Bovenop het nieuws

Tags

Corona-virus, Covid-19, Mozambique, Pandemie, Quarantaine, Reisbeperking, Virus-variant, Vliegverbod, Zuid Afrika

Vrijdagen probeer ik zoveel mogelijk ‘vrij’ te houden voor niet-werkgerelateerde zaken. Boodschappen doen. Aanschuiven voor noodzakelijke stempeltjes op allerlei officiële documenten. Af en toe een klus(je) in huis of in de tuin. Afspraken maken met werklui die mogelijk iets komen doen in huis of tuin en dan hopen dat ze ook een offerte sturen. Op vrijdag bepaal ik net iets meer dan op andere dagen hoe ik mijn tijd verdeel.

Gisteravond zag ik voor het eerst berichten over een nieuwe corona-variant – B.1.1.529 Waarschijnlijk krijgt deze variant vandaag of morgen een naam met een Griekse letter. Omega zou fijn want dat is de laatste letter van het Griekse alfabet. Wishful thinking. De medische diensten in de provincie Gauteng in Zuid-Afrika (oa. Johannesburg en Pretoria) meldden gisteren de ontdekking van deze afwijkende covid-soort. Natuurlijk krijgt zo’n bericht mijn onmiddellijke aandacht. We wonen tenslotte dichtbij Zuid-Afrika.

Veel landen (Verenigd Koninkrijk, Israël, Singapore, ea) reageren door een onmiddellijk inreisverbod uit zes Afrikaanse landen. Vandaag werd ook Mozambique aan dat lijstje toegevoegd. [Zucht]. Waarschijnlijk zal de hele EU (of Schengenzone) later vandaag het luchtruim sluiten voor alle vluchten uit zuidelijk Afrika.

Ik begrijp deze maatregel. Stoer doen voor mensen die ver weg zijn is gemakkelijker dan stoer doen op binnenlands terrein. Nederland houdt zijn hart vast voor de nieuwe verordeningen die vanavond worden aangekondigd. Ik hoop dat de scholen openblijven. Hetzelfde hoop ik voor alle culturele instellingen.

Ik doe nauwelijks iets anders dan elk half uur de belangrijkste nieuwssites aan te klikken. Niet dat het me veel oplevert. Het belangrijkste nieuws weet ik al. En waarschijnlijk vragen jullie je nu af hoe het gaat met de pandemie in Mozambique.

26 november 2021 – Dit zijn cijfers sinds het begin van de pandemie maart 2020.

Dat zijn cijfers waar ministers De Jonge (NL) en Vandenbroucke (BEL) een figuurlijke moord zouden willen voor plegen. Mooie rapportcijfers maar het helpt geen moer. Over een kleine drie weken begint de zomervakantie in dit deel van de wereld. Vorig jaar leidde het strandseizoen tot een ongekende piek. Heel veel besmettingen – vooral onder de expat-gemeenschap. Op dit moment zijn de stranden nog altijd ‘No go zones’. De overheid besluit binnenkort of de stranden toegankelijk zijn in de eindejaars-periode. Ik ben benieuwd. De scholen zijn open, zo ook de restaurants en de winkels. Enkel drankwinkels moeten zich aan beperkte openingsuren aanpassen. Mondkapjes draag je nog steeds verplicht in winkels, openbare gebouwen en in het openbaar vervoer. Dat is al zo sinds maart vorig jaar. Er wordt gevaccineerd maar eerder mondjesmaat dan massaal.

Covid-19 is nog wel aanwezig in het nieuws en in gesprekken op straat maar al lang niet meer op de voorpagina. Dat verandert waarschijnlijk wel met de vliegverboden vanuit Mozambique. Maar ook dat is natuurlijk alleen maar van belang voor een heel klein deeltje van de bevolking. De meeste mensen hebben nauwelijks de mogelijkheid om verder te reizen dan binnen hun eigen woongebied. Dus voorlopig niet meer vliegen vanuit Johannesburg. Niet meer vliegen naar Europa via Lissabon, Doha en Addis Abeba. Dan gaat er mogelijk / waarschijnlijk een dikke streep door mijn vakantieplannen … we gaan het zien.

Blijf gezond, hou je aan de voorschriften en voor de rest … Carpe Diem.

