Losse eindjes

Tags

Antwoorden, Avek, Enkelvoud, Foto, Kippen, Meervoud, Partij voor de Dieren, Prijsvraag, Sint Juttemis, Slachten, Vrienden

Die heb ik best veel … losse eindjes. Stukjes of series hier op mijn blog waar ik enthousiast aan begon maar dan even in de ijskast zette. De figuurlijke ijskast verdient een flinke schoonmaakbeurt. Ik heb niet altijd etiketten op de bewaardoosjes geplakt dus … Waar gaat dit logje ook alweer over? Ik zie ook dat een aantal stukjes en series al verhuisd zijn naar de diepvries. Ook dat was ik bijna vergeten. Jaren geleden publiceerde ik met enige (on)regelmatigheid een kwisvraag. Vaak “Waar ben ik? / Waar was ik?” Ik hield dan een tussenscore bij. Afgelopen juni plaatste ik ‘Sorry, alweer geen prijsvraag’. Met onderstaande foto.

Ik vroeg of jullie wisten wat deze zaken aan de boom voorstellen. Dank voor jullie antwoorden. ‘Bladluizenvretertjes, zonneboiler, sap-opvanger (2x), rubbertapper, pedaalemmers, apenbrood-opvanger, latex-trekker uit rubber, een afvalemmer om dieren te vangen.’

Nee dus. Laat ik eerst een waarschuwing plaatsen. Het antwoord is voor gevoelige zielen waarschijnlijk schokkend. Zeker als je sympathie hebt voor de Partij voor de Dieren (*) dan word je waarschijnlijk van het antwoord niet blij.

Laat ik het toch maar trachten te verwoorden. Ik was op bezoek bij een Noorse vriend (kennis). Hij is getrouwd met mevrouw G uit Angola. Zij wonen ook in Mozambique. Op de foto zie je een heel klein stukje van hun tuin. G is verpleegster in een privé-hospitaal en ze houdt er ook een handeltje op na. Kippen. Deze boom-met-wat-extra staat in de buurt van de kippenhokken. De kippen zijn verdeeld over drie of vier hokken. Van heel jong tot slachtrijp. En daartussenin ook een eier- en broedhok. In totaal een kleine duizend kippen (en jonge hanen uiteraard). Dat is een middel-klein bedrijf. Zij hebben een Mozambikaanse man in dienst die verantwoordelijk is voor de kippen-business en de tuin.

Nu komt het antwoord op wat je ziet hangen aan die boom. Hou je vast. Om de paar dagen wordt de grote ton gevuld met heet water. Een twintigtal kippen is klaar voor de slacht. (**) De kip die aan de beurt is wordt ondersteboven in de trechter gestopt. De kop komt er onderaan uitpiepen. ‘Zoef’ doet het mes door de nek van het beest en de kip is in no time een kopje kleiner gemaakt. Voordeel: geen rondrennende kippen zonder kop. Op de rechtersteen staat dan een emmer om bloed op te vangen. De dode kip wordt dan in de warm-water-ton gedompeld en een assistent pluimt vervolgens de kip.

Of dit een Noorse, Angolese of Mozambikaanse traditionele manier van slachten is, weet ik niet. In een ver verleden heb ik wel eens een kip geslacht. Op de binnenplaats van de Avek, voor een Sint-Jut-feest denk ik. Dat was geen groot succes. Zoals ik al eerder vertelde hebben wij ook kippen. Onze huishoudelijke hulp draait af en toe een oudere kip de nek om, pluimt ze en wij eten ze op.

Ik ga de volgende dagen op zoek naar nog meer losse eindjes.

—–

(*) Ik mag zelden stemmen als Belg in Nederland. Sinds kort zou ik sterk overwegen om PvdD te stemmen. Ik vind hun bijdrages in de Tweede Kamer en in het publiek debat vaak heel waardevol.

(**) Een twintigtal kippen is klaar voor de slacht. Bij nalezing ging ik twijfelen of ik IS of ZIJN moet gebruiken. Twintigtal is enkelvoud dus is het IS. Toch was ik niet zeker. Ik ging het opzoeken.

