Als ik niet een beetje opschiet met deze vragen dan haalt Liesbeth (Apenstaartje) me nog voor het eind van het jaar in en zij begon pas dit jaar. ‘Beter tien antwoorden gepubliceerd dan vijfentwintig enkel in mijn hoofd.’
666. Wat was het keerpunt in je leven?
Natuurlijk is het eerste dat ik denk: het overlijden van Ine. Maar of dat ook een keerpunt was? Ik twijfel. Ik was nog steeds dezelfde man met dezelfde activiteiten, dezelfde idealen, dezelfde opvattingen, dezelfde normen en waarden. Weliswaar alleen maar niet ‘gebroken’. Volgens mij is het ja-zeggen tegen Isabel – en om een leven te beginnen samen met haar in Afrika – een groter keerpunt. In de zin van verandering.
667. Geloof je dat mensen de toekomst kunnen voorspellen?
Nee, niet echt of toch zeker niet iets op wat langere termijn. Ik kan nu voorspellen dat er geen nieuwe regering in Nederland zal zijn voor Prinsjesdag. Maar dat is natuurlijk geen voorspelling, dat is een verwachting.
668. Wat doe je op de automatische piloot?
Ik heb een tamelijk vaste volgorde van wat ik doe als ik ’s morgens (door de week) rond 5.15u opsta. Dat zou je een beetje ‘op de automatische piloot’ kunnen noemen. Ook wandelen, auto-rijden of fietsen doe ik min of meer op diezelfde automatische piloot. Die activiteiten gaan vanzelf, daar hoef je niet over na te denken. Als ik op mijn werkkamer zit staat er meestal klassieke muziek op. Classic.nl, klassiek shuffelen op iTunes of iet dergelijks en dan luister ik ‘op de automatische piloot’. Of moet ik zeggen: ik hoor het wel maar luister niet?
669. Op welke plaatsen zat je het liefst in de klas?
Had ik een voorkeur? Ik herinner me dat niet. Ik zat meestal op de tweede of derde rij en het liefst aan de raamkant, niet aan de gangkant.
670. Vermijd je sommige muziek omdat je er verdrietig van wordt?
Nee maar natuurlijk word ik wel eens verdrietig van muziek. Een herinnering, een associatie en sorry … daar komt ze weer … Ine. Zij duikt dan weer op wat soms verdrietig is maar niet vervelend.
671. Ben je een prater of een doener?
Een prater. Ik moet mezelf net iets te vaak een figuurlijke schop onder mijn kont geven om iets te gaan doen dat zich niet afspeelt in mijn werkkamer.
672. Welk van je vijf zintuigen is het best ontwikkeld?
Ruiken en proeven. Erg gewoon, niet bijzonder ontwikkeld. Voelen, de tastzin … ik mag graag iets aanraken. Van het lekkere velletje van Isabel tot een verrimpelde passievrucht die ik vanochtend in de tuin opraapte. Horen – dat is het minst goed ontwikkeld bij me. Niet in de zien van ‘doof’ maar in de zin van nuances. En de schrik dat ik eerder doof dan blind zal zijn is genetisch aanwezig. Zien – ik doe nog bijna alles zonder bril. Ver weg kijken … ik heb nog steeds een scherpe blik. Ik zie bijvoorbeeld veel meer beter) dan Isabel. Bij veel (voldoende) daglicht lees ik (bijna) alles zonder bril. ’s Avonds is het wel prettig dat ik een brilletje heb om te lezen. Niet om tv te kijken maar om bijvoorbeeld het onderscheid tussen een 6 en een 8 te zien of de priegellettertjes op een verpakking (bereidingswijze) te kunnen lezen.
Twee kapotte brilletjes (beiden ooit nog van Ine geweest). Of hoorde deze foto bij mijn kapot-stukje van gisteren?
673. Wanneer heb je moeite jezelf recht in de ogen te kijken?
Als ik in de keuken Spaanse pepertjes heb gesneden en dan in mijn ogen wrijf. Oei, ai … dan in de spiegel kijken – recht of krom – dat lukt me nauwelijks. Oooo, was deze vraag figuurlijk bedoeld? Zeg dat dan meteen.
674. Wie kan jou het beste troosten?
Ik denk iemand in Heemstede. Dat is soms (te) ver weg. Maar moet ik vaak getroost worden? Ik denk het niet maar misschien houd ik me wel eens te stoer. Gisteravond tijdens NEDERLAND – OEKRAÏNE (EK-voetbal) zei ik tegen Isabel “Eigenlijk zou ik nu met Jean Jacques en Rob zitten WhatsAppen. Wat mis ik die momenten.” Maar die jongens zijn vorig jaar ook gaan hemelen … dus ja … snik. Moet ik dan getroost worden? Een beetje misschien. Even zuchten en dan weer verder (kijken).
675. Wat was je grootste blunder?
Tja, wat zou dat zijn? Het feit dat ik daar niet één twee drie antwoord op kan geven betekent vast dat er geen grote blunders te herinneren zijn. Kleine blunders natuurlijk wel. Iets op het vuur zetten in de keuken en pas als ik iets verbrands ruik actie ondernemen. Een kleine blunder herinner ik me. Ik had een vriendinnetje, we hadden net verkering en ik kwam voor de eerste keer officieel bij haar ouders thuis. Ik had bloemen voor haar moeder gekocht. Ik was nerveus. Vriendinnetje Kr deed de deur open. Ik gaf haar een voorzichtige zoen en liep achter haar naar de woonkamer. Daar zag ik haar moeder, ik gaf de bloemen. Ik deed een paar passen achteruit en vroeg: “En je vader? Is hij nog niet thuis?” Achter me zei iemand luid en duidelijk “Als je nog drie stappen achteruit zet trap je op mijn voeten jongeman.”
Het ritme van één keer per maand vijfentwintig vragen beantwoorden was een nobel streven. In de praktijk is het alweer maanden geleden dat ik er werk van maakte. Het is alweer eind maart (2021) … daar gaan we weer … nou ja, ik dan toch.
651. Hoe zou je je leven in drie steekwoorden omschrijven?
Gevarieerd / Reislustig / Loyaal
652. Wat is er het fijnst aan volwassen zijn?
Dat ben ik ondertussen al best lang dus een antwoord zou eenvoudig moeten zijn. Uiteraard ben ik de enige die verantwoordelijk is voor wat ik doe. Dat ben je als kind niet. Dus is een tamelijk voor de hand liggend antwoord: doen en laten wat ik zelf wil. Dat laatste klinkt als ‘vrijgevochten’. Dat is het niet want ook deze volwassene heeft gekozen om zijn dagelijks leven te delen met iemand anders. Gevolg: je doet niet altijd wat je zelf wilt. Ja, uiteindelijk wel natuurlijk maar je begrijpt vast wat ik bedoel.
653. Ben je een vechter?
Ik zou graag JA antwoorden maar ik ben eerder een vluchter denk ik. Uiteraard vecht ik voor wat écht belangrijk is. Maar ik herinner me een voorval zo’n vijfentwintig jaar geleden. Burenoverlast. Onze directe buren (wij woonden in huurhuizen) hadden de volumeknop bijna altijd op standje ‘maximaal’. Niet alleen de radio en de televisie maar ook hun stemmen. Vader, moeder en drie kinderen. Er werd alleen maar naar elkaar geroepen – leek het wel. Geschreeuwd. Als de kinderen iets deden wat niet mocht werden ze naar hun (kleine) tuin gestuurd. Het schreeuwen (krijsen en huilen) nam nog wat meer toe in volume. Eens dat je je begint te ergeren is er geen weg meer terug. Op een dag kreeg onze jongste mot op straat met hun oudste. Kinderen onder elkaar. Maar het buurjongetje riep de hulp in van papa. Buurman pakte onze zoon bij zijn kladden (lurven – kan ook). Iets fysieks – dus over de grens. Je blijft met je tengels af van het kind van een ander. Ook van je eigen kinderen trouwens. Ik ben uiteraard verbaal verhaal gaan halen. ’s Avonds of ’s nachts in bed besloot ik (wij) om te vertrekken, te verhuizen. We zoeken iets anders, we huren omdat we dan de vrijheid hebben om te gaan en staan waar we willen. We vertelden het aan alle andere buren in ’t straatje. Zij vonden ons besluit te zot voor woorden, we moesten vechten. Dat was het advies. Ik had daar geen zin in. Zonde van mijn energie. Uiteindelijk liep het met een sisser af want minder dan twee maanden later verhuisden de lawaaimakers zelf. Eén of ander akkefietje met zijn werkgever, schulden en trammelant met zijn broer. De opluchting was groot. Ik zou er uiteindelijk zesentwintig jaar blijven wonen.
654. Hoe groot is je fantasie?
Hoe moet je dat uitdrukken? Niet in kilowattuur. Ook niet in ampère. Kilometers per uur, mm per vierentwintig uur … nee ook niet. In aardbeien per weggeblazen zeepbel. In tutuutjes per eekhoorntjesbrood-taart?
655. Kunnen mensen veranderen?
Als ze dat zelf willen dan kan dat. Maar iemand anders proberen te veranderen. Nee, dat gaat niet. Daar zijn al zoveel huwelijken op stuk gelopen.
656. Probeer je je problemen eerst zelf op te lossen?
Ja. Maar of dat altijd verstandig is weet ik niet. Ik vraag vaak te laat hulp. Als het over praktische zaken gaat, roep ik de hulp van anderen wat gemakkelijker in. Een kapotte waterleiding. Bomen snoeien. Het zwembad schoonmaken. Maar dat zijn natuurlijk geen problemen.
657. Wat had je graag tien jaar eerder geweten?
De uitslag van de lotto want dan had ik 10 jaar de tijd om het formulier in te vullen met de winnende getallen … lol.
658. Wat wordt je eerstvolgende project?
Hier op WordPress, op dit blog … de verzameling gedichten en de 50 foto’s van Isabel op Facebook die daar de inspiratie toe waren, ga ik hier ergens een plekje geven. Ik laat het nog wel weten.
659. Doe je vaak meerdere dingen tegelijk?
Ik ben een man dus het antwoord is nee.
Mekelle – Tigray (in betere tijden) – Ethiopië (2008)
Nee, alle gekheid op een stokje. Meerdere dingen tegelijk doen is niet mijn sterkste eigenschap. Waarom zou je dat willen? Uiteraard is het ook een kwestie van definitie. Op bovenstaande foto lees ik. Natuurlijk adem ik ook. Ik zit te genieten van het boek en het park en de prachtige jacaranda die in bloei staat. Ik weet dat ik toen ook allerlei ideeën opschreef voor de theatertekst Ubuntu-in-wording. Op het moment van de foto was ik me waarschijnlijk ook bewust dat ik werd gefotografeerd. Maar of dit ‘meerdere dingen tegelijk doen’ is, betwijfel ik.
660. Wat zit je nog steeds dwars?
Een verloren vriendschap. Of eigenlijk moet ik zeggen: twee verloren vriendschappen. Ze hebben niets met elkaar te maken. Natuurlijk zal ik daar zelf ook een rol in spelen (hebben gespeeld) maar voor mijn gevoel was het ‘de ander’ die daar echt verantwoordelijk voor was.
661. Vind je het leuk als mensen naar je kijken?
Ik heb het nooit erg gevonden. Nu nog steeds niet. Nog niet zolang geleden stond ik in een lift met een jong gezin. Vader, moeder en hun dochtertje. Onbekenden voor me. Ik schat het meisje drie of vier jaar. Zij zegt: “Kijk mama, een leeuw.” En ze wees naar mijn wilde bos met haar. Ik vond het schattig. De moeder schaamde zich dood.
662. Wat wil je nog heel graag?
Mag ik me ervan maken met één hartewens? Dat dit hele corona-gedoe enkel nog bestaat in de geschiedenisboekjes.
