Tags
Boeken, Boekenclub, Brommer op zee, Canvas, Interview, Kijkcijfers, Lezen, Mariken Heitman, Netflix, NPO-start, Ruth Joos, Televisie, VPRO, Wilfried de Jong
Als je van boeken (en lezen) houdt, gaat er misschien een belletje rinkelen bij deze titel.

Brommer op zee (VPRO / CANVAS)
Een televisieprogramma over boeken is zelden een groot succes. Kijkcijfers bungelen ergens rond de 150.000 en dat is natuurlijk niet heel veel. Ik kijk weinig of zelden televisie als ik Netflix even buiten beschouwing laat. Noch in Leeuwarden, noch in Mozambique heb ik een televisieabonnement. Het kijken beperkt zich dus tot ‘streamen’ op een later tijdstip. Ik vind daar helemaal niets mis mee. Ik kijk op een moment dat het mij goed uitkomt. Hooguit bij het begin van een programma is er wat reclame.
Zo kijk ik ook naar ‘Brommer op zee’ via NPO-Start. Het programma volgt een vast stramien. ‘Format’ heet dat geloof ik. De twee presentatoren (Wilfried de Jong en Ruth Joos) starten staande rond een soort boekenkast-bar. Ze vertellen elkaar kort wat over boeken die ze de afgelopen week hebben gelezen. Een soort opwarmertje.
Daarna lopen ze naar ‘het hok’. Vorig jaar een schrijfhok, dit seizoen een soort reuze straat-meeneem-bibliotheekje. Een schrijver of een bekend iemand heeft een boek meegebracht – om achter te laten – en vertelt daar kort iets over. Later in het programma volgt een twee inkijkje en laat de gast zien welk boek hzij meeneemt.
Dan volgen twee iets langere interviews – ca 2x 13 minuten – met schrijvers en hun onlangs gepubliceerd boek. Meestal start Ruth Joos met een samenvatting van dat boek. Het is interessant om te kijken hoe lang de schrijvers het geduld opbrengen om haar niet te onderbreken. Beide interviewers stellen vragen. Het gaat er ontspannen aan toe. Soms is het jammer dat de (2x) 13 minuten al voorbij zijn. Af en toe zien we een filmpje waarin (meestal) Wilfried de Jong een interview heeft op locatie met een schrijver. Soms zien we een korte ontmoeting tussen lezers en schrijvers. Te kort in mijn ogen. Dit seizoen kijken we ook wekelijks naar de tuin van Mariken Heitman, Libris-winnares. Twee items die voor afwisseling moeten zorgen maar ik vind ze overbodig om niet te zeggen: ‘zonde van de (uitzend)tijd’.
Voor je het weet is het programma alweer voorbij. Ik spaar vaak 2 of 3 afleveringen op en kijk dan wat langer. Op mijn werktafel vind ik briefjes met titels en quotes. Ik vind het een fijn, pretentieloos programma. Maar ja, wie ben ik? Jammer dat de programmamakers er een punt moeten achterzetten. Brommer of zee krijgt geen derde seizoen. Kijkcijfers, weet je wel. De online-boekenclub gaat nog wel (even) door.
In de serie: BOEKEN
Ps. Iets heel anders. Ik heb grote problemen met mijn MacBook Pro. Eindeloos traag, ergerlijk zelfs. Ik weet niet hoe ik dat moet verhelpen. Ik heb al heel veel mappen naar externe schijven gekopieerd en de nieuwste MacOS Big Sur geïnstalleerd. Ik ervaar nauwelijks verbetering. Vandaar dat ik weinig actief ben op mijn blog. Ik hoop in de kerstvakantie tijd te vinden voor een revisie of de aanschaf van iets nieuws.

