Vluchtelingen

Tags

Beira, Corona-virus, Cycloon, Ethiopia, Familiedag, Griekenland, IDAI, Jesus, Kamp Moria, Kenneth, Kerstmis, Klimaat, Lockdown, Maputo, Mekelle, Mozambique, Palestijnen, Regen, Soedan, Umoja, Vluchtelingen

Staat de kerstboom? Met een kerststalletje? Laat ik zelf JA antwoorden op deze vraag. Jozef, Maria en het kindeke Jesus – ja aanwezig. Os en Ezel – ja – aanwezig. De herders en schapen – ja – aanwezig. De drie koningen – Gaspar, Melchior en Balthasar – ja – aanwezig (in gezelschap van een kameel). Een engel die denkbeeldig “Gloria in excelsis Deo’‘ zingt – ja aanwezig.

Nog even en Jozef, Maria en het pasgeboren hummeltje (Palestijnen neem ik aan) moeten op de vlucht want borelingen van het mannelijk geslacht worden als gevaar gezien door koning Herodes. De biezen worden gepakt, de Tom Tom ingesteld, eindbestemming Egypte. Vluchtelingen dus. Ontheemden. We hebben ze in miljoenen versies nagemaakt voor onze huiskamers in december.

Natuurlijk steek ik hierboven de draak met dit bijbelse verhaal. Maar hoeveel mensen hebben deze dagen een soortgelijk stalletje gezet en tegelijkertijd schreeuwen ze digitaal op sociale media dat de grenzen dicht moeten voor vreemdelingen?

Foto door Ahmed Akacha op Pexels.com

Vluchtelingen. Een triest fenomeen van alle tijden. In Nederland is er al het hele jaar een oproep op sociale media (en in het parlement) om 500 minderjarigen op te halen uit de kampen op Lesbos (Griekenland). Uiteindelijk zwichtte Rutte III. Honderd en niet meer. De teller staat half december al op zestien daadwerkelijk gearriveerde ‘schrijnende’ gevallen. Google even het woord ‘Kamp Moria’ maar doe dat niet vlak voor je aan het kerstmaal begint.

Vluchtelingen. Heel af en toe haalt Ethiopië het nieuws. Een regionaal conflict. Een strijd om meer zelfbestuur in de noordelijke regio Tigray. De landelijke overheid staat dit niet toe. Ik ben er heel vaak geweest. Onze laatste UMOJA-voorstelling (september 2014) was in de hoofdstad Mekele voor vele duizenden bezoekers). Een groot succes in het plaatselijk congrescentrum. Ik heb er veel goede vrienden wonen. Ik kan ze al maanden niet bereiken. Tigrani zijn op de vlucht voor oorlogsgeweld. Vluchtelingen dus. Zij zijn met vele duizenden de grens overgestoken naar buurland Soedan.

Foto: Pixabay

Vluchtelingen. In diezelfde regio zijn grote vluchtelingenkampen voor ooit gevluchte Eritreeërs. Deze mensen zijn nu door Tigrani uit die kampen verdreven want zij vinden dat zij daar nu meer recht op hebben. Tienduizenden extra ontheemden op de dool. Een reportage van VRT-Nieuws. Klik HIER. Ik zal later nog wat uitgebreider schrijven over dit conflict (oorlog) en mijn bezoeken aan deze regio.

Vluchtelingen in Mozambique. Ik begin eerst met een link. Klik HIER. Heb je doorgeklikt? Waarschijnlijk nog niet. Ik citeer wel even de kop van dit artikel op nu.nl: ‘Zeker 400.000 mensen sinds 2017 gevlucht uit noorden van Mozambique’. Je leest het goed … vierhonderdduizend. Ik schreef al eerder over het Islamitische geweld in de provincie Cap Delgado. Het is ook de provincie waar cycloon Kenneth huis hield. Iets zuidelijker trok cycloon Idai een verwoestend spoor. Mogelijk herinner je dat nog. In de internationale pers werden ze de eerste klimaat-vluchtelingen genoemd. En weet je wat al dagen nieuws is in de lokale Mozambikaanse pers? Er komt een nieuwe cycloon aan. Cycloon Chalane.

Facebook

Waarschijnlijk in dezelfde regio als eerder, aankomst op 30 december. Maputo en Matola maken zich vanmiddag (woensdag) op voor heel veel regen. Dan lopen niet enkel de straten onder water maar gegarandeerd ook duizenden hutten en krotwoningen in de hoofdstad. Je begrijpt dat ik dan smalend glimlach als ik lees dat het Verenigd Koninkrijk mogelijk voedseltekorten krijgt tussen Kerst en oud-en-nieuw.