663. Wat was de meest bijzondere uitnodiging die je ooit kreeg?
Dat is veel te intiem om hier open en bloot te vertellen. Ik pas.
664. Hoe zullen je vrienden je beschrijven?
Op soortgelijke vragen antwoordde ik eerder: loyaal, creatief, betrouwbaar maar als je iets nodig hebt van hem moet je hem achter zijn vodden blijven zitten. En een tikkeltje te serieus, soms een beetje zwaar op de hand.
665. Wie heeft je het meest pijn gedaan in het leven?
Een vergelijkbare reactie als mijn antwoord op vraag 663
Hier laat ik het even bij. Ik beantwoordde in het verleden meestal vijfentwintig vragen. Misschien is dat ook wel de reden dat ik me er de laatste tijd niet toe zette. Teveel. Ik ben toch maar mooi vijftien vragen dichterbij de duizendste vraag gekomen.
Ik had me voorgenomen om elke maand vijfentwintig vragen te beantwoorden. Laat ik dan ook de daad bij het (geschreven) woord voegen.
626. Welke eigenschap vind je niet mooi aan jezelf?
Loslaten is niet mijn sterkste eigenschap. Ik ben af en toe een vastbijter. Een idioot misverstand, een foute reactie of een slechte grap kan bij de geliefde nog wel eens voor ontploffingsgevaar zorgen. Als er dan inderdaad een explosie volgt dan wil ik het uitleggen. Mijn gelijk halen. Dat wordt dan algauw mezelf goedpraten in de ogen van mijn wederhelft. Dan ben ik meestal aan het verkeerde adres bij mijn tonnetje dynamiet. Ik krijg dan (in eerste instantie) geen ruimte om te nuanceren of om me te excuseren. Dan zet ik – dom dom dom – de hakken in het zand en wordt het duelleren of veel te lang zwijgen. Ook dat laatste is geen mooie eigenschap. Zo, de kop is er af. Nog vierentwintig vragen. Het hoeven wat mij betreft niet allemaal biechtstoel-vragen te zijn.
627. Welk gerecht zou je elke dag willen eten?
Niets. Ik hou heel erg van afwisseling maar als ik een ingrediënt zou noemen dan is het KAAS. Dat kan ik echt elke dag eten. Zelfs meerdere keren per dag. Omwille van de afwisseling uiteraard de ene keer brie of camembert. Een volgende keer blauwe kaas in de saus of in de salade. Oude boerenkaas, smeerkaas, feta, witte cheddar, mozzarella … en BROOD wil ik ook het liefst elke dag eten.
628. Met welk gevoel loop je door een dierentuin?
Omdat ‘lopen in de dierentuin’ een typische familieactiviteit is, loop ik meestal met een grote smile rond. Vroeger was dat de Antwerpse Zoo of Plankendael. Later volgden heel wat bezoeken aan Het Emmer Dierenpark. De laatste jaren De Beekse Bergen en Blijdorp.
2016 – Jules is jarig in ‘Afrika’ (Diergaarde Blijdorp / Rotterdam Zoo)
Ik ben nog nooit in Artis geweest, realiseer ik me nu. Maar … een hele grote maar … sinds ik vaak in Afrika verblijf, vind ik dierentuinen erg surrogaat en krijg ik steeds meer bedenkingen bij het opsluiten op dieren in een artificiële omgeving. Leve de wildparken! Bijvoorbeeld het Krugerpark waar ik al vaak over heb geblogd. Het lijstje van wildparken dat ik heb bezocht is veel langer dan het aantal dierentuinen.
629. Wanneer had je eerder je grenzen moeten aangeven?
Ik ben in eerste instantie een JA-zegger want als je NEE zegt op een vraag dan is het meteen OVER en UIT. Het gevaar van ja-zeggen is dan wel dat je te lang met iets of iemand meegaat en dan tegen grenzen aanloopt of ze zelfs overschrijdt. Een onschuldig voorbeeld is meegaan naar een feestje waar ik eigenlijk geen zin in heb en dan veel te lang moet blijven omdat ik ook de BOB ben en er altijd nog een allerlaatste drankje of gesprekje moet volgen. Meneer wacht wel.
630. Wat vind je de beste slechte film die ooit gemaakt is?
Leuke vraag. De eerste film die bij me opkomt is ’10’ – film uit 1979 met Julie Andrews, Dudley Moore en natuurlijk Bo Derek. Modern noemen ze dat … My Guilty Pleasure.
Door het opzoeken van deze trailer zie ik dat de hele film op YouTube staat. Maar of ik …
631. Is elke dag een nieuw begin?
Onzin. Natuurlijk niet. Ja, wel van die specifieke dag maar elke dag staat natuurlijk in een onlosmakelijk verband met de vorige en de volgende dagen. En sommige dagen zijn natuurlijk wat meer ‘een nieuw begin‘. Begin van een nieuw schooljaar of semester. De eerste repetitiebijeenkomst. De dag dat je op reis (vakantie) vertrekt. De eerste dag nadat je weer thuis bent gekomen en de draad van het gewone leven oppakt. Enzovoort.
632. Waar ga je het liefst naar toe op een eerste date?
Ik ben een bijna onbeschreven blad wat ‘daten’ betreft. Als ik ‘daten’ ruim interpreteer dan kom ik aan twee momenten. Of moet ik zeggen twee dames (in mijn specifiek geval)? Het waren in beide gevallen dames die ik al een hele tijd kende. Dus er was geen sprake van blind daten. Wel was er twee keer sprake van nogal wat push-werk van anderen. “Je moet echt een keer …” Ik gaf toe. Een drankje. Een etentje. En nog een drankje. Ik ben de beroerdste niet maar echt ontspannen was ik niet. Er volgde dan ook geen tweede één-op-één afspraak. We bleven elkaar wel zien zoals dat ook al was vóór zo’n geforceerde ‘date’.
633. Wanneer heb je je voor het laatst moeten inhouden?
Ik zou nu mijn antwoord op vraag 626 kunnen uitbreiden. Ik hou het kort. In zo’n explosieve situatie of in de stilte daarna zijn er natuurlijk voortdurend momenten dat je – bewust of onbewust – keuzes maakt. Je inhoudt. Op je woorden let. Gelukkig maar, wil ik eraan toevoegen.
634. Kun je iemand nadoen?
Een beetje. Zinnetjes, stemmetjes, typetjes. Bijvoorbeeld Jiskefet-typetjes of Koot en Bie-typetjes. Ik kon vooral mijn vader goed nadoen – beetje zwarte, wrange humor als ik er nu aan terugdenk.
635. Wat had je veel eerder moeten doen?
De Postcodeloterij opzeggen.
636. Zing je altijd mee in de auto?
Soms, stukjes van een liedje. Absoluut niet altijd. In de auto luister ik afwisselend naar podcasts, radio 1 (actualiteiten) of naar een musical-mix.
637. Met wie zou je graag willen ruilen van leven?
Een idiote vraag. Over een dagje ruilen zou ik kunnen nadenken maar een leven … kom op zeg. Volgende vraag.
638. Wanneer heb je voor het laatst heel hard gejuicht?
Dat was vast met een overwinning van Wout van Aert. En dat waren er heel wat het afgelopen seizoen. Tour etappes, Strade Bianchi, Milaan – San Remo.
639. Hoe gaat het met je liefdesleven?
Als je al wat langer hier meeleest dan weet je het antwoord op deze vraag. Ps. Ze belde me vijf minuten geleden op met de vraag wat we vanavond eten. De liefde van mijn lief gaat (ook) door de maag. Hahaha. Het antwoord is tajine met kip, couscous en een frisse salade.
640. Waardoor raak je geïnspireerd?
Door iets dat ik hoor, lees, zie, ruik, proef, voel. Door iemands verhaal. Door iets dat ik heb meegemaakt. Soms door een herinnering. Doordat iemand op het juiste moment de juiste prikkel geeft. Van dat soort zaken. Een voorbeeld is mijn her-vertelling van Amor en Psyche. Al doende, lezende en schrijvende raak ik steeds meer geïnspireerd.
641. Welk muziekinstrument zou je graag willen bespelen?
Gitaar. Ik denk dat dat binnen mijn motorieke mogelijkheden ligt. Bij piano twijfel ik daar ernstig over. Als ik mezelf zie als muzikant – wat ik dus niet ben – dan zal dat eerder begeleidend, sfeermakend zijn dan als solist. Denk maar in de richting van een kampvuur en iemand die zit te tokkelen op een gitaar en dan ook nog liedjes die plots opkomen weet te begeleiden met een paar akkoorden.
642. Heb je een grote algemene kennis?
Ik vind zelf van wel. Of ik dat kan bewijzen? Nee. Ik word stilaan een oude man dus waarschijnlijk zullen de twintigers van nu zeggen dat ik … laat maar.
643. Voor wie heb je een zwak?
Is dat nog niet duidelijk? Natuurlijk is dat Isabel. Mijn kinderen en mijn kleinkinderen, dat mag toch duidelijk zijn. Ik heb goede vrienden en daar heb ik een zwak voor. Ook familie en schoonfamilie. En binnen al deze categorieën heb ik een groter zwak voor de een dan voor de ander. Maar dat is totaal afhankelijk van het moment en dat kan morgen weer heel anders zijn.
644. Wat is je grootste obstakel?
Sinds eind maart 2020 mag het duidelijk zijn dat corona / covid-19 mijn (ons) grootste obstakel is. Moet ik er een tekeningetje bijmaken?
645. Wat ben je vandaag aan het doen?
In telegramstijl: thee zetten, Isabels lunch maken, kippen voeren, watertank bijvullen, moestuin water geven, kruidentuin sproeien, schildpadden voeren, een plons in ’t zwembad, douchen, broodje met kaas eten, (internet) krant lezen, Zondag met Lubach kijken, oefeningen maken voor mijn Nederlandse lessen, koffie drinken, emails beantwoorden. WhatsApp-berichtjes sturen en beantwoorden, online lesgeven, voorbereidingen voor het avondeten uitvoeren, werkkamer beetje opruimen, telefoontjes beantwoorden, dit logje schrijven … en de dag is nog maar halverwege.
646. Waar had je langer over moeten nadenken?
Over al dan niet verhuizen. Te vroeg? Te laat? Wat bewaren, wat wegdoen, wat verschepen? Waar? Zee, bos, stad, dorp, appartement of kamer? Van dat soort zaken.
647. Heb je liever gelijk of geluk?
Ik denk dat ik stiekem graag gelijk heb. Zie alweer mijn antwoord op de eerste vraag hierboven. Geluk is trouwens mooi meegenomen. Zijn dat eigenlijk tegengestelden: gelijk en geluk? Nee toch.
648. Wat vind je van de partners van je vriendinnen?
Dit zijn vragen uit een damesblad. Natuurlijk heb ik vrouwelijke vrienden. Vriendinnen dus. Heel wat zelfs. Hou ik me bezig met wat ik van hun partners vind? Nauwelijks. Op eentje na dan maar dat ga ik hier niet uit de doeken doen. En de partners van mijn vrienden? Hetzelfde antwoord. Waarom zou ik daar iets moeten van vinden?
649. Welke eigenschap zou je van je vader willen hebben?
Dan moet ik nadenken over mijn vader van voordat hij ziek werd. Zijn sociaal engagement was groot en dat bracht hij (mijn ouders) ook in de praktijk. Bijna mijn hele jeugd woonden er ook anderen bij ons thuis. Nooit officieel als pleeggezin maar het kwam er wel heel dichtbij in de buurt. Ik tel ze even … laat ik enkel de eerste letter van hun voornamen noteren en tussen haakjes (j – jongen) of (m – meisje). C (j), P (j), M (j), H (m), H (j), J (m), M (m). En in de korte vakanties kwam daar ook M (j) bij. Ook twee Waalse jongeren gingen met ons mee op vakantie om Nederlands te leren / praten. Het verhaal van Valbona heb ik al eerder verteld.