Ja, heel erg vreselijk is dit. Ik keek niet altijd, maar wel regelmatig terug. Ik keek vaak VPRO Boeken 📚 📕 📕 op zondag, dat verdween. En nu verdwijnt dit ook. Er was eens een tijd dat de tv een maatschappelijke opdracht had. Nu draait het enkel om kijkcijfers, Bah, bah, bah. Ik vind het dieptreurig. 😿 😢 😢
Voor mij werkt dit programma als ‘tips’. En omdat ik te weinig boekhandels bezoek (ik ben lid van de bibliotheek) en geen krantenabonnement heb, werkt een boekenprogramma (op radio of tv) goed voor deze lezer. En is het inderdaad triest dat het ophoudt.
Dat eerste programma verdween omdat de presentator overleed. Daar keek ik nog wel eens naar. Andere tijden, zeg maar.
Ik vind Brommer op zee een behoorlijk gejatte titel. Ik had er geen boekenprogramma achter gezocht. Dat het weinig kijkers trekt is niet zo verwonderlijk. De echte boekenliefhebber leest liever.
Dat ben ik niet met je eens. Ik lees en kijk graag.
Dan behoor je bij de 150.000!
Waarom een ‘gejatte’ titel? Bedoel je mijn stukje of het televisieprogramma?
De VPRO en het programma melden heel duidelijk dat ‘Brommer op zee’ verwijst naar kort verhaal van J.M.A. Biesheuvel. Het verhaal gaat over Isaäc, een jongen die op een schip werkt en op een gegeven moment ineens een heuse brommer ziet komen aanrijden over het water.
Dat verhaal is niet tot me doorgedrongen. Ik refereerde aan Stratenmaker op zee van Aart Staartje c.s. Je begrijpt dat ik niet tot de doelgroep behoor.
Succes met de computerellende, daar zit niemand op te wachten, bah, niets erger dan spullen die niet goed werken!
Dat laatste is helemaal waar.
Vanavond een mooie speciale uitzending over Conny Palmen. De moeite waard om terug te zien.
Ik ga vast kijken maar zij is niet een van mijn favoriete schrijvers.
Bodkenprogramma’s kijk ik nooit. Ik haal mijn boekentips uit de krant of van vrienden of als ik er ergens over lees.
Ik soms ook bij andere bloggers.
Bloggers noem ik vrienden, blogvrienden.
Televisie staat voor mij gelijk aan een bewegende schemerlamp. (De laatste keer dat ik overigens nog eens naar een Nederlandse uitzending keek, was Willem Ruis op de buis.)
Een en ander impliceert dat ik a) oud word, b) veel lees of c) beide.
d) Bewegende schemerlampen horen thuis in het circus en daar lees ik ook nooit.
Ach kijk, ik was even vergeten dat ik maar een ordinaire hovenier ben en dus welhaast per definitie onbelezen en een cultuurbarbaar. Attent van u dat u me daar even op wees.
Jammer dat dergelijke programma’s stilaan verdwijnen.
Mijn vrouw is een groot lezer en houdt van zo’n programma.
Wens haar veel plezier met lezen. TV is heel wat minder belangrijk.
Succes met je computerellende. Ik heb ook zo’n MacBook Pro en ervaar dezelfde problemen. Misschien een te oude MacBook voor de nieuwste versies van het programma?
Wij zijn nog van de generatie die het liefst 20 jaar doet met dezelfde spullen.
Brommer op zee is zo’n programma waar wij nooit naar (zouden) kijken. Klinkt echt heel saai.
Even goede vrienden. Iedereen mag genieten van De Kampioenen – zelfs na de veertiende herhaling.
Wij kijken naar de Kampioenen? Al jaren niet meer. Zoals je zelf schrijft ‘de zoveelste herhaling’ – is niet aan ons besteed.
Vervelend, computergedoe. Manlief had hetzelfde probleem, zelfde dingen geprobeerd als jij, niks hielp. Dus nu toch maar een nieuwe tweedehandse aangeschaft. Volgens mij zit er gewoon iets ingebouwd dat ze er na x jaar mee ophouden, gggrrrr… (en boekenprogramma’s op tv heb ik nooit boeiend gevonden. Te veel ego, over het algemeen)
Dat lijkt wel zo … iets ingebouwd om te falen na zoveel jaar. Grrr.
Ik weet het wel zeker 😡