1000 vragen aan mezelf (35)

Tags

1000 vragen, Duizend vragen aan mezelf, Ine, Isabel, Muziek, Voetbal, Vrienden

Als ik niet een beetje opschiet met deze vragen dan haalt Liesbeth (Apenstaartje) me nog voor het eind van het jaar in en zij begon pas dit jaar. ‘Beter tien antwoorden gepubliceerd dan vijfentwintig enkel in mijn hoofd.’

666. Wat was het keerpunt in je leven?

Natuurlijk is het eerste dat ik denk: het overlijden van Ine. Maar of dat ook een keerpunt was? Ik twijfel. Ik was nog steeds dezelfde man met dezelfde activiteiten, dezelfde idealen, dezelfde opvattingen, dezelfde normen en waarden. Weliswaar alleen maar niet ‘gebroken’. Volgens mij is het ja-zeggen tegen Isabel – en om een leven te beginnen samen met haar in Afrika – een groter keerpunt. In de zin van verandering.

667. Geloof je dat mensen de toekomst kunnen voorspellen?

Nee, niet echt of toch zeker niet iets op wat langere termijn. Ik kan nu voorspellen dat er geen nieuwe regering in Nederland zal zijn voor Prinsjesdag. Maar dat is natuurlijk geen voorspelling, dat is een verwachting.

668. Wat doe je op de automatische piloot?

Ik heb een tamelijk vaste volgorde van wat ik doe als ik ’s morgens (door de week) rond 5.15u opsta. Dat zou je een beetje ‘op de automatische piloot’ kunnen noemen. Ook wandelen, auto-rijden of fietsen doe ik min of meer op diezelfde automatische piloot. Die activiteiten gaan vanzelf, daar hoef je niet over na te denken. Als ik op mijn werkkamer zit staat er meestal klassieke muziek op. Classic.nl, klassiek shuffelen op iTunes of iet dergelijks en dan luister ik ‘op de automatische piloot’. Of moet ik zeggen: ik hoor het wel maar luister niet?

669. Op welke plaatsen zat je het liefst in de klas?

Had ik een voorkeur? Ik herinner me dat niet. Ik zat meestal op de tweede of derde rij en het liefst aan de raamkant, niet aan de gangkant.

670. Vermijd je sommige muziek omdat je er verdrietig van wordt?

Nee maar natuurlijk word ik wel eens verdrietig van muziek. Een herinnering, een associatie en sorry … daar komt ze weer … Ine. Zij duikt dan weer op wat soms verdrietig is maar niet vervelend.

671. Ben je een prater of een doener?

Een prater. Ik moet mezelf net iets te vaak een figuurlijke schop onder mijn kont geven om iets te gaan doen dat zich niet afspeelt in mijn werkkamer.

672. Welk van je vijf zintuigen is het best ontwikkeld?

Ruiken en proeven. Erg gewoon, niet bijzonder ontwikkeld. Voelen, de tastzin … ik mag graag iets aanraken. Van het lekkere velletje van Isabel tot een verrimpelde passievrucht die ik vanochtend in de tuin opraapte. Horen – dat is het minst goed ontwikkeld bij me. Niet in de zien van ‘doof’ maar in de zin van nuances. En de schrik dat ik eerder doof dan blind zal zijn is genetisch aanwezig. Zien – ik doe nog bijna alles zonder bril. Ver weg kijken … ik heb nog steeds een scherpe blik. Ik zie bijvoorbeeld veel meer beter) dan Isabel. Bij veel (voldoende) daglicht lees ik (bijna) alles zonder bril. ’s Avonds is het wel prettig dat ik een brilletje heb om te lezen. Niet om tv te kijken maar om bijvoorbeeld het onderscheid tussen een 6 en een 8 te zien of de priegellettertjes op een verpakking (bereidingswijze) te kunnen lezen.

Twee kapotte brilletjes (beiden ooit nog van Ine geweest). Of hoorde deze foto bij mijn kapot-stukje van gisteren?

673. Wanneer heb je moeite jezelf recht in de ogen te kijken?

Als ik in de keuken Spaanse pepertjes heb gesneden en dan in mijn ogen wrijf. Oei, ai … dan in de spiegel kijken – recht of krom – dat lukt me nauwelijks. Oooo, was deze vraag figuurlijk bedoeld? Zeg dat dan meteen.

674. Wie kan jou het beste troosten?

Ik denk iemand in Heemstede. Dat is soms (te) ver weg. Maar moet ik vaak getroost worden? Ik denk het niet maar misschien houd ik me wel eens te stoer. Gisteravond tijdens NEDERLAND – OEKRAÏNE (EK-voetbal) zei ik tegen Isabel “Eigenlijk zou ik nu met Jean Jacques en Rob zitten WhatsAppen. Wat mis ik die momenten.” Maar die jongens zijn vorig jaar ook gaan hemelen … dus ja … snik. Moet ik dan getroost worden? Een beetje misschien. Even zuchten en dan weer verder (kijken).