Veel plezier met de voorbereidingen van Kerst 2020 die anders zijn (zullen zijn) dan veel voorgaande vieringen. O ja, in Mozambique is 25 december ook een vrije dag. Het heet niet: ‘Kerstmis, Christmass of Natal’ … officieel heet het ‘familiedag’. Want religie is geen reden voor een vrije dag in dit van oorsprong marxistisch socialistisch land. Ik ben fan van dit idee. Boas festas.

Kenneth

Tags

Cabo Delgado, Cholera, Cycloon, IDAI, Kenneth, Mozambique, Orkaan, Overstromingen, Pemba, Regen, Terrorisme

Vorige week trok – voor de tweede keer binnen zes weken – een verwoestende storm over het noordoosten van Mozambique. Opnieuw besteedt de wereldpers aandacht aan dit natuurgeweld. Maar omdat het aantal doden relatief meevalt – uiteraard niet voor de families die geliefden hebben verloren – ebt de internationale aandacht weg. Zelfs in de Mozambikaanse pers zijn Idai en Kenneth niet meer de belangrijkste onderwerpen.

Noordoost Mozambique – Foto: Flickr

Eerst nog een paar cijfers. De Mozambikaanse regering heeft bevestigd dat er tenminste 41 doden en 39 gewonden zijn gevallen en zegt dat de orkaan 35.228 gezinnen in het noorden van het land heeft getroffen, waarbij 32.000 huizen gedeeltelijk werden vernietigd, 2.000 werden volledig verwoest en 31.000 hectare productief land staat onder water. 90% van de huizen op Ibo – een (toeristische) eiland met 6000 inwoners voor de kust van Cabo Delgado – is weggeblazen door rukwinden van ruim 250 km per uur. Météo-France spreekt van een storm met uiterst zeldzame kenmerken voor dit deel van de oceaan: “Het is zeer zeldzaam om zo laat in het orkaanseizoen in het zuidoosten van de Indische Oceaan stormen van dergelijke intensiteit waar te nemen.”

Bovendien volgt Kenneth – waarschijnlijk de krachtigste ooit in het noorden van Mozambique – amper zes weken na de vernietigende doortocht van cycloon Idai, op dat moment de tweede krachtigste ooit, die meer dan zeshonderd slachtoffers in Mozambique eiste. In totaal zijn drie miljoen mensen rechtstreeks getroffen door de cycloon. Volgens het VN-bureau voor humanitaire zaken (OCHA) zijn in totaal 239.731 huizen verwoest. De Wereldbank berekende de kosten voor de heropbouw van huizen en infrastructuur na Idai – in de drie getroffen landen – op 2 miljard dollar.

Het relatief lage aantal slachtoffers van Kenneth komt waarschijnlijk door een betere waarschuwing vooraf. De provincie Cabo Delgado is niet zo dichtbevolkt als het gebied getroffen door Idai. Er er zijn hogere gronden waarop mensen hun toevlucht zochten. Hulpdiensten waren veel eerder in de buurt. Erg schrijnend om te vertellen is dat deze regio al ruim anderhalf jaar ernstig wordt getroffen door terroristisch geweld. Moordpartijen. De lokale bevolking moet onder bedreiging hun schamele oogst afgeven aan deze islamitische militanten. Vele duizenden mensen waren hun huizen al ontvlucht om onderdak te zoeken voor geweld in kampen voor ontheemden. En nu wordt gevreesd dat dezelfde terroristen beslag zullen leggen – aanslagen zullen plegen – op de aangevoerde hulpgoederen en voedselvoorraden. Hulpverleners moeten extra beschermd worden door begeleidende escortes.

Is er dan niets goeds te vertellen? In een lokale krant is aandacht voor de opvang van slachtoffers in Pemba, in de katholieke Maria Auxiliadora kerk (parochie) gelegen in het hart van deze overwegend islamitische regio.

Bron: Club of Mozambique

“We vragen niet naar de religie van mensen, het menselijk leven is alles wat we waarderen,” vertelde pater Ricardo Filipe Rosa Marques, de 41-jarige priester die de leiding had, aan het persbureau AP. Klik HIER voor het volledige artikel.

Het gevaar is nog niet voorbij. Er wordt nog meer regen verwacht en de verwachting is dat de rivieren vandaag het overstromingsstadium zullen bereiken – aldus het humanitaire bureau van de Verenigde Naties – daarbij verwijzend naar een Britse hulpanalyse. Het is het einde van het regenseizoen en het waterpeil van de rivieren staat al erg hoog. Gisteren kwam het nieuws dat ook in deze regio cholera is uitgebroken, net als in de buurt van Beira. De ramp is dus nog niet voorbij. De aandacht vermindert.

