Corona update (#7)

Tags

Corona, Corona-virus, Covid-19, Mozambique, Teletekst, Voorlichting, Waarschuwing

Weinig tekst vandaag. Een soort plog. Waarschuwingen, voorlichting, tegeltjes en een paar (lokale) cijfers. Verder niets nieuws onder de zon. Blijf gezond.

NOS Teletekst

De eerste vier berichten op teletekst gaan (alweer) over corona / covid-19. Het mag duidelijk zijn dat we er nog niet van af zijn.

Premier Wilmès (screenshot nu punt nl)

Geen versoepelingen in België dat al vanaf het begin hoge corona-cijfers heeft. Dat heeft ook te maken met de manier van tellen (begrijp ik uit de media).

Wees geen Tim

Deze cartooneske waarschuwing lijkt me vooral gericht tot jongeren. Of dit terecht is kan ik moeilijk beoordelen. Volgens mij wordt IEDEREEN een beetje nonchalanter. Ik ook? Waarschijnlijk wel. Mijn bubbel is klein. Hooguit een man (en vrouw) of tien en dan ook nog (op Isabel na) een openlucht-bubbel.

De basisregels

Zouden er nog mensen zijn die deze basisregels NIET kennen? Ik kan het me niet voorstellen.

Informatie in Fryslân

Ben je toch ziek of snotterig of verkouden. Ook hier in Leeuwarden krijg je uiteraard advies waar je terecht kunt met je klachten.

Como prevenir?

In Mozambique wordt veel informatie gegeven via foto’s of tekeningen. Naast de bekende adviezen is ook nog één bijzonder advies: ‘Was en kook vlees en eieren goed’.

Was je handen. Draag een mondkapje. Houd 1,5 meter afstand.

Eind maart, begin april was het advies nog één meter. Dat is nu opgeschaald naar anderhalve meter. Mondkapjes zijn bijna overal verplicht. Openbaar vervoer. Winkels. Banken. Op kantoor. Enzovoort. Het is grappig om te merken hoeveel ‘straatverkoop’ er in korte tijd is ontstaan voor mondkapjes en plastic kappen voor je gezicht. Creatief Mozambique.

De cijfers van 22 juli 2020

Elke week maakt het ministerie van gezondheid de cijfers bekend. Dit zijn de totale cijfers sinds het begin van de uitbraak begin dit jaar. Mozambique heeft ongeveer 30 miljoen inwoners. Óbitos betekent overlijdens. Hoe betrouwbaar de cijfers zijn, durf ik te betwijfelen wegens weinig testcapaciteit.

Tegeltjes(wijsheid)

Bovenstaande tegel zie ik vandaag veelvuldig verschijnen op sociale media.

Blijf gezond.

In de serie: CORONA UPDATE

Ik kijk nog even achterom (#1)

Tags

Boeken, Bureaucratie, Covid-19, Culinair, Diefstal, Facebook, Isabel, juni, Kate Moss, Kintu, Lesgeven, Lezen, Marcella, Mozambique, Ozark, Series, Tabula Raza, Terugkijken, Thriller

Enkele collega bloggers eindigen hun blog elke maand met een kort overzicht van hun activiteiten in die afgelopen maand. Ik vond het al lang een goed idee. Iets om ook een keertje te  proberen doen. Met wel vooraf één waarschuwing aan mezelf: ‘Ga niet herhalen wat je ook al in logjes hebt geschreven.’ Uiteraard een nobel streven maar soms zal ik er niet aan ontkomen. Ik ga het toch proberen.

JUNI 2020

Ik houd geen agenda meer bij. Terugkijken doe ik dan ook uit het geheugen.

GEKEKEN

Hier ga ik series vermelden, films niet behalve als ik ze heel bijzonder vond.

Marcella – Seizoen 1 (Netflix) Met veel plezier gekeken, samen met Isabel. We zijn gisteren begonnen aan het tweede seizoen.

Designated Survivor – Seizoen 3 (Netflix) We wisten eerst niet dat er een derde seizoen bestond van deze serie – een soort ’24’. Goed maar ook niet meer dan dat. Wel frappant dat de dreiging van een pandemie in het (her)verkiezingsjaar een belangrijk thema is. De serie verscheen voor de corona-uitbraak.