675. Wat was je grootste blunder?

Tja, wat zou dat zijn? Het feit dat ik daar niet één twee drie antwoord op kan geven betekent vast dat er geen grote blunders te herinneren zijn. Kleine blunders natuurlijk wel. Iets op het vuur zetten in de keuken en pas als ik iets verbrands ruik actie ondernemen. Een kleine blunder herinner ik me. Ik had een vriendinnetje, we hadden net verkering en ik kwam voor de eerste keer officieel bij haar ouders thuis. Ik had bloemen voor haar moeder gekocht. Ik was nerveus. Vriendinnetje Kr deed de deur open. Ik gaf haar een voorzichtige zoen en liep achter haar naar de woonkamer. Daar zag ik haar moeder, ik gaf de bloemen. Ik deed een paar passen achteruit en vroeg: “En je vader? Is hij nog niet thuis?” Achter me zei iemand luid en duidelijk “Als je nog drie stappen achteruit zet trap je op mijn voeten jongeman.”

In de serie: 1000 VRAGEN AAN MEZELF

1000 vragen aan mezelf (28)

Tags

1000 vragen, Avalanche, Duizend vragen aan mezelf, Familie, Frankrijk, Indische Oceaan, Isabel, Kerkhof, Klassieke muziek, Krakau, Mozambique, Pouilly-Fumé, Scandinavië, Schrijven, Trippe

Ergens in november vorig jaar was ik halverwege de duizend vragen. Beter gezegd … ik was halverwege de duizend antwoorden. Vandaag pak ik de draad weer op en ga richting de finish. Optimist die ik ben …

501. Laat je je graag verrassen als je uit eten gaat?

Ja. Zeker weten. Niet zozeer door de keuze van het restaurant maar wel door mijn keuze van gerechten. Vaak kies ik iets dat ik niet ken of niet eerder heb gegeten. Dat pakt meestal goed uit. Ik herinner me een keer heel lang geleden – ergens midden in Frankrijk. We hadden vertraging, er werd regen voorspeld en we besloten een hotelletje te zoeken in plaats van een camping. We gingen uit eten in het enige restaurant op het lokale dorpspleintje. Ik koos iets dat ik niet kende en vergat (waarschijnlijk bewust) te vragen wat het was. Het bleek een (stoof) potje te zijn van ingewanden. Maag, lever, pens en soortgelijke zaken. De lichte urinegeur was niet bevordelijk voor mijn appetijt.  Ik leerde die dag wel een nieuw Frans woord: ‘trippe’ (pens) en zou dat daarna nooit meer verwarren met ‘truite’ (forel).

502. Wat is je beste besluit in je carrière?

Ik werd ooit – vanuit Stockholm – telefonisch uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Natuurlijk zei ik volmondig ja. Ik was nog nooit in Scandinavië geweest. Dit is dus een buitenkans – dacht ik. Een paar dagen later kreeg ik opnieuw telefoon van de Noorse opdrachtgever. Hij had een week later een vergadering in Leeuwarden. Of ik hem daar kon ontmoeten? Ja, zucht, grrr. Weg gefantaseerd reisje naar Oslo, Kopenhagen of Stockholm. Ik woonde toen in Bergen op Zoom en mocht op gesprek komen in de stad waar ik tien jaar had gewoond en gewerkt. Ik zette mijn teleurstelling opzij en besloot naar het gesprek te gaan. De rest is geschiedenis. Dat gesprek in Leeuwarden was het begin van de grootste verandering in mijn carrière … Scandinavië en Afrika … meer dan veertien jaar zou ik opdrachten uitvoeren voor deze Noorse organisatie.

503. Wat is je favoriete bloem?

Als Zundertse corso-fanaat zou ik nu dahlia moeten antwoorden. Ja, ik hou van de dahlia in al haar verscheidenheid qua vorm en kleur. Maar mijn lievelingsbloem is de avalanche. Een grote witte roos.

504. Zou je onder hypnose te brengen zijn?

Dat denk ik wel maar tot nu toe heb ik die behoefte niet gehad of gevoeld.

505. Wat moet je hoognodig weggooien?

Volgens Isabel kan minstens de helft van mijn kleren weggegooid worden. Of weggeven natuurlijk. Ik ben een bewaarder en wat geeft het dat een nog steeds passend poloshirt al vijftig keer is gewassen? In mijn werkkamer zou ik heel wat mappen met minder belangrijke papieren kunnen weggooien. Dat ik dat nog niet heb gedaan komt door mijn uitstel-gedrag. Hoelang bewaar je bijvoorbeeld een dikke ordner met alle offertes, bonnetjes en rekeningen van de verbouwing van ons huis? Iemand een advies?

506. Welke buitenlandse stad zou je graag eens bezoeken?

Boedapest, Buenos Aires en Sint Petersburg.

507. Draag je vaak lippenstift?

Twee keer per jaar. Als ik door de tax-free-shop in Schiphol of Zaventem loop en één of twee lippenstiften koop voor Isabel. Dan draag ik ze na aankoop meestal in mijn laptop-tas.