In een uitzonderlijk tweede stukje vandaag vraag ik jullie aandacht voor een klein, familiaal hulp-programma. Klik HIER.

Cholera

Tags

Beira, Cycloon, Hulporganisaties, IDAI, Katrina, Krant, Pers, Rode Kruis, Sofala, Uil van Minerva

Het rampendraaiboek volgt het vaste scenario. Waar iedereen voor heeft gevreesd wordt bewaarheid. Al meer dan 130 gevallen van cholera zijn vastgesteld in de grote Beira-regio (Sofala) na de verwoestende cycloon Idai.

Ik pluk het nieuws overal vandaan. Uit de Mozambikaanse pers, uit de Nederlandse en Vlaamse pers en uit de dagelijkse update van de Nederlandse ambassade in Maputo.

De regering van Mozambique heeft meer dan 2500 gevallen van acute (water) diarree gemeld en heeft al 138 gevallen van cholera bevestigd. Dit aantal verandert per uur. Cholera kan binnen 4-5 uur dodelijk zijn. De nadruk ligt uiteraard op het voorkomen van de ziekte maar daarvoor is in eerste instantie SCHOON water nodig, En daar is op veel plaatsen nog een groot gebrek aan.

Foto: Club of Mozambique

Verwacht wordt dat 900.000 cholera-vaccins (1 dosis per persoon) vandaag of dit weekend in het land aankomen en dat begin volgende week de vaccinatie zal beginnen. Cholera Behandelcentra (CTC) worden in Beira geïnstalleerd om de problemen in verband met cholera en andere door water overgedragen ziekten aan te pakken. De meest specifieke doelgroep: kinderen. Bovendien worden de lokale gemeenschappen in afgelegen dorpen in het overstromingsgebied – zoveel als kan via de radio – geïnformeerd over basishygiëne en behandelingsprocedures.

Een tweede grote zorg – naast sanitatie – is de vernietigde oogst. Ruim 65% van de landbouwgronden in de regio staat onder water. Er zal dus nauwelijks iets te oogsten zijn in de nabije toekomst. Dat kan (zal) leiden tot voedel-tekorten en hongersnood. Dit is namelijk de tijd van het jaar om nieuwe zaden te planten en dat lijkt haast onmogelijk. Het Wereldvoedselprogramma (WFP) benadrukt het belang van landbouwsteun, inclusief zaadaanvoer en extra financiering. Dus om niet meer gewassen te verliezen in de komende maanden, moet er nu gehandeld worden.

De Uil van Baudet … euh pardon … van Minerva krijgt in de Nederlandse media meer aandacht dan Idai. Afrika is te ver weg of te abstract. Niet fotogeniek? Orkaan Katrina was dagen het hoofdpunt van het nieuws. Veel begrijpelijker want iedereen heeft wel een beeld bij New Orleans of de Verenigde Staten. En naar het Caraibisch gebied gaan we misschien wel op vakantie … Gebeurt er dan niets? Nee, dat kan ik niet beweren. Het Nederlandse kabinet heeft 3,5 miljoen euro uitgetrokken voor hulp aan slachtoffers. Het Nederlandse Rode Kruis heeft gironummer 7244 geopend.

Vrienden en familie vragen me hoe ze het best kunnen helpen. Ik heb geen goed antwoord. Ik ken nog geen lokaal hulp-project waarvan ik weet dat alle donaties juist zullen terechtkomen. Daarom toch maar het advies om het Rode Kruis te vertrouwen. Zij zorgen voor de eerste hulp – al is de ramp al meer dan twee weken oud.

Ik hou mijn hart vast … nu is er nog aandacht voor Mozambique (en Zimbabwe en Malawi) maar wat over een maand (of twee)? Dan hebben we het vast over een mogelijke Formule 1 race op Zandvoort, de Europese verkiezingen, Ajax dat weer geen kampioen is geworden en Tom Dumoulin die het moeilijk heeft in de Giro.

Eergisteren werd het avondnieuws gedomineerd door de aankondiging dat de paus in september Mozambique zal bezoeken. Papa Francisco. Van 4 tot 6 september staat Mozambique weer even vooraan in het (katholieke) wereldnieuws. Hij zal vast ook het rampgebied bezoeken en daarmee veel sympathie oogsten. De cynicus in mij zegt dan … ja ja, mooie zet van Frelimo (president Nyusi) een paar weken voor de verkiezingen … (sic).

Mocht je zin hebben nog wat meer te lezen over Idai … ik plak wat links ter besluit van dit vrijdag-namiddag-stukje.

