreem rechts kiezen. Alsof deze partijen ooit haalbare voorstellen hebben gedaan. PVV + JA21 + FVD + BBB + BVNL = 55 zetels. Deze partijen zijn vooral TEGEN iets of het zijn ontkenners om het woord ‘complotdenkers’ maar niet te gebruiken. Alsof er geen klimaatcrisis bestaat, alsof “grenzen dicht” roepen ook maar iets oplost. Goed, ik ben geen boer of visser, ik woon niet naast een AZC of in Gronings aardbevingsgebied of in een achterstandswijk. Ik ben geen benadeelde toeslagouder. Dit is een peiling 4 maanden voor de provinciale statenverkiezingen en dus onrechtstreeks ook voor de 1ste kamer. Dus wel degelijk van nationaal belang. Zo’n peilingsresultaat toont duidelijk aan dat toekomstige onderhandelingen voor een regering wreed moeilijk zullen zijn. Zoveel minifracties. Tijd voor een kiesdrempel van 5%? Ja, maar dat zal de tweedeling niet verminderen, eerder versterken. Ik word heel somber van deze peiling maar het is dan wel grappig dat een linkse stemmer heel enthousiast reageert op Twitter met: ‘GL + PvdA samen 22 zetels – de grootste partij na de Statenverkiezing’. De optimist.

Verder vind ik het geweldig hoe Frank Van Den Broecke (Vooruit-minister in België) heeft gereageerd in de kamer op een mini-rel over 25 miljoen euro klimaatontwikkelingsgeld voor Mozambique. Petje af minister.

Genoeg over politiek. O nee, nog één dingetje. Zou het ‘trumpisme’ zijn langste tijd hebben gehad? De wens is de vader van de gedachte. De tweedeling in de VS blijft onveranderlijk groot.

Nog een paar onderwerpen die me vandaag kort (digitaal) hebben beziggehouden. #Sinterklaas #Familiedag #Walvishaai #Oranje #PSV #The Crown #Vliegtickets #Boekhouding #DiaTaal #Blogs #Cillessen naar mannetje #Rode Duivels #Qatar #dBieb #Blauwe Zwaan #Blauwdruk #Djuba #MozaNet #Banksy

Laat ik dit gemekker eindigen met een foto die ik vandaag tegenkwam. Ik kan geen maker vinden. Sorry. Prettige zondag.

(*) Er zijn vast volgers die niet huiveren maar dit resultaat toejuichen. Dat kan, dat mag … zolang er hier maar niet gescholden en gediscrimineerd wordt. Elders ook niet, vind ik.

1000 vragen aan mezelf (#39)

Tags

1000 vragen, Als-Dan, Facebook, Hart, Peer, Vrienden

Als ik een serie zoals ‘Room with a view’ nieuw leven kan inblazen waarom dan niet hetzelfde doen met mijn ‘Duizend antwoorden op even zoveel vragen’? Ik heb al driekwart van dat parcours afgelegd en pak nu de draad weer op bij vraag …

751. Met welk fruit kun je je lichaam vergelijken?

Wat een binnenkomer! Ik weet dat lichamen soms worden vergeleken met een peer of een appel. Maar hoe dat precies zit weet ik niet of toch wel …?

752. Kloppen je gedachten altijd?

Hier moet ik toch even over nadenken. Kloppen je gedachten altijd? Kloppen met wat? Eerlijk gezegd weet ik niet goed wat er bedoeld wordt met deze vraag. Als ik wat speel met taal kan ik antwoorden dat mijn gedachten net iets te vaak kloppen in (op) dat brein van mij. En dan moet je kloppen lezen als ‘op de deur kloppen’. Me wakker houden.

754. Wat is er typisch Nederlands aan jou?

Dat is natuurlijk geen vraag die je aan een vernederlandste Mozambikaanse Belg vraagt! En wat is ‘typisch Nederlands’? Dat ik van kaas hou? Of iets zeggen over fietsen? Dat ik soms te direct kan zijn? Dat ik me zorgen maak over het klimaat?