650. Met welk idee moet je nog steeds iets doen?
Er staan twee nieuwe her-vertellingen klaar om uitgewerkt te worden. Verder moet er een carport gerealiseerd (gebouwd) worden – vindt vooral mijn lieftallige Belinha. Dat laatste is dus eerder een dingetje dat hoog op de wensenlijst (to do list) staat. Het idee is er al lang. De uitvoering (en de centjes) laat nog op zich wachten …
Nooit eerder zat er een gat van meer dan drie maanden tussen de vorige en deze aflevering van ‘1000 vragen aan mezelf’. Laat ik proberen om elke maand (minstens) vijfentwintig vragen te beantwoorden dan komt er over anderhalf jaar een eind aan deze serie. IJs en weder dienende … moet ik er dan wel bij vermelden. Daar gaan we weer … ik dan toch.
601. Waar let je op als je iemand voor het eerst ontmoet?
Best wel een goede vraag maar ik vind de vraag beantwoorden een stuk lastiger. Ik denk: iemands fysieke kenmerken zoals lengte, overgewicht of juist skiny, het haar, gezichtsuitdrukking, kleding. Uiteraard zijn er allerlei factoren die een rol spelen. Is het een eerste zakelijke ontmoeting? Dat is vast anders dan een eerste ontmoeting in familie-verband. Is hij of zij een zoener of eerder een handruk-knijper? Wordt er meteen gehugd? (Iets dat in Afrika heel gebruikelijk is).
602. Waarmee zou je wat actiever kunnen zijn?
Dat is een terugkerende bekentenis. Ik ben een uitsteller (zie heel veel vorige vragen / antwoorden). Maar ben ik eenmaal in gang geschoten dan ben ik best wel actief.
603. Speel jij de hoofdrol in je eigen leven?
Kun je hier nee op antwoorden? Natuurlijk speel ik de hoofdrol in mijn eigen leven. Maar als de vraag is of ik de hoofdrol speel in onze relatie (Isabel – Koen) of in (met) mijn familie dan is het antwoord uiteraard gevarieerder. Maar ook dan ben ik eerder een hoofdrolspeler dan een figurant.
604. Welke leraar heeft een positieve invloed op je gehad?
Herman de Graef. Misschien schrijf je ‘Graef’ met twee a’s. Hoofddocent Nederlands en didactiek op het regentaat in Antwerpen (eind jaren 70 van de vorige eeuw). Op de middelbare school denk ik aan Herman Boets (ook leraar Nederlands). Op de AVEK … dat vind ik moeilijker om te kiezen. Jacques. Salvatore. Ine. Godert. Dirk. Maar dan doe ik anderen te kort. Op de AVEK was het kollektief het belangrijkst. Ik en (met) de anderen. Een soort UBUNTU avant la lettre … I am because we are.
605. Wat zou je het meest missen als je doof was?
Stemmen … denk ik. Van mijn geliefden. Isabel, de kinderen en kleinkinderen. Natuurlijk ook muziek en liedjes. Mis ik de stem van Ine? Een lastige vraag. Haar innerlijke stem hoor ik nog steeds – bijna dagelijks. Haar echte stem kan ik moeilijk oproepen maar ik zou die stem wel onmiddellijk herkennen als ik die zou horen.
606. Om welk nieuwtje was je onlangs verbaasd?
Als ik het woord ‘nieuwtje’ even vergeet dan verbaas is me dagelijks hoe het in de wereld zo uit de klauw kan lopen. Ik heb het niet over corona / covid-19 maar over hoe Trump bezig is. Elke dag een tikkeltje erger (egocentrischer, narcistischer, racistischer, enzovoort) dan de dag daarvoor. Stel je toch voor dat die man kan (mag) doorgaan als president van de Verenigde Staten tot de derde week van januari 2025. Dan worden het de Verdeelde Staten van Amerika. Ook de complotdenkers (theorieën) verbazen me steeds weer.
607. Zou je wel weer kind willen zijn?
Nee, niet echt. Het lijkt me best pittig om nu kind te zijn. Verwachtingen cq dagelijkse realiteit.
608. Wat zou je uren doen zonder je te vervelen?
Wat ik nu doe. Beetje bloggen, beetje rondneuzen op internet. Krant, tijdschrift een gemist televisie-programma bekijken en lezen uiteraard. Lezen dus.
609. Wanneer was jij op het goede moment op de juiste plek?
Op een première van het Iepenloftspul in Jorwert (Friesland). De feint fan twa masters (2002). Naar jaarlijkse gewoonte ging ik (gingen wij) naar de voorstelling in de notaristuin. Natuurlijk ontmoetten we dan ook Hanneke en Jean Jacques. Vrienden en oud-collega’s. Jean Jacques vroeg me waar ik mee bezig was. Ik antwoordde: de regie van Lucia de Moucheron met Flairck en Corpus. Een muzikale nieuw-circus-voorstelling. Een week later belde Jean Jacques mij vanuit Stockholm of ik interesse had in een nieuw-circus-voorstelling met 150 Europese jongeren. De rest is geschiedenis. Zonder dat moment was ik waarschijnlijk niet (nooit) in Scandinavië of Afrika terechtgekomen.
610. Sta je vaak stil bij hoe dingen gemaakt worden?
Zelden. Ik heb geen bijzondere interesse in technische zaken. Nee.
611. Wat was het kleinste succesje dat je hebt geboekt?
Hahaha. Ik heb afgelopen zondag onze oude Nissan X Trail aan de praat gekregen nadat hij niet wilde starten toen Isabel vertrekkens gereed was.
612. Word je meestal jonger of ouder geschat?
Jonger. Dank u. Obrigado. Merci. Da ge bedankt zèt dè witte war!
613. Wanneer heb je voor het laatst zand tussen je tenen gevoeld?
Bijna dagelijks als ik in Mozambique ben want daar loop ik heler dagen op blote voeten en delen van onze tuin zijn erg zanderig. Of op het strand van Ponta d’Ouro. Als ik in Leeuwarden ben … dan zal het vast wel op het strand geweest zijn, in Zandvoort of in Vlissingen.
614. Wat wilden je ouders vroeger dat je zou worden?
Gelukkig.
615. Welk apparaat van vroeger mis je?
Heel af en toe mijn pick-up. Nostalgie dus. In Bergen op Zoom hadden we vroeger een ijsmachine. Om zelf (slagroom) ijs te maken. Met aardbeien, bramen of rode bessen. Natuurlijk is zo’n apparaat nog te koop. Net als een espresso-apparaat. Maar ik koop die dingen niet. Dus missen … is het niet echt.
616. Waarin denk of doe je nog steeds als een kind?
Ik denk in het ‘vertrouwen in anderen’. Noem het naïef … ik weet het maar zo zit dit beestje in elkaar.
617. Heelt tijd alle wonden?
Tja. Ja en nee. Je leert er mee omgaan en je probeert dat oude wonden niet opnieuw beginnen etteren.
618. Ben je romantisch?
Op een schaal van 1 tot 10 ben ik een romantische zeven.
619. Wat zou je tegen je jongere ik willen zeggen?
Ook deze vraag heb ik naar mijn gevoel al een paar keer eerder beantwoord. “Beste ik – was iets ambitieuzer geweest op school. Zet je muzieklessen door en geef niet zo snel op. Ga op dansles. Op de tekenacademie (in Hove) heb je braaf de opdrachten uitgevoerd maar nooit gezocht naar je eigen stijl en beeldtaal. Dat had je meer aandacht kunnen / moeten geven.”
620. Wat doe je met gekregen souvenirs?
Bewaren tot een moment van verhuizen of omdat er iets kapot is gevallen. Ja, ik weet het. Ik ben een bewaarder maar gelukkig is het souvenirs krijgen van anderen een zeldzaamheid geworden. En zelf probeer ik ze zo weinig mogelijk te kopen.
621. Van wie heb je onlangs afscheid moeten nemen?
Van Rob. Vriend, oud-huisgenoot, collega en nog heel veel meer. En het afscheid moest via WhatsApp want de corona-realiteit maakte een persoonlijk (afscheid)bezoek onmogelijk.
622. Ben je een jongens- of een meisjesvader?
Hoe moet ik deze vraag interpreteren? Ik heb een zoon en een dochter. Kiezen tussen hen is uiteraard onmogelijk maar ik denk dat ik iets meer naar een meisjesvader neig. Eigenlijk een rare vraag.
623. Heb je weleens je eigen ansichtkaarten gemaakt?
Ja. Ik heel af en toe. Voor het laatst voor de bruiloft van een vriend. Het is dan wel geen ansichtkaart maar een felicitatie-kaart. Mijn moeder heeft het wel jarenlang gedaan. Met theezakjes. Pergamano. Dozen vol …
624. Hoe zou je familie jou omschrijven?
Ik denk dat de bedenkers van deze 1000 vragen vergeten zijn om alles na te lezen op ‘dezelfde vraag’. Ook deze vraag kwam al eens eerder aan bod. Mijn familie zal we omschrijven als loyaal, ver weg, betrouwbaar, creatief. En er zullen vast neven en nichten zoiets denken als … ouwe bok, groen (Afrikaans) blaadje …. de gelukzak.
625. Waar zoek je je kleding op uit?
Waar ga ik naar toe? Daar kies ik mijn kleren op uit. Naar een vergadering – dan zijn het vast schoenen, een lange broek en een overhemd of polo-shirt. Ga ik een biertje drinken met vrienden (in Afrika) – sandalen, korte broek, tshirt of een los-zittende (flodder) bloes. En uiteraard heeft het weer grote invloed op het kiezen van kleren. Een trui, een extra onderhemd, handschoenen, een regenjas. En in Mozambique zal Isabel er voor zorgen dat ik niet drie dagen na elkaar hetzelfde aantrek – al ga ik nergens heen. De schat.
Ik ben niet heel angstig aangelegd. Ik zou het eerder voorzichtig noemen. Waarschijnlijk impliceert dat dus dat ik allerlei zaken vermijd. Laat me eens denken … misschien een pittig onderwerp voor deze eerste vraag. Ik weet dat ik de eerste tijd na het overlijden van Ine (in 2005) geen pogingen ondernam om me in een nieuwe relatie te storten. Atie vroeg me zo’n twee jaar later waarom ik nog steeds alleen was. Ik weet dat ik toen antwoordde dat ik bang was dat mij dit (opnieuw een partner overleven – al dan niet na een ziekte) nog een keer zou overkomen. Ik ken enkele mensen die tot tweemaal toe hun geliefde hebben begraven. Een horrorscenario in mijn gedachte. Dan maar liever alleen. En zoals dat in het leven gaat … die angst heb ik opzij gezet. Maar ik moet er niet aan denken dat …
577. Wat is je laatste onschuldige obsessie?
Ik weet het niet. Ik kan wel geboeid zijn door iets. Of sterk geïnteresseerd. Maar een obsessie? Nee. Nieuwsberichten over Trump … steeds maar weer openen en lezen … dat is toch geen obsessie? Nee toch?
578. Wat zou je dragen op de rode loper?
Waarschijnlijk dat wat Isabel voor me heeft uitgekozen. Schoenen kies ik zelf wel uit en ze weet dat ik geen stropdas wil.
579. Hoe gaat het echt me je?
Corona-moe. Trump-moe. Beetje blog-moe. Minder energiek dan ik zou willen, iets te passief en initiatiefloos. Maar voor de rest … best wel goed. Gezond. Ik lees veel, kijk series. Ik schrijf en schilder af en toe. Ik kook. Ik bak. Ik vind het online lesgeven nog steeds erg fijn. Beetje gewoontjes, dat wel. Geen leuke reisjes of weekendjes in het vooruitzicht. Snik. Covid-19-gedoe … spuugzat.
