Duin Irma Johanna

Tags

Bergen op Zoom, De maan, Duin, Familie, Geboorte, Kleindochter, L'Chaim, Schyvens

‘Beebie’ is geboren. Maandag 14 januari  – 17.55u wordt in Bergen op Zoom mijn vijfde kleinkind geboren. 3630 gram. DUIN IRMA JOHANNA SCHYVENS. Dochter van mijn zoon Jules en schoondochter Yvonne. Hun derde kindje, Ender en Icarus hebben een zus. Olivia en Carmen een nichtje.

Duin Schyvens

De tekst hierboven klinkt erg zakelijk. Het zijn de feiten maar hier zit een meer-dan-trotse Bompa te stralen van oor tot oor. Een kleindochter. Joepie. Alles gaat goed met moeder en kind. Dat is ook altijd fijn om te horen / weten.

We schenken een borreltje in en toosten op het nieuwe leven. Welkom Duin. En met m’n glaasje loop ik naar buiten en breng een toost uit op ‘de Maan’. L’Chaim – Op het leven.

ps. Dit is de vijfde keer dat ik zo’n mooi bericht kan plaatsen op mijn blog. En zoals je vast zult begrijpen, zal ik in de (nabije) toekomst terughoudend zijn met het plaatsen van foto’s van mijn kleinkinderen. Dat is namelijk niet aan mij … maar vandaag mag het wel. Ik ben zielsgelukkig.

Advertenties

Meneer van der Staaij

Tags

HLTB, Kees van de Staaij, Nashville-verklaring, Politiek, Rainbow, Regenboog

“Heb je goed geslapen deze week Kees?”

Van links naar …

… het midden en dan …

… naar rechts.

Woorden zijn niet echt nodig. Beelden zeggen genoeg. En deze beelden komen allemaal van Pixabay.

ps. En ik ben niet origineel met deze (foto)-boodschap. Dat doet er vandaag niet toe.

Nieuwe oogst (8)

Tags

Chagrijn, Isabel, Kerstmis, Kus, Nederlandse les, Plastic, Scheveningen, Terschelling, Vervuiling, Vis, Vluchtelingen

Ik moet een interne strijd leveren om niet te chagrijnig te worden / blijven. En dat al op de derde dag van het jaar. ’t Is natuurlijk ook maar een gewone donderdag. Isabel is aan het werk. Onze empregado zou vandaag weer aan het werk gaan. Je begrijpt het al. Ik gebruik de werkwoordsvorm ‘zou’. Het is bijna vier uur en hij is er nog steeds niet. Voor de tweede opeenvolgende dag is hij niet op komen dagen. Het moet wel een geweldige oud-en-nieuw-kater zijn die hij moet uitzieken. Sic. Is dat het begin van het einde voor Sr. Bennie?

En hij is niet de enige die niet komt opdagen. Ik geef twee leerlingen Nederlandse les. En je raadt het al. Eentje gaf vorige week al aan even een pauze te willen nemen. En de ander smste me vanochtend om 8 uur dat ze niet kan komen. Ik had alles al klaar gelegd. Extra oefeningen gemaakt. Een eenvoudige tekst geschreven … grrr. En ook de zwembad-schoonmaker is nog niet verschenen. Ik typ dus veel te vaak GRRR de laatste tijd. Daar moet verandering in komen.

Daarom maar een nieuwe aflevering van ‘Nieuwe oogst’. Plaatjes die ik van het internet heb geplukt. Soms van Twitter, Facebook of een nieuwssite. Gewoon kleine grapjes of nadenkertjes. Laat ik maar met iets vrolijks / moois beginnen.

Weg met het grijze chagrijn

De vrolijkste kerstboom die ik afgelopen periode ben tegengekomen is wel deze …

Mijn favoriete kerstboom

Ik lees nog steeds Vlaamse en Nederlandse kranten en tijdschriften. Weliswaar via internet. En naast de puinhoop in Scheveningen en de ontelbare leugens en verdraaide waarheden van The Donald lees ik ook over de containers die bij Borkum overboord zijn geslagen. Terschelling en andere waddeneilanden (kust) worden overspoeld met plastic en piepschuim. Drie containers met gevaarlijke stoffen zijn nog zoek.