Tabula Raza – (Netflix) Een Vlaamse serie. Voor het eerst zagen we samen een Vlaamse serie met Portugese ondertiteling. Een aanrader of ben ik bevooroordeeld omdat het Vlaams is?

Ozark – Seizoen 1 (Netflix) – Een serie die ik in mijn eentje kijk. Goed. Spannend met een soort ‘zwarte’ humor. Van een Breaking Bad niveau vind ik … ik ben aan het tweede seizoen begonnen.

GELEZEN

Dert13n – Steve Cavanagh – Een heel goede rechtbankthriller

Spion buiten dienst – John le Carré – Spionageverhaal van de oude meester Le Carré. Valt wat tegen , vind ik.

De laatste stem – Graham Moore – Vijfsterrenboek van Vrij Nederland. Prima rechtbankthriller.

Testrit in Moskou – Dick Francis – een oudje. Nog prima te lezen.

Wat jij niet ziet – M.J. Arlidge – Geschenk in het kader van de maand van de Spannende Boeken. Goed maar wel een tikkeltje voorspelbaar.

Tijden van Vuur – Kate Moss – Historische roman (deel 1 van een trilogie) in de stijl van Ken Follett. Languedoc – halverwege 16de eeuw. Strijd tussen katholieken en hugenoten. Leuk, onderhoudend, spannend.

Kintu – Jennifer Nansubuga Makumbi – Een internationaal bejubeld boek. Deze vuistdikke, Afrikaanse (Oeganda) roman ben ik in juni beginnen lezen. Dit boek zal dus ook voorkomen in mijn volgende overzicht (eind juli) want ik ben pas bladzijde 123.

GEDAAN

Lesgeven / Online-lesgeven – Juni was wel een bijzondere maand want veel van de lessen stonden in het teken van ‘toetsen’. Ik had dus meer voorbereidingswerk en uiteraard ook meer nakijkwerk. Mijn Vlaamse en Nederlandse leerlingen hebben de meeste toetsen goed gemaakt. Werkwoordspelling blijft voor hen – en voor ons allemaal – een punt van aandacht. Omdat al deze kinderen en jongeren overdag Engels (Amerikaans) onderwijs volgen zijn hun teksten (opstel, brief, betoog, column, enzovoort) vaak (te vaak) ‘vertaald Engels’. Dat is vrij logisch maar natuurlijk wel een punt van aandacht.

Bureaucratie – De weg naar Canossa. Een sisyfus-marteling. De processie naar Echternach. Kafka in het dagelijks leven. Ik heb er al vaker over geschreven: de eeuwige, onontwarbare bureaucratie in Mozambique. En in deze corona-tijden is alles nog een graadje erger. Om een klein voorbeeld te noemen … er moest voor de zoveelste keer een document gehaald worden bij het kadaster in Boane. Eerst koop je een formulier dat je moet invullen. Dan lever je het ingevulde formulier in bij het juiste kantoor. De volgende dag mag je het gestempelde papiertje komen ophalen. Dan ga je naar een ander kantoor om het gestempelde formulier te laten legaliseren (betalen natuurlijk) en wachten op nieuwe stempels. Met dat papiertje – inclusief 2 stempels – ga je naar een betaalbalie (30 kilometer verderop). Je betaalt en krijgt een derde stempel. Dan weer terug naar kantoor 1. Nu kunnen ze een officieel document maken. Op een nieuw formulier schrijf je weer alle details (uiteraard dezelfde als op document 1). Een ambtenaar en notaris zal dat vervolgens in een register noteren (overschrijven) en dan moeten wij dat – in het register – onderteken. Afspraak vijf dagen later. Wij er dus weer naartoe (alweer een vrije dag die Isabel moet opnemen). “Sorry, de ambtenaar die erover gaat zit 2 weken in quarantaine. Covid-19 weet je wel? Kom volgende week.”  Grrr.  De laatste dag van juni – nieuwe ronde, nieuwe kansen. De hele akte wordt aan ons voorgelezen (notarieel Portugees … hahaha). Wij tekenen. “Overmorgen (vandaag dus) mag je de kopieën uit het register komen ophalen.” Dus het blijft een vervolgverhaal voor juli.

