Klimaatvluchtelingen (5)

Tags

Donatie, Familie, Huis, IDAI, Ine, Klimaatvluchtelingen, Mozambique, Sofala

Het (voorlopig) laatste deel over klimaatvluchtelingen en (de gevolgen van) cycloon IDAI. Vandaag over de wederopbouw, een update en een nieuw verzoek. Op 3 mei schreef ik ‘Een donatie voor Mozambique’. Ik had vandaag ook de titel ‘Een donatie voor Mozambique – deel 2′ kunnen gebruiken.

Ruud – een neef van Ine – heeft me (ons) een tweede nieuwsbrief bezorgd. Hij beloofde eerder om ons te informeren wat er met het opgehaalde geld gebeurt in Mozambique – bij zijn jonge zoon, zijn moeder en zijn familie. Ik citeer grote stukken uit zijn nieuwsbrief.

“Lieve mensen, ons huidige bedrag staat nu volgens (nichtje) Ronique op € 1970,- Dit is geweldig. ik wil jullie heel graag op de hoogte brengen van wat er met jullie bijdrage is gebeurd en dat o.a. aan de hand van foto’s. De funderingen zijn opnieuw uitgegraven en zijn helemaal klaar.”

De funderingen zijn gegraven

“Het metselwerk is inmiddeis opgetrokken tot ongeveer 40 cm boven het maaiveld (hoogte van de begane vloer). Er is een metselaar ingehuurd en de rest van de werkers bestaat uit familieleden, die vrijwillig meehelpen tegen gratis kost en inwoning.”

Het metselwerk is begonnen.

“Ik zorg zelf voor de tekeningen en ook voor regelmatig contact via WhatsApp.”

Bouwtekening

“Wederom wil ik jullie vragen voor een donatie i.v.m. de kapconstructie, kozijnen, elektra etc. voordat we deze rekening gaan sluiten over ongeveer 3 of 4 maanden. Elke maand krijgen jullie een nieuwsbrief van mij. Zijn er bepaalde vragen, dan hoor ik dat graag. Ik wil jullie andermaal ontzettend bedanken voor jullie medeleven en we zijn heel erg ontroerd door de warmte en giften van iedereen. Jullie hebben mijn familie en mij ook enorm gemotiveerd om weer het roer om te zetten naar een betere toekomst.                                                                                          

Het is zo inspirerend om mensen op een directe manier te helpen en te ondersteunen, daarom wil ik voorlopig doorgaan met mijn nieuwsbrieven met daarin alle informatie. Ik hoop dat we deze band tussen ons allemaal  alleen maar daardoor verstevigen. We gaan samen een huis bouwen en jullie zullen en kunnen daar heel trots op zijn.

Heel erg bedankt, Ruud, namens mijn familie in Mozambique”

Zoals je begrijpt is geld nog steeds van harte welkom. Ik herhaal daarom graag het rekeningnummer: NL 08 INGB 0795 3738 80 op naam van RBB Arts  Deze rekening wordt beheerd door Ronique – een nichtje van Ruud en Ine. Voel je uiteraard vrij om iets te geven. Ik durf wel zeggen dat dit geld 100% naar de bouw van het huis(je) gaat. Niet naar westerse hulpverleners die ook heel goed werk doen, begrijp me niet verkeerd. Het is hulp op micro-niveau, heel concreet en persoonlijk.

In de SERIE: KLIMAATVLUCHTELINGEN en CYCLOON IDAI

En morgen weer heel iets anders …

Advertenties

Klimaatvluchtelingen (4)

Tags

Búzi, Beira, Cholera, Drinkwater, Hulpverlening, IDAI, Lusa, Mozambique, Overstromingen, Rode Kruis, Sofala, Superman, Voedsel

Ik ga nog twee dagen door met dit onderwerp. Na drie verslagen van een Nederlandse wateringenieur, vandaag foto’s en een bewerkt (vertaald) artikel uit Lusa. Eerder verschenen in  Club of Mozambique.

Búzi-superman onderneemt een riskante tocht om voedsel te vinden voor zijn familie.