580. Waar heb je onlangs met pijn in je hart ‘nee’ tegen gezegd?
Nee gezegd tegen mezelf of eigenlijk is het juister om te zeggen: tegen mijn traditionele hup NL/BEL – MOZ of in de andere volgorde of richting.
581. Hoe kun je het voor jezelf simpeler maken?
Iets minder uitstellen om te doen wat ik toch moet / wil doen. Mijn werkkamer een flinke opruim-beurt geven (dan hoef ik me minder te ergeren als ik iets niet kan vinden).
582. Waar huil je in stilte om?
Dat ik mijn kleinkinderen veel te weinig zie. Dat ik Isabel niet kan bewegen om een keertje te gaan kamperen. Gewoon het een keertje uitproberen.
583. Heb je ooit een liefdesbrief geschreven?
Ja, wel meer dan eens. Voor een vakantieliefje. Aan één of twee van mijn ‘lieven’ (dat zijn vriendinnen – mochten mijn NL-lezers niet weten wat ik bedoel.) Voor … stop maar Koen, de vraag was niet aan wie? Oo ja … natuurlijk. Sorry.
584. Heb je ooit een liefdesbrief gekregen?
Ja, maar beduidend minder dan dat ik er zelf heb geschreven.
585. Geef je altijd aan een goed doel?
Altijd. Nee, niet altijd. Meestal stop ik de munten die in mijn portemonnee zitten in de collectebus als er wordt aangebeld. Ik doe mee met de postcodeloterij en daarvan gaat een belangrijk deel naar goede doelen. En wat ik in Afrika (Mozambique) doe ga ik hier niet aan de weblog-klok hangen.
586. In hoeveel wereldsteden ben je geweest?
Dat zijn er teveel om te tellen. Best in veel. Ergens op deze site staat een link naar ‘Koen op Reis’ mocht je dat persé willen uitzoeken. Om je toch een idee te geven: Oslo – Moskou – Beijing – Kaapstad – Nairobi – Rome – Londen – Parijs – Istanbul – Cairo – Jerusalem – Damascus – Bangkok – San Francisco – New York – Atlanta – New Orleans – Denver – Sao Paulo – Rio de Janeiro en nog zoveel meer. Vooral in Europa.
587. Welke kledingtrend van vroeger vind je nu lachwekkend?
Plateauzolen en broekpakken met enorm brede broekspijpen. Of de hele korte en strakke voetbalbroekjes. Nu … erg lachwekkend.
588. Is je basishouding positief?
Een volmondig ja.
589. Hoe rijk zou je willen zijn?
Eigenlijk is dat een flut-vraag. Toch een antwoord. Als ik wat rijker zou zijn dan zou ik mijn kinderen kunnen helpen om een beter (fijner) huis te kopen / hebben. Studie-spaarpotjes voor de kleinkinderen. Ik zou zelf ook een nieuw optrekje zoeken. Ik denk iets in Zeeland of in Friesland. Een spaarpotje voor een paar mooie reizen. En een appeltje voor de dorst voor Isabel als ik het tijdelijke voor het … enzovoort.
590. Mag je liegen om iemand te beschermen?
Liever niet. En of er dan uitzonderingen zijn? Vast wel maar liegen is zelden een goed idee. Je hoeft niet alles te vertellen – dat is iets anders. Hoe zeggen ze dat ook alweer? ‘Creatief met de waarheid omgaan.’ Liegen … doe maar niet.
591. Wat heb je onlangs tweedehands aangeschaft?
Waarschijnlijk is onze Toyota Rav 4 de laatste (echte) tweedehands aanschaf geweest. Een prima koop.
592. Wat is nep beter dan het origineel?
Isabel met een Guess-tas in Bergen op Zoom
Nee … Isabel is geen nep. Alles is origineel. Lees maar verder dan begrijp je waarom ik deze foto’s heb toegevoegd. Wat is nep beter dan het origineel? Geen flauw idee. Of het zou de prijs moeten zijn van Guess-spullen die ik wel eens voor Isabel koop. Liever een tas van 50 eurootjes met een Guess-labeltje dan dezelfde tas voor 350 euro’s. Of een namaak-merk zonnebril.
Isabel met een Guess-t’shirt in Brugge
593. Luister je goed naar je lichaam?
Nee. Geen dramatische ‘nee’ maar ik ben eerder een negeerder, een ontkenner … ‘Ach ja, het gaat wel weer over. Ja hoor, nee hoor. Ik ga wel wat meer bewegen en minder zout op mijn eten strooien. Nee … niet vandaag. Morgen …’
594. Van welk beroep begrijp je eigenlijk niet wat het precies inhoudt?
Van heel veel IT- en financiële beroepen.
596. Wat is je wens voor de mensheid?
Een socialer, eerlijker en gezondere wereld. Zonder machtswellustelingen, despootjes, populisten of corrupte politici. Geen discriminatie of racisme. Geen wapens, oorlogen en hongersnood. Eerlijke handel, goed onderwijs en een betaalbaar en toegankelijk zorgsysteem voor iedereen.
597. Zoek je gezelschap op als je je alleen voelt?
Ik denk dat ik dat vóór het internet en de mobiele telefoon gemakkelijker deed dan nu. Al gauw zijn een boek, een film, een serie of even surfen een soort van gezelschap.
598. Van welke ‘viezige’ geur kun je heel blij worden?
Kaas van een zekere rijpheid. Ik zie het ‘vieze’ dan vooral aan het vertrokken griezel-gezicht van Isabel. Of ik er heel blij van word? Nou ‘blij’ is wel wat overdreven. Een pan mosselen … eerder een vieze geur (zeker achteraf) maar oooo zo lekker. Ja daar kan ik blij van worden.
599. Wanneer had je voor het laatst kriebels in je buik?
Een paar dagen geleden toen we naar ‘Marcella’ keken. Een Netflix-serie. Zij staat op een hoog gebouw op de betonnen rand met beneden haar het drukke avondverkeer. Je weet als kijker dat ze overweegt om te springen. Ik voel onmiddellijk een heel groot, fysiek ongemak in mijn buik (waarschijnlijk niet de kriebels die de vragensteller bedoeld heeft). Ik kan niet gewoon blijven zitten en kijken. Ik kijk door mijn vingers maar ben blij dat zo’n fragment voorbij is.
600. Hoe vaak zet je je telefoon uit?
Ik heb er twee. Eentje is een ouwtje en die zet zichzelf uit. Soms zonder dat ik er erg in heb. Oude batterij. In het weekend zet ik de telefoon niet bewust uit maar ligt ie (is de telefoon mannelijk of vrouwelijk?) ergens ver weg. Naast mijn bed of in mijn werkkamer en kijk ik er pas de volgende dag of zondagavond weer naar.
Het gaat nergens over en toch boeit het. The power of ordinary life!
Bovenstaand citaat is van Ron T op mijn FB-pagina. Hij schreef het naar aanleiding van de vorige vijfentwintig vragen aflevering. Dus bij deze … veel plezier met … tja, hoe zal ik het noemen?
551. Praat je gemakkelijk over guilty pleasures?
Dan moet ik eerst even bedenken wat die ook alweer zijn. Dat was trouwens ook vraag 30 in deze eindeloze serie. Ik antwoordde toen (september 2016): “Oei, ai, amai. Dat is bijna te persoonlijk om hier te publiceren. Dus dat houd ik lekker voor mezelf. Maar om toch iets op te schrijven, beken ik dat ik bij het tv-zappen overdag wel eens een hele uitzending van Mega Mindy uitkijk. En ook Master Chef Australië kan ik moeilijk weerstaan. En dat ik van witte boterhammen, met boter en chocola hou. Dat had ik al wel eens eerder vermeld.” Is er veel veranderd sindsdien? Mega Mindy heb ik al jaren niet meer gezien. Hetzelfde kan ik zeggen over Master Chef Australië. Maar kookprogramma’s vind ik nog steeds leuk. Nou vooruit: Een guilty pleasure. Die witte boterhammen met boter en chocola … die vind ik nog steeds lekker.
552. Wat lijkt je vervelend aan oud zijn?
‘Dat ben ik al’ hoor ik mezelf denken. En ook soms luidop zeggen. Ik denk dat iedereen hier ongeveer hetzelfde zal op antwoorden. Hulpbehoevend worden. Afhankelijk zijn van een ander. Fysieke gebreken. Vergeetachtigheid. Incontinentie. Waar vind ik die pil van Drion? Hou maar op. Allemaal vervelend maar gelukkig ligt dat nog allemaal in de toekomst. En wanneer dat is? Volgende vraag alsjeblief.
553. Heb je wel eens ’s nachts aan het strand gewandeld?
Meer dan eens. Op Terschelling. Op Bali. Op Formentera. In Griekenland. In Mozambique. In Engeland. Op Corsica. In Thailand. In Zeeland. Met warme kleren aan. In zwembroek. In een korte broek met een t-shirt. In m’n blootje. In mijn eentje. Met vrienden. Met mijn geliefde, met mijn beide I’s. Heerlijk. Sterker nog, ik heb niet alleen maar gewandeld maar ook op het strand geslapen.
554. Heb je wel eens een schilderij gemaakt?
Ja, maar ik vind ‘schilderij’ bijna een te groot woord. Ik zou het eerder: ‘verfsels’ noemen. Ik aquarelleer af en toe … bij gebrek aan een puzzel of een gezelschapspel. Nou, vooral een gebrek aan iemand die spelletjes ook leuk vindt. Schilderen als afwisseling van een boek, een film of een serie. Nog nooit met olieverf.
555. Hoe zie je jezelf het liefst?
Vrolijk, optimistisch, sociaal, hulpvaardig, betrokken, creatief. Of gaat het over … de spiegel?
556. Ga je graag naar rommelmarkten?
Op een schaal van 1 tot 5 scoren rommelmarkten hooguit een 2. Lang geleden organiseerden wij (De Kring in Boechout) jaarlijks een rommelmarkt – De Luizenmarkt – met de moeder van Bart Peeters als veilingmeester. Mooie herinneringen.
557. Kan je weten of je een goede beslissing hebt genomen?
Dat zegt je gevoel, denk ik. En hoe verstandig is het om je dat af te vragen? Die beslissing ligt dan al in het verleden. Leef vandaag en kijk vooruit. En als je een verkeerde beslissing hebt genomen, treur dan niet maar probeer bij te sturen. Ja toch?
558. Wat is je favoriete eiland?
Leuke vraag. Ergens op dit blog staat een onvolledige lijst van eilanden die ik heb bezocht. Ik ga er zelf ook eens kijken … op dat lijstje bedoel ik. Hoe kan ik Corsica, Bali, Mauritius, Formenteraof Terschelling nu met elkaar vergelijken? Onmogelijk. Dus … geen antwoord. Het liefste zette ik ze allemaal in mijn top 3. Deze vijf scoren trouwens heel hoog … maar dan gaan Kreta, Lombok en Lanzarote vast protesteren … 🙂
559. Voor wie zou je een kaars branden mocht je die kans krijgen?
New Orleans, USA (2002) – met Ine
Ook op deze vraag heb ik al eens eerder geantwoord. Het was / is een soort traditie om op elke vakantie een kaarsje te branden – in een kerk, kapel of kathedraal ter herinnering aan onze dierbaren die er niet meer zijn. In Azië brandde ik in lokale tempels wierookstokjes met dezelfde intentie.