Koken – niets bijzonders om te vermelden. Mogelijk zijn: koeientong, broodpudding, appeltaart, moussaka, koningsgarnalen, geit en lasagne geen alledaagse gerechten. Wel de moeite waard om hier te vermelden. Knipoog. Niet allemaal op dezelfde dag hoor. Verspreid over de hele maand juni.

50 tinten Isabel

Isabel aan het ontbijt (13 juni 2020)

Ik deed onverschrokken verder met mijn persoonlijk (corona) project op Facebook. 50 tinten Isabel. Vijftig foto’s en elke foto (van mijn vrouw) voorzie ik van een gedicht. Meestal van anderen, soms van mezelf. De serie is ondertussen voltooid.

UITSTAPJES / VAKANTIE

Tot mijn (onze) spijt blijft dit onderdeel oningevuld. Geen fysieke uitstapjes. Enkel in onze dromen en in onze fantasie. Covid-19 … weet je wel!!!

NOG IETS EXTRA OM TE VERMELDEN

Jammer genoeg wel. Alweer een diefstal. Een insluiping. Voor de derde keer in anderhalf jaar tijd is de pomp van het zwembad gestolen met het daarbijbehorend elektrische systeem. Gruwel, kolere, klote-dieven. Nochtans zit alles achter slot en grendel maar ja .. sloten kunnen opengeknipt of geforceerd worden. Waarschijnlijk dezelfde bende als de twee vorige keren. Ze kennen de omgeving en de omstandigheden. Grrr. Dus toch maar prikkeldraad of een hond aanschaffen? Ik denk het wel … maar heel erg tegen mijn zin. Deze ezel heeft zich nu driemaal … zucht.

GEBLOGD

• Roeptoeters
• 1000 vragen aan mezelf (30)
• Corona update (#6)
• Spannende boeken
• Normaal

Met dank aan Annelies en Wanda. Zij inspireerden me om een maandoverzicht te maken.

Corona update (#6)

Tags

#BlackLivesMatters, Afrika, Alcohol, België, Boete, Claudia de Breij, Corona-virus, Corruptie, Covid-19, Discussie, Europa, Mozambique, Nederland, Openlucht, School, Sporten, Tanzania, Toerisme, Vliegtuigen, Winter, Zuid Afrika

Langzaamaan gaat Europa weer open. De maatregelen van de afgelopen maanden worden stap voor stap afgebouwd. Van ‘Blijf in uw kot’ naar bubbels met vier en nu bubbels met tien. Alle basisschoolleerlingen in Nederland mogen weer hele dagen naar school. De Europese toeristenindustrie moet gered worden. De #BlackLivesMatter-demonstraties trekken veel volk en de meeste mensen houden zich daar (gelukkig) aan de anderhalve-meter-regel.

Wel worden ondertussen de discussies over Corona / Covid-19 luidruchtiger en heftiger. Discussies over de regels, over het beleid, enzovoort. Woorden als ‘leugens’, ‘bedrog’, ‘samenzweringstheorieën’ en ‘laat je niets wijsmaken’ verschijnen steeds vaker op Facebook en Twitter. De standpunten en meningen verharden. Soms ís het ook moeilijk om maatregelen te begrijpen met als frappantste voorbeeld natuurlijk het verschil tussen het aantal mensen in theaters en vliegtuigen. (Mooie column van Claudia de Breij.) En doe daar gerust de discrepantie bij als het over de economische steun gaat voor cultuur (en zorg) en de luchtvaart. Hemeltergend … die verschillen.

In Zuid-Afrika gaat het plots heel snel (bergafwaarts). Het aantal geïnfecteerde patiënten met covid-19 stijgt daar onrustbarend. En dat terwijl ook in Zuid-Afrika er weer veel meer mag dan twee maanden geleden. Dat valt moeilijk met elkaar te rijmen. Mozambique is een buurland van grote broer Zuid-Afrika. Mijn Afrikaanse thuis is slechts 80 kilometer van de dichtstbijzijnde grens. Een grens die voor personen al meer dan twee maanden dicht is. Gisteren stond de teller in Mozambique op 433 positief geteste mensen. Twee mensen zijn overleden (óbito). Op het kaartje hieronder zie je de verspreiding.