De 37-jarige Hélder Fazenda, een leraar wiskunde, smeekt of hij ruimte kan krijgen voor hemzelf en voor twee zakken voedsel in een van de weinig bruikbare boten in Beira die stroomopwaarts vaart op de Búzi-rivier. Tijdens cycloon IDAI verloor hij alles, behalve de kleren aan zijn lijf. Een t-shirt met de grote ‘S’ van Superman is het enige dat hij nog heeft.

Sr Fazenda op de boot naar Búzi (*)

Misschien heeft hij vandaag wel superman-krachten nodig om te slagen in zijn missie: terugkeer vanuit Beira mét voedsel-voorraden voor zijn gezin in het verderop gelegen Búzi-dorp – verwoest en overstroomd gebied. In gewone tijden is dit een triviale onderneming, nu een avontuur.

Het kleine houten schip, gehuurd door een groep mensen, verlaat Praia Nova, bijna in het centrum van de stad Beira, richting het dorp. Een risicovolle reis. De weersomstandigheden zijn niet gunstig. De nood is hoog. Het schip werd bijna tegengehouden door de lokale maritieme autoriteiten maar kan (mag) toch vertrekken. Stroomopwaarts … waarschijnlijk een reis van ruim vier uur – twee keer zolang als normaal. De rivier kolkt en voert veel bruin water af – vanuit het overstromingsgebied naar de Indische oceaan.

Toen hij het dorp en zijn gezin – vrouw en een zoontje van acht maanden – verliet, wist hij niet wat hij in Beira zou aantreffen. Wat is er te koop? Is er vervoer terug? Kan ik terugkeren of niet? De wereld op z’n kop – bijna alles onder water. Dagen was hij – net als duizenden andere mensen omgeven door water en nog eens water. Wachtend op hulp, wachtend op voorraden.

“Ik moest het risico lopen om naar Beira te gaan en proberen voedsel mee te nemen naar mijn familie,” zegt Fazenda, eraan toevoegend dat behalve bonen en rijst, de zakken ook melk bevatten voor zijn kind. “Ik zat in een opvangcentrum in Búzi, maar niemand kon ons echt helpen. Er zijn geen artsen. De wegen zijn geblokkeerd en er is geen communicatie. Mensen worden gebeten door slangen en er is geen manier voor hen om hulp te krijgen” voegt hij eraantoe.

Vele uren na vertrek in Beira wordt Superman Hélder Fazenda herenigd met zijn gezin. Maar wanneer hij deze tocht weer kan maken is onbekend. De toekomst is nog steeds zeer ongewis.

Ondanks dat het waterpeil daalt, staan alle wijken van Búzi-dorp een week na de cycloon nog steeds onder water. Dicht bij de kust drijven er dode dieren in de rivier – deels al in ontbinding. Sommige passagiers worden onderweg ziek.

Zo gauw het kon vertrokken tientallen mensen uit Búzi naar Beira. Een riskante onderneming. Veel gezinnen blijven achter in de hoop dat vader of broer gauw terugkomt. Er moet betaald worden voor het beperkte vervoer – 200 of 300 meticais en er zijn verder geen garanties over terugkeer. Kortom geen liefdadigheidsactie.

Op zoek naar een droge plek (*)

Helga Tânia, een andere leraar, vertelt aan de journalist van Lusa dat ze twee dagen op het dak van haar huis verbleef, wachtend op hulp die nooit kwam. Samen met haar twee broers waagden ze de tocht naar Buzi – bijna 12 kilometer verderop. In de hoop van daaruit naar Beira te reizen. Maar eerst moet er betaald worden. “We hebben geen geld,” aldus Tânia, die alles verloor. Voorraden in de provincie-hoofdstad lijken verder weg dan ooit. Het waterpeil zakt stilaan. Mensen verspreiden zich meer en meer en drinken vervuild rivierwater. De situatie is chaotisch. Alle ingrediënten voor cholera zijn aanwezig. Waterzuivering heeft een heel hoge prioriteit. Het Rode Kruis helpt waar het kan.

(*) Bron: Club of Mozambique en Lusa

Morgen het laatste deel over KLIMAATVLUCHTELINGEN en het LEVEN NA IDAI

Klimaatvluchtelingen (3)

Tags

Búzi, Estaquinha, Guara Guara, Herbert Bos, Hulpverlening, IDAI, Klimaatvluchtelingen, Mozambique, Noodhulp, Resettlement, Sofala, Unicef, Water

Vandaag het laatste verslag van wateringenieur Herbert Bos – tijdelijk gedetacheerd bij UNICEF Mozambique. De tekst en foto’s zijn van deze Nederlandse hulpverlener in de provincie Sofala nadat cycloon IDAI en de daarop volgende overstromingen een spoor van vernieling achterlieten.