De kokosnoot is een reddingsboei (Trouw)

Waarom is de ramp in Mozambique geen gesprek van de dag? (AD)

Het is nu alle hens aan dek (VRT Nieuws)

Club of Mozambique

UNHCR Nederland (Via deze site / link kun je iets doneren maar er zijn uiteraard meerdere mogelijkheden.)

Over IDAI en #23/40

 

Een ontzettend grote ramp

Tags

Beira, Cycloon, Het weer, IDAI, Mozambique, Pers, Solidariteit, Verwoesting

Langzaamaan begint het door te dringen wat een verwoestende cycloon over Mozambique, Zimbabwe en Malawi is getrokken. Ik schreef er afgelopen week al over. En waarschijnlijk zal ik dat nog een paar keer doen.

Ook de Nederlandse pers pikt berichten over Idai op. Natuurlijk zijn de schietpartij in Utrecht en de provinciale verkiezingen de hoofdonderwerpen. Toch zie ik her en der vertalingen van internationale persberichten. En die liegen er niet om … Twee artikelen uit nu.nl.

“Cycloon Idai in Afrika kan uitgroeien tot grootste natuurramp ooit.” Grammaticaal een eenvoudig zinnetje maar als je de betekenis laat doordringen …

“President Mozambique vreest zeker duizend doden door cycloon Idai.” Ik denk dat dit later een veel te voorzichtige inschatting zal zijn.

Orkaan Idai: eerst kwam de storm, daarna de regen. Dit is een van de vele NOS-items – met een kort filmpje – over de ramp.

Een teken van solidariteit

In de Mozambikaanse pers worden enorme bedragen genoemd voor eerste hulp. Lees: voedsel en medicijnen. Later zullen ‘enorme’ bedragen veranderen in ‘astronomische’ bedragen voor wederopbouw. En dan bekruipt me onmiddellijk een ongemakkelijk gevoel. Ik probeer het uit te leggen. Natuurlijk zal Mozambique hulp krijgen uit het buitenland – dat lijkt me logisch. Fijn. Maar ik ben nu al bang voor het alom gevestigde principe van “Ik doe iets als ik er zelf ook beter van wordt.” Met andere woorden … corruptie.

Laat ik niet te negatief denken nu er nog zoveel onduidelijk is. Graag wil ik vrienden, familie, en bekenden bedanken die ons berichtjes sturen met de vraag of het goed met ons gaat. Ja, met ons wel. Wij wonen ruim duizend kilometer ten zuiden van het rampgebied. Maar van heel veel andere mensen – ook familie en vrienden van Isabel – weten we niets. Het is vrijwel onmogelijk om contact te krijgen met de getroffen regio.  90% van de infrastructuur is verwoest. Geen antennes, geen elektriciteit. Alles kapot. Beira, de tweede stad van Mozambique is volledig verwoest en lijkt op een oorlogsgebied. Elk gebouw heeft schade. Dan kun je je wel voorstellen wat er nog rest van de vele schamele huizen en hutten. Niets meer. Vergelijkingen met Rotterdam dringen zich op. Dit keer geen bombardement maar de natuur. Heler wijken en dorpen zijn van de kaart geveegd. Een vloedgolf van zes meter hoog. Windsnelheden van 170 km per uur. Ga zo maar door. Op Facebook en in lokale kranten verschijnen gruwelijke foto’s van de verwoesting. De eerste luchtbeelden zijn te zien.

Ik weet dat ik heel wat lezers (volgers) heb die – voor ze hier gingen meelezen – nauwelijks iets over Mozambique wisten of er überhaupt hebben van gehoord. Nu is het wereldnieuws. Ik ben benieuwd voor hoe lang. Jammer dat Mozambique pas in de ‘picture’ komt als het slecht gaat. Wordt vast vervolgd.

In de serie IDAI en #14/40

Ondertussen in Mozambique (7)

Tags

Beira, Cycloon, IDAI, Mozambique, Natuur, Natuurgeweld, Overstromingen, Tropische storm

Terwijl de hele wereld – heel terecht – naar de verschrikkelijke moordaanslagen in Christchurch (Nieuw Zeeland) kijkt, likt ook midden Mozambique zijn wonden.

Cycloon Idai komt aan land

Een krachtige tropische storm stortte zich gisteren op Beira, de tweede stad van het land – 500.000 inwoners. De schade is aanzienlijk. Kapotte billboards, veel elektriciteitspalen zijn omgevallen waardoor er overal elektriciteitskabels in de plassen liggen. Ontwortelde bomen. Beschadigde infrastructuur en communicatie. Vernielde daken. Windsnelheden tot 170 km per uur.

