Tags
Afrika, Bruidschat, Familie, Isabel, Lobolo, Mafalala, Mozambique, Taart, Traditie
Dit is het laatste stukje waarbij ik terugkijk naar onze bruiloft, tien jaar geleden. Dag één van een traditionele bruiloft werd bij ons dag drie. Ruim anderhalf jaar later. Ik leg kort uit hoe en wat en waarom.
Lobolo is de traditionele bruidsschat die de bruidegom moet betalen aan de familie van zijn aanstaande bruid. Ik schreef er al eens eerder over. Klik HIER. De ouders van Isabel hadden mij vrijgesteld van deze traditie. Zij komen oorspronkelijk uit een provincie in het noorden van Mozambique waar ze deze bruidsschat-ceremonie zelden in de praktijk brengen.
Al tijdens onze bruiloft vingen we de eerste klachten op. Koen en Isabel respecteren de tradities niet. De oudste nog levende tante uitte met grote regelmaat haar ongenoegen. Het was altijd mijn schoonmoeder die dit gezeur moest aanhoren. Nooit rechtstreeks aan ons gericht. Waarom is Tia Rosa verongenoegd? Zij is de oudste en er niets aan haar gevraagd. Zij en haar directe familie (gezin) zijn arm in vergelijking met Isabels ouders. De zaken van de lobolo-lijst gaan altijd naar de familie van het meisje. Dus ook naar Tia Rosa en aanverwanten. Meestal scoren de arme familieleden hun kleding voor de bruiloft via zo’n lijst.
Toen ik hoorde dat Tia Rosa beweerde dat Isabel niet zwanger werd omdat ik geen lobolo heb betaald, ging ik er me wat meer in verdiepen. Onzin natuurlijk maar ik ben wel nieuwsgierig. Ik zocht de familie op en legde uit dat mijn (enige) zus en haar dochters niet op onze bruiloft aanwezig konden zijn omdat zij geen vrijaf kregen. Maar nu zouden ze wel komen voor de lobolo. Ik vroeg Tia Rosa om een lijst te maken. Die lijst kreeg ik. Normaal wordt daar flink over onderhandeld. Ik ging na raadpleging en overleg akkoord met het gevraagde. Mijn schoonmoeder en Isabel gingen op stap met de boodschappenlijst. En dan was het zover. Tia Catarina (zaliger) nam opnieuw de honneurs waar (als zijnde een ‘Schyvens’) en nam mijn zus en nichtjes op sleeptouw.




Mijn zus en mijn nichtjes, vriendin Hawa en Tia Catarina met alle lobolo-aankopen in een grote koffer.
De dag voordien hadden we alle eten en drank al gebracht. Tia Catarina gaat nu alles uitstallen voor het lobolo-committee …




Een woordje uitleg. Zie je de man (een neef) met het blauwe overhemd met een papier in zijn handen? Hij is de secretaris en controleert of alles van de lijst ook daadwerkelijk wordt geleverd. Bij elke jurk, capulana of overhemd wordt ook een briefje van 100 meticais toegevoegd. Zoals je ziet op de foto zitten de twee families tegenover elkaar. De hele lijst wordt afgewerkt.
Wat valt waarschijnlijk niet op? Je ziet geen Isabel en geen Koen op de foto’s. Het bruidspaar is NIET aanwezig, het is een kwestie tussen twee families, niet van de geliefden. In de praktijk mocht ik wel toekijken. Isabel niet. Als het committee zijn zegen heeft gegeven mag het aanstaande bruidspaar er ook bij zijn. En is het tijd voor familiefoto’s.



Nog een woordje uitleg. De man naast Isabel is haar oudste broer. Hij woont in Zuid-Afrika. Als mannelijke stamoudste wordt hij helemaal in het nieuw gestoken. Onderdeel van de lijst! Een pak, een hoed, schoenen en een wandelstok. Daarna wordt er gegeten en gedronken. Natuurlijk met taart want een Mozambikaans feest kan niet zonder taart.
Ik heb hier in Mozambique nog nooit iets gehoord over 12,5 jaar. De koperen bruiloft. Oktober 2025. Wie weet wordt dat wel een verrassing voor hen …