In de buurt van Buzi (20 km westelijker), ligt Guara-Guara, ook een resettlement area. Dit gebied ligt duidelijk hoger en is ook al bij eerdere overstromingen gebruikt als resettlement. Anderhalve week geleden zijn de eerste klimaatvluchtingen vanuit de kampen in Beira teruggekomen in dit gebied. Ik was daarbij. Ze kwamen aan met vier grote bussen en veel organisaties en overheden waren aanwezig.

Aankomst van klimaatvluchtelingen in Guara Guara (*)

In dit resettlement gebied zijn ook nog geen condities, er zijn geen wegen of watervoorzieningen. UNICEF lost dit nu samen met de overheid en met partners op. Wij werken er aan om binnen afzienbare tijd een goed watersysteem beschikbaar te hebben. In de tussentijd zorgen onze partners met ‘watertrucking’ voor de tijdelijke watervoorziening.

Tot slot Estaquinha. Ook een stadje langs de oevers van de rivier de Buzi. Estaquinha is stevig geraakt door de overstromingen, maar vooral ook door de orkaan. In het stadje zelf is dat te merken aan het groot aantal huizen zonder daken. Ook in Estaquinha is een resettlement kamp aangelegd. Op dit moment wonen hier ongeveer 300 families. De omstandigheden zijn niet optimaal. Er wordt door verschillende organisaties hard gewerkt om zaken te verbeteren. Ook UNICEF neemt initiatief in watervoorziening voor deze nieuwe nederzetting.

Noodopvang voor klimaatvluchtelingen (*)

Werkend in het district Búzi zie ik dus veel klimaatvluchtelingen. Families die gevlucht zijn voor het stijgende water en niet terug kunnen of willen naar hun oude plek. Het gaat echt om grote aantallen, alleen al in het district Búzi gaat het over duizenden families (x 5 = aantal personen). Overige locaties in de provincie Sofala liggen in de districten Chibabava, Nhamatanda, Dondo en Caia. Het gaat dus in totaal over misschien wel honderdduizend personen.

Nieuwe plekken worden aangewezen, maar hebben nog nauwelijks condities. De plekken bestaan uit niet veel meer dan een stuk afgebakende mato (wildernis, bush). Daar ligt dus een grote uitdaging voor de water en sanitatie sector van overheid en organisaties. Ik ben blij dat ik daar een bijdrage aan kan leveren.

Herbert Bos in overleg

Verder zijn door de overstromingen bestaande sociale en economische verbanden tussen families verbroken. Eerdere gemeenschappen zijn versplinterd en verdwenen. Hierdoor is het probleem van de klimaatvluchtelingen niet alleen het probleem van huisvesting of condities, maar zeker ook het sociale probleem rondom het ontbreken van gemeenschappen en verbanden.

Tot zover de verslagen en foto’s van Herbert Bos vanuit Búzi – provincie Sofala (Mozambique)

TEKST en FOTO’S: Herbert Bos (*) Foto’s via Facebook-pagina Nederlandse Ambassade Mozambique

Klimaatvluchtelingen (2)

Tags

Bandua, Búzi Sede, Herbert Bos, Hulpverlening, IDAI, Mozambique, Sofala, Unicef, Water

Wederopbouw na cycloon IDAI in midden Mozambique. Opnieuw een verslag over het werk van hulpverlener Herbert Bos – tijdelijk gedetacheerd bij UNICEF Mozambique. (*) Klik HIER als je deel 1 hebt gemist. Tekst en foto’s zijn van zijn hand.

In het dorp Bandua (zuid-oever Búzi rivier) zijn de overstromingen beperkt gebleven. Dit gebied ligt iets hoger, met als gevolg dat het veel vluchtelingen heeft ontvangen van de lager gelegen gebieden. Dit zijn letterlijk klimaatvluchtelingen. In totaal wonen nu op dit moment 1200 families (meer dan 6000 mensen) in drie kampen. Geen van deze drie kampen beschikt over de absolute basisbehoeften water, latrines en/of voedsel. De totale uitzichtloosheid van de kampen raakte mij erg.