Wilde dieren doden mensen

Tags

Buffel, Hyena, Kano, Klimaatverandering, Krokodil, Leeuw, Mozambique, Nijlpaard, Olifant, Regenseizoen, Tete, Wilde dieren

De titel van dit stukje kun je lezen als een dooddoener. Natuurlijk worden mensen af en toe gedood door een dier. Toch schrok ik een paar dagen geleden van de aantallen. In de noordelijke Mozambikaanse provincie Tete – grenzend aan Malawi, Zambia en Zimbabwe – stierven in het eerste half jaar van 2021 drieënzeventig mensen door aanvallen van wilde dieren. Ja, je leest het goed … 73. Je begrijpt dat ik dat bericht (*) wat nauwkeuriger wilde lezen.

In 2020 stierven in heel Mozambique 97 mensen en raakten 66 gewond bij aanvallen door wilde dieren, voornamelijk door krokodillen. Ook best veel. Meer dan 70% in Tete en Zambezia. Nu rest de vraag ‘Hoe kan dat?’ Op het platteland is er veel primitief vervoer over een aantal rivieren. Kano’s zijn daarbij het populairst. Dit jaar zijn er al 26 kano-ongelukken geregistreerd. Mensen gebruiken kano’s en andere bootjes voor goederenvervoer van dorp naar dorp en voor allerlei visactiviteiten. Wilde dieren zien hen als gemakkelijke prooi. Nijlpaarden, krokodillen, buffels, leeuwen, olifanten, buffels en hyena’s. Dezelfde dieren richten ook veel schade aan aan gewassen in dezelfde districten.

• 

  Foto door Roger Brown op Pexels.com

• 

  Foto door Pixabay op Pexels.com

Om de situatie het hoofd te bieden, werken lokale teams bestaande uit: personeel van de bescherming van natuurlijke hulpbronnen, de milieupolitie, de districtsdiensten voor economische activiteiten, safari-opzichters en lokale gemeenschappen samen aan het afschrikken en selectief doden van dieren die als problematisch worden beschouwd. Zo zijn in de provincie Tete 60 dieren geïdentificeerd als zeer gevaarlijk. Er zijn 43 locaties aangeduid als risico-gebied. Deze teams doodden de meest gevaarlijke dieren en verjagen zoveel mogelijk de rest. Daarnaast zijn er voorlichtingsprogramma’s om de lokale bevolking ervan te doordringen dat ze zelf alerter moeten zijn. Bouw geen nieuwe nederzetting in het voedingsgebied (grazen en drenken) van deze dieren. Wees voorzichtig met vuur want ongecontroleerde branden verdrijven die dieren van hun territorium. Ook door klimaatverandering ontstaan er spontane branden waardoor wilde dieren op de vlucht slaan.

Ik lees nog wat meer over dit onderwerp. Volgens gespecialiseerde diensten doodden krokodillen het grootste aantal in december, januari en februari, maanden van het regenseizoen dat in Mozambique loopt van oktober tot april. In deze maanden stijgen rivieren, waardoor landbouw- en woongebieden onder water komen te staan, waardoor de risico’s voor degenen die daar wonen toenemen. Naast de kano-ongelukken zijn de meeste slachtoffers vrouwen en kinderen die naar de rivier gaan om te baden, kleren te wassen of water te putten.

De cijfers verwijzen naar ongevallen die door de autoriteiten zijn geregistreerd, met de mogelijkheid dat meer gevallen niet worden gemeld, vooral in afgelegen gebieden. Het conflict tussen mens en natuur komt voort uit concurrentie om ruimte en natuurlijke hulpbronnen, met name de noodzaak om landbouw te bedrijven, een scenario dat vaak wordt waargenomen in gemeenschappen die dicht bij beschermde gebieden wonen.

Wij wonen in het zuiden van het land aan de rand van een groot stedelijk gebied. Ik sta er niet dagelijks bij stil hoe gevaarlijk het kan zijn in de afgelegen gebieden. In groot Maputo zijn het vaak dronken chauffeurs die voor levensgevaarlijke situaties zorgen.

(*) Bron: Noticias en Lusa via Club of Mozambique

Een nadenkertje

Tags

Bijbel, Boeken, Fictie, Lezen, Non fictie, Pieter Waterdrinker, Tweets, Twitter

Vandaag geen lange tekst. Laat ik beginnen met een schermafbeelding van Twitter.