Idai houdt huis in Beira

In de noordelijke provincie Zambezi werden dorpen langs de kuststrook afgesneden van het vasteland door de stormvloed. De Mozambikaanse televisiezender TVM meldt dat minstens vijf mensen zwaar gewond zijn geraakt.

Cycloon Idai in midden Mozambique

Cycloon Idai dumpte nog meer water en bracht vernietiging in gebieden waar tientallen mensen al zijn gedood en tienduizenden mensen zijn ontheemd door overstromingen in de afgelopen weken. Sinds oktober kwamen meer dan 50 mensen om het leven door overstromingen in hetzelfde gebied. Ruim 800.000 mensen zijn getroffen en hebben op de een of andere manier hulp nodig. Voor voedsel, voor onderdak. Vele honderduizenden akkertjes staan onder water en dat betekent zeer waarschijnlijk geen oogst. Dus geen voedsel. En dat schrijnend genoeg na een lange periode van extreme droogte. President Nyusi vreest zeker duizend doden. 90 % van de infrastructuur is verwoest. Lees HIER.

Zijn wij ook getroffen? Nee, we wonen relatief ver van de streek waar Idai zoveel schade heeft aangericht. Mozambique is een groot land. Ik probeer het te vergelijken en iets te verduidelijken … De afstand tussen Maputo en Beira is ongeveer 1100 km. Dat is hetzelfde als de afstand Antwerpen – Marseille.

Een dag later heeft ook de Nederlandse pers aandacht voor dit natuurgeweld. Klik HIER.

In de serie: ONDERTUSSEN IN MOZAMBIQUE en #10/40

Dineo

Tags

Cycloon, Dineo, Inhambane, Maxixe, Mozambique, Weer

Terwijl ik in Nederland de ene dag geniet van een veelbelovend zonnetje, baal ik de volgende dag van grijs miezerig weer. Alsof mijn leven afhankelijk is van het weer. Nee, dat is het niet. Hooguit is het van invloed op mijn gemoed. Wat te denken van een tropische cycloon die overtrekt? Een nachtmerrie. Sommige vrienden apppten me om me sterkte te wensen. Dank jullie wel. Ze hadden op de televisie gehoord van Dineo die een grote verwoesting aanrichtte in Mozambique. Voornamelijk in de provincie Inhambane.

Dineo kwam langs

Via Facebook en de Mozambikaanse kranten volgde ik vanuit Nederland het nieuws. En natuurlijk had ik wat meer contact dan gebruikelijk met Isabel. Behalve veel regen en een paar uur hevige windstoten zijn Maputo en Matola er relatief goed van af gekomen. Enkel het systeem waarmee onze grote poort automatisch dient open te gaan heeft een ‘tik’ gekregen. De schade is ondertussen hersteld. Dat zal op andere plaatsen veel langer duren. Ik neem wat cijfers over uit plaatselijke media.

Een verwoesting, dat is de enige manier om de gevolgen van de tropische cycloon Dineo te omschrijven, die Inhambane geselde op donderdag en vrijdag. Een genadeloze wind die alles meenam op zijn pad. Huizen, elektriciteitsmasten, reclameborden, billboards, alles. Een groot deel van de openbare infrastructuur, voornamelijk gebouwen van het onderwijs en de gezondheidszorg zijn geheel of gedeeltelijk vernietigd. 1.687 klaslokalen zijn beschadigd, waardoor een totaal van 160.000 leerlingen en studenten en 5.500 docenten en 70 sanitaire eenheden werden vernietigd.

Een plaatselijk ziekenhuis na Dineo

In totaal werden 652.684 mensen getroffen, wat overeenkomt met 130.538 gezinnen. De cycloon verwoestte ook 29.173 hectare maïs, nhemba bonen, cassave, groente- en fruitboomplantages. Een ramp voor de plaatselijke bevolking. De kleine oogst voor persoonlijk gebruik is in één klap weggevaagd. Veel eenvoudige vissersboten zijn verwoest of opgeslokt door de hoge golven. De noodtoestand is uitgeroepen in twaalf districten. Hoe gaat de overheid dit aanpakken? Niet alleen vandaag maar ook de komende weken en maanden?

En dan lees ik in een klein stukje op internet iets over de ferry tussen Maxixe en Inhambane Stad. Omdat de boten niet kunnen aanleggen – omdat de kades verwoest zijn – bieden jongens aan om mensen naar de boot te dragen. 10 meticais per draag-transport. Anders met blote voeten door het water waden, dat kan ook. De ene zijn dood is de andere zijn brood.

Kade in Maxixe

Ik klaag voorlopig niet meer over het Nederlandse weer.