Grrr ergernissen (2)

Tags

Credits, Ergernis, Internet, Kabel-internet, Klacht, Movitel, Mozambique, Rekening, Water

INTERNET

Waarom je druk maken over zaken waar je zelf nauwelijks controle over hebt? Dat probeer ik zoveel mogelijk in de praktijk te brengen. Jammer genoeg lukt dat niet altijd. Neem nu bijvoorbeeld de laatste 11 dagen met als belangrijkste boosdoener: Movitel kabel-internet in Djonasse. Met andere woorden: in het huis van mijn geliefde Isabel, waar ik meestal verblijf als ik niet in Nederland ben, is internet een ramp. Het begon bijna twee weken geleden. We kwamen terug van een weekendje Nelspruit. Bij thuiskomst hadden we geen internet. We zagen dat er in de straten rondom ons nieuwe hoge palen zijn verschenen met één enkel kabel tussen de palen. We dachten dat ofwel het elektriciteitsbedrijf of onze kabelboer groot onderhoud uitvoerde.

Maandagochtend belt Isabel voor het eerst naar Movitel. Na gruwelijke wacht-muziekjes krijgt zij te horen dat wij eerst 24u moeten wachten. Daarna wordt onze klacht behandeld en opgelost. Dinsdag volgen er minstens 5 telefoontjes maar ’s avonds nog steeds geen internet. Woensdag krijgen we te horen dat er ergens een technisch probleem is in de buurt. Er wordt aan gewerkt. Er komt nog even iemand langs om te controleren of onze router wel juist is aangesloten. Donderdagmiddag hebben we opnieuw verbinding. Zucht. Héhé. Ik overweeg of ik het bedrijf compensatie zal vragen.

Movitel aan het werk

Opnieuw zondag. Opnieuw geen internet van Movitel. Het verhaal van maandag herhaalt zich. 24 uur wachten enzovoort. Dinsdagmiddag krijgt Isabel te horen dat we zijn afgesloten omdat we ons contract (rekening) niet hebben betaald. “Bull shit!” maar dan in het Portugees. Ik hoor Isabel te keer gaan. Ze geeft alle mogelijke details: naam, rekeningnummer, adres, enzovoort. De medewerker volhardt in zijn mededeling. We moeten anders maar langskomen op een kantoor met een bewijs van betaling. Binnen de kortste keren hebben we een foto gemaakt van het betalingsbewijs. Abonnement is betaald tot 14 juli 2023. Isabel mailt (of appt) dat betalingsbewijs.

Het is ondertussen bijna dinsdagavond. We worden gebeld. Nee, het is toch een technisch probleem. Maar geen excuses. “We komen morgen!” (= woensdag). Iets voor twaalven komt een mannetje opnieuw kijken naar de router. Hij zegt dat hij iets moet ophalen. “Twee minuutjes!” Hij vertrekt, ik laat de poort open. Ik vertrek naar school. Bij de grote, doorgaande weg zie ik drie technici van Movitel op de grond zitten tussen een ladder en allerlei kabels. Hun lunchbox op schoot.

Als ik ’s avonds thuiskom zit Isabel weer bij de televisie. We hebben weer internet. Er werd een extra ‘bakje’ geplaatst in de buurt van de router. Sinds dat moment gaat het goed, behalve als we een stroomstoring hebben maar dat is Movitel niet aan te rekenen. Ik ga proberen om 8 dagen na 14 juli ‘gratis’ internet te krijgen. We hebben er tenslotte al voor betaald.