508. Wat is je favoriete taartje?

Ik hou van taart. Cheese-cake met passievrucht – mmm. Rijstevlaai – mmm. Kersenvlaai – mmm.

509. Bezoek je wel eens een kerkhof?

Te vaak – is het eerlijke antwoord.

Joodse begraafplaats – Krakau (Polen) 5 juli 2006

Maar waarschijnlijk wordt er bedoeld ‘een (onbekend) kerkhof bezoeken als toerist’. Dat doe ik wel eens maar dat staat niet standaard op het programma. Zo heel af en toe wel. Ik herinner me bijvoorbeeld de Joodse begraafplaatsen in Krakau en Praag heel goed. En een kerkhof in Salvador de Bahia (Brazilië).

510. Hoeveel wil je maximaal uitgeven voor een goede fles wijn?

Voor hele speciale etentjes durf ik wel eens een fles Pouilly-Fumé kopen van dertig euro of een hele goede Bordeau. Maar gewoonlijk kost een fles wijn die ik koop iets minder dan tien euro.

511. Hoe zou je je kledingstijl omschrijven?

Vrije tijds tot nonchalant. Ik geloof niet dat mijn kledingkeuze het woord ‘stijl’ eer aandoet.

512. Wat is er terechtgekomen van je tienerdromen?

Best veel vind ik, behalve dat ik nooit met een blonde – liefst rondborstige – dame ben getrouwd.

513. In welke zee heb je voor het laatst gezwommen?

Door mijn geregelde bezoeken aan Mozambique is dat natuurlijk de Indische Oceaan.

514. Kook je vaak uit pakjes en zakjes?

Uiterst zelden. De enige uitzondering zijn pakjes of zakjes met Indische / Indonesische kruiden.

515. Waar voel je je geborgen?

Thuis. En dat is zowel in Nederland als in Mozambique. De afgelopen jaren heb ik ook wat vaker bij mijn zus gelogeerd (in België) en ook daar voel ik me geborgen. Uiteraard heeft dat veel meer met mensen te maken dan met bakstenen.

516. Wat is je beautygeheim?

Heb ik dat? Hahaha. Jong van geest blijven – althans dat proberen …

517. Ben je soms streng voor jezelf?

Wel als het over mijn werk gaat. Niet als het over iets anders gaat. Goede voornemens en er dan vervolgens niets voor doen … dan zou ik natuurlijk streng voor mezelf kunnen zijn maar dat doe ik dan uiterst zelden. Ik ben meer van ‘Carpe Diem’ …

518. Welk verhaal over jou gaat al jaren rond in de familie?

Welke familie zou de vraagsteller bedoelen? Als ik mijn Vlaamse neven en nichten  definieer als ‘familie’ (allemaal ruim 50+) dan zeggen ze vast zoiets als: “De Koen heeft het goed voor mekaar met zijn schoon, jong en exotisch poppemieke. De gelukzak. Wel goed van de Koen dat hij niet is blijven treuren na het verlies van zijn Hollandse madam.”

519. Wanneer ben je voor het laatst een hele dag in de buitenlucht geweest?

Uiteraard gebeurt dat heel vaak als ik in Mozambique ben. Ons leven in de vrije tijd speelt zich dan hoofdzakelijk af in de buitenlucht. Op de veranda, bij het zwembad, in de schaduw onder de grote bomen in de tuin.

520. Hoe vaak schrijf je met de hand?

Krabbels. Lijstjes. Ideetjes. Lesvoorbereidingen. Repetitie-voorbereidingen. Aantekeningen tijdens een repetitie of tijdens de Nederlandse (of Portugese) les. Dat gebeurt allemaal met de hand.

521. Van welke documentaire was je onder de indruk?

Voor de Michael Moore documentaires ging ik zelfs naar de bioscoop. Bowling for Columbine enzovoort.

522. Ga je altijd je eigen gang?

Nee. Ik heb wel een belangrijk aandeel in wat we doen of gaan doen. Ik doe dat in overleg en dat gaat meestal heel goed. Als ik in mijn eentje in Leeuwarden of elders in Nederland ben, ga ik natuurlijk wel mijn eigen gang maar ook dat zal ik afstemmen met anderen waar ik op dat moment logeer of op bezoek ben.

523. Hoe ver heb jij je verleden achter je gelaten?

Niet. Of juist helemaal. Ik weet niet zo goed wat ik moet antwoorden. Ik leef vandaag – geen twijfel over mogelijk. Ik denk aan morgen (en overmorgen) maar ik kijk ook met veel plezier (en soms enige nostalgie) terug naar mijn verleden.