Noodopvang langs de Búzi-rivier (*)

Op dit moment is de Mozambikaanse overheid bezig om al deze vluchtelingen een nieuw stukje grond aan te wijzen, waarop ze een nieuw leven kunnen beginnen. Voor deze nieuwe nederzettingen worden percelen van 20×30 meter aangewezen in een gebied dat nu nog wildernis is. De families gaan vervolgens aan de slag met het schoonmaken van de percelen en bouwen hier een nieuwe hut, of zetten er een tent op. Meestal uit eigen beweging wordt een latrine gegraven. Waterbronnen zijn nog niet beschikbaar, waardoor deze mensen nu nog vaak kilometers moeten lopen.

Omgeving van Bandua (*)

Wij proberen als UNICEF zo snel mogelijk een aantal watersystemen te realiseren voor deze nieuwe nederzettingen. Ondanks al het leed was er toch ook optimisme bij de kinderen. Búzi Sede (hoofdstad van het district Búzi) is een stad van rond de 18.000 inwoners. De stad is volledig overstroomd geweest, waarbij veel is verwoest.

Na de verwoestingen en overstroming (*)

Ook in deze stad hebben vele duizenden mensen het overleefd op daken en hogere plekken. De overlevenden die zijn opgepikt door helikopters zijn veelal naar kampen rondom Beira gebracht (100 km, 3,5 uur rijden afstand).

Ik zit minimaal één keer per week in Búzi Sede. Ik ontmoet en coördineer – samen met de locale overheden – daar alle partners die bezig zijn met water, sanitatie en hygiëne. Veel partners krijgen aanvullende financiering van UNICEF om waterputten te ontwikkelen, latrines te graven en hygiëne kits uit te delen. Omdat het watersysteem van Buzi verwoest is, wordt de bevolking op dit moment van water voorzien via vrachtwagens met een 10.000 liter tank. Verder worden ondiepe putten gebruikt.

Grote nood aan vers water (*)

Omdat dit geen duurzame oplossing is werken we als partners met vereende krachten om voor alle vier de wijken een klein watersysteem te realiseren. Uitdaging daarbij is dat veel grondwater zout is vanwege de nabijheid van de zee. Maar ondanks dat zijn we allemaal erg gecommitteerd om dit op korte termijn gereed te krijgen.

WORDT VERVOLGD

TEKST en FOTO’S: Herbert Bos (*) Foto’s via Facebook-pagina Nederlandse Ambassade Mozambique

Kenneth

Tags

Cabo Delgado, Cholera, Cycloon, IDAI, Kenneth, Mozambique, Orkaan, Overstromingen, Pemba, Regen, Terrorisme

Vorige week trok – voor de tweede keer binnen zes weken – een verwoestende storm over het noordoosten van Mozambique. Opnieuw besteedt de wereldpers aandacht aan dit natuurgeweld. Maar omdat het aantal doden relatief meevalt – uiteraard niet voor de families die geliefden hebben verloren – ebt de internationale aandacht weg. Zelfs in de Mozambikaanse pers zijn Idai en Kenneth niet meer de belangrijkste onderwerpen.

Noordoost Mozambique – Foto: Flickr

Eerst nog een paar cijfers. De Mozambikaanse regering heeft bevestigd dat er tenminste 41 doden en 39 gewonden zijn gevallen en zegt dat de orkaan 35.228 gezinnen in het noorden van het land heeft getroffen, waarbij 32.000 huizen gedeeltelijk werden vernietigd, 2.000 werden volledig verwoest en 31.000 hectare productief land staat onder water. 90% van de huizen op Ibo – een (toeristische) eiland met 6000 inwoners voor de kust van Cabo Delgado – is weggeblazen door rukwinden van ruim 250 km per uur. Météo-France spreekt van een storm met uiterst zeldzame kenmerken voor dit deel van de oceaan: “Het is zeer zeldzaam om zo laat in het orkaanseizoen in het zuidoosten van de Indische Oceaan stormen van dergelijke intensiteit waar te nemen.”

