Wie zoekt die vindt

Tags

Afrika, Afrikaans, Corsief, Corso, Corso Zundert, Dahlia, Dieren, Herfstvakantie, Krugerpark, Nijlpaard, Puzzel, Seekoei, Spelletje, Wildpark, Woorden, Zundert

Herfstvakantie in het zuiden en rond Allerheiligen gaan ook de Vlaamse scholen dicht. Eén week of misschien toch wat langer? We zullen het zien. En wat doe je dan als het advies is om thuis te blijven? Tv-kijken, spelletjes spelen, een bos- of strandwandeling. Puzzelen, een taart bakken, de lego weer eens sorteren want dat was je al lang van plan. Ik voeg er een ‘dierenspel’ aan toe.

Ik schrijf al enkele jaren stukjes in Corsief. Het wonderschone magazine over bloemencorso’s en dat van Zundert in het bijzonder. Mensen die me al wat langer kennen weten dat ik (ooit) zeer nauw betrokken was bij het grootste dahliacorso van de wereld. Begin dit jaar (of was het al vorig jaar?) bracht Corsief een themanummer uit. Thema: dieren. Dieren zijn een zeer geliefd onderwerp in het Zundertse corso. Deze praalwagens scoren vaak hoog – zeker bij het publiek. Ik heb voor Corsief een dieren-woord-puzzel gemaakt.

Ik was net een paar dagen voor het schrijven van mijn stukje met mijn schoonmoeder, schoonzusje en Isabel een dagje naar het Krugerpark geweest. Ik schreef al vaker over dit wereldberoemde park. Klik HIER. Ik heb een gids van dat wildpark in het Afrikaans. Erg grappig. Wist je bijvoorbeeld dat een nijlpaard in het Afrikaans een seekoei wordt genoemd? Ik leg zo uit waarom ik dit voorbeeld geef.

In bovenstaand rij zitten 16 (Afrikaanse) dieren verstopt. Horizontaal staan de dieren vermeld in het Nederlands en verticaal vind je dezelfde dieren met hun Afrikaanse naam. Je ziet vast in de bovenste lijn het woord nijlpaard. In de dertiende kolom verticaal lees je vrij onderaan: seekoei.

Vind jij de vijftien andere dieren? Klik op de woordpuzzel dan kan je de foto mogelijk wat vergroten. Het is geen prijsvraag dus je kunt gerust reageren bij de reacties. Zo kun je elkaar ook aanvullen. Ik ben benieuwd. Natuurlijk kunnen mijn volgers uit Zundert en omgeving ook meedoen maar jullie hebben mogelijk de antwoorden al gelezen in een ander stukje dat ik dit jaar schreef.

Eind oktober kom ik met de oplossing. Drie van de dieren hierboven zitten tweemaal (in het Nederlands en in het Afrikaans) verstopt in de puzzel.

Abonnementen

Tags

Abonnement, ANWB, Corsief, Donald Duck, Ierland Bulletin, Kampioen, Krant, Op Pad, Opzij, Tijdschriften, Volkskrant, Vrij Nederland, Wordt Vervolgd, Zundert

Ik ben een trouwe lezer van kranten en tijdschriften. Of nog beter is het om te zeggen: “Ik ben (was) een trouwe klant”. Het is de maand van het spannende boek. Toonaangevend is daarin Vrij Nederland. Zij geven al sinds mensenheugenis (tikkeltje overdreven) een Detective en Thrillergids uit.

Ook kiezen zij de thriller van het jaar en geven klassiekers in dit genre en nieuw verschenen boeken een beoordeling met de bekende sterren-notering. Maximaal ***** vijf sterren. Thriller van dit jaar is ‘Ster van het Noorden’ van D.B. John. Ik zal er een van de volgende dagen wat over schrijven want ik heb het boek inmiddels uit.

Vandaag memoreer ik – vooral voor mezelf – abonnementen die ik (wij) had in de laatste veertig jaar. Dat is de periode dat ik vanuit Vlaanderen naar Nederland verhuisde. Ik had al een abonnement op Robbedoes, Bulkboek, HUMO en De Morgen. Een adreswijziging naar Boelenslaan (Fryslan) was voldoende. Robbedoes verhuisde niet mee. Maar langzaamaan werd De Morgen minder en minder gelezen. De belangrijkste reden: de krant kwam met een dag vertraging én we hadden ook een abonnement op De Volkskrant. Dus na een klein jaar was het adieu De Morgen. Ook Bulkboek was algauw verleden tijd. Het abonnement op het Ierland Bulletin liep wel gewoon door.