WATER

Iedereen in ons deel van Matola en Maputo heeft last van foutieve waterrekeningen. Een bekend fenomeen. We hadden al eens zo’n akkefietje een paar jaar geleden. Het werd toen opgelost met een nieuwe meter. We betalen ongeveer 15 euro per maand. Uiteraard niet in euro’s maar in meticais. Je moet er maandelijks voor langs een kantoor. WATER betaal je achteraf, na gebruik. Alle andere zaken zoals internet, kabeltelevisie, elektriciteit betaal je vooraf. Zijn je ‘credits’ op dan stopt het gebruik van kabeltelevisie, internet, elektriciteit. Met WATER is het dus anders. Elke maand schommelt de rekening tussen 10 en 20 euro. Er wordt nooit een meterstand opgenomen. Het verbruik is dus een gok. Begin april kregen we plots een rekening van iets meer dan 100 euro. Isabel toog naar een betaalkantoor met een klacht. Er werd notitie van gemaakt. Ze gaan het nakijken. Isabel betaalt 15 euro. De rest blijft voorlopig op ons nog-te-betalen-rekening-overzicht staan. Dan komt het overzicht van begin mei. Ruim 130 euro + de nog niet betaalde 85 euro. Opnieuw een klacht en opnieuw de mededeling dat ons waterverbruik nauwelijks verandert. Ze sturen weer een mannetje (of een vrouw) om onze meter te controleren. Daar kan het niet aan liggen want ze komen hem nooit uitlezen. Dus blijven we wachten met een ‘schuld’ van bijna 200 euro. Nu maar hopen dat ze ons niet afsluiten.

Dit ‘water-verhaal’ overkomt honderden, misschien wel duizenden anderen. Grrr.

Morgen maar weer verder vertellen over Perseus. Nou ja, als we internet hebben. Zucht.

ps. Ik controleerde of ik de titel ‘ergernissen’ als eens eerder had gebruikt. Ja dus. Klik HIER. Toch probeer ik dat zoveel mogelijk te vermijden. Maar soms … GRRR

Advertentie

Rotjeknor

Tags

Derk Jan, Eredivisie, Feyenoord, Kampioen, Nederland, Rotjeknor, Rotterdam, Tram, Voetbal

Proficiat Feyenoord. Goed gedaan.

Ook deze vind ik leuk …

Uit: NRC

Vijf dingetjes

Tags

Boeken, Eus' Boekenclub, Fauda, I touch myself, Isabel, Koning, Laat me, Lakshmi, Lezen, Netflix, Ramses Shaffy, Sport, Spotify, Stef Bos

Zondagnamiddag en ik wil een stukje schrijven. Meestal heb ik wel iets bedacht voordat ik mijn WordPress open. Nu niet. Of toch? Laat ik over vijf kleine dingetjes iets schrijven … waarover? Dat weet ik nu niet maar zometeen waarschijnlijk wel.

1. Een gewone zondagnamiddag is het tegenovergestelde van iets opwindends. Meestal hangt Isabel voor de Netflix-buis. Ik zit dan – met open deur – op mijn werkkamer en volg diverse sport-sites. Vandaag dus de Ronde van Italië, de voetbalcompetitie in Nederland en België, soms ook de Premier League. Als ik er aan denk klik ik ook naar Formule 1. Is dit boeiend? Ach ja, een beetje wel want ik hou van sport. Op een passieve manier … hahaha. Af en toe wandelen is het meest actieve dat ik tegenwoordig te weinig doe.

2. De schoolvakantie eindigt vanavond. Morgen weer een nieuwe dag, het begin van een nieuwe week. Ik had me van alles voorgenomen om te doen voor school maar ik deed nauwelijks iets. Daar heeft niemand last van, hooguit ikzelf want dan zal ik die zaken de komende dagen moeten doen. Geen man overboord, laat staan een kind.

3. Uiteindelijk zijn we helemaal niet weg geweest. En dan bedoel ik: op vakantie buitenshuis. Ook niet naar Zuid-Afrika of naar Ponta d’Ouro. Waarom niet? Isabel is al bijna twee weken zwaar verkouden, licht grieperig. Hoesten, spierpijn, ontstoken tong en een ontstoken binnenkant van haar wangen. Zo erg zelfs dat ik al een paar dagen apart slaap. NIET LEUK maar voorkomen is beter dan genezen. Ja toch? Sinds donderdag is zij met een antibiotica-kuur bezig. Ik hoop dat het (haar) helpt.