“Als hoeveelheidaanduidende zelfstandige naamwoorden gecombineerd worden met een aantal/drietal/tiental enzovoort, dan kunnen ze ofwel in het enkelvoud staan, ofwel in het meervoud. Bijvoorbeeld: een aantal kilometer(s), een drietal kilo(‘s), een tiental centimeter(s). In België komt de enkelvoudsvorm vaker voor, in Nederland de meervoudsvorm.” (Taaladvies.net)

“Een tweetal, een drietal, een tiental, een twintigtal, een honderdtal (enkelvoud of meervoud) Als in het onderwerp van een zin een tweetal, een drietal enzovoort gevolgd wordt door een meervoudig zelfstandig naamwoord, kan de persoonsvorm bijna altijd zowel in het enkelvoud als in het meervoud staan.” (Vlaanderen.be/taaladvies)

Aller

Tags

Aller, Allerslechtste, Boeken, De kinderen van Chronos, Lezen, Pieter Aspe, Slecht

Wat een gek woord is ‘aller’. Ik heb het niet over het Franse werkwoord dat ‘gaan’ betekent. Maar over ‘aller’ dat je bijvoorbeeld gebruikt bij Allerheiligen en Allerzielen. Ik dacht de afgelopen paar dagen verschillende keren aan het woord ‘aller’ met de toevoeging ‘slechtste’. Allerslechtste. Ik heb het over een boek. Dat vertel ik zo.

In de auto zat ik wat te prakkiseren over allerlei ‘allers’. Alleraardigst, allermooist, allerdomst, allerbelabberdst, allerhoogst, allersnelst, allerbest, allerliefst … enfin, ik kan nog wel even doorgaan.

Het woordje ‘aller’ kan ook als los woordje gebruikt worden. Aller ogen zijn gericht op Kwatta. Ons aller vriend. De Oude Belgen zijn de dappersten aller Galliërs. Dit is het mooiste liedje aller tijden. In ons aller belang.

Bijna alle AH-klanten kennen vast het populaire clubblaadje ‘Allerhande’. Nog een paar aller-woordjes: allerlei, allerwegen en allerijl. Tenslotte de overtreffende trap … de aller-allermooiste plek op aarde, het aller-allermooiste meisje … enzovoort.

Genoeg over dat rare woord. Ik beloofde hierboven om nog even terug te komen op de allerslechtste thriller die ik ooit heb gelezen. Kan ik dat zo stellig beweren? Nou ja, ik denk het wel. Of zal ik me beperken tot de allerslechtste ‘Aspe’ die ik ooit las. ‘Kinderen van Chronos’.

Ik zocht bij het ronde internet mannetje onderstaande foto. Tot mijn verbazing scoort dit boek een 4.7 op 5, gebaseerd op drie scores. Ik geef dit boek een 1.5 (*1/2) op mijn persoonlijk lijstje. Wat een tandenknarsend, tenenkrommend verschrikkelijk ongeloofwaardig boek. Een gemiddelde middelbare scholier schrijft betere opstellen. Misschien niet in hoeveelheid pagina’s. Wat is er dan zo verschrikkelijk? Om de anderhalve bladzijde vindt de schrijver het nodig om een totaal overbodige vergelijking te maken. Eindeloos veel beeldspraken en metaforen die algauw eindeloos irriteren. Heel veel overbodige bijvoeglijke naamwoorden. (Een poging om literair te zijn?) O ja, de auteur laat graag blijken dat zijn personages (hij dus) veel Latijnse woorden en uitdrukkingen kennen.

“Een lijk wordt ontdekt in de tuin van De Love, een gerestaureerde boerderij in de omgeving van Brugge. Commissaris Van In komt erachter dat De Love destijds als lustoord fungeerde voor tal van prominente figuren.”

Ik schreef al eerder over de oude Aspe-boeken dat er heel veel wordt gedronken (Duvel) en gerookt. Grrr. Bah. Dat heeft natuurlijk ook te maken met de tijd waarin dit boek werd geschreven. Belgische franken en draagbare cd-spelers. Corrupte en onbekwame politiemensen, politici en parketmedewerkers zal wel van alle tijden zijn maar in de hoeveelheid dat ze in dit boek worden opgevoerd is totaal ongeloofwaardig. Zoveel cliché’s in één boek is ook een prestatie. Corruptie, pedofilie, zelfmoord, sm-sex, travestie, kindermishandeling, ontvoering, een autistisch kind, een border-liner, een undercover-actie, het Helsinki-syndroom, een reisje naar Malta, een huurmoordenaar. Het komt allemaal voorbij. Steeds nieuwe (overbodige) figuren die worden opgevoerd, inclusief hun personeel of maîtresses. Personages die net op tijd doodgaan of zelfmoord plegen … gelukkig maar want anders was het boek mogelijk nog vijftig bladzijden dikker. Ook achtervolgingen, sporenonderzoek en ondervragingstechnieken zijn van een heel slecht Suske en Wiske gehalte. Vaak is het tijdsverloop totaal ongeloofwaardig. Drie vragen worden er gesteld in een verhoorkamer en plots verandert het weer drastisch en hup … alweer zitten ze met een bord frieten met klodders mayonaise op schoot in een of ander Brugs etablissement waar natuurlijk de barman zojuist een gesprek heeft afgeluisterd. De emotie-schommelingen van de twee hoofdpersonages zijn plat en veel te karikaturaal.