Ik vind de Tweet die schrijver Pieter Waterdrinker plaatste naar aanleiding van de nieuwe bijbelvertaling erg grappig. Een nadenkertje. Als ik boekhandelaar zou zijn … waar plaats ik dan de bijbel? Waarschijnlijk ook bij de non-fictie. Of bij andere boeken over filosofie of religie.

Ik heb de bijbel nooit helemaal gelezen. Natuurlijk ken (las) ik een aantal verhalen en brieven. Het Nieuwe Testament heb ik wel gelezen, zelfs alle vier verschillende versies van het evangelie. Het was ooit een onderwerp tijdens mijn opleiding: de verschillen tussen de evangeliën. Toen vond ik dat best boeiend, zeker de conclusie dat er ook een soort bron-evangelie moet bestaan (hebben).

Prettige week. Je hoort nog van me. Nou ja … je leest hier vast nog meer deze week.

In de serie: BOEKEN

Ondertussen in Mozambique (11)

Tags

Corona, Costa do sol, Covid-19, Heet, Herfst, Maputo, Mozambique, Strand, Weer, Weerberichten

We zijn alweer halverwege oktober. De dagen en weken rijgen zich aan elkaar zonder veel bijzonderheden. Ik ben aan het werk. Isabel is aan het werk. Af en toe kijken we ’s avonds even televisie. Dat is 95% van de tijd iets op Netflix. Het lokale nieuws heeft zelden onze belangstelling. Ik scroll even door de Engelstalige krant, ’s morgens luisteren we even naar de radio. Vooral Isabel en dat is dan meestal voor het weerbericht. “Wat trek ik aan?” Zij dus, ik ben uiterst saai wat (werk) kleding betreft. Meestal kijk ik wel een paar dagen vooruit. Deze week is het warm. Correctie: deze week is het heet.

Ja, je ziet het goed. 40 graden Celsius op 14 oktober. Dat zijn temperaturen voor januari en dan ook nog niet elke dag in januari. Een uitzonderlijk hete week. In huis maakt de airco overuren. Gelukkig zijn we ook veel uit-huis, dat scheelt heel wat kosten op de energierekening. Dat laatste is niet helemaal correct want je krijgt hier (in Mozambique) geen energie-rekening. Je betaalt namelijk vooraf. De meeste huizen zijn aangesloten op het elektriciteitsnet van EDM. Er is geen ‘vrije markt’. In huis heb je dan een meter. Je koopt van te voren elekricitieits-credits. De code die je ontvangt voer je in op de meter. Als de credits ‘op’ zijn, slaat je elektriciteitssysteem uit totdat je weer ‘energie’ koopt. Ik ben er al lang aan gewend. Op het bonnetje kun je wel lezen hoeveel je betaalt per kilowatt. Ik hou me daar zelden mee bezig want je moet het nu eenmaal betalen. Het blijft doodzonde dat zonne-energie hier nog nauwelijks is doorgedrongen. Eigenlijk onbegrijpelijk. Er zullen vast weer mooie woorden gesproken worden volgende week in Glasgow maar de dagelijkse praktijk is weerbarstig.

‘Ondertussen in Mozambique’ gebruikte ik vandaag als titel. Dus moet ik ook iets melden over corona / covid-19. Sorry. Hou je van cijfers? Het dodenaantal staat vandaag op 1924. Of de besmettingen weer toenemen, weet ik niet. Sinds enkele weken zijn de beperkende maatregelen deels ingetrokken of versoepeld. En meteen ging het mis volgens de regering. Overvolle stranden. Geen afstand houden. Geen mondkapjes.