560. Ga je graag naar een zwembad?
In Mozambique is uiteraard het antwoord: ja. In eigen tuin – hooguit 10 flinke stappen vanaf onze veranda. Plons. In Nederland ben ik niet zo’n fan van zwembaden. In mijn rol van Bompa ben ik vorig jaar met mijn kleindochters wel een dagje naar het zwembad geweest. Een binnenzwembad in Haarlem. Hartstikke leuk omdat ik dat deed met de meiden, niet zozeer omwille van het zwembad zelf. Ik kan me een zwembad-disco-party herinneren in Trondheim (Noorwegen) met alle Umoja-jongeren. Erg grappig – ook om zoveel onzichtbare hormonen te zien rondvliegen, ketsen, duiken. Een groep van ruim 70 tieners uit Noorwegen en drie Afrikaanse landen. Je kunt je dat vast wel voorstellen.
561. Heb je ergens spijt van?
Doe maar niet. Ik ben niet zo van de ‘spijt’. Ja … dat er geen subsidie meer is voor dat Umoja CFC programma.
562. Wat is je favoriete tekenfilm?
De Leeuwenkoning en Aladdin strijden om de eerste plaats. Een volledig onvergelijkbaar genre is bijvoorbeeld: ‘Les triplettes de Belville’ of ‘The Red Turtle’. Maar ook geweldig.
563. Wat zou je aan je kind willen meegeven?
Dat heb ik twee keer geprobeerd. Wees eerlijk. Wees respectvol. Maak fouten maar leer ervan. Blijf jezelf trouw. Wees loyaal.
564. Welk boek sloeg je onlangs met een diepe zucht dicht?
Ik schreef er een paar weken geleden over. Een klein leven. Het zuchten werd me tijdelijk te veel. Het boek ligt nog op me te wachten om verder gelezen te worden.
565. Zou je weer terug willen naar een leven zonder internet?
Eigenlijk een onzinnige vraag. Natuurlijk niet. Dat is vragen of ik terug zou willen gaan naar een leven zonder elektriciteit, zonder vervoermiddelen, zonder wat dan ook. Een vakantie zonder internet … dat is iets anders. Dat zou ik wel zien zitten. Een week zonder internet. Twee weken misschien ook nog wel. Dan ga ik eerst op zoek naar een … eiland en een paar goede boeken en dan maar hopen dat Isabel dat ook ziet zitten / aandurft / aankan …
566. Wanneer heb je voor het laatst een kleurplaat ingekleurd?
Daar zijn ze weer: Olivia en Carmen. De laatste wordt morgen alweer acht jaar. “Parabéns Carmen.” Met hen heb ik voor het laatst gekleurd. Een echte Bompa-activiteit. Ik weet dat er kleurboeken voor volwassenen bestaan maar dat is nog een stap te ver. Eigenlijk heel veel stappen …
567. Wie was je jeugdliefde?
Laat ik toch het gevoel hebben dat ik ook deze vraag al eens heb beantwoord. Ga maar zoeken dan vind je misschien het antwoord op dit weblog.
568. Voor wie heb je het laatst ballonnen opgeblazen?
Vorig jaar organiseerden we bij ons thuis een groot verrassingsfeest voor Tia Rosa. Ze werd zestig. Isabel vond het raar dat ik slingers en ballonnen ophing. “Dat is toch iets voor kinderen!”was haar commentaar. Alweer een cultuur-verschilletje, denk ik dan.
569. Hoe zouden anderen jouw huis omschrijven?
In superlatieven. “Veel groter dan ik had verwacht.” Dat gaat dan eerder over onze tuin dan over het huis. “Het lijkt binnen wel een museum, heel mooi.”Over Leeuwarden zouden ze zeggen:“Klein maar wel praktisch en begrijpelijk”.
570. Met wie haal je het liefst herinneringen op?
Ik weet niet met wie het liefst. Het is moeilijk te vergelijken. Met Per of Rufus over Umoja. Met de Vlaamse vrienden over van alles en nog wat. Idem voor Hanneke en Jean Jacques. Met Isabel over onze vakanties. Met Trienette en vele anderen herinneringen ophalen aan onze Avek-tijd. Met Peter en Luus over vijfentwintig jaar Holleweg. Met mijn kinderen over Ine. Dus geen antwoord op: ‘Met wie het liefst?’
571. Hoeveel uur per dag breng je achter een scherm door?
Meestal VOOR het scherm. Dat is sinds 20 maart vervijfvoudigd, denk ik. Van lesgeven in real life – om het in slecht Nederlands te zeggen – tot vier dagen per week online-lesgeven. WhatsAppen, Zoomen of Skypen met mijn zus, met de mensen die ik in de vorige vraag al heb genoemd. En natuurlijk met mijn kinderen en kleinkinderen. Heel veel uren dus.
572. Verzwijg je weleens aankopen voor je partner?
Verzwijgen is wel een groot woord. Als ik een reep chocola (rum en rozijnen) koop dan ga ik haar dat niet vertellen. Ofwel eet ze die reep zelf op of geeft ze die reep aan de buurmeisjes. En dan grijp ik mis als ik er zelf trek in heb. ’t Is maar een voorbeeld.
573. Wie of wat gebruik je vaak als excuus om iets niet te hoeven doen?
Het woordje ‘vaak’ staat overbodig in deze vraag. Ik wil nog wel eens zeggen dat ik dringend nog wat lessen moet voorbereiden als ik geen zin heb om bijvoorbeeld het zwembad schoon te maken of het tuinhuis te reorganiseren. Of om mijn bureaulades uit te mesten. Van dat soort zaken …
574. Ga je graag naar de bioscoop?
Ja. Eigenlijk wel ja. Films zijn gemaakt voor het grote scherm. Maar met de beeldkwaliteit en grootte van de huidige tv’s kun je dat gevoel ook thuis creëren. En natuurlijk is Netflix een grote sta in de weg om uit de luie zetel te komen. En zijn de irritante mede-bioscoop-bezoekers (popcorn vreten, elke vijf minuten de telefoon checken, praten, voeten op de leuningen voor hen, etc) ook een reden om weg te blijven uit de bioscoop. Voor een James Bond film maak ik nog steeds een uitzondering. Thuis vind ik er al gauw niks aan. In de bioscoop heb ik daar geen last van. Puur entertainment. Mijn laatste film die ik zag in de bioscoop (in Leeuwarden) was ‘Instinct’.
575. Hoe ruimdenkend ben je?
Dat ben ik maar dat zou eigenlijk een ander moeten beantwoorden. Dat is moeilijk om dat zelf te beoordelen.
Zo, dat waren ze weer. Volgende maand de volgende vijfentwintig vragen en antwoorden over mijn ordinary life.
Elke vijf zes weken beantwoord ik vijfentwintig vragen. Als je al wat langer hier meeleest, heb je ze vast wel eens voorbij zien komen. Ik ben ondertussen bij vraag 550. De afgelopen dagen hebben veel collega-bloggers een soortgelijk stukje geschreven. Randomnes of being. Ik doe mee en voor het gemak nummer ik ze vanaf 1001.
1001. Pak het boek dat het dichtste bij je ligt, ga naar pagina 18 en zoek regel 4.
‘Het enige waar ze voor had gekozen, was het stelen’.Het boek: Leswijs Nederlands. Lesboek 1 havo / vwo Deel II Pagina 18 regel 4. Ik ben lessen aan het voorbereiden vandaar dat een studieboek het dichtste bij me ligt. De regel komt uit een fragment van: ‘Een gang met gele deuren’ van Rom Molemaker.
1002. Strek je linkerarm zo ver uit als je kan. Wat kan je aanraken?
KBC Digipass
Hoe heet zo’n ding? Een digipass? Van KBC. Het apparaatje dat je nodig hebt om met je bankkaart in te loggen op de online-service van KBC (de bank). Ik moet straks wat bankzaken regelen vandaar dat ik dat ding alvast uit een lade van mijn bureau had gepakt.
1003. Wat deed je voor je deze tag begon in te vullen?
Me ergeren. Mijn kabel-internet-verbinding doet het niet meer sinds woensdagochtend. Vijf dagen ging het goed. Er schijnt een kapotte antenne in de buurt te zijn. Ik ben dus weer opnieuw gebruik aan het maken van het kleine modem. Traag x 3. Heel even was ik in het internet-paradijs … dacht ik.
1004. Wat hoor je op het moment?
‘Het eerste vioolconcert opus 26 van Max Bruch.’ Als ik in mijn werkkamer zit zet ik heel vaak de podcast ‘Het Zondagochtend Concert’ (Avro/Tros) aan. Zachtjes op de achtergrond. Toevallig hoor ik presentator Hans van den Boom dit vioolconcert aankondigen. Vandaar dat ik deze details kan opschrijven. Anders zou ik vast ‘klassieke muziek’ hebben geantwoord. Ik hoor ook vogeltjes buiten en de waterpomp die af en toe even aanslaat. Ik ben in gespannen afwachting van een ander geluid. De beltoon van mijn mobieltje. De Movitel-technicus heeft beloofd om langs te komen.
1005. Wanneer ben je voor het laatst buiten geweest? Wat deed je toen?
Als met buiten de openlucht wordt bedoeld dan ben ik vanochtend buiten geweest. Voor het eerst om half zes vanochtend. De buitenverlichting uitgedaan en de deuren opengezet. Ik ben om half zeven met Isabel mee naar de poort gelopen – ca 55 meter in de tuin – en weer terug. Ik heb op de veranda twee broodjes gegeten, een kop koffie en een glas vers appelsiensap gedronken. Een half uurtje gelezen en toen ben ik binnen de diepvries gaan reorganiseren, deels schoonmaken. Als ik deze vraag over ‘buiten de poort’ had beantwoord dan was het antwoord: gisteren om een boodschap te doen en handtekening te vragen aan Per op een document dat zijn dochter mij had gestuurd.
1006. Heb je gedroomd afgelopen nacht?
Ja. Ik droom veel en verschillende keren per nacht. In de vroege ochtend iets met een huis dat ik niet ken en een dame – die ik ook niet (her)ken. Veel kleren had ze niet aan. Was ze naakt? Dat zou zo maar kunnen. Ik hield me deels schuil achter een pilaar en een gordijn van hele dunne stof. Ik gluurde en voelde de verleiding en de opwinding groeien. Wilde ik ontdekt worden? Was deze dame zich bewust van mijn aanwezigheid? Voor ik daarop antwoord had lag ik wakker in mijn eigen bed naast mijn eigen schoonheid.
1007. Wanneer heb je voor het laatst gelachen? Waarom?
Gisteren denk ik. Met Trevor Noah. Of was het eergisteren? Zijn dagelijkse show (The Daily Show) wordt nu gepresenteerd via YouTube en Twitter. Kleinere fragmenten (hap-klare-brokken) vanuit zijn eigen huis of studio. Zonder publiek. Ik ben fan. Zijn collage-filmpjes over D. Trump zijn hilarisch. Nou ja … eigenlijk zijn ze afgrijselijk – het zijn verschrikkelijke quotes van de meest imbeciele, Amerikaanse president ooit.
1008. Wat hangt er op de muur van de kamer waar je in bent?
Wissel plankjes
Een soort wissellijst. Soms foto’s, soms eigen fröbel geschilder, vaak reproducties van schilderijen. Vandaag dus van boven naar beneden: Twee aquarellen van Malinese graan-schuur-deurtjes (eigen werk), een geschilderde Ethiopische bescherm-engel (Hanneke Roelofsen) en zes ansichtkaarten met schilderijen van Edward Hopper.
1009. Zou je het ooit overwegen te emigreren?
Dat heb ik in feite al twee keer gedaan. De eerste keer in 1979. Van Boechout (dorp tussen Antwerpen en Lier) naar Friesland (Leeuwarden, Boelenslaan, Leeuwarden, Wyns). En in de dagelijkse praktijk ook naar Mozambique. Dat laatste is officieel geen emigratie want ik woon in Leeuwarden en verblijf vaak bij mijn vrouw in Djonasse Matola Rio (Mozambique). Het is dus een kwestie van definitie. Ooit lang geleden (met Ine) droomden we van Spanje of Argentinië. Spanje was gebaseerd op vakantie-ervaringen. We gingen zelfs twee jaar op ‘Spaanse les’. Argentinië is een droom gebleven, we zijn er zelfs nooit geweest.