Vrij Nederland en De Haagse Post vielen wekelijks op de mat, eerst in Boelenslaan, tijdelijk in Leeuwarden en daarna in Wyns. Ine had afwisselend een abonnement op Libelle en Margriet. Met een voorkeur voor het eerste vrouwenmagazine. In de losse verkoop kocht ik af en toe Voetbal International en Ine Opzij. Je begrijpt het wel … genoeg leesvoer – meestal tijdens de weekends. Ongelezen nummers gingen mee op vakantie al was het maar voor de puzzels en kruiswoordraadsels in Vrij Nederland.

Ik weet niet wanneer we stopten met De Haagse Post. Ik denk na onze verhuizing naar Bergen op Zoom eind 1989. In de plaats nam ik een abonnement op Sport International (later Nu Sport International). Oo, ik vergeet de Donald Duck. Die kwam in huis begin jaren negentig en voor zover ik weet heeft mijn zoon dat abonnement nog steeds. In dezelfde periode kwam er ook Op Pad bij en Kunstbeeld. Op werkgebied had ik abonnementen op verschillende (vak)tijdschriften zoals Etectera, Toneel Theatraal, Theatermaker, Theater & Educatie en diverse blaadjes van en over amateurtheater van NCA, BCA, ZCA enzovoort.

De Volkskrant, Humo en Vrij Nederland kwamen met de regelmaat van de klok -dagelijks of wekelijks.

Alhoewel … we moesten geregeld bellen dat de krant weer maar eens niet bezorgd was. Ergens rond de eeuwwisseling bleef Humo te vaak ongelezen op een stapel liggen. Dus dat abonnement werd opgezegd. Kort na Ines overlijden in 2005 verbrak ik ook de relatie met Vrij Nederland. Ik kocht nog wel losse nummers – zeker de al eerder genoemde Detective en Thrillergids, maar ook losse nummers van HP/De Tijd en heel soms De Groene Amsterdammer.

Wat nog meer? De Kampioen. Wie heeft dat blad van de ANWB niet? Bij ons lag de Kampioen op de wc. Ook bij het lidmaatschap van Brabants Landschap en van NFN (de Nederlandse naturistenvereniging) hoorde een tijdschrift. Wordt Vervolgd – een striptijdschrift. De Muur en Hard Gras kocht ik af en toe los. Natuurlijk mag ik Corsief niet vergeten. Hét corsomagazine met 90% info over Corso Zundert en ook nog een beetje over andere bloemencorso’s.

In de periode dat ik steeds vaker in Afrika verbleef (vanaf 2010) hield ik grote schoonmaak. Alles opgezegd. De Volkskrant miste ik in het begin heel erg. Blendle bracht soms uitkomst. Tegenwoordig kun je geen losse nummers digitaal meer kopen. Jammer. Er is sindsdien één tijdschrift bijgekomen: Bahamontes – een Vlaams wielertijdschrift. En dat is het dan. Corsief en Bahamontes. De rest lees ik met grote onregelmatigheid digitaal of ik koop een los nummer als ik in Nederland ben (en zin heb). Hebben jullie abonnementen op kranten en / of tijdschriften?

Twee voor de prijs van een

Tags

Corsief, Corso, Lezen, Nederland, Zundert

Thuis komen na drie maanden afwezigheid betekent ook veel post open maken. De meeste abonnementen op tijdschriften heb ik al een hele tijd geleden opgezegd. Ik lees nu tijdschriften / artikelen via Blende. Eén tijdschrift zal ik niet opzeggen … Corsief. ’s Werelds kleurrijkste corsomagazine. Al bijna twintig jaar oud jong. Er zat een nieuwe Corsief tussen alle andere enveloppen van de Postcodeloterij, de Kampioen en een VGZ-boekje. Joepie. Ik zet een pot thee en kruip op de bank. Me even verlekkeren in allerlei corso-verhalen. Ik ben nauwelijks halverwege als de postbode langskomt. Ik hoor de post op de deurmat vallen. Omdat ik toch naar de wc moet raap ik alles op. Een blad dat ik niet ken … Vincent – maar wel met een heel bekende vormgeving.

Corsief en Vincent

En zoals Kim het schrijft in haar voorwoordje … er bestaat al een Linda, Maarten, Jan en een Johan. Het is hoog tijd voor … Vincent. De meest beroemde zoon van Zundert. En er wordt overal aandacht besteed aan het feit dat hij (Vincent van Gogh) 125 jaar geleden is overleden. Tijd voor een feestje … euh. Nou ja, niet te hard over nadenken. In Zundert hebben ze besloten dat er opnieuw een thema wordt gekoppeld aan het grootste dahliacorso van de wereld. Je raadt het al … Vincent van Gogh.

In plaats van één clubblaadje te lezen, las ik er twee. Met veel plezier overigens. Nog een paar maanden en dan mag ik al dat moois weer aan elkaar praten. Zijn jullie d’r ook bij? De eerste zondag van september …

Corso Zundert