Bovendien volgt Kenneth – waarschijnlijk de krachtigste ooit in het noorden van Mozambique – amper zes weken na de vernietigende doortocht van cycloon Idai, op dat moment de tweede krachtigste ooit, die meer dan zeshonderd slachtoffers in Mozambique eiste. In totaal zijn drie miljoen mensen rechtstreeks getroffen door de cycloon. Volgens het VN-bureau voor humanitaire zaken (OCHA) zijn in totaal 239.731 huizen verwoest. De Wereldbank berekende de kosten voor de heropbouw van huizen en infrastructuur na Idai – in de drie getroffen landen – op 2 miljard dollar.

Het relatief lage aantal slachtoffers van Kenneth komt waarschijnlijk door een betere waarschuwing vooraf. De provincie Cabo Delgado is niet zo dichtbevolkt als het gebied getroffen door Idai. Er er zijn hogere gronden waarop mensen hun toevlucht zochten. Hulpdiensten waren veel eerder in de buurt. Erg schrijnend om te vertellen is dat deze regio al ruim anderhalf jaar ernstig wordt getroffen door terroristisch geweld. Moordpartijen. De lokale bevolking moet onder bedreiging hun schamele oogst afgeven aan deze islamitische militanten. Vele duizenden mensen waren hun huizen al ontvlucht om onderdak te zoeken voor geweld in kampen voor ontheemden. En nu wordt gevreesd dat dezelfde terroristen beslag zullen leggen – aanslagen zullen plegen – op de aangevoerde hulpgoederen en voedselvoorraden. Hulpverleners moeten extra beschermd worden door begeleidende escortes.

Is er dan niets goeds te vertellen? In een lokale krant is aandacht voor de opvang van slachtoffers in Pemba, in de katholieke Maria Auxiliadora kerk (parochie) gelegen in het hart van deze overwegend islamitische regio.

Bron: Club of Mozambique

“We vragen niet naar de religie van mensen, het menselijk leven is alles wat we waarderen,” vertelde pater Ricardo Filipe Rosa Marques, de 41-jarige priester die de leiding had, aan het persbureau AP. Klik HIER voor het volledige artikel.

Het gevaar is nog niet voorbij. Er wordt nog meer regen verwacht en de verwachting is dat de rivieren vandaag het overstromingsstadium zullen bereiken – aldus het humanitaire bureau van de Verenigde Naties – daarbij verwijzend naar een Britse hulpanalyse. Het is het einde van het regenseizoen en het waterpeil van de rivieren staat al erg hoog. Gisteren kwam het nieuws dat ook in deze regio cholera is uitgebroken, net als in de buurt van Beira. De ramp is dus nog niet voorbij. De aandacht vermindert.

In een uitzonderlijk tweede stukje vandaag vraag ik jullie aandacht voor een klein, familiaal hulp-programma. Klik HIER.

Een donatie voor Mozambique

Tags

Donatie, Familie, IDAI, Ine, Kenneth, Mozambique

Nogmaals dank voor de vele berichtjes. Vrienden, familie en vele volgers van mijn weblog hebben de laatste dagen bezorgd gevraagd hoe het met ons gaat na de tweede grote storm die Mozambique heeft geteisterd. De Vlaamse en Nederlandse televisie zonden dramatische beelden uit van de verwoestingen in het noordoosten van wat ondertussen mijn tweede thuis is geworden. Wij wonen ver weg van het rampgebied. Respectievelijk 1400 km van Idai en 2400 km van Kenneth. Ik kreeg ook de vraag hoe ze het best kunnen helpen. Eerst kwam ik niet verder dan het ‘Rode Kruis’. Nu heb ik een nieuw antwoord. Iets op micro-niveau. Ik leg het uit.

Ruud, een Nederlandse neef van Ine (mijn eerste vrouw, moeder van mijn kinderen, overleden in 2005) heeft heel veel jaren in Mozambique gewoond. In de regio die getroffen is door Idai. Ik citeer een stukje uit de mail die hij aan familie heeft gestuurd.