524. Wat zou je eigenlijk niet meer moeten doen?

‘Vlees eten’ – minderen lukt wel, stoppen nog niet. Ik schreef er al eens eerder over. ‘Geen vliegreisjes meer boeken in Europa’. Dat gaat al wel iets beter omdat ik de centjes bewaar voor de grote vlieg-verplaatsingen BEL/NL naar MOZ en weer terug. Wat ik ook niet meer moet doen dat is ‘nacht-eten’. Dat doe ik nooit in Mozambique maar in mijn eentje in Nederland doe ik dat wel – te vaak zelfs – na een avondrepetitie of na een theater-bezoek.

525. Houd je van klassieke muziek?

Ja. Classic-Fm staat bijna dagelijks op. Als ik zit te werken staat dikwijls mijn iTunes op een shuffle-programma met klassieke muziek. Ik hou van opera. Niet om thuis of in de auto naar te luisteren maar wel in het theater. Jammer dat ik dat veel minder doe dan vroeger. Ook dat heeft te maken met ‘budget’ en ‘keuzes maken’.

In de serie: 1000 VRAGEN AAN MEZELF

1000 vragen aan mezelf (20)

Tags

1000 vragen, Duizend vragen aan mezelf, Familie, Geld, Gezondheid, Liefde, Mozambique, Racisme, Umoja

Vaste volgers weten dat ik zo nu en dan wat vragen beantwoord uit een (dames) tijdschrift. Vandaag editie nummer twintig … #20.

301. Waarin ben jij een natuurtalent?

Een leuke eerste vraag waar ik wel even over moet nadenken. Fysiek (sportief) ben ik geen natuurtalent. Eerder middelmaat of zelfs iets daaronder – bij gebrek aan fysiek doorzettingsvermogen. Iets dat ik goed kan … goed … met ‘niets’ toch een lekkere maaltijd op tafel zetten.

302. Wie in je omgeving is onlangs positief veranderd?

Het vriendje van mijn Mozambikaanse schoonzus. Nu moet ik waarschijnlijk ook uitleggen waarom. Ik ga d’r niet uitgebreid over schrijven. Eerst nog een beetje kijken of het waar is wat ik denk.

303. Heb je jezelf weleens betrapt op racisme?

Ik denk het niet maar dat is natuurlijk bekeken vanuit mijn eigen gezichtspunt. Mogelijk vinden anderen dat wel. Ik herinner me een voorval – vijftien jaar geleden tijdens mijn eerste bezoek aan Mozambique. Een werksituatie. Ik regisseerde de eerste eindshow van UMOJA CFC in het Frans Cultureel Centrum in Maputo.

UMOJA CFC (2003) Amajica (South Africa)

Ik had de hele show gedetailleerd uitgewerkt en beschreven in een Excel-document / draaiboek met titel – instrumenten – trefwoorden over dans – timing – etc. Op de generale repetitie hadden alle technici dit draaiboek. Ik leverde er zelfs stiften bij zodat ze details kunnen aanvullen op hun eigen blaadjes. Tijdens de première waren ze bijna altijd 5 tot 10 seconden TE LAAT met de juiste licht- en geluidsstanden. Ze reageerden op wat ze zagen op het toneel in plaats van vooruit te kijken (en te programmeren) volgens het aangeleverde draaiboek. Ik ergerde me kapot en gebruikte niet de meest vriendelijke woorden. Ik was pisnijdig. Later dat jaar – tijdens een evaluatie – kwam ik erop terug en noemden hen onbekwaam en de technici op het podium kippen zonder kop. Deze kritiek werd niet geaccepteerd (van deze WITTE regisseur). Ik moest mijn excuses aanbieden. Dat deed ik onmiddellijk voor mijn foute – beledigende woordkeuze – die niets met ras of kleur van doen hadden. Over de essentie van mijn kritiek hoefde ik geen excuses te maken, vond ik. Waarom kijken ze niet in het draaiboek en maken ze geen aantekeningen? Tijdens de koffie-pauze even later komt Rufus – onze Mozambikaanse organisator – naar me toe met de vertrouwelijke mededeling dat de meeste van die lokale technici NIET kunnen lezen maar dat nooit zullen toegeven bij een eerste samenwerking. Ik zonk het liefst een paar meter de grond in. Daar had ik nooit bij stilgestaan. Was dit racistisch? Waarschijnlijk in hun ogen wel. Ik zag het toen anders.

304. Voel je je fit?

Ik zeg ja maar ik weet dat dit geen eerlijk antwoord is. Ja, ik voel me fit maar ik weet dat het heel veel beter kan. Ik moet dringend serieus werk maken van mijn fysieke conditie. Eén keer per week wandelen – 10.000 stappen – is onvoldoende. Ik weet het, ik weet het.

305. Heb je financieel alles op orde?

Ook op deze vraag kan ik niet volmondig ja antwoorden. Ik maak me af en toe zorgen hoe ik (wij) het zal redden als ik terugval op de AOW. En wanneer dat zal zijn?

306. Welk boek heeft je teleurgesteld?

Ik herinner me verschillende boekenweek-geschenken die me teleurstelde. Als eerste denk ik dan aan ‘De Kraai’ van Kader Abdolah. En nummer één van grote teleurstelling is met grote stip … Paulo Coelho. Wat een onzin, wat een tijdverlies om zulke priet-praat-filosofie te lezen. Pulp.