Het lijkt dat ik veel antwoorden ontwijk. Het zij zo. Volgende …

755. Zit je nu lekkerder in je vel dan tien jaar geleden?

Even denken. Dat is dus november 2012. Vanaf 1 januari 2012 huurden Isabel en ik een huisje in Fomento (Matola-Noord). Ik was meer uit-huis dan thuis. En thuis was dan ook nog eens opgesplitst in Bergen op Zoom en Matola. Ik sliep meer in hotelbedden dan ‘thuis’. Het werk met Umoja CFC slokte me op. Ik genoot met volle teugen. Ik zat goed in mijn vel maar als beginnende part-time-samenwoner was er regelmatig strijd en even zoveel vraagtekens. Fijn dat Isabel twee maanden naar Europa kon komen (mei – juni 2012). Kennismaken met familie en vrienden. Vakantie vieren. Ontdekken dat heimwee je kan overvallen. Isabel dus. En op mijn verjaardag eind oktober vroeg ik Belinha te huwelijk. Ze zei ja. Of ik nú (november 2022) lekkerder in mijn vel zit? Ik weet het niet. Waarschijnlijk wel, zeker wat meer ontspannen.

756. Wanneer stond je hart op het spel?

Zonder al te veel in details te treden .. dat is wel eens gebeurd. Figuurlijk dan. Voordat het fysieke hart ging protesteren kreeg ik een stent. September 2012. Ik was er op tijd bij. Ik heb er heel eventjes aandacht aan besteed op dit blog. Klik HIER mocht je dat willen lezen. Hoe het nu gaat met dat fysieke hart van mij? Het klopt. Veel meer kan ik er niet over zeggen.

757. Wat wil je zeker nog eens meemaken?

Als ik het woordje ‘eens’ mag schrappen dan is de vraag: ‘Wat wil je zeker nog meemaken?’ Dan antwoord ik dat ik graag al mijn vijf kleinkinderen wil zien als gelukkige (jong) volwassenen. Liefst met een mooie baan en een partner waar ze gelukkig mee zijn. En als ze kiezen voor een single-life en daar gelukkig mee zijn, is dat natuurlijk ook goed. Deze (oude) man zal daar met genoegen op toezien. Ps. De oudste is nu twaalf, bijna dertien en de jongste drie, bijna vier.

758. Drink je het liefst uit een speciale mok of beker?

Soms. Ik ben geen dagelijkse koffiedrinker. Isabel wel. Tijdens het weekend vind ik het prettig en lekker om op onze veranda samen een kop koffie te drinken. Dat doe ik altijd uit een beker die ik ooit van Trienette kreeg. Een Douwe Egberts kop met het Meisje met de parel. En toevallig kreeg ik vorige week van mijn schoonmoeder een grote kop met m’n eigen kop d’rop. Die heb ik nu twee of driemaal gebruikt maar is nu nog niet ‘speciaal’ genoeg.

759. Met wie sloot je je allereerste vriendschap?

Dan moet ik natuurlijk heel ver teruggaan. Dat moet Marc G zijn. We zijn even oud en hij woonde twee huizen bij ons vandaan. We deden heel veel samen en we zaten meestal bij elkaar in de klas. Rond mijn 14de veranderde ik van school. Niet langer meer in Boechout (Sint-Gabriël) maar ik ging naar Antwerpen (Pius X) naar school. Daardoor veranderde de vriendschap met Marc die ik dus niet meer dagelijks zag. Bijzonder om te vermelden: Marc G ‘ontdekte’ me ruim een jaar geleden op Facebook. We werden FB-vrienden. Hij is getrouwd met een Cubaanse schone. We hebben wat details uitgewisseld maar elkaar nog niet opnieuw ontmoet.

760. Zou jij het minder goed willen hebben als dat inhoudt dat iedereen het beter krijgt?

Iedereen? Wat een onmogelijk te beantwoorden ‘Als-Dan-vraag’. Natuurlijk gun ik iedereen het beste.

Tot zover kom ik vandaag. Niet mijn gebruikelijke 25 antwoorden maar 10. Kijken of dit haalbaarder is. Wie weet, we zullen zien of het weer 10 maanden duurt voordat …

In de serie: 1000 vragen aan mezelf

Room with a view (11)

Tags

Aap, Acrobaten, Contortionist, Familie, Indische Oceaan, Internet, Isabel, Langi Langi Beach Bungalows, Nungwi Beach, Reizen, Room with a view, Strand, Zanzibar

Zanzibar plog #03

Onze logeerplek in Stone Town (Zanzibar, Tanzania) is vooral een prima verblijf in de stad. Het strandje onder onze kamer is een typisch stadsstrand waar grote delen van de dag (bij eb) jongens voetballen. Ik heb er nooit iemand gezien die daar rustig een boek zat of lag te lezen op een badlaken. Nee, daarvoor kan je beter naar het noorden van het eiland rijden. Wij lieten ons dan ook rijden – met een tussenstop voor een mooie ‘spice-tour’. Maar daarover meer in een volgend plogje.