Dit is een foto uit een plaatselijke krant. WhatsApp overstroomde figuurlijk met soortgelijke foto’s. In het eerste weekend na het (deels) loslaten van de strenge voorschriften ging het ook in het verkeer mis. Veel meer dodelijke ongelukken dan de anderhalf jaar hiervoor, meestal door roekeloos rijgedrag – al dan niet onder invloed van alcohol. Na het tweede weekend met overvolle stranden greep de regering in. De vijftien meest populaire stranden in het land zijn voorlopig gesloten. Dat betekent: niet op het strand zitten, niet langs de vloedlijn wandelen, niet zwemmen. Een totaal strand-verbod. Politietoezicht. Ook niet als je bent gevaccineerd. Stel je dat eens voor aan een Europese kust …

Zal ik het hier maar bij laten? De overgrote meerderheid van mijn lezers / volgers staat aan de vooravond van koudere, natte periodes. Herfst en winter. Dan moet ik jullie maar terug naar jullie eigen realiteit ‘flitsen’. Laat ik dat doen met een mooie ‘herfstfoto’ die ik een paar dagen geleden op Twitter zag.

Ik drink een koud biertje en straks eten we paella. De witte wijn ligt koud. Ik ben blij dat ik straks nog even in het zwembad kan springen. Até a próxima vez.

ps. Zondag is het 23c en wordt er veel regen voorspeld.

Koppen snellen

Tags

Barcelona, Britney Spears, Corona-pas, de Correspondent, Formatie, Internet, Krant, Nieuws, NOS, Persbureau, Ronald Koeman

Om mezelf een nieuwsjunk te noemen is een tikkeltje overdreven maar het komt in de buurt. Ik volg het nieuws – de actualiteit – goed. Ik denk flink meer dan de gemiddelde Nederlander (of Vlaming of Mozambikaan). Daarvoor heb ik wel internet nodig want ik heb geen papieren abonnement meer op een krant of tijdschrift. Op mijn bureaublad heb ik de voornaamste links naar ‘nieuws’ in een keurig kolommetje opgeslagen. Ik noem de voornaamste sites: nos.nl, nu.nl, rtlnieuws.nl, vrtnieuws.be, ad.nl, vk.nl, standaard.be, joop.nl, groene.nl, vn.nl, vi.nl, clubofmozambique.com. Daar moet ik ook Twitter nog aan toevoegen. Op de meeste dagen klik ik deze sites open, soms maar voor een minuutje of twee. Gauw even door de startpagina’s scrollen en koppen snellen. Af en toe klik ik een (gratis) artikel aan. Uiteraard staan er veel dezelfde berichten op die verschillende sites. Berichten die zijn aangeleverd door persbureaus zoals ANP.

Schermafbeelding NOS.NL – donderdag 30 september 2021 om 7am

Ik had lang een Blendle-portemonnee, dan kon ik voor een klein bedrag een langer artikel lezen. Zij hebben hun verdienmodel veranderd. Nu betaal je een vast bedrag (iets minder dan 10 euro) en dan kun je in heel veel kranten en tijdschriften lezen zoveel je wilt. Ik heb (nog) geen abonnement genomen. Vooral om mezelf te beschermen tegen ‘nog meer uren naar een beeldscherm turen’. Af en toe lees ik lange stukken bij De Correspondent.

Goed, terug naar de titel van dit stukje: ‘Koppen snellen’. Dat levert vanochtend uiteraard nieuws op over de tergend langzame formatie in Nederland, het verlies van Barcelona en de wankele positie van Koeman, protesten van – meestal ongevaccineerden – tegen de corona-pas. En … nu komt het … op elke nieuwssite staat wel iets te lezen over ‘Vader van Britney Spears geschorst als bewindvoerder’. Waarom moet ik dit weten, lezen? Werkelijk op elke nieuwsite – mogelijk wereldwijd – gaat het al dagen (maanden, jaren) over deze Amerikaanse zangeres die onder curatele staat. Wat is de nieuwswaarde? Ik begrijp hier niets van. Ik moet ver scrollen om ook maar één berichtje te lezen over Afrika. Een gigantisch continent. Zelfs Afghanistan verdwijnt uit het zicht maar de reactie van de verloofde van Britney S staat op voorpagina’s. Rare keuzes maken nieuwsredacties.

ps. Ik heb met opzet geen links toegevoegd naar al deze nieuws-sites en kranten. Die kan iedereen zelf wel vinden. Ik maak (graag) een uitzondering voor de Correspondent.