“Iedereen weet wat er zich in maart afgespeeid heeft in Beira, een stad in Mozambique. Een orkaaan van ongekende omvang is daar midden door het land gegaan met achterlating van doden, ingestorte huizen, etc. etc. Daarover heen kwamen enorme overstromingen, omdat de buren Zimbabwe en Malawi het watergeweld afvoerden en waar Mozambique nogmaals de dupe van werd. Nu op dit moment heeft de cholera toegeslagen. Mijn jongste kind woont in de buurt van Beira met zijn moeder  ( foto ) en met zijn half broer en zus.

Zoon van Ruud en zijn moeder

Sinds ik weer in Nederland woon, heb ik ze altijd financieel  ondersteund zo goed en kwaad als het ging.  De laatste 3 jaar maak ik elke maand € 200 over naar mijn familie om ze te steunen en een beter huis te bouwen. Begin maart was de fundering uitgegraven en nu zijn ze in één klap alles verloren. Hun lemen hut is grotendeels weggespoeld, samen met alle bezittingen zoals de bouwmaterialen. Ik kan deze klap helaas niet in mijn eentje opvangen en vraag jullie voor een kleine donatie. Dit geld komt op een bankrekening van mijn nicht Ronique Arts, want dan is het voor mij anoniem en wordt het bedrag gecontrolleerd i.v.m. de besteding. Ronique heeft een extra rekening geopend: NL 08 INGB 0795 3738 80 op naam van RBB Arts. Ik heb persoonlijk al een paar donaties ontvangen en daarvoor mijn dank vanuit mijn hart. Ik hoop dat ik zo op deze manier mijn familie kan steunen en dat ze snel weer een toekomst hebben. Dank voor jullie begrip voor deze situatie. Groeten en bij voorbaat mijn dank, Ruud”

Ik ondersteun graag de oproep van Ruud om zijn Mozambikaanse familie te helpen. Zoals ik hierboven schreef gaat dit om hulpverlening op micro-niveau maar wel met een persoonlijk tintje en dat maakt het veel voelbaarder … vind ik. Ik zal zowel Ruud als Ronique (ook een nichtje van Ine) vragen om me op de hoogte te houden van hoe het gaat met zijn familie. Ook namens mij alvast veel dank. En natuurlijk mag je dit stukje delen met vrienden en familie. Heel graag zelfs.

Cholera

Tags

Beira, Cycloon, Hulporganisaties, IDAI, Katrina, Krant, Pers, Rode Kruis, Sofala, Uil van Minerva

Het rampendraaiboek volgt het vaste scenario. Waar iedereen voor heeft gevreesd wordt bewaarheid. Al meer dan 130 gevallen van cholera zijn vastgesteld in de grote Beira-regio (Sofala) na de verwoestende cycloon Idai.

Ik pluk het nieuws overal vandaan. Uit de Mozambikaanse pers, uit de Nederlandse en Vlaamse pers en uit de dagelijkse update van de Nederlandse ambassade in Maputo.

De regering van Mozambique heeft meer dan 2500 gevallen van acute (water) diarree gemeld en heeft al 138 gevallen van cholera bevestigd. Dit aantal verandert per uur. Cholera kan binnen 4-5 uur dodelijk zijn. De nadruk ligt uiteraard op het voorkomen van de ziekte maar daarvoor is in eerste instantie SCHOON water nodig, En daar is op veel plaatsen nog een groot gebrek aan.

Foto: Club of Mozambique

Verwacht wordt dat 900.000 cholera-vaccins (1 dosis per persoon) vandaag of dit weekend in het land aankomen en dat begin volgende week de vaccinatie zal beginnen. Cholera Behandelcentra (CTC) worden in Beira geïnstalleerd om de problemen in verband met cholera en andere door water overgedragen ziekten aan te pakken. De meest specifieke doelgroep: kinderen. Bovendien worden de lokale gemeenschappen in afgelegen dorpen in het overstromingsgebied – zoveel als kan via de radio – geïnformeerd over basishygiëne en behandelingsprocedures.

Een tweede grote zorg – naast sanitatie – is de vernietigde oogst. Ruim 65% van de landbouwgronden in de regio staat onder water. Er zal dus nauwelijks iets te oogsten zijn in de nabije toekomst. Dat kan (zal) leiden tot voedel-tekorten en hongersnood. Dit is namelijk de tijd van het jaar om nieuwe zaden te planten en dat lijkt haast onmogelijk. Het Wereldvoedselprogramma (WFP) benadrukt het belang van landbouwsteun, inclusief zaadaanvoer en extra financiering. Dus om niet meer gewassen te verliezen in de komende maanden, moet er nu gehandeld worden.