Dier en mens

En ook onderstaande cartoon snijdt hetzelfde thema aan. Erg grappig (als het niet zo triest was).

Vertaling is vast niet nodig.

De actie “We gaan ze halen” mag dan wel mislukt zijn. Iets te naïeve voorbereiding. Maar dat er nog steeds zoveel mensen op de vlucht zijn of eindeloos wachten in erbarmelijke (Griekse en andere) kampen is beschamend als je bedenkt hoeveel miljoenen er weer in de lucht zijn geknald afgelopen maandag …

Dit behoeft geen onderschrift

Laat ik maar iets vrolijker eindigen. Dat was tenslotte de opzet van dit stukje.

Gewoon … een mooie gedachte

Niet helemaal waar natuurlijk. Maar wel een prikkelende zin.

Een dooddoener

… maar wel eentje die je zo vaak moet herhalen.

Zometeen spring ik nog even in de auto. Bij gebrek aan ‘trein’. Sorry. De eerste boodschappen van het jaar doen. Wat eten we vandaag?

Wat eet ik vandaag?

Na de kip, konijn en lam van de afgelopen dag kies ik vandaag opnieuw voor een vis-maaltijd. Ik woon tenslotte dichtbij zee. Dat vindt mijn meisje vanavond vast een prima keuze.

Dit plaatje bewaarde ik al lang op mijn bureaublad.

En na het eten beginnen we aan een nieuwe serie. Dat betekent wel … kiezen. En dat is niet altijd vanzelfsprekend … zeker niet gemakkelijk. Maar als we rond half tien – of ietsjes later – het licht uitknippen dan eindigen we onze dag met …

Welterusten

Het valt me nu pas op hoeveel ‘Engels’ ik gebruik – via de plaatjes – in dit logje. Tja … ’t Is mijn dagelijkse taal geworden. Daarom blijf ik bloggen … in het Nederlands. Met zo nu en dan een Vlaamse zinconstructie.

In de serie: NIEUWE OOGST

Thuiskomen

Tags

Djonase, Energie, Ergernissen, Maputo, Matola, Mozambique, Stroomstoring, Stroomuitval

Vijf dagen uit huis. En dan op woensdag-namiddag weer thuis komen. Tweede kerstdag. Iets dat in Mozambique geen enkele betekenis heeft. Dat is een gewone werkdag. Isabel had nog een extra laatste vrije dag. Een stranddagje in Ponta do Ouro. Rond vijf uur stonden we voor onze poort. Die voelde meer dan stroef. Nauwelijks in beweging te krijgen. Grrr. Met hangen en wurgen kreeg ik er een beetje beweging in. Bennie – onze empregado – kwam een helpende hand uitsteken. Schoonzusje en haar vriend (verloofde) dobberden heerlijk rond in ons zwembad. Het is ze gegund. Zij hebben deze vijf dagen de honneurs waargenomen. In plaats van hun flat – vier hoog – in de stad maakten ze volop gebruik van onze spullen. Wij waren ondertussen zeker dat het huis niet leeg gehaald werd door loslopend tuig. Veel inbraken de laatste tijd in onze omgeving. Wanneer niet eigenlijk? Maar dat laatste is terzijde.

Koffers uit de auto, telefoon en laptop weer aan de opladers. De wasmand vullen. En misgraaien in de ijskast. Logisch want ook die stond ter beschikking van A & A. Een licht gegrom. Dan ontdekken dat de poetsmevrouw een glazen lamp heeft gebroken. Grrr. Alweer nummer vijf van gebroken zaken in een half jaar tijd. Grrr. Ik zie op de plavuizen rond het zwembad allemaal witte vlekken. Gemorste chemicaliën. Grrr.

We eten samen en dan vertrekken onze oppas-logees weer naar huis. Ik til me een breuk aan de poort. De wieltjes lopen vast. Geen beweging in te krijgen. Alweer grrr. Ik raak uit mijn humeur. Ben ik autistisch aan het worden? Kan ik geen verandering aan in de structuur van mijn dagelijks, huishoudelijke leventje? Ben ik een chagrijn? Tja … gewoon even niet blij … zal ik het daar maar op houden?