Een paar voorbeelden … Pieter Aspe. ‘Kinderen van Chronos / druk 1’. E-boek

‘Hij trapte kordaat zijn halfopgerookte sigaret uit en dook bij haar in het gras. Hoog boven hun hoofd kwamen koude en warme luchtlagen met elkaar in botsing. De eerste donderslag rolde als een stuitende bowlingbal over de stad. Van In zweefde op een luchtkussen dat hem allerlei lieve woordjes toefluisterde. Hij voelde nauwelijks de zware regendruppels die als pijnloze projectielen openspatten op zijn rug.’

‘William begon te trillen als een stationair draaiende dieselmotor.’ ‘Benedict lachte als een Amerikaanse presidentskandidaat in volle verkiezingsstrijd.’ ‘Vervoort monsterde Van In met het air van een student die net zijn eerste les psychoanalyse achter de rug heeft.’ ‘Onder de jurk zat een lichaam waarvoor Pythias een moord zou hebben gepleegd.’

‘Geperverteerde mayonaisedraaier,’ schreeuwde ze. ‘Vuile matrakkenneuker, citroenmuil, aambeienklosser, lookworstenvreter, spaghettilul, kanarieverkrachter, tettenmakak, pisboom…’

‘Hij zag eruit als Perseus die zich op de confrontatie met de Medusa heeft voorbereid.’ ‘Haar gezicht werd zo bleek als een Venetiaans masker.’ ‘Toen hij haar snikkend de trap op hoorde lopen, voelde hij zich eenzamer dan Robinson Crusoë.’

Enfin. Zucht. Kortom … het allerslechtste Aspe-boek. Ik heb het enkel uitgelezen omdat ik er iets over wilde schrijven. Bij deze dus.

Alleen

Tags

Alleen, Taal, Volgorde, Woordvolgorde, Zin

Het hoeft niet altijd origineel te zijn. Vandaag dus iets dat ik onlangs ergens voorbij zag komen. Op Twitter of Facebook denk ik. Met andere woorden: ik heb onderstaande zinnetjes gejat. Ik zag het nog niet eerder. Jullie misschien wel. Een leuk taalspelletje om te laten zien dat de plaats van een woord in een zin van invloed is op de betekenis van die zin.

• 

Koen, ben je er nog?

Tags

AOW, Code+, Docent, Leraar, Nederlands, Nederlandse les, NT2, Pensioen, Zebra, ZZP

Ja, ik ben er nog. Mogelijk wek ik de indruk dat ik niet meer actief ben op mijn eigen stukje www. Er is niets aan de hand, laat ik mijn lezers en volgers maar meteen gerust stellen. Geen ziekte (afkloppen), geen relatie-problemen (daar moeten we uiteraard zelf voor zorgen). Nee het antwoord is vrij eenvoudig … zie de foto hieronder …

Nederlandse les

Handboeken. Lesmethodes. Werkboeken. Schriften van leerlingen. En voeg daar nog veel zelf gemaakte lessen en oefeningen aan toe en dan begrijp je waarschijnlijk waar mijn meeste aandacht naar toe gaat.

Via allerlei kanalen lees en zie ik dat voormalige studiegenoten aan het afronden zijn. Hun carrière zit er (bijna) op. Een woord met 8 letters. De eerste vier letters zijn een synoniem van ‘worst’ en de laatste vier letters rijmen op mijn voornaam. PENS IOEN.

Nee, dat zit er voor mij (nog) niet (echt) in. Als je maar zeven jaar in loondienst hebt gewerkt (*) is ‘op pensioen gaan’ geen echte optie. Dat is dus doorgaan tot de AOW-leeftijd. Laat ik meteen duidelijk maken dat ik geen enkele moeite heb om nog aan het werk te zijn. Het is wel bijzonder dat ik mijn ‘oude stiel’ weer heb opgepakt. Leraar Nederlands. Ik schreef er eerder over. Ik geef les aan kinderen, jongeren en volwassenen. Mijn leerlingen hebben heel wat verschillende paspoorten. Nederlands. Vlaams (België). Frans. Portugees. Mozambikaans. Je begrijpt dan ook dat ik Nederlands geef op drie verschillende NT2-niveaus. En aan groep 7 (vijfde leerjaar). Havo 1, 2 en 3. Dat zijn de eerste drie jaren van de middelbare school. Vier verschillende boeken en niveau’s.