307. Om welke reden vond je laatste verhuizing plaats?

Ik heb er eerder over geschreven. Wegens TE GROOT en TE DUUR. Het huurhuis waar we woonden (in Bergen op Zoom) met het hele gezin werd in mijn eentje te groot en te duur zeker als je weet dat ik er vele maanden per jaar geen gebruik van maakte.

308. Ben je een Zwart-Wit-denker?

Nee. Niet meer. Ik ben met de jaren veel milder geworden en zie veel meer nuances.

309. Wat voel je als je verliefd bent?

Van alles. ‘Prettige onrust’ is misschien wel de beste omschrijving.

310. Horen veel drinken en eten bij gezelligheid?

Nee en dat komt natuurlijk door het woordje ‘veel’. Eten en drinken, een goed gesprek, genoeg tijd, een spelletje, af en toe lachen … het zijn allemaal ingrediënten die horen bij ‘gezelligheid. TEVEEL hoort daar niet bij.

311. Welke dingen staan nog op je to do-list?

Zullen we daar maar eens een apart logje over schrijven?

312. Twijfel je vaak?

Soms net iets te vaak en dat komt deels door mijn vaak voorkomende uitstel-gedrag.

313. Waar ben je ontevreden over?

Wat zal ik eens kiezen? De bureaucratie en corruptie in Mozambique? Het onverantwoordelijke gedrag van iemand uit de directe familie-kring? De vele stroomonderbrekingen? De onduidelijkheid over betaald werk in de (nabije) toekomst? Mijn gebrek aan daadkracht als het gaat over ‘sporten en bewegen’?

314. Met welk gevoel stap je in een vliegtuig?

Dat hangt af van wat de eindbestemming is. Meestal is het gevoel tamelijk gelaten. Zitten en wachten, verder is er niet veel dat ik kan veranderen. Een soort gelaten rust en hopen dat mijn buurman/vrouw niet al te veel plaats inneemt. En hopen dat ik wat kan slapen …

315. Vind jij: voor wat, hoort wat?

Ach ja … nou nee. Dat hoeft niet altijd maar er zijn wel grenzen en als het evenwicht tussen geven en nemen is verbroken, haak ik na een tijdje ook af.

316. Ben je weleens gepest?

Nee. Niet dat ik me echt herinner. Hooguit word (werd) ik geplaagd en daar doe (deed) ik dan zelf graag aan mee.

317. Hoe spontaan ben je?

Op de schaal HEEL SPONTAAN / SPONTAAN / AF EN TOE SPONTAAN / NIET SPONTAAN ben ik af en toe spontaan.

318. Steun jij mensen onvoorwaardelijk?

Dat zou ik graag doen maar de dagelijkse realiteit – zeker in Mozambique – leert je om daar voorzichtig mee te zijn. Wel jammer trouwens dat wantrouwen zo vaak de basis is van een contact met anderen.

319. Waar voel je je schuldig over?

Ik ben niet erg van ‘schuldig voelen’. Als ik iets fout doe of zeg kan ik dat redelijk snel toegeven en me verontschuldigen. Daarmee is voor mij de kous af. Ik hoef me niet langer schuldig te voelen. Klaar is klaar.

320. Welke mensen van vroeger zitten nog steeds in je hart?

Zij weten dat. Sommigen lezen hier mee. Anderen niet. Ik ga hier geen namen noemen. Ik ben een loyaal mens dus best veel mensen van vroeger zitten nog steeds in mijn hart.

321. Wat geeft het leven zin?

De liefde. Is dat te algemeen? Nee want daarmee vertel ik dat het leven de moeite waard is in de nabijheid van al mijn geliefden. Groot en klein. Dichtbij en soms wat verder weg.

322. Wat had je graag eerder geweten?

Het beste – meest gunstige – moment om mijn euro’s te wisselen voor meticais. Hahaha. Meer geld in de Mozambikaanse portemonnee. Eind 2015 kreeg ik 92 meticais voor een euro. Vandaag nog maar 69 meticais voor dezelfde euro. En voor het volledige beeld moet ik zeggen dat ik in 2007 er maar 35 meticais voor kreeg. Wat had ik graag eerder geweten? Eerlijk gezegd weet ik niet zo gauw een antwoord.

323. Hoe oud voel je je?

Het liefst zou ik nu 28 antwoorden want dat vind ik een geweldige leeftijd. Voel ik me ook 28? Soms wel, meestal niet (meer). Voel ik me 60+? Nee, ook dat niet maar waarom wil ik weten hoe oud ik me voel? Het antwoord is wel dat ik me meestal jonger voel dan dat ik ben.