Vanochtend de plaatselijke serralheiro gebeld. Officieel vertaal je dat als: slotenmaker maar hier heeft het meer de betekenis van ‘lasser’, iemand die met ijzer uit de voeten kan.

Helpende handen

De wieltjes zitten muurvast. Het draaimechanisme van het apparaat dat de poort via de afstandsbediening in beweging zet, is deels afgebroken wegens slijtage. Hitte, regen, roest, beroerde kwaliteit. Chinees ??? We kopen nieuwe wieltjes. Er wordt gezaagd en gelast. Een warme klus bij 40c.

Nieuwe wieltjes worden vast gelast.

Een half uur later loopt de poort weer op rolletjes. Letterlijk en figuurlijk.

Omdat overal de airco’s en de ventilatoren overuren maken is er geen stroom. PLOP. En alles valt uit. Volstrekte duisternis. Alweer voor de tweede opeenvolgende avond. Zucht. We hebben gelukkig voldoende oplaadbare lampen om iets te kunnen zien. We eten bij kaarslicht. De slaapkamer blijft heet. De ramen open zetten helpt niet want de lucht (briesje) is ook heet. En we krijgen liefst zo weinig mogelijk muggen op bezoek.

Dat wordt nog een paar uurtjes puffen. In het zwembad springen om wat af te koelen en hopen dat ze ook vannacht weer elektriciteit leveren. Gisteren sprong alles om 01.42 weer aan. Tot zover een greep uit ons dagelijks leven. En ik hoor jullie vragen … hebben jullie geen aggregaat? Ja, dat hebben we. Zo’n ding slurpt benzine en maakt een pokke-herrie. Morgen toch maar serieus overwegen om hem weer aan de praat te krijgen.

Ps. Als er stroom is, laden wij alles meteen weer op. Ook de laptop waar ik nu zit op te rammelen. Ik heb nog 67% aan batterij.

Wat eten we?

Tags

Blogs, Durban, Kerst, Kerstmis, Pannenkoek, Zuid Afrika

Vele tienduizenden mensen liepen vandaag rond in The Pavillion. Eén van de grote winkelcentra van Durban. Alle kleurtjes, dik en dun, jong en oud. Op zoek naar nog een cadeautje? Nog wat extra’s voor onder de kerstboom? Op de foto met Santa? Ik heb het allemaal voorbij zien komen op mijn bankje. Ik lees een beetje, Isabel is op zoek naar … dat weet ik eigenlijk niet.

Ik kijk met grote verbazing naar mensen met karren vol. Eten, drank, cadeau’s. Wij ontsnappen dit jaar aan de grote boodschappen. Wij zijn even ‘niet thuis’ … bij wijze van spreken. We zijn in Durban (Zuid Afrika). Een boek, een mooie serie, een wandeling en uit eten … meer moet dat niet zijn. Ik loop een plaatselijke supermarkt binnen voor een fles water en een fles met bubbeltjes. Alvast voor morgenavond. En wat zie ik? Wat stel ik vast …

Pancake day

Met een knipoog naar blog-collega Thomas Paul P die er alweer een hele normale werkweek heeft opzitten. Prettig kerstfeest. Feliz Natal. Op naar een gezond 2019.

© Eckart Britch

Ik blijf het vreemd vinden

Tags

Kerst, Kerstman, Kerstmarkt, Kerstmis, Langste dag, Mozambique, Strand, Temperaturen, Tropen, Winkelcentrum, Wintermarkt, Zwembad, Zwembroek

Kerstmis in de tropen. Voor het zesde achtereenvolgende jaar ben ik in de kerstperiode in Mozambique. Zal ik de temperaturen van de komende week er even bijpakken?

Za 33c Zo 32c Ma 34c Di 37c Wo 38c Do 30c Vr 31c

Kerst in Mozambique

Meestal loop ik in korte broek of zwembroek. Thuis dan toch. Soms met een tshirt of een hemd met korte mouwen. Ik spring drie keer per dag even in ’t zwembad – ter afkoeling. Ik ben ook een beetje een ‘Afrikaan’ geworden. Ik zit hoogst zelden in de zon. Ik kies voor de schaduw of blijf op de veranda.