We zijn halverwege

Tags

Eise Eisinga, Evenaar, Franeker, Halverwege, Herfst, Lente, Mozambique, Onweer, Planetarium, Seizoenen

Gisteravond (22 september om 19.21 uur) begon de herfst. Dat was het moment waarop de zon van noord naar zuid de evenaar kruist. In het planetarium in Franeker – en vast op heel veel andere plaatsen – is dit te zien op de ‘liniaal’ aan de zijkant: gezien vanaf de datum zie je het cijfer 0. Dit geeft aan dat de zon recht boven de evenaar staat.

Nul – de zon staat pal boven de evenaar

Ergens op aarde – op de evenaar natuurlijk – was er dus een moment dat er geen schaduw was. Het planetarium in Franeker is gebouwd door Eise Eisinga in zijn woonkamer tussen 1774 en 1781. Het werkt nog steeds! Het Koninklijke Eise Eisinga Planetarium.

De woorden lente, zomer, herfst en winter worden in Mozambique niet of zelden gebruikt. Natuurlijk niet want ze spreken Portugees. Alle gekheid op een stokje … de dagen worden duidelijk al langer. De vogels zijn extra actief. Dinsdag hadden we het eerste onweer sinds maanden met een uur lang bliksemflitsen en flink wat regen. Heel fijn voor de tuin. Jammer dat dan de elektriciteit meteen uitvalt. Grr. In Zuid-Mozambique spreekt men niet over korte of lange regentijd. Dat is meer iets voor de tropen – dichterbij de evenaar. Toch kun je zeggen dat het van oktober tot begin april – de warmste maanden – regelmatig regent. Soms zelfs heel heftig. Van mei tot eind september is het droog en dan regent het zelden.

Mevrouw Kaag

Tags

António Guterres, Boeken, Corona, Covid-19, D66, Den Haag, Groen Links, Hypocriet, Ilja Leonard Pfeijffer, Joop, Khadija Arib, Marieke Lucas Rijneveld, NRC, Politiek, Ruben L Oppenheimer, Rutte, Sigrid Kaag, Struisvogel, VN

Waag ik me aan een stukje over politiek? Ja soms. Vandaag dus weer. Ik beloof dat ik er geen gewoonte van zal maken. Laat ik beginnen met te zeggen dat ik NIET op mevrouw Kaag heb gestemd bij de verkiezingen in maart. Ik mag als Belg, wonende in Nederland, niet stemmen voor eerste en tweede kamer. ALS – met hoofdletters – ik had mogen stemmen dan had ik tot in het hokje getwijfeld tussen Esther Ouwehand (PvdD) en Corinne Ellemeet (Groen Links).

Donderdag is Sigrid Kaag afgetreden als minster van buitenlandse zaken nadat ze een motie van afkeuring aan haar broek kreeg omwille van de chaotisch (slecht) verlopen evacuaties vanuit Kabul. Zestien partijen (wat een belachelijk grote hoeveelheid) keurden haar beleid op dit punt af. Kaag trok daaruit haar consequentie wat volgens de wet niet hoefde.

Vervolgens barst het op de sociale media los. Een woordendiaree gaande van ‘eindelijk opgerot #hex’ tot eindeloos vaak ‘respect’. Dat laatste vind ik van veel politici uiterst hypocriet. Politiek Nederland heeft weer eens laten zien dat ze een domineesvolk zijn met afkeurende vingertjes. Ja, ik weet het, het parlement controleert de regering en dan kan het zijn dat een minister zijn (haar) verantwoordelijkheid moet nemen en moet aftreden. Deed Kaag (Nederland) het opvallend slecht bij de onverwacht snelle evacuaties uit Afghanistan? Ik weet het niet. Klagen haar ambtenaren over haar leiderschap? Ik heb dat niet gelezen. Ik geloof het niet. Zat zij (deels) klem tussen afgesproken VVD- en CDA-beleid in het demissionaire kabinet? Waarschijnlijk wel. Noodkreten vanuit Kabul waren er al in maart 2021 toen Stef Blok (VVD) nog minister was op BuZa. Deden andere landen het beter? Hoeveel ministers van buitenlandse zaken van andere landen zijn al afgetreden? Ik kan er me geen herinneren? Nederland, het braafste jongetje van de klas. Ze sturen een zeer competente diplomate de deur uit. Met dank aan coalitiepartner Christen Unie. Zij zijn namelijk op hun christelijke pik getrapt omdat D66 (en dus politiek leider Kaag) nu niet verder wil met hen in een mogelijke nieuwe Rutte-regering. Te grote conservatieve meningsverschillen over medisch-ethische kwesties.