4. Ben ik koningsgezind? Nee, maar een fanatieke republikein ben ik ook niet meer. Waarom zeg ik dit? Dat heeft natuurlijk alles te maken met koningsdag en de dodenherdenking vorige week. Ik volg het wel een beetje. En natuurlijk met het koninklijk gedoe gisteren in Groot Brittanië. De tv stond de hele dag aan. Langer dan ik van plan was. Ik zat regelmatig even mee te kijken naar alle onderdelen. De historische kant vind ik boeiend want geef toe … sommige gebruiken zijn al 1000 jaar oud. Dat is best bijzonder. Verder is een koningshuis natuurlijk super ondemocratisch. Maar of een republiek met een verkozen president beter is? Ik betwijfel dat. Ook dat kost geld en de enige zinnigheid van een monarch is dat hij (of zij) neutraal – dus verbindend kan / moet zijn.

5. Nu heb ik nog maar één onderwerp te gaan want in de titel zei ik: ‘Vijf dingetjes’. Schrijf ik iets over het boek dat ik nu lees? Het laatste offer van Simone van der Vlugt. Of over de serie die ik afgelopen dagen zag? Fauda – seizoen 4. Nee, ik vermeld dat ik naar ‘Eus’ Boekenclub’ heb gekeken. Mies Huibers blogde over dit boekenprogramma. Ik had het nog nooit gezien. Nu wel, via NPO-Start. Ben ik fan geworden? Nee, ik vind dat de presentator ‘gemaakt enthousiast ‘ doet over boeken. En ik versta hem vaak niet of toch slecht. Gelukkig zijn de wat langere stukjes – over een specifiek boek met de auteur (m/v) en twee lezers – wel interssant. En de ontdekking van de maand voor mij is Lakshmi. Zij en haar muzikanten zijn de houseband van dit boekenprogramma. Ik word ter plekke (online) digitaal verliefd op haar … bij wijze van spreken natuurlijk.

En nog eentje …

Mensen die me persoonlijk kennen weten waarom ik dit een mooie cover vind. SNIK. Ik heb geen Spotify maar ik zou haar zeker toevoegen aan mijn play list. Wie weet ga ik wel op zoek of zij binnenkort een concert heeft in de buurt …

Nooit meer oorlog

Tags

4 mei, Dodenherdenking, Nooit meer oorlog

De realiteit anno 2023 is jammer genoeg heel anders. Zo triest.

Tinnen bruiloft

Tags

10 jaar, Accordeon, Bruiloft, Cachoeira, Casamento, Dansen, Derk, Familie, Fotoarchief, Huwelijk, Isabel, Kus, Stewart Sukuma, Taart, Tin, Umoja CFC

“De naam die hoort bij 10 jaar huwelijk is: tinnen bruiloft. Tin staat namelijk symbool voor een lange levensduur en voor flexibiliteit. Twee eigenschappen die best handig zijn als je getrouwd bent! Het materiaal dat ook bij dit huwelijksjubileum past is staal.” (uit: Kaartje2go)

Laat ik een paar foto’s uit het archief toevoegen.

Wil je nog meer foto’s zien (en heb je Facebook) klik dan HIER.

Morgen nog een dagje terugkijken want een Mozambikaanse bruiloft is meestal een drie-traps-raket.

Penalty’s

Tags

AZ, Bekervoetbal, Beloofd is beloofd, Bonuspunt, Idee, Keeper, Penalty, Sport, Strafschop, Voetbal

Ja, dit logje gaat over voetbal. Morgen weer wat anders.

Gisteravond verloor Anderlecht (uit België) van AZ (uit Nederland) na het nemen van strafschoppen. Penalty’s. Als tijdens toernooivoetbal de stand na twee wedstrijden en extra 30 minuten speeltijd nog steeds gelijk is volgen er penalty’s. In eerste instantie vijf voor elke ploeg. Mogelijk daarna nog elk één tot er een winnaar is. Een zeer zenuwslopend gebeuren. Ik hou er wel van. Ine (daar is ze weer) kon er niet tegen. Zij liep dan naar de wc – met de deur open. Ze wilde het wel horen maar niet zien.