Overzicht 8 juni 2020

Het is goed om erbij te vermelden dat de afstand van noord (Cabo Delgado) naar zuid (Maputo) ruim tweeduizend kilometer is. Waren het eerst mensen die in de olie- en gasindustrie in Cabo Delgado werken – vaak buitenlanders – dan zijn het nu Mozambikanen die ziek worden. Ik ken persoonlijk twee mensen die in maart in Londen waren en ziek terug zijn gekomen. De aantallen zijn nog klein maar toch wordt iedereen een tikkeltje nerveuzer. Of deze getallen op waarheid berusten weet ik niet. Een gezonde twijfel is op zijn plaats. Gebrek aan controles? Manipulatie van de sterftecijfers? Ik weet het niet. Het koude seizoen is begonnen. Winter is een te groot woord maar de dagen zijn korter en ’s nachts koelt het flink af tot 12c. Huizen (en hutten) hebben zelden verwarming dus een extra trui of een deken brengt uitkomst. Het internationale luchtruim is dicht. Geen inkomende en uitgaande vliegtuigen meer. Mijn zwager kan niet terug naar Lissabon en moet waarschijnlijk zijn stage in Sevilla afzeggen. Hopelijk mag hij wel zijn studiebeurs behouden. De Europese ambassades zijn gisteren begonnen met een inventarisatie – ‘Wie wilt spoedig naar Europa?’ Daar is het tenslotte zomer (en vakantie). Mogelijk wordt er bij voldoende belangstelling een uitgaande vlucht gecharterd … als tenminste de autoriteiten daar toestemming voor geven. Afwachten.

Er is ook een heel somber detail te vermelden. Uiteraard gaat dit over ‘geruchten’. De Mozambikaanse autoriteiten (zeg maar: de mensen (politici) die aan de ‘knoppen’ zitten), steken heel veel hulpgeld in eigen zakken. Zij vragen de wereld om hulp. De economie lijdt grote schade. Het land kan niet open in verband met gevaar op meer zieken. Dus … help ons, help ons en ondertussen … je kunt het zelf wel invullen. Corruptie is ziekte nummer één in Afrika. Dus meer dan waarschijnlijk zal de noodtoestand nog wel even verlengd worden. Leve de hulpgelden! Tot september? Tot het eind van het jaar? Niemand die het weet. De politie doet hier uiteraard – in het klein – aan mee. Idiote bekeuringen zoals: ‘Het is verboden om in openlucht te sporten’. Ook niet in de sportschool trouwens want die zijn al maanden dicht. Joggende mensen langs de kant van de weg worden opgepakt en gaan een nachtje de bak in. Betalen uiteraard – ruim 50 euro. ‘Alcohol drinken buitenshuis’ – hetzelfde verdict, dezelfde boete. En toch zie ik op straat nauwelijks verschil met de tijd voor de crisis. Ja, mensen dragen mondmaskers en de straathandel is verdwenen. Maar het is net zo druk als altijd.

Genoeg weer voor vandaag over Corona / Covid-19. Wees voorzichtig. Blijf gezond.

In de serie: CORONA-UPDATE

ps. Volgens de Tanzaniaanse autoriteiten zijn er geen Corona-zieken meer in Tanzania (buurland ten noorden van Mozambique) want daar kreeg de bevolking het advies van de president om te … bidden. En zo geschiede …

Corona update (5)

Tags

Corona, Corona-virus, Covid-19, Cultuur, KLM, Mozambique, Nederland, Noodtoestand, Online, Politiek