Zaterdagmiddag. Nog even een paar boodschappen doen in het winkelcentrum in de buurt. Een (zwarte) kerstman – hier heet hij Pai Natal – roept “Ho ho ho” en klingelt met zijn bel. Meisjes delen flyers uit en je mag proeven van een drankje. Ik rij ze vriendelijk voorbij met mijn winkelwagentje. Binnen word ik de kerstsfeer ingezogen. Overal kerstslingers in alle mogelijke gllitter-kleuren. Kerstbomen met reuze-sterren, strikken en (nep)cadeautjes. Sneeuwpoppen en een heuse Santa-rendieren-slee. Ik wil een foto maken maar een ijverige security-dame zegt dat dat niet mag. Ik concentreer me dan maar op mijn boodschappenlijstje.

Natal is het Portugese woord voor Kerstmis

Een volledige gang puilt uit met kerstversiering, cadeaupapier, slingers, inpakpapier, allerlei kerstservetten, kerstmutsen, ballen, nep-kerstbomen van groen tot wit en zelfs zilveren bomen. Er is geen ontkomen aan … En als je het niet wilt zien dan hoor je de Kerst. “Stille nacht, heilige nacht” … alle kerstklassiekers galmen door de supermarkt. Bij de kassa hoor ik twee caissières mopperen over dit auditief decor. Ik ben blij dat ik snel kan afrekenen en ik verlaat de winkel.

Terug in de auto moet ik aan mezelf toegeven dat ik het nog steeds raar vind … Kerst in korte broek. Dat wilt maar niet wennen. En dan moet ik ook denken aan al het idiote gedoe in Nederland en België waar ze struikelen over woorden als ‘kerstmarkt’. Een aantal steden en dorpen hebben dat veranderd in ‘wintermarkt’. Stel je voor dat ze dat hier ook doen … dan wordt de ‘kerstmarkt’ de ‘zomermarkt‘ want om het in hartje zomer – volgende week de langste dag van het jaar – ‘winter’ te noemen. Hahaha. In deze tijd van het jaar wordt Hahaha … Hohoho …

Kerst op het strand of bij het zwembad

 

Drie weetjes

Tags

Dieren, Haai, Koe, Kwal, Licht, Mieren, Mug, Nijlpaard, Paard, Sinterklaas, Vlam

Drie foto’s die ik onlangs op internet tegen kwam. Ik deel ze graag. Vandaag dus weinig woorden.

Dag Sinterklaas

En? Heeft hij jullie ook verwend met cadeautjes, surprises, marsepein en gedichten? Ik wens hem en zijn gevolg een goede reis terug naar Spanje. En stop ook alle discussie  in een kist – doe er een stevig slot op en verlies de sleutel. En dat tradities veranderen geeft helemaal niks. Want zoals je op bovenstaande foto ziet, ruimt de Sint zelf de paarden-stront op. Daar heeft hij geen knechten voor nodig. Tot volgend jaar.

Dodelijke dieren

Laat de getallen spreken …

Licht heeft geen schaduw

Een weetje. Ik was zelf toch weer verbaasd toen ik de foto zag.

Een Sinterklaas-plog

Tags

Ambassade, De Walvishaai, Maputo, Mozambique, Regenboog-Pieten, Sinterklaas

Schrijf ik erover of schrijf ik er niet over?

Ik twijfel. Ik denk dat ik het tot een paar foto’s beperk. Met een paar woordjes uitleg. Sinterklaas in Maputo. Ja, de goed heilig man bezoekt ook de Nederlandse en Vlaamse kinderen in Mozambique. De Nederlandse ambassade is the place to be en de Walvishaai – Nederlandse school organiseert dit feestje.

De chopela’s staan klaar met de Sint en de Pieten.

Het thema dit jaar is DE REGENBOOG. De kinderen hebben tekeningen gemaakt voor de Sint en de Regenboog-Pieten. Een kleurrijk feest in Afrika.

Vier enthousiaste Pieten

De Sint is een tikkeltje bezorgd … past de mijter wel in zo’n chopela?

Ja dus. Hij krijgt wat hulp bij het uitstappen.

En even later zijn het vooral blije gezichtjes die de Sint omringen.

De cadeautjes komen van het dak via een reuze-capulana tot bij de kinderen. Het hoogtepunt van de ochtend.