Plaats van bestemming: Langi Langi Beach Bugalows in Nungwi Beach.

Een oud-collega had een mooie korting voor ons geregeld. Ook dit keer een kamer met uitzicht op de Indische Oceaan. Geniet je mee?

Wat een heerlijke plek! Met een paar kleine min-puntjes. Het internet was waardeloos en dat verwacht je niet meer van een logement in 2022. En ik moest alles cash betalen want hun credit-card-apparaat functioneerde niet. Sic. Bij de buren en in heel eenvoudige winkeltjes kon dat wel, ontdekten we later die middag. En een aap als huisdier in het restaurant is ook niet meer van deze tijd, vind ik. Andere gasten vonden het prachtig en bleven maar foto’s maken. Goed, genoeg gezeurd. Het uitzicht vanop ons privébalkon kwam regelrecht uit een reclamefolder. Adembenemend mooi. Jammer dat het maar één dag/nachtje was.

Omdat we geld moesten pinnen liepen we ook wat uitgebreider door het dorp. Een groot plein met daaromheen heel veel winkeltjes en langs het strand heel veel lodges en restaurantjes. We kochten een paar kleinigheden en aten heerlijke vis terwijl acrobaten en een contortionist een mooie act uitvoerden op het strand. Ik bleef steeds maar denken ‘Wat zou Catelijne en haar meiden het hier fantastisch vinden.’ Ook Isabel fantaseerde luidop dat het fijn zou zijn om met de hele familie hier een paar dagen vakantie te vieren. Tja, wie weet.

Dat was het weer voor vandaag maar treur niet … er komen nog meer plogjes aan over onze korte vakantie op Zanzibar. Hahaha. Had ik al verteld dat ik daar ook jarig was?

In de serie: ROOM WITH A VIEW

Room with a view (10)

Tags

Vakantie, Isabel, Tanzania, Strand, Zanzibar, Indische Oceaan, Stone Town, Room with a view, Archipelago Waterfront, Hemelbed, Zee, Palmbomen

Zanzibar plogje #02

Tijdens mijn veelvuldige werkreizen publiceerde ik met enige onregelmatigheid foto’s van mijn hotelkamers en het uitzicht. Nu ik veel minder reis is de serie ‘Room with a view’ wat in de vergetelheid geraakt. Ik kus deze serie – bij wijze van spreken – weer wakker. Vandaag foto’s van ons uitzicht in Stone Town, Zanzibar, Tanzania. Onze eerste drie nachten.

Als je op de foto’s klikt zie je de foto vergroot. Een soort diavoorstelling. Maar dat weet natuurlijk iedereen die blogs leest en volgt.

Als toegift nog een paar foto’s van onze logeerplek Archipelago Waterfront.

Wat ons opviel in dit hotel? Geen televisie op de kamer. En toen we ‘verhuisden’ naar Nungwi Beach in het noorden van Zanzibar, ook daar geen televisie op de kamer. Het uitzicht op de Indische Oceaan is meer dan genoeg!!! Een terechte conclusie.

U bent alvast gewaarschuwd … de Zanzibar-plogjes zijn nog niet ten einde.

In de serie: ROOM WITH A VIEW

Deuren in Zanzibar

Tags

Deuren, Eiland, Isabel, Islamitisch, Kooplui, Oman, Oost-Afrika, Plog, Ploggen, Reizen, Souk, Swahili, Tanzania, Toerisme, UNESCO, Zanzibar

Vandaag Zanzibar-plogje #01.

Met andere woorden: de beloofde foto’s. We verbleven 3 dagen in de hoofdstad van Zanzibar. Stone Town. We hadden a room with a view. Dat leverde mooie plaatjes op maar die zijn voor een volgend plogje. Ons hotelletje was op nauwelijks vijf minuten lopen van de oude, historische binnenstad. Deze mysterieuze stad werd ooit bedacht en ontworpen door een sultan uit Oman. Een mooie wandeling leidt door nauwe, kromme straatjes, langs bazaars, moskeeën en bijzondere architectuur. Een Midden-Oosten souk in Oost-Afrika. 95% van de lokale bevolking is Islamitisch en dat zie je heel nadrukkelijk in het straatbeeld.