1010. Door wie ben je voor het laatst gebeld?
Je gelooft het niet. Een paar minuten geleden werd ik gebeld door sr. Patrick. De technicus van Movitel. De kabel-aansluiting is weer hersteld. Obrigado.
1011. Laatste keer dat je in een zwembad zwom?
Gisterenmiddag. Zwemmen is misschien iets overdreven gezegd. Ik heb geen baantjes getrokken. Gewoon even d’r in en d’r uit en de slang van de barracuda opnieuw aangesloten. Die was losgesprongen. Het blijft heerlijk een zwembad in je eigen tuin. Het is nu half mei. Herfst (?). Middagtemperatuur ca 30c. ’s Nachts ca 18c. Om half zes wordt het donker en dan koelt het gauw af.
1012. Luister je op het moment naar muziek?
Hetzelfde programma van vraag 1004. Wel een ander stuk. Johannes Sebastian Bach – cantate 147.
1013. Welke kleur is de vloer van je slaapkamer?
Wil je geloven dat ik moet gaan kijken? Tel daarbij op dat ik deels kleurenblind ben. Ik bel Isabel zometeen op met de vraag hoe zij deze kleur beschrijft. Een soort gemarmerde tegel in een heel licht soort gebroken bruin. Denk ik.
1014. Als je iets kon veranderen aan je huis (ook al is het niet handig of mogelijk), wat zou het dan zijn?
In het midden van onze grote woonkamer staat een pilaar. Enerzijds staat deze pilaar ontzettend in de weg. Anderzijds splits hij de ruimte op in vier gelijke deel-compartimenten. Zonder pilaar zou de aanschaf van een (nieuwe) bank veel gemakkelijker zijn. Nu wordt de ruimte beperkt. Ik zou ook de keuken meer willen betrekken bij de kamer. Een kookeiland zou dan tot de mogelijkheden behoren. Ik zou de tweede en de derde slaapkamer iets groter willen hebben – inclusief een eigen badkamer. Het liefst zou ik alle traliewerk voor de ramen verwijderen. Veel mooier. Veel vrijer. Maar het zou bijzonder stom zijn want jammer genoeg is ‘beveiliging’ een noodzakelijk kwaad in deze contreien. Nog een laatste wens? Twee dan toch. De buitenkeuken mag een flinke upgrade krijgen en de ijzeren poorten zou ik graag vervangen door houten poorten met een stalen frame i.v.m. dezelfde beveiliging.
1015. Wat is het laatste wat je hebt gekocht?
Als ik ‘eten en drinken’ even buiten beschouwing laat dan zijn het: benzine, telefoon-en electriciteits-credits. En net daarvoor een elektrische citruspers. Dat weet Isabel nog niet. Cadeautje voor dit weekend.
1016. Ooit op een motor gereden?
Nee. Zelfs nauwelijks op een brommer. Een keer een Vespa op Kreta gehuurd. De keren dat ik de brommer van een vriend heb geleend kan ik op één hand tellen. Een motor – nooit. Ik heb tot mijn achttiende verjaardag gefietst naar school. 10 km heen en 10 km terug. Ik was wel de eerste van de klas – twee maanden na mijn 18e verjaardag – met een ‘geit’ (lelijke eend – 2cv).
1017. Wat is het verste weg wat je ooit bent geweest?
Laat ik die vraag proberen te beantwoorden vanuit Boechout waar ik ben opgegroeid en heb gewoond tot 1979. Dan is het of Beijing, Kaapstad, Foz do Iguaçu, San Francisco of Lombok? Ik zoek het op want ik wil het ook graag weten. Ik ben verbaasd over de afstanden – hemelsbreed / in vogelvlucht. Beijing (8000 km), San Francisco (8800 km), Kaapstad (9560 km), Foz do Iguaçu (10.300 km), Lombok (12.300 km). Het Indonesische eiland Lombok is dus het verste weg (vanuit Boechout).
1018. Heb je ooit een trofee/beker gewonnen?
Ja. Een paar keer een ‘Elektra Award’ (de Zeeuwse theater-oscar). Maar leuker is de lauwerkrans als lid van het koningspartuur. Enig idee wat ik bedoel? Kaatsen. Een zeer populaire sport in Fryslãn. Eén keer had ik het geluk om als derde wiel aan de wagen de finale te winnen van de Wynser dorpsfeesten. De krans ging mee naar Bergen op Zoom en hing twee maanden aan de voorgevel van ons huis. In Friesland een heel gewoon iets. In Brabant kwamen ze vragen wie er overleden was. Hahaha.
1019. Hoe heette je eerste huisdier?
Als kind was dat onze kat Poesie. Of schrijf je dat als ‘Pussy’? Don’t mension the name of that president. Als volwassene was dat Jason. Een licht bruine labrador. Nog steeds mijn favoriet. Wel heel lang geleden (1979 – 1984).
1020. Wat is de laatste film die je in de bioscoop hebt gezien?
Dat was ‘Toy Story 4’ met mijn twee kleindochters of het was ‘Once upon a time in Hollywood’ in mijn eentje? Allebei gezien in de bioscoop in Haarlem. We spelen zelf ook bioscoopje op onze veranda. Beamer, geluidsbox en een grote witte muur als projectiescherm. De laatste film daar was ‘The Wife’.
1021. Wat doe je als je je verveelt?
Doe ik dat? Ik lees, dus waarschijnlijk zit ik al ergens met een boek voordat ik me verveel. Of ik lees een paar blogs van anderen. Af en toe wil ik wel eens een serie in mijn eentje bekijken. Of je vindt me in de keuken.
1022. Wat wilde je vroeger worden?
‘Toneelregisseur’ antwoordde ik bij het PMS in het vijfde leerjaar. Dat kon niet was even later het antwoord van een of ander sociaal figuur van het PMS want ik was (ben) kleurenblind. Een beetje dan toch. Ik noem het: kleuren-dyslectisch. Ik vroeg nog naar het verband tussen toneelregisseur en kleurenblindheid. “Dan moet je ook decors en kostuums kunnen ontwerpen. En zeggen welke kleurenspots er moeten worden gebruikt. Dat kan niet als je kleurenblind bent.” Ik heb een potje gejankt zonder dat ze het zag. Of ik het mijn ouders heb verteld, herinner ik me niet. Ik ben het toch maar wel mooi geworden … toneelregisseur. Met terugwerkende kracht denk ik dat ik misschien wel rechercheur had willen worden. Maar in mijn jeugdjaren was ‘de politie’ toch ‘de vijand’? Ja toch. Hahaha. En waarschijnlijk heb ik een veel te romantisch beeld bij de ‘recherche’.
1023. Met welke auto rijd je?
Het interesseert me totaal niet. Op één dingetje na … ze moeten het doen. Geen auto-zorgen svp. Ik rijd in een Toyota RAV 4 (driedeurs) en heel af en toe voor het vuilere werk met een Nissan X-Trail – die we aan de straatstenen niet kwijt kunnen. Hij staat wel te koop maar dat gaat niet lukken. Dus twee auto’s.
1024. Wat voor jobs heb je gehad?
Als student voornamelijk monitor van jeugdkampen in binnen- en buitenland. Animator in een familiehotel in Bredene (denk ik). Ik was theater-animator op het woonwagenkamp in Groningen (Peize). Ik was consulent Drama en Taaldrukken. Ik was (ben) theaterdocent. Regisseur. Artistiek leider van diverse (internationale) kunstprojecten. Rollenspelacteur. Leraar Nederlands. Docent NT2. Bijna altijd als ZZP’er. Zelden in loondienst.
1025. Hoe ver van je geboorteplaats woon je?
Vanuit Leeuwarden is dat 300 kilometer. Vanaf Djonasse … hahaha. Hemelsbreed 9000 kilometer en rijdend 14.000 km. Ik moest dat laatste ook opzoeken op internet.
Vandaag opnieuw vijfentwintig vragen en vijfentwintig antwoorden. Ik heb één vraag vooraf aan mezelf: ‘Hoe vaak gaat een antwoord verband houden met COVID-19?’ Ik heb nu nog geen antwoord, dat weet ik pas als ik vraag 550 heb beantwoord. Daar gaan we …
526. Hoe opgeruimd is het is jouw hoofd?
Best goed vind ik zelf. Ik ben geen chaotisch denker of doener. Ik kan zaken goed onderscheiden en zo voelt het ook in mijn hoofd. Ergens in het voorportaal van mijn hoofd staan ‘aankomende zaken en/of beslissingen’ soms te trappelen om voorrang. Dat ervaar ik het meest in nachten dat ik slecht slaap. Bijna altijd kan ik de onrust herleiden naar dingen die ik de volgende dag moet doen. Ergens in datzelfde voorportaal staat heel dikwijls een vervelend kereltje op wacht die met een diepe frons en vraagteken op zijn voorhoofd wijst naar een portemonnee …
527. Welk gedicht vind je heel mooi?
In de kelder bij mijn zoon en schoondochter staat een grote bananendoos met mijn dichtbundels. Ik ga ze binnenkort een nieuwe plek geven want ik mis ze. Heel af en toe plaats ik wel eens een gedicht op mijn blog. Ik beloof dat ik dat één van de volgende dagen nog een keer zal doen.
528. Ben je een goede verliezer?
Nu wel. Als kind niet. Ik herinner me een groot familiefeest bij Nonkel Gust en Tante Maria. Mijn ouders hadden – naar jaarlijkse gewoonte – een quiz voor de hele familie voorbereid. Na een tijdje werd het duidelijk dat ik in een verliezend team zat. Mijn gedrag werd steeds vervelender – denk ik. Ik werd door Nonkel Gust – de oudste broer van mijn vader – meegenomen naar de veranda. Op een niet mis te verstane manier heeft hij mij heel indringend de les gelezen hoe ik het hele feest verziekte met mijn gedrag. Ik herinner me niet zijn woorden maar wel het moment. Het werd een les voor het leven. Ik denk dat ik een jaar of twaalf of dertien was.
529. Wie zou jou moeten spelen als je leven werd verfilmd?
Wat een leuke vraag. Nu moet ik natuurlijk met een naam komen. Denzel Washington zou ik wel fijn vinden. Hoor ik daar iemand zeggen dat wij niet dezelfde huidskleur hebben? Detail. Ja toch?
530. Hoelang heb je nodig om je klaar te maken voor een feestje?
Ik ben na scheren en douchen in een paar minuten klaar. Als er hoogst uitzonderlijk een das moet gestrikt worden, mag je er twee minuten bij optellen. Daarna volgt meestal een periode van wachten want ‘mevrouw’ heeft heel wat meer tijd nodig en durft in de auto nog van oorbellen en schoenen te veranderen. De schat …
531. Wie is je rolmodel?
Waarvoor? Ik heb niet echt een antwoord op deze vraag. Ik heb ooit – lang geleden – eens geschreven dat ik Ibrahim Afellay een rolmodel vind voor veel van zijn leeftijdgenoten. Ik heb bewondering hoe sommige goede vrienden het doen. Hoe zij keuzes maken. Maar of het rolmodellen zijn … dat is een kwestie van definitie.
532. Zou je iets stelen als je er niet voor zou worden gestraft?
Zo’n ‘als-dan-vraag’ is niet echt aan me besteed.
533. Past je naam bij je?
Ja. Ik leg ook vaak uit dat ‘Koen’ dapper betekent en dat vind ik een fijne eigenschap. Veel mensen – vooral in oostelijk Afrika – noemen me ‘Koenie’ wat ‘brandhout’ betekent. En in het Farsi betekent Koen: ‘kont’. Gelukkig stond mijn wieg in Vlaanderen en niet in Perzië.