Penalty – Foto Wikipedia

Goed. Waarom schrijf ik over dit extraatje bij voetbal? Ik loop al heel lang rond met een idee. Iedereen vindt penalty’s schieten opwindend. Is het eerlijk? Ja, dat denk ik wel. Wint daardoor de beste ploeg? Nee, maar voetbal is geen jury-sport.

Mijn idee voor de gewone voetbalcompetitie. Een overwinning wordt nog steeds beloond met 3 punten. De verliezer krijgt 0 punten. Bij een gelijkspel krijgt elk team 1 punt. En nu komt het … na een gelijkspel moeten er 5 penalty’s worden genomen. Geen verlengingen. De winnaar van die strafschoppenreeks krijgt dan 1 punt extra. Blijft het gelijk na de 5 strafschoppen dan is er geen bonuspunt.

Dit lijkt me een geweldige toevoeging. Voetbal is toch bedoeld als amusement voor de massa? Dus op naar strafschoppen ook in de reguliere voetbalcompetities voor een mogelijk bonuspunt.

Wat vinden jullie voetballiefhebbers? Een goed idee of niet? Penalty’s nemen hoort toch tot de hoogtepunten van een voetbalmatch!

Dit is #6 van acht dagen na elkaar een logje publiceren.

In de serie: BELOOFD IS BELOOFD

Mijn bureaublad

Tags

Apple, Beloofd is beloofd, Bureaublad, Duin, iMac, Kleindochter, MacBook Pro, Schrijven

Mijn bureaublad – 19 april 2023

Mijn iMac zit al jaren opgeborgen in een doos. Te oud om nog actuele updates te krijgen. Ik werk nu al weer jaren op een MacBook Pro. Een laptop van Apple. Steeds trager en de batterij heeft veel van zijn kracht verloren. Op mijn werkkamer is dat geen probleem want dan zitten de stekkers keurig verbonden met de printer en het elektriciteitsnet.

Mijn mobiele telefoon gebruik ik bijna nooit om iets te schrijven. Ja, whatsapp-berichtjes, dat wel. Maar geen mails laat staan logjes. Daar gebruik ik altijd mijn laptop voor. Hierboven zie je mijn bureaublad. En wat valt het meest op? De duinen. Ja toch? Sinds 14 januari 2019 is dit mijn bureaublad. De dag dat mijn jongste kleindochter werd geboren. En hoe heet zij? DUIN.

Mochten er nog vragen zijn over iets dat je ziet op de foto – dus op mijn bureaublad – aarzel dan niet en reageer. Waarvoor alvast dank.

Dit is #4 van acht dagen na elkaar een logje publiceren.

In de serie: BELOOFD IS BELOOFD

Buracu

Tags

Bloggen, Buracu, Gat, Kuil, Pothole, Regenseizoen, Slalommen, Verkeer

Een Portugees woord als titel. Het betekent: ‘kuil’ en wordt meestal gebruikt om een gat in de weg te benoemen. In het Engels: ‘pothole’.

Het regenseizoen is voorbij. Officieel is er GEEN regenseizoen in zuidelijk Mozambique. Te ver weg van de evenaar. In de praktijk regent het best vaak tussen begin oktober en half maart. Niet dagelijks maar wel met grote regelmaat. Regen betekent een grote aanslag op de wegen. Er ontstaan heeeeeeeeel veel kuilen want onder het dunne laagje asfalt aan de oppervlakte zoekt het water zijn eigen weg, met als gevolg: honderden kleine sinkholes. Gaten dus.

Natuurlijk beïnvloedt dat het lokale verkeer. Heel veel ‘buracu’s’ hinderen een vlotte doorstroming. Er wordt vooral ‘slalommend’ gereden. Ik ben één van hen. Verkeersdrempels zijn dan nauwelijks nog nodig. Sneller rijden dan 40 km / u … vergeet het maar!