Ik verorber de commentaren gisteravond en vanochtend. Francisco van Jole noemt het in Joop een meesterzet van Sigrid Kaag. Een interessant stuk vooral omdat hij drie citaten aanhaalt uit Kaags HJ Schoo-lezing van vorige week. Of het een weldoordachte meesterzet is of niet weet ik niet. Dat ze de handen meer vrij heeft in gesprekken met Rutte (VVD) en Hoekstra (CDA) over de vorming van een nieuw kabinet is natuurlijk waar. Wat haar persoonlijke ambities zijn, weet ik niet. António Guterres (VN) ooit opvolgen, zou zomaar kunnen.

De Hofvijver – Den Haag (Bron: Pixabay)

Ik was gisteren van plan om een stukje te schrijven over al het eindeloze gezeur en gemekker over het corona-beleid. Meer specifiek over ontkenners en ergerlijke roeptoeters die het beleid vergelijken met de Zuid-Afrikaanse apartheid en met de nazi-praktijken tegen oa Joden in WO II. Vreselijk, walgelijk. Ik lees met regelmaat de opinie van vaccin-weigeraars. Af en toe knik ik daarbij instemmend. Toch denk ik meestal … doe niet zo moeilijk. Je ouders hebben je ook ingeënt tegen veel kinderziektes, je stapt toch alleen maar achter het stuur MET rijbewijs. Deze vergelijkingen zullen wel niet opgaan maar ik word zo moe van ‘het gezeur’ en de achterdocht. Het lijkt wel of zij tegen mij zeggen dat ik een meeloper ben en niet zelfstandig kan nadenken. Dankje de koekoek.

Dat de horeca dicht moet om middernacht is natuurlijk een gotspe, alsof covid-19 dan pas arriveert. En de entertainment-business blijft heel begrijpelijk aanhikken tegen een aantal beperkingen.

Goed, ik denk er maar niet teveel over na. Ik schreef een paar dagen geleden – als reactie op een stukje bij LEVENSJUTTER – dat ik waarschijnlijk iets van een struisvogel in me heb.

ps. 1. Ik vind de cartoons van Ruben L. Oppenheimer waarin hij Kaag tekent als een heks (#heks) smakeloos maar het is zijn goed recht. Meestal kan ik zijn cartoons erg waarderen. Nu even niet maar dat kan en mag.

ps. 2. Ik kijk nu al uit naar het boekenweekgeschenk en essay 2022. Ilja Leonard Pheijffer en Marieke Lucas Rijneveld.

ps. 3. Ik lees op dezelfde sociale media heel vaak dat Khadija Arib (PvdA) erg wordt gemist als voorzitter van de Tweede Kamer.

Solidair

Tags

Corona-crisis, Cultuursector, Demonstratie, Evenementenbranche, Formule 1, Mozambique, Nederland, Politiek, Solidariteit, Unmute us

Ik ben zaterdag niet in Nederland. Jammer anders was ik meer dan waarschijnlijk de straat op gegaan. Ouderwets demonstreren onder het motto UNMUTE US. Jammer dat het een Engelstalige kreet is maar verder ben ik 100 % solidair.

Ik citeer:

“We moeten opkomen voor de Nederlandse evenementenbranche die al ruim anderhalf jaar stil ligt. Voor alle 101.000 mensen die hierin werkzaam zijn én haar vele bezoekers. We moeten strijden voor alle jongvolwassenen die momenteel psychische problemen ervaren. Voor onze bezoekers die ons nodig hebben om te ontladen van de dagelijkse structuur, om zichzelf te kunnen zijn binnen de veilige omgeving die wij samen creëren, om de zorgen even te kunnen vergeten. We willen elkaar weer kunnen ontmoeten, weer kunnen lachen en dansen. Bovenal willen we weer vooruit kunnen kijken. Want perspectief hebben we nog steeds niet.