324. Wat zie je als je in de spiegel kijkt?

In de badkamer zie ik mijn gezicht. Ik moet me nodig scheren en d’r mag wel een stukje af van mijn haar. In de spiegel zie ik niet dat mijn bos haar veel grijzer is geworden. Dat zie ik wel als ik foto’s van een aantal jaren geleden zie. Ga ik voor het eerst naar een Mozambikaanse kapper of wacht ik nog even tot ik weer in NL/BEL ben? In de grote spiegel zie ik een te dikke buik en (meestal) een man in korte broek, blote voeten en hooguit een shirt of een hemd met korte mouwen.

325. Kun je goed luisteren?

Ja. Of ik er ook altijd naar handel, is heel iets anders … geef ik toe. Maar een luisterend oor voor anderen heb ik zeker.

In de serie: 1000 VRAGEN AAN MEZELF

1000 vragen aan mezelf (19)

Tags

1000 vragen, Crema catalana, Duizend vragen aan mezelf, Ine, Isabel, Renee Zellweger

En ook dit is alweer een hele tijd geleden. Nieuwe vragen (uit een bijlage van Flow, een tijdschrift), nieuwe antwoorden.

276. Welk goed doel steun je?

Al bijna 30 jaar doneer ik jaarlijks geld aan het Aidsfonds. Ik zal nooit een collectant aan de deur met lege handen wegsturen. Meestal schud ik mijn portemonnee leeg, met andere woorden al mijn muntgeld. Bij grote nationale (televisie) acties schrijf ik meestal wat over. Dat laatste doe ik niet altijd. En de meeste goede doelen zijn in de Afrikaanse privé-sfeer. En ja … ik speel mee met de postcode-loterij. Daarvan gaat toch ook geld naar goede doelen? Maar dat laatste doe ik natuurlijk ook mijn eigen ‘goede doel’ (lees: portemonnee)

277. Hoe ziet je droomhuis eruit?

Wij komen dicht in de buurt met het huis waar we wonen (in Mozambique). Als je mij al wat langer volgt dan weet je dat. En of er nog meer te dromen valt? Ja natuurlijk. Wat dacht je van uitzicht op zee en directe toegang tot het strand …

278. Doe je makkelijk beloften?

Ja, ik denk het wel. En ik denk dat ik me ook probeer te houden aan zo’n belofte. ‘Uitstellen’ is (en blijft) mijn zwakke punt.

279. Hoever ga jij voor geld?

Heel gewoon. Niks uitzonderlijk.

280. Ben je vaak eigenwijs ten koste van jezelf?

Ik begrijp deze vraag niet zo goed. Ik kan eigenwijs zijn … ja. Of dat ten koste van mezelf gaat … heel af en toe wel denk ik. Als ik voet bij stuk houd maar dat stuit enkel op verzet … ja dan schiet ik er weinig mee op.

281. Verzin je vaak doemscenario’s?

Nee. En zeker niet vaak. Natuurlijk spoken er op sombere momenten (of tijdens slapeloze nachten) wel eens doemscenario’s door mijn hoofd. Maar de meeste ochtenden sta ik vrolijk op.

282. Wat stel je te vaak uit?

Heb je even? Ik schreef het hierboven al. Ik ben net iets te vaak een ‘uitsteller’. En dat is niet altijd negatief hoor. Ik maak mijn huiswerk (in de breedste zin van het woord) de avond voordat ik iets moet afleveren. Of ik sta extra vroeg op om het ’s morgens nog af te maken. Ik zou dat ook veel eerder kunnen doen maar ja … dat doe ik dus niet (vaak genoeg).

283. Zijn dieren net zo belangrijk als mensen?

Nee. Natuurlijk niet. Domme vergelijkende vraag … dieren / mensen. En dit antwoord betekent uiteraard niet dat ik niet om dieren geef. Dierenleed is zeer laakbaar.

284. Hoe zeker ben je van jezelf?

Tamelijk zeker. En zo kom ik ook over (denk ik). En natuurlijk twijfel ik ook best geregeld maar in het algemeen ben ik zelfverzekerd.

285. Wat was een onvergetelijke dag?

Uiteraard onze trouwdag.

Koen x Isabel

Of de eerste dag (lees: avond / nacht) dat Ine en ik samen in bed belandden. Op de Hooidollen in Leeuwarden. En veel verdrietiger –  natuurlijk de dag (eigenlijk ook een nacht) dat Ine overleed.

286. Wat durf je niet aan jezelf toe te geven?

Dat is onmogelijk om daar op te antwoorden want dan geef ik iets toe dat ik niet wil toegeven. Ja toch?

287. Om welke filmscène moest je huilen?

Ik kan niet onmiddellijk een scène benoemen maar vorige week zagen we bij toeval de film  ‘Same Kind of Different as Me’ Ik wist niets over deze film. We bleven kijken en ja hoor … Deborah (de vrouwelijke hoofdrol gespeeld door Renée Zellweger) krijgt kanker en in de avond van haar overlijden zit haar echtgenoot aan haar bed … Hield ik het droog? Ja, maar het schuurde, ik zucht, kon nauwelijks vijf seconden rustig blijven zitten, liep naar de keuken en kwam terug met een glas whisky … plots veel teveel herkenning en je zult begrijpen dat dat iets te maken heeft op het laatste antwoord op vraag 285.