534. Wat is het grootste verschil tussen jou en je partner?
Heb je even? Onze verschillen komen deels voort uit leeftijdsverschil en culturele achtergrond. Mijn niet-materialistische inslag is erg verschillend en afwijkend van de wens van mijn lief om op geregelde tijden nieuwe zaken te kopen. Te willen kopen – doet meer recht aan de realiteit. Een bank, nieuwe stoelen, een nieuwe televisie …
535. Welke gekke eetgewoonte heb je?
Is ‘teveel’ een goed antwoord? Ik schep vaak een tweede en soms een derde keer op en dat is niet altijd nodig. Maar het is zo lekker … Is een boterham met kaas en confituur een gekke eetgewoonte? Ik vind het lekker.
536. Als alles mogelijk was: welk dier zou je willen hebben als huisdier?
Ik ben niet van de huisdieren. Ik vind dieren in de natuur vaak erg mooi. Ik geniet van de vogeltjes die ik zie in onze tuin. Maar om ze in een kooitje te stoppen en ze dan te temmen … nee, natuurlijk niet. Een hond … dat valt te overwegen.
537. Op welke vraag wist je onlangs geen antwoord?
Op deze vraag. Flauw hé. Meer concreet: ik kon laatst niet op de naam Mel Gibson komen. Tien minuten later – toen ik er niet meer over nadacht – floepte zijn naam op. Toen was ik alweer vergeten waarom ik zijn naam wilde herinneren …
538. Wat is de allerbeste uitvinding geweest?
Het schrift. Ik bedoel de mogelijkheid om een klank in een symbool om te zetten en dat te noteren zodat anderen – die de symbolen ook kennen – weten wat jij meedeelt. Bijvoorbeeld: het alfabet.
539. Als je moest emigreren, naar welk land zou je dan gaan?
Dat heb ik ooit gedaan van België naar Nederland. Mijn veelvuldig verblijf in Mozambique is dan weliswaar geen volledige emigratie maar het lijkt er soms wel op. Ooit droomde ik van Spanje en later van Midden of Zuid Amerika. Ik ben nog nooit in Nieuw Zeeland geweest maar ik zou dat wel kunnen overwegen als emigratieland. Verhuizen in / naar Afrika? Dan staat naast Mozambique Oeganda hoog in mijn top drie.
540. Waar zoek je een film op uit?
Op genre. Zelden een tiener-high-school-movie. Geen horror. Romantische komedies scoren hoog. Gewone lach-films en de meeste actie films krijgen hoogst zelden mijn aandacht. Ook alle super-helden blijven meestal uit mijn gezichtsveld. Wat dan wel? De rest … hahaha.
541. Houd je een dagboek bij?
Nee. Tijdens een bijzondere reis hou ik wel een dagboek bij. Dit blog lijkt soms wel op een dagboek alhoewel ik het probeer te vermijden. Wie is er nu dagelijks geïnteresseerd dat ik ’s morgens müsli heb gegeten en om kwart voor zeven in de auto stap op weg naar mijn eerste leerling van de dag … enzovoort.
Even wegdromen – foto’s – Pexels
542. Wie staan er op je favoriete foto?
Een leuke vraag. Wat is mijn favoriete foto? Het antwoord dat het eerst naar bovenkomt is ‘Ine’. Een favoriete foto is een zwart-wit foto. Najaar 1980. We hadden net een gloednieuwe, blauwe Renault 4 gekocht. Ik nam de foto op het erf in Boelenslaan. Ine staat naast de auto met Catelijne – vier jaar oud – die op de motorkap staat. Ik gebruikte die foto heel wat jaren als bladwijzer. Een andere foto van Ine hoort ook tot mijn lievelingsfoto’s. Op een Grieks strand. Mijn lief met haar tot bijna op d’r kont, starend naar de zee, een klein bikini-broekje, monokini. Een symbool van eeuwige liefde en schoonheid, van gezondheid en vrijheid.
Ik heb ook mooie foto’s van Isabel – absoluut zeker weten – maar het lijkt of digitale foto’s minder beklijven. Minder uniek zijn.
543. Voel je je vaak onnodig schuldig?
Nee. Heel hoogst zelden. Ik ben niet zo van me schuldig voelen. Doe ik iets fouts of iets stoms dan geef ik dat toe, verontschuldig me en klaar. Waarom zou ik me daarna nog schuldig moeten voelen. Laten we vooruit kijken …
544. Wat vind je het leukste aan de zomer?
Vroeger was dat zeker het vooruitzicht op vakantie. Jaren was onze zomer-vakantie-bestemming: Griekenland. Ruim vijf weken uit en thuis. Met het gezin, de auto en de tent. Vaak dicht bij het strand. Een paar dagen hier en dan weer een ander plekje opzoeken. We hadden favoriete plekjes maar we hielden ook van afwisseling. Zomer is zon, strand, lezen, spelletjes spelen, zwemmen en snorkelen, kamperen, kokkerellen en af en toe eens uit eten. Een glaasje retsina, dolmades, souvlaki …
Deze beschrijving van ‘zomer’ is vol nostalgie. Het bijna altijd mooie weer in Mozambique heeft het zomers gevoel wat uitgewist. Als ik in Nederland ben tijdens de zomer dan zijn de lange avonden met daglicht erg fijn. Ook dat hoort bij de zomer.
545. Wat kun je het makkelijkst missen?
Geweld. Hypocrisie. Populistische politici. Racisme. Religieus fanatisme. En als ik de vraag iets materialistischer beantwoord: bijna alle televisie-zenders. Af en toe een mooie serie of film is fijn maar daar hebben we gelukkig geen televisie-zenders meer voor nodig.
546. Hoe verwen je jezelf?
Lezen. Een mooie serie kijken – soms alleen, meestal samen. Lekker eten. Een romantisch avondje of weekend. De voorpret van een mooie reis hoort ook thuis onder het kopje ‘ik verwen mezelf’. En de reis zelf natuurlijk ook. In Nederland verwen ik me graag met een museum- en/of theaterbezoek – of allebei op dezelfde dag.
547. Wat is je favoriete vervoersmiddel?
De trein. Dat weet ik zeker, ik ben tenslotte de kleinzoon van een man van Den IJzeren Weg.
548. Ben je blij dat je ergens van af bent?
Zometeen vind ik het niet erg dat ik deze vijfentwintig vragen heb beantwoord.
549. Wat denk je ‘s ochtends als eerste?
De eerste secondes denk ik vast na over: ‘Welke dag is het vandaag? Wat staat er op het programma?’ Heel snel daarna is Isabel in beeld en dan … vul zelf maar in.
550. Wat herinner je je nog van de kleuterschool?
Een potkachel in het midden van de klas. Of dat ook waar is weet ik niet. Een grote boom op de speelplaats. Een non met een kap.
Ergens in november vorig jaar was ik halverwege de duizend vragen. Beter gezegd … ik was halverwege de duizend antwoorden. Vandaag pak ik de draad weer op en ga richting de finish. Optimist die ik ben …
501. Laat je je graag verrassen als je uit eten gaat?
Ja. Zeker weten. Niet zozeer door de keuze van het restaurant maar wel door mijn keuze van gerechten. Vaak kies ik iets dat ik niet ken of niet eerder heb gegeten. Dat pakt meestal goed uit. Ik herinner me een keer heel lang geleden – ergens midden in Frankrijk. We hadden vertraging, er werd regen voorspeld en we besloten een hotelletje te zoeken in plaats van een camping. We gingen uit eten in het enige restaurant op het lokale dorpspleintje. Ik koos iets dat ik niet kende en vergat (waarschijnlijk bewust) te vragen wat het was. Het bleek een (stoof) potje te zijn van ingewanden. Maag, lever, pens en soortgelijke zaken. De lichte urinegeur was niet bevordelijk voor mijn appetijt. Ik leerde die dag wel een nieuw Frans woord: ‘trippe’ (pens) en zou dat daarna nooit meer verwarren met ‘truite’ (forel).
502. Wat is je beste besluit in je carrière?
Ik werd ooit – vanuit Stockholm – telefonisch uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Natuurlijk zei ik volmondig ja. Ik was nog nooit in Scandinavië geweest. Dit is dus een buitenkans – dacht ik. Een paar dagen later kreeg ik opnieuw telefoon van de Noorse opdrachtgever. Hij had een week later een vergadering in Leeuwarden. Of ik hem daar kon ontmoeten? Ja, zucht, grrr. Weg gefantaseerd reisje naar Oslo, Kopenhagen of Stockholm. Ik woonde toen in Bergen op Zoom en mocht op gesprek komen in de stad waar ik tien jaar had gewoond en gewerkt. Ik zette mijn teleurstelling opzij en besloot naar het gesprek te gaan. De rest is geschiedenis. Dat gesprek in Leeuwarden was het begin van de grootste verandering in mijn carrière … Scandinavië en Afrika … meer dan veertien jaar zou ik opdrachten uitvoeren voor deze Noorse organisatie.
503. Wat is je favoriete bloem?
Als Zundertse corso-fanaat zou ik nu dahlia moeten antwoorden. Ja, ik hou van de dahlia in al haar verscheidenheid qua vorm en kleur. Maar mijn lievelingsbloem is de avalanche. Een grote witte roos.
504. Zou je onder hypnose te brengen zijn?
Dat denk ik wel maar tot nu toe heb ik die behoefte niet gehad of gevoeld.
505. Wat moet je hoognodig weggooien?
Volgens Isabel kan minstens de helft van mijn kleren weggegooid worden. Of weggeven natuurlijk. Ik ben een bewaarder en wat geeft het dat een nog steeds passend poloshirt al vijftig keer is gewassen? In mijn werkkamer zou ik heel wat mappen met minder belangrijke papieren kunnen weggooien. Dat ik dat nog niet heb gedaan komt door mijn uitstel-gedrag. Hoelang bewaar je bijvoorbeeld een dikke ordner met alle offertes, bonnetjes en rekeningen van de verbouwing van ons huis? Iemand een advies?
506. Welke buitenlandse stad zou je graag eens bezoeken?
Boedapest, Buenos Aires en Sint Petersburg.
507. Draag je vaak lippenstift?
Twee keer per jaar. Als ik door de tax-free-shop in Schiphol of Zaventem loop en één of twee lippenstiften koop voor Isabel. Dan draag ik ze na aankoop meestal in mijn laptop-tas.
508. Wat is je favoriete taartje?
Ik hou van taart. Cheese-cake met passievrucht – mmm. Rijstevlaai – mmm. Kersenvlaai – mmm.
509. Bezoek je wel eens een kerkhof?
Te vaak – is het eerlijke antwoord.
Joodse begraafplaats – Krakau (Polen) 5 juli 2006
Maar waarschijnlijk wordt er bedoeld ‘een (onbekend) kerkhof bezoeken als toerist’. Dat doe ik wel eens maar dat staat niet standaard op het programma. Zo heel af en toe wel. Ik herinner me bijvoorbeeld de Joodse begraafplaatsen in Krakau en Praag heel goed. En een kerkhof in Salvador de Bahia (Brazilië).
510. Hoeveel wil je maximaal uitgeven voor een goede fles wijn?
Voor hele speciale etentjes durf ik wel eens een fles Pouilly-Fumé kopen van dertig euro of een hele goede Bordeau. Maar gewoonlijk kost een fles wijn die ik koop iets minder dan tien euro.
511. Hoe zou je je kledingstijl omschrijven?
Vrije tijds tot nonchalant. Ik geloof niet dat mijn kledingkeuze het woord ‘stijl’ eer aandoet.
512. Wat is er terechtgekomen van je tienerdromen?
Best veel vind ik, behalve dat ik nooit met een blonde – liefst rondborstige – dame ben getrouwd.
513. In welke zee heb je voor het laatst gezwommen?
Door mijn geregelde bezoeken aan Mozambique is dat natuurlijk de Indische Oceaan.