Zoals beloofd heb ik drie weken niet over #corona of #covid-19 geblogd. Een verademing? Ik weet het niet. Het doet er trouwens niet toe. Vandaag even bijpraten. Nederland, België en Spanje gaan een nieuwe fase in. Er mag weer wat meer. Niet overal hetzelfde maar de algemene tendens is dat er een verlicht regime komt. Scholen gaan weer (gedeeltelijk) open. De kappers mogen weer aan het werk. Ouderen mogen weer (beperkt) bezoek ontvangen. Meer en meer winkels mogen weer open. Nog even en dan gaat het openbaar vervoer weer op volle sterkte rijden. Ik ben benieuwd. Nu het uur ‘nul’ dichterbij komt lees ik ook al over de eerste overtredingen. Te volle Ikea’s. Iedereen wil naar het strand. Te volle winkelstraten. De corona-politie heeft het er maar druk mee. Natuurlijk houden de meeste mensen zich aan de afspraken. Maar toch. De protesten tegen de maatregelen nemen ook steeds meer toe. Ik hou mijn hart vast want stel je voor dat de ‘cijfers’ weer stijgen dan zijn de rapen pas echt gaar. Veel specialisten verwachten dat ook. Ze verschillen van mening of dat al in de zomer gebeurt of pas in de herfst. Een bezorgd afwachten. Wat denken jullie?

Nog één dingetje over #corona in Nederland …

KLM versus CULTUUR

Het is in en in triest. Zeker als je bedenkt dat de culturele en creatieve sector al heel veel moest inleveren na de financiële crisis in 2008. Het idee dat theaters binnenkort weer open mogen gaan met een maximum van 30 mensen – inclusief artiesten en technici – is een gotspe. Een blamage. Een kaakslag aan een grote bedrijfstak. Laat ik er – voor nu – maar geen woorden meer aan vuil maken. Hoe is het ondertussen in Mozambique?

De president heeft – zoals algemeen werd verwacht – de noodtoestand met een maand verlengd tot 31 mei. En meer dan waarschijnlijk wordt dat nogmaals tot 30 juni verlengd. Tijdens de ‘noodtoestand’ hebben de president cq regering uitgebreidere bevoegdheden zonder het parlement te moeten raadplegen. Wat is er in de dagelijkse praktijk veranderd? Hier is geen lock-down. Geen beperkingen om mensen te bezoeken of om op straat te komen. Het advies is wel ‘blijf thuis’ maar dat voor de meesten geen reëel vooruitzicht. De eerste drie weken van april waren duidelijk anders dan daarvoor. De scholen zijn dicht. Veel werknemers moeten voorlopig thuis blijven. De stranden zijn een ‘no-ga-area’. Winkels bleven open. Veel straat- en eet-stalletjes zijn opgeruimd of verdwenen. Dat was trouwens al beleid voor deze hele crisis. Er mag geen alcohol meer verkocht worden dat ter plekke wordt geconsumeerd. Je mag het wel meenemen naar huis. Hier wordt bij ons in de buurt ‘creatief’ mee omgegaan. In restaurants zijn tafels weggehaald maar kun je nog wel gaan eten. Wat trouwens in de praktijk veel minder gebeurt.

Het dragen van een mond- (en) neusmasker is verplicht in het openbaar vervoer. Sinds half april ook in de meeste winkels. Zeker bij banken en de grote supermarkten. Nu wordt ook je lichaamstemperatuur gemeten. Ik had gisteren … 33,4°. “Help – ik ga dood !!!” Het controlerende meisje begreep niet wat ik zei. Ik mocht naar binnen. Made in China – denk ik. Niet het virus maar de thermometer. In de hele supermarkt staan blauwe, rode en gele strepen op de vloer. Ze duiden vakken aan. Er mag maar één persoon – of koppel – in één vak staan. Dat wordt goed gerespecteerd behalve door de vakkenvullers. De rijen bij de kassa lijken daardoor veel langer. Hier is het trouwens 1 meter afstand houden, in tegenstelling tot 1,5 meter in Europa.

Sinds twee weken is het heel erg druk op straat. Heel veel verkeer. Op de bekende plaatsen staan er opnieuw files. Hoe kan dat? Waarschijnlijk omdat mensen die voorheen het openbaar vervoer gebruikten – zoals het goed functionerende Metro Bus systeem – nu weer terug in de eigen auto stappen. Isabel gaat ook niet meer met de trein naar haar werk maar wordt opgehaald door een chauffeur. Ze deelt die auto met één of twee collega’s. Als veel bedrijven dat doen dan begrijp je ook dat er meer auto-verkeer is. In tegenstelling tot een maand geleden dragen nu de meeste mensen een mondmasker als ze op straat zijn. Overal staan watercontainers, de guarda’s sprayen je handen bij binnenkomst. Soms staat er iemand met een gel bij de voordeur. ‘Handen wassen’ is ook hier het advies.