De Uil van Baudet … euh pardon … van Minerva krijgt in de Nederlandse media meer aandacht dan Idai. Afrika is te ver weg of te abstract. Niet fotogeniek? Orkaan Katrina was dagen het hoofdpunt van het nieuws. Veel begrijpelijker want iedereen heeft wel een beeld bij New Orleans of de Verenigde Staten. En naar het Caraibisch gebied gaan we misschien wel op vakantie … Gebeurt er dan niets? Nee, dat kan ik niet beweren. Het Nederlandse kabinet heeft 3,5 miljoen euro uitgetrokken voor hulp aan slachtoffers. Het Nederlandse Rode Kruis heeft gironummer 7244 geopend.

Vrienden en familie vragen me hoe ze het best kunnen helpen. Ik heb geen goed antwoord. Ik ken nog geen lokaal hulp-project waarvan ik weet dat alle donaties juist zullen terechtkomen. Daarom toch maar het advies om het Rode Kruis te vertrouwen. Zij zorgen voor de eerste hulp – al is de ramp al meer dan twee weken oud.

Ik hou mijn hart vast … nu is er nog aandacht voor Mozambique (en Zimbabwe en Malawi) maar wat over een maand (of twee)? Dan hebben we het vast over een mogelijke Formule 1 race op Zandvoort, de Europese verkiezingen, Ajax dat weer geen kampioen is geworden en Tom Dumoulin die het moeilijk heeft in de Giro.

Eergisteren werd het avondnieuws gedomineerd door de aankondiging dat de paus in september Mozambique zal bezoeken. Papa Francisco. Van 4 tot 6 september staat Mozambique weer even vooraan in het (katholieke) wereldnieuws. Hij zal vast ook het rampgebied bezoeken en daarmee veel sympathie oogsten. De cynicus in mij zegt dan … ja ja, mooie zet van Frelimo (president Nyusi) een paar weken voor de verkiezingen … (sic).

Mocht je zin hebben nog wat meer te lezen over Idai … ik plak wat links ter besluit van dit vrijdag-namiddag-stukje.

De kokosnoot is een reddingsboei (Trouw)

Waarom is de ramp in Mozambique geen gesprek van de dag? (AD)

Het is nu alle hens aan dek (VRT Nieuws)

Club of Mozambique

UNHCR Nederland (Via deze site / link kun je iets doneren maar er zijn uiteraard meerdere mogelijkheden.)

Over IDAI en #23/40

 

Een ontzettend grote ramp

Tags

Beira, Cycloon, Het weer, IDAI, Mozambique, Pers, Solidariteit, Verwoesting

Langzaamaan begint het door te dringen wat een verwoestende cycloon over Mozambique, Zimbabwe en Malawi is getrokken. Ik schreef er afgelopen week al over. En waarschijnlijk zal ik dat nog een paar keer doen.

Ook de Nederlandse pers pikt berichten over Idai op. Natuurlijk zijn de schietpartij in Utrecht en de provinciale verkiezingen de hoofdonderwerpen. Toch zie ik her en der vertalingen van internationale persberichten. En die liegen er niet om … Twee artikelen uit nu.nl.

“Cycloon Idai in Afrika kan uitgroeien tot grootste natuurramp ooit.” Grammaticaal een eenvoudig zinnetje maar als je de betekenis laat doordringen …

“President Mozambique vreest zeker duizend doden door cycloon Idai.” Ik denk dat dit later een veel te voorzichtige inschatting zal zijn.

Orkaan Idai: eerst kwam de storm, daarna de regen. Dit is een van de vele NOS-items – met een kort filmpje – over de ramp.

Een teken van solidariteit

In de Mozambikaanse pers worden enorme bedragen genoemd voor eerste hulp. Lees: voedsel en medicijnen. Later zullen ‘enorme’ bedragen veranderen in ‘astronomische’ bedragen voor wederopbouw. En dan bekruipt me onmiddellijk een ongemakkelijk gevoel. Ik probeer het uit te leggen. Natuurlijk zal Mozambique hulp krijgen uit het buitenland – dat lijkt me logisch. Fijn. Maar ik ben nu al bang voor het alom gevestigde principe van “Ik doe iets als ik er zelf ook beter van wordt.” Met andere woorden … corruptie.