514. Kook je vaak uit pakjes en zakjes?
Uiterst zelden. De enige uitzondering zijn pakjes of zakjes met Indische / Indonesische kruiden.
515. Waar voel je je geborgen?
Thuis. En dat is zowel in Nederland als in Mozambique. De afgelopen jaren heb ik ook wat vaker bij mijn zus gelogeerd (in België) en ook daar voel ik me geborgen. Uiteraard heeft dat veel meer met mensen te maken dan met bakstenen.
516. Wat is je beautygeheim?
Heb ik dat? Hahaha. Jong van geest blijven – althans dat proberen …
517. Ben je soms streng voor jezelf?
Wel als het over mijn werk gaat. Niet als het over iets anders gaat. Goede voornemens en er dan vervolgens niets voor doen … dan zou ik natuurlijk streng voor mezelf kunnen zijn maar dat doe ik dan uiterst zelden. Ik ben meer van ‘Carpe Diem’ …
518. Welk verhaal over jou gaat al jaren rond in de familie?
Welke familie zou de vraagsteller bedoelen? Als ik mijn Vlaamse neven en nichten definieer als ‘familie’ (allemaal ruim 50+) dan zeggen ze vast zoiets als: “De Koen heeft het goed voor mekaar met zijn schoon, jong en exotisch poppemieke. De gelukzak. Wel goed van de Koen dat hij niet is blijven treuren na het verlies van zijn Hollandse madam.”
519. Wanneer ben je voor het laatst een hele dag in de buitenlucht geweest?
Uiteraard gebeurt dat heel vaak als ik in Mozambique ben. Ons leven in de vrije tijd speelt zich dan hoofdzakelijk af in de buitenlucht. Op de veranda, bij het zwembad, in de schaduw onder de grote bomen in de tuin.
520. Hoe vaak schrijf je met de hand?
Krabbels. Lijstjes. Ideetjes. Lesvoorbereidingen. Repetitie-voorbereidingen. Aantekeningen tijdens een repetitie of tijdens de Nederlandse (of Portugese) les. Dat gebeurt allemaal met de hand.
521. Van welke documentaire was je onder de indruk?
Voor de Michael Moore documentaires ging ik zelfs naar de bioscoop. Bowling for Columbine enzovoort.
522. Ga je altijd je eigen gang?
Nee. Ik heb wel een belangrijk aandeel in wat we doen of gaan doen. Ik doe dat in overleg en dat gaat meestal heel goed. Als ik in mijn eentje in Leeuwarden of elders in Nederland ben, ga ik natuurlijk wel mijn eigen gang maar ook dat zal ik afstemmen met anderen waar ik op dat moment logeer of op bezoek ben.
523. Hoe ver heb jij je verleden achter je gelaten?
Niet. Of juist helemaal. Ik weet niet zo goed wat ik moet antwoorden. Ik leef vandaag – geen twijfel over mogelijk. Ik denk aan morgen (en overmorgen) maar ik kijk ook met veel plezier (en soms enige nostalgie) terug naar mijn verleden.
524. Wat zou je eigenlijk niet meer moeten doen?
‘Vlees eten’ – minderen lukt wel, stoppen nog niet. Ik schreef er al eens eerder over. ‘Geen vliegreisjes meer boeken in Europa’. Dat gaat al wel iets beter omdat ik de centjes bewaar voor de grote vlieg-verplaatsingen BEL/NL naar MOZ en weer terug. Wat ik ook niet meer moet doen dat is ‘nacht-eten’. Dat doe ik nooit in Mozambique maar in mijn eentje in Nederland doe ik dat wel – te vaak zelfs – na een avondrepetitie of na een theater-bezoek.
525. Houd je van klassieke muziek?
Ja. Classic-Fm staat bijna dagelijks op. Als ik zit te werken staat dikwijls mijn iTunes op een shuffle-programma met klassieke muziek. Ik hou van opera. Niet om thuis of in de auto naar te luisteren maar wel in het theater. Jammer dat ik dat veel minder doe dan vroeger. Ook dat heeft te maken met ‘budget’ en ‘keuzes maken’.
476. Vind je het belangrijk om stil te staan bij bijzondere data?
‘Belangrijk’ is een iets te groot woord maar ik ben wel datum-gevoelig. Ik onthoud (misschien moet ik zeggen: “ik onthield” – in de verleden tijd) data. Sterf-data van geliefden. De belangrijkste verjaardagen. Maar het wordt wel steeds minder belangrijk … denk ik.
477. Wat zou je in een kijkdoos plakken?
Wie kijkt er in zo’n kijkdoos? Stel dat het mijn Heemstede-kleindochters zijn … dan zullen zij natuurlijk een foto zien van zichzelf – misschien wel meerdere foto’s. De randen van de kijkdoos zullen vast een Afrikaans landschap voorstellen en het zwembad van Bompa op de vloer van de kijkdoos. Voor mijn Ossendrecht-kleinzoons gebruik ik hetzelfde decor maar komen er waarschijnlijk brandweer-elementen bij en een mango-boom. En natuurlijk ‘De Maan’ in allebei de kijkdozen..
478. Welke crèmes gebruik je?
Weinig. Nivea body lotion.
479. Zou je fysiek sterker willen zijn?
Soms, maar dat is hooguit een keer of twee per jaar. Verhuisdozen sjouwen is niet mijn hobby maar als je het gewicht verdeelt over meerdere dozen dan valt het best wel mee. Zakken cement … dat laat ik graag aan een ander over.
480. Vind je dat elke dag moet tellen?
Tja. Als ik JA antwoord dan vind ik dat ik overdrijf. Natuurlijk probeer ik elke dag zinvol te besteden maar dat is zo subjectief … of niet dan?
481. Bij welk tv-programma zap je meteen verder?
Ik heb al jaren geen tv-abonnement meer dus daar heb ik geen antwoord op. Netflix of Youtube wegzappen is van een ander orde – dan bevalt de film of de serie niet en ga ik opzoek naar iets anders. Vroeger was dat zeker bij elke glimp van Ron Boszhard. Weg. Heel gauw … weg. Ook Prem Radhakishun werd snel weg-gezapt. Ik was ooit de bedenker van een knop op de afstandsbediening. Je kunt vijf namen – gezicht of stem herkenning – invoeren dan zapt de tv automatisch weg. Destijds zaten eerder genoemde heren onder die knop. Ook Janmaat (Wie kent hem nog?), Wibo van der Linden en Henk Bres. Maurice de Hond stond op de wachtlijst, net als Piet Paulusma. Gek genoeg … geen vrouwen. Nou ja, Rita Verdonk.
482. Wanneer heb je voor het laatst iemand voorgelezen?
Haaientanden
Ik lees regelmatig voor tijdens mijn lessen Nederlands maar dat is een ander soort voorlezen. Ik heb de meisjes ‘Haaientanden’ voorgelezen tijdens de Kinderboekenweek. Op school (en thuis) bij de jongens in Bergen op Zoom heb ik ‘Opa gaat op reis’ voorgelezen.
483. Ben je goed in smalltalk?
Nee.
484. Welk nieuws greep je onlangs enorm aan?
Racisme. Afgelopen zondag bij een voetbalwedstrijd in Den Bosch. Wat verschrikkelijk … zeker als je dan ook nog zo’n supporter de Hitler-groet ziet brengen. Taakstraf alsjeblieft en een stadion-verbod. Ook de ontaarde Zwarte Pieten discussie vind ik verschrikkelijk. En ja ook ‘Zwarte Piet’ valt onder racisme alhoewel heel veel mensen dat niet zo bedoelen – dat weet ik ook wel. We moeten het gewoon niet meer doen.
485. Welke taal zou je graag kunnen spreken?
Ik spreek een mondje Portugees. Dat zou veel beter kunnen. Dat geldt trouwens voor al mijn vreemde talen. Ja, ik spreek Engels en Frans – genoeg om te communiceren maar verre van vlekkeloos en met een beperkte woordenschat. Zal ik aan het wensenlijstje ook nog Duits en Spaans toevoegen? Ooit – in een ver verleden – sprak ik een mondje Spaans maar dat is ondertussen ‘vernietigd’ door mijn Portugees. Te weinig onderhoud.
486. Kun je bellen blazen van kauwgom?
Wordt dat nog steeds gedaan? Het lijkt me zo 60-70’er jaren. Ik heb het zelden gedaan of zelfs maar geprobeerd.
487. Wat was je favoriete verjaardag?
Die van de kleinkinderen vind ik wel erg leuk. Verder geef ik niet zo veel om verjaardagen. Laat Isabel het niet horen …
488. Wat is je stopwoordje?
Ik weet niet of ik dat nog heb. Een tijdje betrapte ik me op: “Yes that is true” als veel gebruikte reactie of stopwoordje. Meer als een soort ja-hummen.
489. Kun je je makkelijk in tekenfilms inleven?
Mag ik de kleinkinderen weer opvoeren? Als ik met hen een tekenfilm zie dan gaat het inleven als vanzelf. In mijn eentje (en met Isabel) zie ik zelden een tekenfilm.
490. Zoek je je wasmiddel uit op geur?
Nee, maar ik kies wel altijd iets ‘blauw’. Lavendel. Lentefris. Of is ‘lentefris’ ‘geel en groen’?
491. Is het gras altijd groener bij de buren?
Zeker weten van niet – zeker niet in de letterlijke betekenis.
492. Wat is je favoriete gezonde snack?
Fruit. Liefst vers uit eigen tuin maar gedroogde mango- of bananenstrips, vijgen of dadels lust ik ook wel. Zijn dat gezonde snacks? Of moet ik dan komkommer en worteltjes invullen?
493. Hoe stevig is je handdruk?
Heel gewoon. Niet slap en ook niet knijpend.
494. Schrijf je vaak dingen op om ze beter te kunnen onthouden?
Steeds vaker. Boodschappenlijstjes. Do do lijstjes en soms ook een quote uit een boek. Op de computer bewaar ik vaker artikels in mijn leeslijst – vooral om iets te onthouden. Zo maakte ik tijdens het lezen van ‘Pier en oceaan’ – dat ik nu bijna uitheb – losse krabbels. Bijvoorbeeld: Schubert sonate D894 en Joachim Patinir.
495. Waar heb je voor het laatst ‘ja’ tegen gezegd?
Vanochtend na een vergadering “Of ik nog iets wilde drinken?” Ik zeg best dikwijls ‘JA’. Dat levert veel meer op dan ‘NEE’.
496. Wat is je favoriete maaltijd van de dag?
Oei, dat is een moeilijke. Ik denk … het ontbijt maar dan wel in gezelschap. In mijn eentje graai ik meestal een bakje yoghurt of eet een boterham uit het vuistje. Uitgebreid ontbijten – met alles d’r op en d’r aan … mmm.
497. Val je weleens in slaap voor de tv?
Wij kijken series – dat vertel ik met enige regelmaat. Af en toe wil Isabel onmiddellijk een tweede aflevering zien. In het kader van gemakkelijk ‘ja-zeggen’ kom ik mezelf dan tegen. Halverwege zo’n tweede aflevering knipper ik met mijn ogen en val even een paar minuten weg. Mijn devies blijft dus: ‘Eén aflevering per avond.’ In het weekend of tijdens de vakantie gaat deze regel natuurlijk niet op. Dan is het heel vaak binge-kijken.
498. Hoe erg is je verzamelwoede?
Die was best groot. Verhuizen en kleiner gaan wonen helpt om verzamelingen af te stoten. Eerst met pijn in het hart maar al gauw heb ik er vrede mee. Nou ja … een beetje dan toch. Ik moet er maar niet te hard over nadenken …
499. Houd je je altijd aan je zelfopgelegde schema?
Nee. Dat is al het tweede NEE-antwoord in deze 27ste editie.
500. Welk kunstwerk heeft grote indruk op je gemaakt?