Een van de mooiste en meest bijzondere bezienswaardigheden van Stone Town zijn de prachtige houten deuren. Ruim vijfhonderd pareltjes, heb ik ergens gelezen. Wie goed kijkt kan drie verschillende soorten stijlen onderscheiden: Swahilische, Arabische en Indiase.
De Indiase deuren zijn het gemakkelijkst te herkennen want deze hebben grote ijzeren punten op de deuren. Deze punten waren oorspronkelijk bedoeld om de olifanten tegen te houden maar ze hebben op Zanzibar slechts een esthetische functie. Ook bij gebrek aan olifanten. Lol. Boven deze deuren is vaak een houten halfronde boog te vinden die rijkelijk versierd is.
De Arabische deur heeft geen punten en een rechthoekig uiterlijk. De stijlen en bovenzijde van de deur is vaak versierd en er zijn Arabische teksten te lezen. Er zijn nieuwere deuren te vinden die een combinatie van beide stijlen zijn. De Swahilische deuren zijn simpel, gekleurd en vaak zonder enige decoratie.

Stone Town was een echt handelscentrum. De oude stad is de laatste tweehonderd jaar nauwelijks veranderd. Stone Town was vroeger verdeeld in etnische en economische districten, daarom zie je deurtypes vaak in groepjes. Kooplui zoals de Indische Gujarati naast Indische Punjabi en Arabieren, meestal uit Oman. In Stown Town zijn Arabische, Europese, Indiase en Afrikaanse culturen te vinden, die één geheel zijn geworden. Je zou het de Zanzibar-Swahili-Cultuur kunnen noemen.

Stone Town werd in 2000 op de werelderfgoedlijst van de UNESCO opgenomen vanwege de fascinerende en wrede geschiedenis van de stad als handelsimperium in de Indische Oceaan. En een slavenstad. De unieke gebouwen zijn een mix van de eerder genoemde culturen. Er werden tot de machtsovername van de Britten – halverwege de negentiende eeuw – zo’n 50.000 Afrikaanse slaven per jaar verkocht. Maar dat is een ander verhaal. Vandaag beperk ik me tot onze deuren-foto’s. 

Verhuizen of niet

Tags

Vrienden, Twitter, Facebook, Wordpress, Smartphone, Bloggen, Netflix, Istagram, Mastodon, Elon Musk, Polarsteps

Ik wist gisteren al dat ik vandaag iets wilde schrijven over Mastodon.

Maar nu lees ik in mijn reader dat blog-collega Ximaar hetzelfde idee had. Hij schrijft ook over Mastodon. Ik herken heel veel in zijn betoog. Dat ga ik hier niet kopiëren, lees het zelf maar bij hem. Klik HIER.

Ik heb ook mijn grote twijfels bij meneer Musk, groot kapitalist. Dus rest de vraag: ‘Verhuis ik van Twitter naar Mastodon?’. Ik denk het wel maar ik blijf nog een tijdje lurken bij Musk. Wel lezen, niet schrijven. En een account aanmaken bij dat ‘microblogplatform’ is een eerste (nieuwe) stap. Wie weet wie er allemaal mee verhuist of wie ik daar tegenkom.

Facebook gebruik ik al jaren als methode om mijn logjes onder de aandacht te brengen van een groter publiek. En ik volg enkele FB’ers die daar veel stukjes publiceren. Bijvoorbeeld vriend Eddie B en Jacques K. Voorlopig blijf ik dat doen. Instagram heb ik altijd links laten liggen. LinkedIn gebruik ik zelden als actief deelnemer, soms wel om even bij te lezen. Over Yoko H bijvoorbeeld.

En bloggen doe ik ik hier op WordPress. Zelf schrijven – al is dat tegenwoordig wat onregelmatiger – en reageren op stukjes van anderen. Duco M en Marjolijn R volg ik via Polarsteps. Ik zal daar eens een apart stukje over schrijven.

O ja, nog een kleine toevoeging aan het stukje van Ximaar. Ik volg al deze zaken op mijn laptop. Niet op mijn smartphone. Dat doe ik bewust om mezelf te weerhouden om altijd naar dat kleine scherm te turen. Bellen,WhatsApp en de hoofdpunten van het nieuws is meer dan genoeg voor mijn handzaam Samsung-ding. Heel af en toe download ik een Netflix-aflevering om in een tussenuur te bekijken. Maar meestal verkies ik dan eerder een boek.

Ps. Ons Movitel-internet is vreselijk slecht sinds een kleine week. Grr. Heel ergerlijk.