Tags
Goes, Harmonie Oranje, Het Roosendaals Toneel, Leeuwarden, Meester Koen, Mozambique, Opera, Roosendaal, Wouw
… scheepsrecht. Dit is natuurlijk geen bestaande uitdrukking. De juiste uitdrukking luidt: ‘Driemaal is scheepsrecht.’ Iets voor optimisten. Lukt het de eerste keer niet en ook de tweede keer niet dan gaat het vast de derde keer goed komen.
Ik ben eerder een optimist dan een pessimist en zeker geen doemdenker. Maar daar gaat dit stukje niet over. ‘Waarover dan wel?’ hoor ik natuurlijk niemand denken want dat lukt me nooit … ‘horen wat een ander denkt’. Ik dwaal af. Zoals jullie weten heb ik een tijdje geleden mijn oude stiel weer opgepakt. Leraar Nederlands. Meestal met NT2-studenten en sinds januari 2020 ook als ‘Meester Koen’ in zowel het VO als in het PO. Tijdelijke afspraken werden omgezet in een jaarcontract en dat jaarcontract werd weer met een jaar verlengd, enzovoort. Enfin … brood op de plank en ik kon het afgelopen (school)jaar combineren met de grote theaterproductie in Goes (Nederland). Die afspraken waren al lang geleden gemaakt.
De combinatie was niet altijd gemakkelijk maar het is gelukt. In het voorjaar 2021 kreeg ik een vraag of ik interesse had in een nieuwe regie in Wouw.(Dankjewel Willem). Ik heb daar eerder met veel plezier samengewerkt met Harmonie Oranje en een geweldig productieteam. Tijdens de zomer 2021 hebben we samen aan tafel gezeten maar ik gaf meteen aan dat een nieuwe samenwerking niet vanzelfsprekend was. Ik in Leeuwarden of in Mozambique en zij in West-Brabant. Reiskosten, overnachtingskosten, enzovoort. Begin van dit jaar heb ik aangegeven dat ik niet beschikbaar ben. SNIK.
Afgelopen mei kreeg ik via Facebook (dankjewel Bernadette) de vraag of ik interesse heb voor een nieuwe regie in Roosendaal. Bij Het Roosendaals Toneel. Ook aan die toneelvereniging heb mooie herinneringen. Ik heb opnieuw nee gezegd wegens mijn les-geef-afspraken. SNIK. En natuurlijk bedacht ik toen dat het jammer was dat die twee vragen niet tegelijkertijd werden gesteld. Maar zo gaat dat nu eenmaal in het leven van een artistieke freelancer.
En toen werd het begin september en het nieuwe schooljaar ging van start. Ik word gebeld vanuit Nederland en ik krijg de vraag of ik interesse heb in een muziek-opera-project in Goes. (Dankjewel Rutger) “Ja natuurlijk maar … ooo nee …” De opzet klinkt zeer inspirerend – iets historisch en uitgevoerd door (deels) semi-professionals. Tot mijn spijt moet ik opnieuw een nee verkopen. Dat doet zeer want ooit iets met opera doen staat al dertig jaar op mijn niet bestaande bucket list. Meester Koen wint het opnieuw van de regisseur. SNIK. Voor de derde maal iets niet (kunnen) aannemen omdat … enzovoort. Zo jammer dat zulke vragen los van elkaar gesteld worden terwijl de speeldata in een zelfde periode zijn gepland. Laat voorjaar en zomer 2023. Want dan had ik …
Genoeg gesnikt voor vandaag. Ik ga zometeen uitleggen wat de stam van het werkwoord is en later vanmiddag wat het verschil is tussen een bijwoord en een bijvoeglijk naamwoord.
Koen Schyvens 