Laat ik niet te negatief denken nu er nog zoveel onduidelijk is. Graag wil ik vrienden, familie, en bekenden bedanken die ons berichtjes sturen met de vraag of het goed met ons gaat. Ja, met ons wel. Wij wonen ruim duizend kilometer ten zuiden van het rampgebied. Maar van heel veel andere mensen – ook familie en vrienden van Isabel – weten we niets. Het is vrijwel onmogelijk om contact te krijgen met de getroffen regio.  90% van de infrastructuur is verwoest. Geen antennes, geen elektriciteit. Alles kapot. Beira, de tweede stad van Mozambique is volledig verwoest en lijkt op een oorlogsgebied. Elk gebouw heeft schade. Dan kun je je wel voorstellen wat er nog rest van de vele schamele huizen en hutten. Niets meer. Vergelijkingen met Rotterdam dringen zich op. Dit keer geen bombardement maar de natuur. Heler wijken en dorpen zijn van de kaart geveegd. Een vloedgolf van zes meter hoog. Windsnelheden van 170 km per uur. Ga zo maar door. Op Facebook en in lokale kranten verschijnen gruwelijke foto’s van de verwoesting. De eerste luchtbeelden zijn te zien.

Ik weet dat ik heel wat lezers (volgers) heb die – voor ze hier gingen meelezen – nauwelijks iets over Mozambique wisten of er überhaupt hebben van gehoord. Nu is het wereldnieuws. Ik ben benieuwd voor hoe lang. Jammer dat Mozambique pas in de ‘picture’ komt als het slecht gaat. Wordt vast vervolgd.

In de serie IDAI en #14/40

Ondertussen in Mozambique (7)

Tags

Beira, Cycloon, IDAI, Mozambique, Natuur, Natuurgeweld, Overstromingen, Tropische storm

Terwijl de hele wereld – heel terecht – naar de verschrikkelijke moordaanslagen in Christchurch (Nieuw Zeeland) kijkt, likt ook midden Mozambique zijn wonden.

Cycloon Idai komt aan land

Een krachtige tropische storm stortte zich gisteren op Beira, de tweede stad van het land – 500.000 inwoners. De schade is aanzienlijk. Kapotte billboards, veel elektriciteitspalen zijn omgevallen waardoor er overal elektriciteitskabels in de plassen liggen. Ontwortelde bomen. Beschadigde infrastructuur en communicatie. Vernielde daken. Windsnelheden tot 170 km per uur.

Idai houdt huis in Beira

In de noordelijke provincie Zambezi werden dorpen langs de kuststrook afgesneden van het vasteland door de stormvloed. De Mozambikaanse televisiezender TVM meldt dat minstens vijf mensen zwaar gewond zijn geraakt.

Cycloon Idai in midden Mozambique

Cycloon Idai dumpte nog meer water en bracht vernietiging in gebieden waar tientallen mensen al zijn gedood en tienduizenden mensen zijn ontheemd door overstromingen in de afgelopen weken. Sinds oktober kwamen meer dan 50 mensen om het leven door overstromingen in hetzelfde gebied. Ruim 800.000 mensen zijn getroffen en hebben op de een of andere manier hulp nodig. Voor voedsel, voor onderdak. Vele honderduizenden akkertjes staan onder water en dat betekent zeer waarschijnlijk geen oogst. Dus geen voedsel. En dat schrijnend genoeg na een lange periode van extreme droogte. President Nyusi vreest zeker duizend doden. 90 % van de infrastructuur is verwoest. Lees HIER.

Zijn wij ook getroffen? Nee, we wonen relatief ver van de streek waar Idai zoveel schade heeft aangericht. Mozambique is een groot land. Ik probeer het te vergelijken en iets te verduidelijken … De afstand tussen Maputo en Beira is ongeveer 1100 km. Dat is hetzelfde als de afstand Antwerpen – Marseille.

Een dag later heeft ook de Nederlandse pers aandacht voor dit natuurgeweld. Klik HIER.

In de serie: ONDERTUSSEN IN MOZAMBIQUE en #10/40