Leswijs Nederlands 1, 2 en 3. Taal Actief. Zebra +. Code +

Deels als NT2-docent met privé-leerlingen maar ook als inval-leerkracht Nederlands. Ik heb er mijn handen vol aan. Met veel plezier. Vandaar dus wat minder logjes …

(*) Als ZZP’er – zelfstandig, cultureel ondernemer, regisseur en rollenspelacteur (al 30 jaar) is het heel moeilijk om zelf te gaan pensioen-sparen. Dat heb ik dus sinds 1990 ook niet gedaan …

WC, mannelijk of vrouwelijk

Tags

De, Het, Lidwoord, Taal, Taalgevoel, Trein, Vrienden, WC, Wyns

Ik ga niet schrijven over gender-neutrale toiletten of over het verschil tussen dames- en herentoiletten (*). Maar over het lidwoord horende bij het zelfstandig naamwoord: ‘WC’. Wat moet het zijn: DE WC of HET WC?

De NMBS (Belgische spoorwegen) geeft het verkeerde antwoord.

Op de trein ROOSENDAAL – ANTWERPEN

Ik stap in Roosendaal over op de trein naar Antwerpen. Ik ben goed op tijd. Ik zoek een rustig compartiment uit en loop voorbij de WC. En wat ziet mijn oog … “Het WC tijdens een halte in een station niet gebruiken.”

Ai … pijn aan mijn ogen. Ik zet mijn rugzak neer en haal mijn telefoon boven. Ik maak een foto van dit tweetalige bordje. Ik vraag dezelfde dag nog aan een paar vrienden wat het juiste lidwoord is van WC. Ik noteer een 100%-score voor DE. Maar er is een lichte twijfel als ik HET opper. Ja … in het dialect zeggen ze … enzovoort.

Rest de vraag … waarom DE en niet HET? Zouden de mensen bij de NMBS die dit bordje hebben bedacht, hebben vervaardigd en hebben bevestigd allemaal gedacht hebben dat het ‘HET WC’ moet zijn? Ik betwijfel het. Misschien was het een Franstalige afdeling die deze opdracht heeft uitgevoerd. Ik neem de proef op de som en laat Google Translate het zinnetje ‘L’usage du WC est interdit’ vertalen. Dan verschijnt er keurig: ‘Het gebruik van de WC is verboden.’

Ik Google nog wat verder. WC is mannelijk. DE WC, DEZE WC. Ik vind bij KdV – Taalmakers de volgende uitleg:

Zo zit de vork in de steel: de wc is correct. Dit is echter een uitzondering op de ‘regel’, omdat wc eigenlijk een afkorting is van het onzijdige watercloset.

De Nederlandse taal kent naast het onbepaalde lidwoord een, nog twee bepaalde lidwoorden: het en de. Voor onzijdige woorden schrijven we het, en voor mannelijke en vrouwelijke woorden de. Algemene regels voor het gebruik van de en het bestaan helaas niet, enkel regelmatigheden en de hiermee gepaarde uitzonderingen. Gelukkig helpt ons taalgevoel een handje.

Geen duidelijke regel? Dan is er ruimte voor verwarring. Zoals bij wc. Wc is de afkorting van het Engelse water closet, een onzijdig woord. Het geslacht van een afkorting is doorgaans hetzelfde als het volledige woord, maar dus niet bij wc. De afkorting wc wordt algemeen opgevat als een mannelijk de-woord.

Waarom wc dan niet de regel volgt? Omdat de afkorting waarschijnlijk niet in ons taalgebied is ontstaan uit water closet, maar rechtstreeks als Engelse afkorting is overgenomen. Zo werd the wc al snel de wc.

Deze verwarring over lidwoorden brengt me terug naar onze gezamenlijke maaltijden in Wyns. Huisgenoot Rob sprak consequent over DE zout. Alle anderen vroegen om HET zout door te geven. En wat is juist? Het schijnt allebei correct te zijn …

(*) Dan had ik bijvoorbeeld iets kunnen schrijven over de veel langere rijen bij de DAMES. En waarom er nooit een discussie is op een vliegtuig of in de trein of de WC voor mannen of vrouwen is. Ook op naturisten-campings vind je dit onderscheid niet.