Sinds vorige week wordt er weer aan ‘de weg’ gewerkt. De (diepe) gaten worden opgevuld met wat gruis. Kleine steentjes, zand en een flinterdun laagje teer of ‘asfalt’. Dweilen met de kraan open. En wij? Wij staan eindeloos in de file …

Ik moest erg lachen met een foto die ik onlangs of Twitter zag …

Je begrijpt het al … waar je ‘Britain’ leest bij deze foto kun je dus ook ‘Mozambique’ of ‘Matola’ invullen.

Op naar betere (drogere) tijden. Dit was #1 van acht dagen na elkaar een logje publiceren.

In de serie: BELOOFD IS BELOOFD.

RIP Wim de Bie (83)

Tags

Adriaan van Dis, Cock, Comedy, Cultureel erfgoed, Doemdenken, Familie, Freek de Jonge, Ine, Keek op de Week, Koot en Bie, Nostalgie, Overlijden, Regelneef, RIP, Symplistisch Verbond, Taal, Televisie, VPRO, Wim de Bie, Woede-uitbarstingen, Wyns, Zondagavond

Iedereen die hier meeleest weet wie Wim de Bie is. ‘Was’ moet ik sinds gisteren zeggen. Ik ga hier niet zijn hele carrière beschrijven. Dat is niet nodig. Dat doen al heel veel anderen, dat moet gemakkelijk zijn om dat zelf te googlen.

Ik schreef gisteren op de familie-app: “De dood van Wim de Bie voelt een beetje als een 2de overlijden van Ine. Hij was uitgesproken haar nummer één op comedy-gebied. Vooral zijn woede-uitbarstingen. RIP Wim de Bie.”

Mijn kinderen reageerden onmiddellijk dat ze dat ook zo voelden. Ze wisten van de grote ‘liefde’ van Ine voor Wim de Bie en heel veel van zijn types.

Ik zou Freek de Jonge op mijn nummer 1 positie plaatsen maar natuurlijk zijn Koot en Bie (Symplistische Verbond, de Klisjee-mannetjes, etc) niet te overtreffen. Hun bijdrage aan de Nederlandse taal is groots. Regelneef, doemdenken en nog heel veel meer. Een zondagavond in de 80’er jaren in Wyns … Studio Sport – met het bord op schoot-, het journaal en daarna Keek op de Week. Later op de avond ook Adriaan van Dis. We bleven er voor thuis!!! Nederlands cultureel erfgoed.

Meer hoef ik er vandaag niet aan toe te voegen. Rust zacht meneer de Bie.

Lijstjesmaandag of 10 extra vragen aan mezelf

Tags

1000 vragen, Avocado, Bomen, Familie, Isabel, Kerkhof, Kippen, Lezen, Netflix, Ongeluk, Pudim, The Night Agent, Vrienden, Weekend, Whatsapp, Winter in Madrid

Een maandagochtend begint bijna altijd met ‘Studio Voetbal’ gevolgd door ‘Lijstjesmaandag’ van Liesbeth Apenstaartje. Zij heeft – in tegenstelling met mijn persoontje – een ijzeren blog-discipline wat het beantwoorden van vragen betreft. Ik keek daarnet even snel naar de vragen die nog op me liggen te wachten in mijn reeks: 1000 vragen aan mezelf. Ik ben aanbeland bij vraag 800.

Tja. Zucht. Laat ik gewoon ter plekke – hier en nu – 10 vragen bedenken over het afgelopen weekend. En die nummer ik dan vanaf nr 1026. Wil je weten waarom? Klik dan HIER.

1026. Wat was het hoogtepunt van het afgelopen weekend?

Een etentje met Isabel op zondagmiddag bij ‘Food Lovers’ in Matola Cidade. Lekker eten, een flesje witte wijn en live muziek van een Mozambikaanse band die we niet kenden. Heel goed.