Handen wassen – foto: pixabay

Ik begrijp deze maatregelen. Maar wel met een bedenking. Sprayen, gel, mondmaskers, afstand houden tot personeel en de winkeltoog … Duidelijk. Maar het pinapparaat wordt aangereikt over de winkeltoog heen maar dat is wel door iedereen voor jou aangeraakt. Weg bescherming. Hetzelfde verhaal bij de tolpoorten. Daar zijn geen ontsmettingsmiddelen maar je krijgt wel munt- en papiergeld retour dat uiteraard ook door honderden voor jou is vastgepakt. De sportscholen zijn dicht omdat er geen garantie is op schoonmaak. Evenementen met meer dan vijftig mensen zijn verboden. Dus ook hier ligt de entertainment-industrie op z’n figuurlijke gat.

Cijfermatig is er nog weinig aan de hand. Iets minder dan 100 besmettingen en nog geen doden. Of dat ook waar is valt te betwijfelen. Maar vele duizenden doden kun je niet zomaar laten verdwijnen. Ook niet in Mozambique. Uiteraard bestaan er ook hier complottheorieën. Ik heb afgelopen week wat rondgevraagd, niemand die ik ken kent iemand die overleden is onder verdachte (corona) omstandigheden. Ben ik (wij) hier dan veilig? Voorlopig wel denk ik [hoop ik] maar dat zegt natuurlijk niets over de toekomst. Het blijft afkloppen en fingers crossed.

Nog iets over het onderwijs. De privé-scholen bieden online lessen aan aan hun leerlingen. De openbare scholen – die toch al niet uitblinken in goed onderwijs – zijn ook gesloten. Die scholen en leerlingen hebben nauwelijks toegang tot internet, laat staan tot een computer. Kinderen mogen / moeten één of tweemaal per week op school huiswerkopdrachten ophalen. Meestal is er ‘thuis’ nauwelijks aandacht, tijd of ruimte om huiswerk te maken. De – kinderen van de – minst bedeelden, de minst daadkrachtigen krijgen dus ook hier de hardste klappen. Triest in het kwadraat.

Het land zit op slot. De grenzen voor personen zijn dicht. Er gaan twee of drie vluchten per maand naar het buitenland. Eentje van TAP naar Lissabon (en weer terug) en af en toe een vlucht naar Addis Abeba (Ethiopië). De voorschriften zijn streng. De controle op gezondheid van de binnenkomende passagiers is meer dan heftig. Mijn zwager arriveerde vorige week uit Portugal. Het duurde bijna drie uur voor hij alle checks op het vliegveld had doorlopen. Hij moet 14 dagen in huisquarantaine blijven en kreeg na vier dagen bericht van het ziekenhuis dat alles in orde is.

Verblijfsvergunningen, D.I.R.E., visa … ze blijven tot vier maanden na de vervaldatum geldig. Tenminste zolang je in het land blijft. Ik hou mijn hart vast voor de tijd dat het immigratie-kantoor weer opengaat. Het is daar onder normale omstandigheden al chaotisch, onoverzichtelijk. Ze werken nu al met een vertraging van gemiddeld twee maanden. Wat gaat dat betekenen? Help, help, help. Ook op de ambassades worden tot nader order geen (Schengen) visa meer afgeleverd.

Tot zover. Ik wens iedereen in Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, (Noord) Ierland, Portugal, Noorwegen en Spanje (*) veel wijsheid toe met de trage heropening van allerlei zaken. Blijf gezond. Wees voorzichtig.

(*) In deze landen wonen familie en goede vrienden. Natuurlijk hoop ik dat ook mijn familie en vrienden in de rest van Afrika en de wereld gezond blijven. Maar dat zij dit logje lezen is zeer twijfelachtig. 

