In een hotel verblijf je meestal anoniem – zeker voor andere gasten. Dat is heel anders in een Bed & Breakfast. Zeker als Robyn – de gastvrouw – haar gasten aan dezelfde tafel laat ontbijten. Wij werden de eerste ochtend voorgesteld aan meneer en mevrouw Singh. Een ouder, Indisch echtpaar uit Kaapstad. Koen zat al gauw op zijn praatstoel en ook meneer Singh liet zich niet onbetuigd. Zo’n eerste gesprekje gaat dan meestal over “Waar komt U vandaan?” of “Ook op vakantie in Durban?” En dan wat wetenswaardigheden uitwisselen over eerdere bezoeken. Zo verliep ook ons eerste gesprek.
De tweede ochtend waren zij net klaar met hun ontbijt toen wij aanschoven aan de grote keukentafel. Het bleef dus bij “Goed geslapen?” en “Have a nice day.” En ieder ging zijn eigen weg.
Het is 24 december. Wij aten ons buikje rond in een Indisch restaurant. Puur toeval. Wel heel lekker. Het blijft één van mijn favoriete keukens. Mmm. We kopen een fles bubbels – Boschendal Brut – en leggen de fles koud voor later op de avond. Ik zit op de veranda met een boek als meneer en mevrouw Singh thuiskomen. Net voor het donker wordt. Een vriendelijke groet en zij gaan naar hun kamer. Een kwartiertje later komen ze weer naar buiten met een fles champagne in een koeler. Het blijkt een cadeautje te zijn van Robyn en Steve. Wij worden uitgenodigd om ook een glaasje te komen drinken. Ik zeg toe. We trekken gauw iets anders aan en lopen de woonkamer van onze gastvrouw in.
Proficiat Meneer en Mevrouw Singh
Het bleek dat Meneer en Mevrouw Singh hun drieënvijftigste huwelijksverjaardag vierden. Dat werd algauw duidelijk toen we aanschoven. Vandaar de ‘bubbels’. Een bijzondere dag … 24 december voor een bruiloft. Niets bleek minder waar. We spreken over 1965. De familie Singh is hindoe. Voor hen betekent Kerstmis enkel een vrije dag. Verder niets religieus. Meneer komt uit Kaapstad en zijn bruid uit Port Elizabeth. Zo’n 700 kilometer verderop. Vader Singh huurde voor de gelegenheid 11 auto’s die in optocht vertrokken naar Port Elizabeth. Drie dagen bruiloft, feest, veel ceremonieel in de tempel. Een gigafeest waarop mevrouw – toen nog niet Singh – haar nieuwe schoonfamilie voor het eerst zag. Haar verloofde had ze al wel ontmoet. Na drie dagen vertrok het jonge echtpaar naar Kaapstad. De nieuwe mevrouw Singh trok in bij de ouders van haar man.
Ik hing aan hun lippen. Ook Isabel vroeg hen het hemd van het figuurlijke lijf. Over het feest, de tradities, enzovoort. Ik haalde onze fles ‘bubbels’. Er kwam allerlei lekkers op tafel. Foto’s werden gemaakt. Een mooie ontmoeting op Kerstavond. De grote Singh-familie heeft drie kinderen met aanhang en zeven kleinkinderen. Twee van de kleindochters vieren hun verjaardag op 25 december. Ze gaan met z’n allen naar de Drakensbergen. Een week met veel Singhetjes onder elkaar.
We ontbijten nog samen op 25 december en dan vertrekken we weer naar onze eigen werelden. Wij naar huis in Mozambique. Zij naar de familie.
Christmass crackers bij het ontbijt
Onverwachte ontmoetingen … je kunt ze niet organiseren maar als het zover is … is het genieten. Het hoogtepunt van onze dagen in Durban.