288. Wat was je laatste goede idee?

Twee dingen. Ik ben (heel amateuristisch) beginnen schilderen. Aquarelleren. En ik heb een eerste idee voor een boek … ik ben me wat aan het inlezen en of er daarna een letter op papier komt … Ik zie wel en ik zal jullie daar vast wel iets over laten weten (lezen).

289. Welk verhaal zou je met heel Nederland willen delen?

Ik sta met mijn mond vol tanden. Wat me nu te binnen schiet … de vierjaarlijkse zomer-spektakels in Goes – met de gemeente Goes als producent. Heel bijzonder. En het Bloemencorso van Zundert (eerste zondag van september) krijgt gelukkig steeds meer landelijke aandacht.

290. Vergeef je mensen makkelijk?

Ja. Misschien zelfs iets te naïef. Iets te snel.

291. Wat is er de voorbije jaren veranderd in je sociale omgang?

Best veel en dat heeft natuurlijk te maken met mijn verhuizing in november vorig jaar (van Bergen op Zoom naar Ossendrecht) en mijn veelvuldig verblijf in Mozambique.

292. Wat hoop je nooit mee te maken?

Het overlijden van een geliefde. Natuurlijk. Ik lijk wel een vinyl-plaat die in dezelfde groef blijft hangen …

293. Vind jij: wat niet weet, wat niet deert?

Ja, dat kan ik soms denken. Maar dat is iets anders dan liegen en bedriegen.

294. Hoe belangrijk is de mening van anderen bij het nemen van beslissingen?

Dat hangt er maar vanaf. Meestal weet ik zelf goed wat ik moet beslissen. Natuurlijk zijn er tig voorbeelden te bedenken waarin ik de mening van Isabel meeneem in een besluit. Ons besluit.

295. Ben je een vooruit- of een achteruit dromer?

Als deze vraag gaat over natte dromen dan maakt me de (v)rijrichting niet uit. Vooruit of achteruit.

296. Ga je makkelijk de confrontatie aan?

Uiteindelijk wel ja. Maar ook een confrontatie stel ik het liefst wat uit. Of ik zoek eerst andere mogelijke oplossingen / openingen.

297. Waarin verschillen je moeder en jij?

Ik leef nog en mijn moeder is drie jaar geleden overleden. Is dit een flauw antwoord? Ik denk liever aan de zaken die we gemeen hadden maar dat is de vraag niet.

298. Waar ben je het liefst?

Het maakt me weinig uit. Ik kan snel tevreden zijn met de plek waar ik op dat moment ben. En natuurlijk is het fijn om ergens samen met Isabel te zijn. Maar dat is niet altijd mogelijk. Niet getreurd. Ik heb het gauw naar mijn zin op de plek waar ik (tijdelijk) neerstrijk.

299. Krijg je voldoende aandacht van het andere geslacht?

Ik klaag niet.

300. Wat is je favoriete toetje?

Moet ik er één kiezen? Nee toch! Help!!! Ik hou van toetjes. Ik denk aan rijstpap met saffraan en bruine suiker. Voorlopig gebruikt alleen mijn moeder de gouden lepeltjes – bij wijze van spreken. Moet ik echt kiezen? Crema Catalana. Met excuses aan alle chocola-varianten en vers fruit-toetjes. Ik moest kiezen …

Crema Catalana (*)

In de serie 1000 VRAGEN AAN MEZELF

(*) Als je ook hieronder de reacties leest dan weet je al dat deze foto van Crème Brulee is. Het gebrande suikerlaagje on top. Hartelijk dank Narda (blog-collega Beaunino).

1000 vragen aan mezelf (16)

Tags

1000 vragen, Duizend vragen aan mezelf, Familie, Isabel, Natuur, Vrienden

Daar gaan we weer … euh … ik bedoel …  daar ga ik weer. Antwoorden op een nieuwe reeks vragen.

220. Bestaat vriendschap op het eerste gezicht?
Nee, dat denk ik niet. Vriendschap ontwikkelt zich en heeft meestal wat tijd nodig. Er zijn zaken die onmiddellijk ‘goed’ voelen op het eerste gezicht. Toen ik het tuinpad opliep van het huis waar we nu wonen, wist ik binnen vijf seconden. “Ja, dit is het.” Nog voor ik een voet in huis had gezet.

221. Gun je jezelf vaak een pauze?
Ja, dat vind ik wel. Regelmatig gaat de figuurlijke stekker uit het figuurlijke stopcontact.

222. Ben je ooit ongewild verliefd geweest?
Eentje om over na te denken. Ongewild verliefd zijn. Het woordje ‘ongewild’ is moeilijk toepasbaar bij verliefdheid. Ik ben wel eens verliefd geworden en heb daar verder niets meegedaan. Hooguit wat slechter van geslapen. Draaien en woelen en wat fantaseren over … en al gauw besluiten. Nee – stop – punt – aan de lijn – we gaan over tot de orde van de dag. Is dat ongewild verliefd zijn?