Krijg ik ook een cadeautje?

Op de foto met … Anika

Tot volgend jaar … Dag Sinterklaasje, daa-ag, daa-ag, daa-ag …..

Ondertussen in Mozambique (6)

Tags

Brug, Katembe, Landbouw, Maputo, Moamba, Mozambique, Regenboog, Sinterklaas, Terreur, Zwembad

Het was warm. Drie dagen ongeveer 40c. Dan praten zelfs de Mozambikanen over het weer. In Tete – in het noord-westen – tikte de thermometer maandag 47.6c aan. Te heet. De airco maakt overuren. Dat is meer iets voor half januari. Nu dus al eind november.

Goed ik ga het vandaag niet over het weer hebben. Ik kom nog even terug op mijn stukje over SIMO en de onmogelijkheid om te pinnen. Dat probleem is (voorlopig) opgelost. De Nationale Bank – 51% aandeelhouder – wil niet verder met de Portugese firma die de software levert. Dus black out, de Portugezen trokken de stekker eruit. De commerciële banken – 49% eigenaar – zijn het daar niet mee eens. Zij betaalden dus zelf – elk naar rato – de achterstallige rekeningen. Hun klanten leden namelijk inkomsten-derving tot wel 90% van hun dagelijkse omzet. Alles is voorlopig weer bij het oude. De privé-sector lost de problemen van de overheid op. Het zoveelste bewijs van mis-management. Laat ik maar verder gaan met goed nieuws.

De nieuwe Maputo – Katembe brug

De langste hangbrug van Afrika

De brug is in gebruik. Al in 1989 werden de eerste plannen ontwikkeld. De Maputo-Katembe-Brug – ruim 5 kilometer lang inclusief op- en afritten – is een hangbrug over de Maputo-baai in het zuiden van Mozambique. De brug verbindt de Mozambikaanse hoofdstad op de noordelijke oever met de buitenwijk en district Katembe aan de zuidelijke oever.

Foto van de brug vanuit Hotel Rovuma

De bouwwerkzaamheden begonnen in 2014 en de brug werd officieel geopend op 10 november 2018. De bouwwerkzaamheden werden uitgevoerd door de Chinese China Road en Bridge Corporation. Een groot deel van het project wordt gefinancierd met leningen van de Chinese Exim Bank. Kosten ca 675 miljoen euro.  Lees meer.

Terreur

Ook Mozambique ontsnapt niet aan terreur. In het uiterste noord-oosten – dichtbij de grens met Tanzania – is een Islamitische terreur-organisatie actief. Afschuwelijk. Afgelopen vrijdag met twaalf slachtoffers in een dorp. Executies en brandstichting. Twintig doden in één week. Gevolg: duizenden Mozambikaanse vluchtelingen die de Rovuma-rivier oversteken richting ‘veilig’ Tanzania. Ik las dit nieuws op een Vlaamse website. Hier is weinig aandacht voor deze terreur. Maputo ligt heel ver weg van deze brandhaard. Verschrikkelijk. Een vreemd detail om te vertellen … ik las dit bericht eerst op een Vlaamse website. Mozambique wachtte maar liefst vijf dagen met dit bericht naar buiten te brengen. Waarom? Geen flauw idee. Waarschijnlijk een vorm van censuur. Maar ik begrijp niet waarom. Waarschijnlijk omdat in dezelfde provincie (Cabo Delgado) gas en olie is gevonden. Dus kunnen buitenlandse investeerders worden aangetrokken. Alsof zij geen nieuws volgen. Lees meer.

Gaan we boeren?

Ja, je leest het goed. Isabel heeft een paar jaar geleden landbouwgrond gekocht in de buurt van Moamba. Zo’n veertig kilometer bij ons vandaan. Heel langzaam ontwikkelen we deze twee hectaren in the middle of nowhere. Begin deze week werd het land omgeploegd. Ik zal er nog een keertje wat uitgebreider over schrijven. Nu een foto.

