Tags
Auto, Boechout, Dagtrip, De Kring, Familie, Formerum, Harlingen, Hoorn, Huwelijkscadeau, Huwelijksreis, Jort van Gossen, Om Aest, Ouders, Tante Doortje, Terschelling, Vrienden
Vijfenzestig jaar geleden. Zomervakantie 1955. Mijn ouders zijn net getrouwd. Als huwelijkscadeau kregen ze een auto van mijn opa en oma. De ouders van mijn moeder. Ze kregen als extra opdracht om op huwelijksreis te gaan MET de auto. Naar Nederland en nergens anders heen. Want … mijn moeder had nauwelijks rijervaring. Mijn vader helemaal geen. En in Nederland waren geen bergen dus dat was het ideale land om te oefenen.
Het werd dus De Ronde van Nederland. Ik geloof dat ze ruim drie weken onderweg waren. Ik herinner me niet dat ze er veel over hebben verteld aan ons – hun kinderen. Behalve één onderdeel van hun eerste vakantie met z’n tweetjes. Ze waren in Harlingen beland en schreven zich in in een lokaal hotel. Ze zouden maar één nachtje blijven maar toen zagen ze onderstaand bericht (of folder). Althans iets soortgelijks …
Dagtocht naar Terschelling
De plannen werden aangepast en ze kochten twee dagtickets naar Terschelling. Ze boekten een extra nachtje in Harlingen. Het enige dat ik me herinner van hun verhaal is de belofte aan elkaar op het hoge duin in West (Terschelling). “Hier komen we terug als we kinderen hebben.” Een kleine twaalf jaar later kwamen ze hun belofte na. Paasvakantie 1967. Ik was tien en mijn broer acht. We gingen op zoek naar een geschikte camping voor de zomervakantie. We logeerden bij de familie (Jan) de Boer op Hoorn. Zij hadden het pension ‘Om Aest’ – een van de laatste huizen op Hoorn, richting Oosterend. Ik herinner me nu nog de woorden van mevrouw de Boer nadat we terug kwamen van het strand of de duinen: “Jullie het plezier, ik het zand.”
Op loopafstand bevond zich ”Camping Tante Doortje’ – recht tegenover ‘Stilma’ – de kruidenier, later een Spar-winkel. Mijn ouders boekten een plaatsje op ‘het kleine veld – in de verste hoek van de camping’. We zouden twee maanden blijven maar die vakantie werd ruw onderbroken door het overlijden van mijn grootmoeder. We vertrokken met grote haast (6 augustus 1967) met de belofte volgend jaar terug te komen. En ook nu hebben mijn ouders woord gehouden. Opnieuw twee weken bij de familie de Boer in de paasvakantie en twee maanden in de zomer bij ‘Tante Doortje’. En dat heel veel jaren aan een stuk. Een familietraditie.
Later werd de bungalowtent een caravan – steeds op het kleine veldje en wij hadden onze eigen, kleine tentjes. Ik ging mee tot 1976 denk ik. Nooit twee maanden aan een stuk maar regelmatig onderbroken voor het kamp met de scouts (in België), de ziekenkas (OM) in Oostenrijk of Italië en later met De Kring ook op Terschelling.
We kregen vaak (Boechouts) bezoek. Familie en vrienden. Zo kwam ook Roger S. samen met T. – zijn toenmalige vrouw – op bezoek. Ik denk dat zij een weekje de caravan van mijn ouders huurden. Toen ontstond het plan om vakantiereizen te organiseren voor Boechoutse kinderen (het eerste jaar alleen jongens). Kring 12 werd Kring 13 enzovoort. De kampeerboerderij ‘Jort van Gossen’ op Formerum werd onze uitvalsbasis. Het begin van een veelvuldig bezoek van Boechoutenaren aan het mooiste van de vijf waddeneilanden.
Later kochten mijn ouders een huis (bungalow) op Formerum (Molkenbosweg) en wisselden ze de camping af met de bungalow. Het werd de ideale weekend- en vakantiebestemming toen wijzelf in Friesland woonden met onze kinderen – in de 80’er jaren. Ik heb ooit eens uitgerekend dat ik alles bijeen ruim drie jaar op Terschelling heb doorgebracht. Een persoonlijk hoogtepunt vind ik dat ik voor het werk – SKVF – consulent ‘Drama en Taaldrukken’ – wekelijks (betaald) naar Terschelling mocht / moest. Daar vertel ik een andere keer nog eens over.
Sweet memories.