In de serie: CORONA UPDATE

Corona update (#4)

Tags

Corona, Corona-virus, Corruptie, Covid-19, iMac, Isabel, MacBook Pro, Movitel, Mozambique, Online lesgeven, Pandemie, School, Update

Waar zal ik eens beginnen? Ik ben gezond en voor zover ik weet – zijn mijn familie en directe vrienden dat ook. Dat is uiteraard goed nieuws. Ik vertelde een paar weken geleden al dat ik probeer niet teveel naar het nieuws te kijken. Daarin faal ik grandioos. Het is een en al corona, je kunt er niet omheen. Dit logje is er ook weer mee gevuld. Sorry. In Mozambique is de noodtoestand bijna drie weken een feit. Zie ik een verschil met de tijd hiervoor? Nauwelijks. Uiteraard komt dat ook omdat ik heel weinig de deur (de poort) uitga. Er is (nog) geen lockdown. Het advies om thuis te blijven maakt dus weinig indruk. De eerste week was het wel rustiger op straat maar de afgelopen dagen lijkt het weer wat drukker te zijn. Afstand houden … ook dat wordt hier geadviseerd maar ik zie het niet echt worden toegepast. Het grootste verschil zijn de waterbidons-met-een-kraantje bij elke winkel. ‘Was je handen’ is ook hier de opdracht. Bij elke supermarkt of bij de bank staat een mannetje (m/v) met een spray. Bij de supermarkten kun je nu ook de handgrepen van het winkelkarretje schoonmaken. Bij de bank mogen er maximaal vier klanten naar binnen. De medewerkers dragen een mondmasker. Dat soort dingen is al bijna het nieuwe-gewoon geworden. Op straat zie ik dat hooguit één op de tien of zelfs nog minder een mondmaskertje draagt.

Toch zijn er ook in Mozambique maatregelen getroffen. Sommige regels werken, andere maatregelen worden niet nageleefd. Ik geef het voorbeeld van de xapa’s – de kleine openbaar-vervoer-busjes. Er zijn er vele duizenden. Ik heb er vaker over geschreven. Klik HIER dan kun je eerdere stukjes lezen over de xapa of de chapa my love. Kort samengevat: die busjes zitten altijd overvol – zoals een sardineblikje. Elke passagier betaalt 10 meticais (ongeveer 15 eurocent) aan de ‘conducteur’. De conducteur en de chauffeur delen op het eind van de dag de inkomsten. Daar moeten ze natuurlijk ook de benzine en de tol van betalen en meestal ook de huur van het busje. Voor hen is het dus belangrijk dat ze zoveel mogelijk klanten vervoeren. De regering besloot tien dagen geleden dat er maximaal acht personen in zo’n busje mogen zitten. Dat betekent dus maximaal zes passagiers in plaats van de gebruikelijke vijftien of achttien. Het gevolg: er reed geen enkel busje meer – een soort spontane werkweigering want met zes betalende klanten draaien ze verlies. Dus is niet-werken (rijden) goedkoper dan wel rijden. Na twee of drie dagen werd deze acht-personen-limiet weer opgeheven. Wel is iedereen nu verplicht in het openbaar vervoer om een mondmasker te dragen. Ook in je eigen auto als je met meer dan één persoon bent. Dat laatste is volgens mij niet waar maar de lokale-tam-tam vertelt dat het wel zo is. Heel kleurrijk want mondmaskers worden in huiselijke kring gemaakt van een oude capulana. Ik zag dat de politie dit ook daadwerkelijk controleert. Ze mogen geen alcohol-controles meer houden dus zoeken ze andere pietluttigheden om hun broekzak te vullen. Bijvoorbeeld mag het puntje van je elleboog niet uit het open raam van je auto steken. Multa (boete).

Een grote zorg is de papierwinkel. Verblijfsvergunningen (D.I.R.E.), paspoorten, ID-kaarten, rijbewijzen. Die kantoren zijn bijna allemaal gesloten want die zijn altijd overvol met aanvragers. Dat is natuurlijk in verband met de noodzakelijke ‘social distance’(*) niet te handhaven. Er wordt gezegd dat alle papieren en documenten die zijn vervallen vanaf 30 maart 2020 geldig blijven tot 30 juni 2020 – zonder boete voor een te late aanvraag. Ik ben benieuwd hoe dat verder zal gaan. Want stel dat je weer een aanvraag mag indienen vanaf 1 juli (wat ik niet denk) dan is de run op die kantoren meer dan verdubbeld of verdrievoudigd. Dat zal de corruptie danig doen toenemen. Onder tafel iets extra toeschuiven zodat jouw document wel in behandeling wordt genomen. Ook nu al een veel gebruikte methode. Zucht.