1027. En wat was het dieptepunt van het afgelopen weekend?

Zaterdagochtend kregen we Whatsappjes dat onze vriend en bijna-buurman O een ernstig auto-ongeluk heeft gehad in de vroege morgen. Ik ga er niet te veel over uitweiden. Huurauto total loss, korte opname in het ziekenhuis met verwondingen aan zijn linkeroor en een aangereden voetganger (v) die nog in het ziekenhuis ligt. Isabel is al tweemaal langs geweest. Dit krijgt vast nog een staartje. (Sorry Liesbeth, dat bedoel ik niet als grapje)

1028. Hoeveel stappen maakte je dit weekend?

Te weinig. Vrijdag 3.455 – Zaterdag 5.070 – Zondag 4.260 Nu het iets minder warm is kan ik het argument ‘te warm’ niet meer gebruiken. Dus …

1029. Wat lees je?

Dat kun je altijd zien in de rechterkolom van mijn blog. Waarschijnlijk zie je dat niet als je dit stukje op een telefoon leest. Ik lees: ‘Winter in Madrid’ van C. J. Sansom. Officieel is het een thriller, ik vind het eerder een historische roman met wat spannende elementen.

1030. Wat kijk je?

Ook hier verwijs ik graag naar de rechterkolom. We eindigden zaterdagavond een Mexicaanse serie ‘Tríada’ en we begonnen gisteravond aan ‘The Night Agent’. We zagen twee afleveringen, tot nu toe zeg ik dat het een soort ’24’ is.

1031. Weekend betekent ook vaak ‘sport’. Ook dit weekend?

Ik zag niets live. Wel was ik blij met de 0 – 3 overwinning van de Rode Duivels. Ik kan niet hetzelfde zeggen over Oranje, 4 – 0 verlies. En dat Wout van Aert het alweer goed doet is een understatement. Aftellen naar de Ronde van Vlaanderen.

1032. Heb je tijdens het weekend contact gehad met de familie in het buitenland?

Ja, op zaterdagochtend gingen we naar het kerkhof in Maputo. Een traditionele ceremonie, één jaar geleden overleed Tia Catarina. Met een paar foto’s hield ik de (schoon)familie in Belfast, Johannesburg en Lissabon op de hoogte. Zaterdagmiddag hadden Catelijne en ik eindelijk tijd gevonden om wat langer bij te kletsen. En kleinzoon Ender werkt hard aan zijn spreekbeurt over Mozambique. Bompa heeft hem een beetje op weg geholpen.

1033. En nog nieuws uit de keuken?

Een lekkere pudim van passievrucht. Mmm, met grote dank aan Isabel. Verder moeten we heel dringend de diepvries in de buitenkeuken ontdooien want een onverlaat heeft de deur open laten staan. Gelukkig zat er niet heel veel in. Ja, veel ijs. Zucht.

1034. Van de keuken naar de tuin. Is er iets te zeggen over het weelderige groen in de tuin?

Dat alles heel hard groeit. Warm en heel regelmatig een bui … kortom: groeizaam weer. Het gras groeit (te) hard. Ook de bougainville groeit als kool. Net zoals de Partij voor de Dieren. (Grapje) Isabel knipte een mooi boeket witte, wilde rozen. Ze staan nu te schitteren in een vaas op de veranda. Onder de grote avocadoboom liggen er elke dag minstens tien joekels. Er valt niet tegen op te eten. Dat is een mededeling die ik elk jaar met mijn lezers deel. Hahaha. We moeten nadenken over de steeds groter wordende bomen aan de rand van het zwembad. We zien bijna door de bomen … de tuin niet meer.

1035. Is er dierennieuws?

De plannen om een nieuw kippenhok te bouwen zijn er. Maar nieuwe kippen kunnen niet gehuisvest worden in plannen. Dus tijd voor actie. De schildpadden hebben drie baby’s. Een jong poesje dat we drie weken geleden ophaalde, ontsnapte vrijwel onmiddellijk en hebben we nooit meer gezien. Dat moeten we bij een nieuwe poging toch wat beter aanpakken.

In de serie: 1000 vragen aan mezelf