Vanaf het begin van de coronacrisis heeft de evenementenbranche geluisterd. We hebben aangehoord en ingestemd. Niet alleen jongeren maar iedereen. Met veel geduld hebben we gewacht, en gewacht en gewacht. Maar het kabinet hield ons op mute. Daarom zijn we op 21 augustus de straat op gegaan tegen het willekeurige beleid en om te vechten voor heropening van de evenementensector op volledige capaciteit. Ondanks het gigantische succes met ruim 70.000 demonstranten bleef het oorverdovend stil in Den Haag.

Daarom organiseren we op zaterdag 11 september een nieuwe protestmars in 11 steden: Amsterdam, Den Haag, Eindhoven, Enschede, Groningen, Leiden, Maastricht, Nijmegen, Rotterdam, Tilburg en Utrecht.

We stoppen niet voordat we gehoord worden. De boodschap: Stop de willekeur en laat ons open gaan!”

Er wordt al vele duizenden keren boos en verongelijkt gekeken (vergeleken) naar flink gevulde voetbalstadions en vorige week naar de formule 1-race in Zandvoort. Tenenkrommend ergerlijk. Ook in Mozambique is het al sinds april 2020 oorverdovend stil. Geen theater, nauwelijks concerten – af en toe iets illegaals, geen festivals, geen bioscopen, geen clubs. Hier is er 0% compensatie van de overheid. Artiesten, muzikanten, dansers (m/v) … ze zoeken – soms tevergeefs – andere jobs want er moet toch brood op de plank komen.

Vanochtend zag ik een heel ander – maar symbolisch vergelijkbaar – bericht.

The #Taliban have destroyed instruments of the National Music Institute — where the country’s first all-female orchestra ‘Zohra’ (named after the music goddess in Persian writings), once practiced. Can you imagine a society without music? A home without #MUSIC is a house without windows!! #Afghanistan please donate to save Afghan Music! www.dniusa.org

De draad oppakken

Tags

Bloggen, Fictie, Griekenland, Jukebox, Liedjes, Liesbeth List, Mikis Theodorakis, Muziek, Schooljaar, Schrijven, Series, Weblog, YouTube

Het nieuwe schooljaar is een week oud. Leuk om mijn leerlingen weer te zien. Blije gezichten als ze nieuwe boeken en nieuwe schriften krijgen. Mijn werkkamer lijkt meer op een rampgebied na een aardbeving. Dat wordt opruimen dit weekend. Om ook nog tussendoor te bloggen … nee, dat was wat teveel gevraagd. Heb ik er geen zin meer in? Nee, dat is het niet. Geen inspiratie? Ja, wel een beetje. Maar dan denk ik aan alle ‘series’ die ik de afgelopen jaren heb opgestart. Veel beginnetjes maar nooit (of zelden) er een vervolg aan gegeven. Denk bijvoorbeeld aan de ‘1000 vragen aan mezelf’ of ‘30 weken foto schrijven‘.

Ik kan nog even doorgaan. ‘Ik mis’. ‘Iets van vroeger’ is blijven steken op drie afleveringen. ‘Ik kijk nog even achterom’ heb ik precies één jaar volgehouden. Mijn gelezen boekenlijst houd ik redelijk goed bij. Het lijstje van series die ik – al dan niet samen met Isabel – zag, is al een hele tijd niet meer aangevuld. ‘Ondertussen in Mozambique‘ schreeuwt om nieuwe episodes.

Af en toe schrijf ik fictie maar ‘Boris’ en ‘De witte stier’ wachten op volgende hoofdstukken. Ook het verhaal ‘Een eindeloze achtervolging’ heb ik nog niet volledig gepubliceerd. Ik beloofde ook meer mythologische hervertellingen. ‘Ja, ik weet het’ zeg ik nu tegen mezelf. Goed om dit overzichtje te maken, mogelijk helpt het me de komende tijd om weer wat actiever te bloggen.

Aan ‘Mijn nostalgische jukebox‘ voeg ik graag een YouTube-filmpje toe …

Althans … dat dacht ik. Ik weet niet wat er verkeerd gaat. Zien jullie iets? Ik zie alleen maar een zwart vlak. Waarschijnlijk iets met ‘auteursrechten’. Ik kan het filmpje wel zien en horen … Liesbeth List zingt Theodorakis – 1967 maar blijkbaar is delen onmogelijk. Of het heeft met mijn ‘instellingen’ te maken? Ik moet het uitzoeken. Heeft iemand een advies? HELP of moet ik zeggen JOEPIE … nadat ik dit stukje heb gepubliceerd zie ik dat alles normaal werkt. Heel vreemd.