Het nationale gezondheidsinstituut bracht vrijdag nieuwe cijfers naar buiten. 898 mensen getest. 34 positieve testen (26 locale mensen + 8 mensen die uit het buitenland kwamen), 0 doden, 2 patiënten zijn opnieuw gezond verklaard. 12.000 mensen die uit het buitenland arriveerden in huisquarantaine.

Dat lijken hele mooie cijfers maar iedereen weet dat dat niet de realiteit is. Nee, er zijn nog geen duizenden doden zoals in de China, Europa en de Verenigde Staten. Maar de (nabije) toekomst is heel onzeker. Want als de pandemie ook hier (in Afrika) losbreekt dan zijn de figuurlijke rapen gaar. Verwachtingscijfers spreken over 300.000 doden in Afrika en 30 miljoen mensen die vervallen in pure armoede en hongersnood. Dat zijn verschrikkelijke vooruitzichten. Laten we hopen dat het niet de realiteit wordt.

Een lange weg te gaan naar een onzekere toekomst (foto: Pixabay)

Ook hier verliezen mensen hun baan. Een groot deel van de informele industrie ligt op z’n figuurlijke gat. Straat-verkoop (tomaten, uien, kool, avocado’s, citroenen, bananen, sla, nootjes, mais, houtskool etc) mag niet meer. Stalletjes worden afgebroken. Containerwinkeltjes moeten dicht. De gedoogde terrasjes voor een drankwinkeltje – er zijn er duizenden – worden opgeruimd. Isabel is vanaf dinsdag twee weken verplicht thuis – het zijn 14 verplichte vakantiedagen die zij daarvoor moet inleveren. Afgelopen twee weken was een directe collega van haar aan de beurt – ook zij heeft er nu twee weken verplichte vakantiedagen opzitten. Waarschijnlijk volgt over vier weken hetzelfde scenario. Daarna zijn de vakantiedagen op. En dan? Niemand die het weet of het wilt zeggen … Of dat zomaar mag? Vakbonden? Iedereen is bang om zijn baan te verliezen dan hou je dus wijselijk je mond. Niet het sterkste punt van mijn lieftallige (goed gebekte) echtgenote. Waarschijnlijk wordt ze wel vijf keer per dag gebeld door haar baas. “Isabel, kun je dit mailtje even beantwoorden – het is dringend – of waar ligt …?” Wat is wijs? De telefoon opnemen – “Sorry baas, ik heb vakantie!” – of alle werk-oproepen negeren – niet opnemen? Ik ben benieuwd.

Nog even iets over ons internet. Ik heb een tweede modem aangeschaft. Van Movitel, dat functioneert voorlopig goed, naar tevredenheid. De aanvraag voor een kabel-verbinding is twee weken oud. Na een eerste toezegging kreeg ik afgelopen woensdag het bericht dat het toch niet doorgaat. De ODM-BOX in onze buurt is vol. Dus geen capaciteit. Via een hooggeplaatste kruiwagen (zonder financieel gedoe) probeer ik toch iets voor elkaar te krijgen. Een extra ODM-BOX … ik ben vast niet de enige die zit te springen om beter internet. Met andere woorden: wordt vervolgd.

Heb ik al verteld dat mijn grote computer (iMac) het heeft begeven? Grrr. Althans dat denk ik. Alles kwijt wat er opstaat (opstond). Besturingssysteem, documenten, foto’s, e-boeken, mijn lesvoorbereidingen. Mag ik het woord ‘zucht’ nog een keer gebruiken? Ja dus. Zucht. Gelukkig heb ik nog een laptop en daar zit ik nu op te typen. Vandaag dus een drukke zondag om morgen weer online aan de slag te kunnen gaan met leerlingen verspreid over vier landen.

Tenslotte: blijf gezond. De volgende drie logjes gaan niet over corona. Althans dat ga ik proberen …

(*) Ik vind de term ‘social distancy’ zo verkeerd gekozen. Het zou toch ‘fysieke afstand – sociale betrokkenheid’ moeten zijn, vind je niet?