Het land wordt omgeploegd

En dan zijn er natuurlijk de dag-dagelijkse perikelen. Te vaak staat mijn auto in de garage ter reparatie. De man die het zwembad schoonmaakt en de kwaliteit van het water controleert is al een week onbereikbaar. Waarom? Ook geen flauw idee. En morgen kruip ik weer in de jaarlijkse rol van de man met een witte baard die op de Nederlandse ambassade veel kinderen blij zal maken met cadeautjes. En wie assisteren hem? De regenboog-pieten. Want zij zijn op zoek naar het eind van de regenboog – die naar verluid in Maputo staat.

In de serie: ONDERTUSSEN IN MOZAMBIQUE

Simo

Tags

ATM, Banco Terra, Bank, Crisis, Geld, Mozambique, Pinnen, Ponto 24, POS, Rabo, SIMO

Tot een paar dagen geleden kenden maar heel weinig mensen in Mozambique het woord SIMO. Het is de afkorting van ‘A Sociedade Interbancária de Moçambique’. Sinds afgelopen vrijdag kent bijna iedereen dit woord, deze organisatie.

Het kantoor van SIMO in Maputo

Wat is er aan de hand? Sinds vrijdag vroege ochtend werken de meeste pinautomaten niet meer. Het gebruikelijke woord hier is ATM. En betalen met je bankpasje – dat heet hier POS – in winkels – pinnen dus – is ook niet meer mogelijk.

Eerst denk je natuurlijk … ‘alweer een storing’. Zucht. Daar sta je met je boodschappenkarretje bij de kassa en onvoldoende cashgeld in de portemonnee. Maar nee, het is een veel groter probleem. Noem het gerust een giga-probleem. Om het woord catastrofe nog maar even niet te gebruiken.

SIMO is een samenwerking van de Nationale bank en heel veel banken. Ook mijn bank. Banco Terra – deels een dochter van RABO – is lid van PONTO 24 – SIMO. Het SIMO-REDE systeem gebruikt software van het Portugese bedrijf Biz First. Dit bedrijf heeft de figuurlijke stekker uit Mozambique getrokken. En nu lopen de verklaringen uiteen. Ik probeer in deze periode van het jaar het woord zwarte-pieten te vermijden.

Is er een betalingsachterstand van Mozambique? Dat is wat de man en vrouw op straat zegt en denkt. En wat Biz First in een communiqué ook heeft gezegd. Het zou me niet verwonderen dat ‘niet betaalde rekeningen’ een belangrijk onderdeel is van dit handels-conflict. SIMO beweert dat de Portugese software-fabrikant onredelijke, bijkomende eisen stelt aan het contract. Daarom weigert SIMO nieuwe bijlages van het contract te ondertekenen. SIMO gebruikt daarom termen als gijzeling en blackmail. Omdat er niet wordt betaald gebruikt SIMO volgens Biz First – de software illegaal. Vandaar een volledige ‘black out’. Het gevolg is gigantisch. Er zijn dagelijks ongeveer een half miljoen acties / transacties via dit systeem. Mensen met een Mozambikaanse bankkaart die in het buitenland zijn, hebben grote problemen. Ze kunnen hun hotel niet betalen of de noodzakelijke medische kosten. Vandaag dag vier van het conflict. Er is een groot gebrek aan cash-geld want de pinautomaten doen het niet. Het einde van dit conflict is nog lang niet in zicht.

ATM buiten gebruik

Er zit dus maar één ding op. Aanschuiven in de hele lange rijen om handmatig bij een loket geld van je rekening te halen. De banken waren daarvoor op zaterdag veel langer open en ze brengen – uitzonderlijk – geen kosten in rekening.

Eén grote Mozambikaanse bank – BIM Millennium – is niet getroffen door deze actie. Zij zijn niet aangesloten bij PONTO 24 – SIMO.

Wij persoonlijk zijn nog niet (erg) getroffen door dit ongemak. Ik had toevallig vorige week getankt, elektriciteit (credelec) gekocht, grote boodschappen gedaan en geld gepind. Maar heel lang moet dit niet aanhouden. Ik heb voorlopig twee zaken waarvoor ik cash nodig heb in de wacht gezet. Wordt vervolgd maar voorlopig zitten de gesprekken tussen SIMO en Biz First muurvast. SIMO wil niet door met de Portugezen en werkt – volgens eigen zeggen – dag en nacht aan een eigen systeem. Ik ben benieuwd.