223. Duw je mensen in hokjes?
Ik hoop dat ik dat zo min mogelijk doe. Maar waarschijnlijk doe ik dat af en toe wel maar hopelijk alleen maar in onuitgesproken woorden en zeker niet in gedrag. In Mozambique gebeurt dit wel veel vaker dan in mijn keurige (politiek correcte) Vlaams / Nederlandse leefwereld. In Mozambique wordt veel in hokjes gedacht. Allereerst in kleur. “Typical white people.” “it’s a coloured girl, so you know them …” “Of course … they are Indian.” En ook in de vakjes: “Alle personeel steelt, liegt en bedriegt.” Of “Zo doen Portugezen altijd. Of “Typisch Maboer.” 

224. Van welk geluid hou je?

Bijna een te intieme vraag. Laat ik aan de voorzichtige kant blijven met mijn antwoord. Isabel die rustig ademt in haar slaap terwijl ik naast haar in bed een boek lees. Vogeltjes in de tuin – ’s morgens net voor het licht wordt.

Gele wever – Bron: Pixabay – 383078

225. Wanneer was je het allergelukkigst?
Vaak. En gelukkig kan ik deze vraag ook beantwoorden in de tegenwoordige tijd. En natuurlijk is een vrije ochtend fijner dan een werkdag. Is wakker worden met het geluid van de zee op de achtergrond en ontbijten op een exotisch strand mooier dan de wekker horen die te vroeg afloopt na een avondje doorzakken.

226. Met wie ben je graag samen?
Eigenlijk een saaie vraag als je hier wat langer meeleest. Met Isabel natuurlijk. En met mijn kinderen en kleinkinderen. En met goede vrienden. En met bevlogen kunstenaars.

227. Wil je alles verklaren?
Nee. Heel duidelijk nee. Zeker als het over het mysterie van het leven gaat. Wel prettig om daar af en toe bij stil te staan. Maar of dat iets verklaart … ik denk het niet.

228. Wanneer heb je voor het laatst je angst opzij gezet?
Ik ben niet zo bang aangelegd. Er komt niet meteen iets naar boven. En als ik eerlijk antwoord geef, weet ik dat ik situaties waarin in mogelijk bang zou kunnen zijn, probeer te vermijden.

229. Wat is je grootste jeugdzonde?
Dat ik geen muziekonderwijs heb gevolgd. Ik gooide er met mijn pet naar. Privé-les van Madam Steeman. Een vriendin van mijn vader. Een zangeres en actrice. Ik zat bij haar op blokfluitles en leerde de eerste begrippen van solfège. Maar ik nam het niet serieus en ik mocht al na een paar maanden iets anders gaan doen. Dom dom dom.

230. Wat weiger je te begrijpen?
Dat de wereld nog steeds zo oneerlijk in mekaar zit. Dat de rijkste 1% van de wereldbevolking net zoveel heeft dan de overgrote meerderheid. Is het niet zoiets als 80%? En honger. En oorlogen omwille van geloofsovertuigingen.

231. Welke anekdote over jezelf hoor je nog vaak?

Vroeger kreeg ik vaak te horen dat ik ‘nen tetten-zot’ ben en overal liefjes heb maar dat is niet gebaseerd op een anekdote. Een anekdote … ik ga navraag doen bij mijn Vlaamse vrienden die eind maart op bezoek komen. En ik kom er op terug.

232. Welke dag in je leven zou je willen overdoen?

Waarschijnlijk moet ik nu een dag aanhalen die heel mooi of bijzonder was. Of juist het omgekeerde? Iets overdoen om het dan anders te doen. Ik ben een keer gepakt – bijna dertig jaar geleden – door de politie met te veel drank op achter het stuur. Rode kaart – mee naar het politiebureau. Terecht dat ze me van straat plukten. Ik moest nauwelijks twee kilometer verderop zijn. Het was behoorlijk stom en onverantwoord. Wel een goede les.

233. Heb je liever meer tijd of meer geld?

Op dit moment zou meer geld helemaal niet zo verkeerd zijn. En dan koop je vanzelf meer ‘vrije’ tijd.

234. Zou je willen weten wat de toekomst je brengt?
Tja, wat moet ik daar op antwoorden? Mijn kleinkinderen zien opgroeien tot mooie, zelfstandige wereldburgers. Zelf nog flink wat jaartjes gezond blijven. Niet vereenzamen. Isabel gelukkig zien zijn aan mijn zijde. Moet ik nog even doorgaan? Natuurlijk wil iedereen een mooie toekomst voor zich zien. Maar de kans dat er verval, aftakeling en dementie mijn kant op komt is natuurlijk een reëel toekomstbeeld.

In de serie: DUIZEND VRAGEN AAN MEZELF