Ik hoorde – via Liesbeth List – voor het eerst over Mikis Theodorakis. De Griekse componist die deze week is overleden. Ik zag deze Griekse muzikale held tweemaal in levende lijve. Voor het eerst in het antieke theater in Epidaurus in 1977. Hij dirigeerde het orkest bij de voorstelling Trojaanse Vrouwen. Een jaar later zag ik de meester aan het werk met zijn eigen orkest in de ‘Arena’ in Deurne (Antwerpen). En wie kent de sirtaki uit ‘Zorba de Griek’ niet?

PvdA en GroenLinks

Tags

GroenLinks, Kabinet, Links, PvdA, Regering, Regeringsvorming, Rutte, Verkiezingen

Doe het niet.

Ik blog niet vaak over politiek. Af en toe kan ik het niet laten. Ruim vijf maanden na de verkiezingen is er nog geen nieuw kabinet in Nederland. In vergelijking met federale regeringsvormingen in België is vijf maanden enkel het begin van het begin. Maar alle gekheid op een stokje … het schiet niet op in Nederland. Geruzie, gelek, excuses, vakantiewerk enzovoort. De zetelverdeling is natuurlijk in augustus niet veranderd en de ene partij sluit nog steeds de andere uit. Dat was ook al zo in maart.

Foto door Markus Spiske op Pexels.com

De VVD van Rutte is en blijft de grootste partij. Ook in de opiniepeiling van gisteren is de VVD de grootste. Onbegrijpelijk maar dat is de realiteit. CDA en D66 verliezen fors virtuele zetels. Ik heb er twee bedenkingen bij. Ten eerste stel ik voor dat VVD, D66 en CDA een minderheidsregering vormen (niet mijn voorkeur maar wel aansluitend bij de uitslag). Politiek rechts van het midden. Met zo’n regering krijgt de kamer eindelijk iets te zeggen over belangrijke onderwerpen. Er valt best iets te onderhandelen met bijvoorbeeld CU, PvdA, GroenLinks, SP over deelonderwerpen. Mogelijk ook met Volt, PvdD en JA21 (zeker niet mijn voorkeur). De tweede kamer (de oppositie) kan dan minder mekkeren dat ze eigenlijk vier jaar stemvee zijn. WIJ tegen ZIJ (76 tegen 74) zoals dat de laatste tijd te vaak is gebeurd.

Dit demissionair kabinet krijgt flink wat op zijn bordje maar eigenlijk staat dat bordje niet eens op een tafel. Ik las ergens dat ze ‘semi-dictatoriaal’ zijn want ze kunnen niet meer weggestuurd worden en toch moeten ze van alles beslissen. Denk maar aan corona en Afghanistan.

De PvdA en GroenLinks laten zich verleiden om nu als één fractie mee te praten en mogelijk mee te doen. Een goed idee? Ik denk het niet want een PvdA-kiezer zal zeggen: “Ik wil dat niet want ik heb bewust op de PvdA gestemd en NIET op GroenLinks.” En omgekeerd uiteraard. En je kunt de volgende verkiezingsuitslag – na regeringsdeelname al raden … ze worden afgestraft omdat ze toch teveel rechts beleid hebben goedgekeurd. Mijn advies: maak je punt vanuit de kamer (in de hoop natuurlijk dat het minderheidskabinet er komt). Er zijn ook minderheidsregeringen te vormen over (midden) links maar ik denk niet dat PVV, Forum, Ja21 en VVD geneigd zullen zijn om te ‘helpen’.

En dan nog een dingetje … de aanstaande enquêtes over de gaswinning cq aardbevingen in Groningen, over corona en over de toeslagen-affaire. Waarom zou je als PvdA of GroenLinks dat op je bordje nemen? Ministeriële verantwoordelijkheid, weet je wel. Doe het niet en praat – zonder druk – over mogelijke samenwerking of fusie. Neem daar de tijd voor en nodig dan ook SP en PvdD uit.

Zo dat was het weer, gelul over politiek. Net zo onbeduidend als discussiëren over voetbal, het mooiste plekje, tattoo’s of mondkapjes.