Tags
Christenen, Diefstal, Heilge Grafkerk, Israel, Jeruzalem, Jona Lendering, Mainzer Beobachter, Oudheid, Paaseieren, Pasen, Reizen, Vakantie
Vandaag is het Pasen. Nou ja … zo heet deze zondag in de Christelijke traditie. Mozambique viert officieel geen religieuze feestdagen. Uiteraard kunnen Mozambikanen dat wel. Hebben we een lang weekend? Ja en nee. Paasmaandag, Pinkstermaandag en 2de Kerstdag zijn al helemaal geen vrije dagen. Toch is er een soort gedoog-vrij rondom Pasen en Kerstmis. Niet ná die dagen maar vóór die twee dagen. Op 24 december stopt iedereen met werken rond lunchtijd. Hetzelfde op Goede Vrijdag. Dit jaar kondigde de president op Witte Donderdag aan dat mensen de volgende dag vrij mochten nemen. Tja. Zo kan het ook.
Ik volg al een paar jaar het blog van Jona Lendering samen met nog zo’n 3000 anderen. Een blog over de oudheid, vaak erg interessant als je tenminste van geschiedenis houdt. Meer specifiek: de oudheid. Vandaag schrijft hij over De Grafbasiliek in Jeruzalem. Dat is overigens niet voor het eerst.

Natuurlijk dacht ik terug aan mijn zomervakantie in 2011. Ik besloot toen plots om ruim tien dagen naar Israel te gaan. De volgende dag landde ik al in Tel Aviv. Ik heb er al een paar keer eerder iets over geschreven. Door het blog van Jona Lendering ging ik weer op zoek naar mijn foto’s van die reis. En nu volgt er een zeeeeer onchristelijke vloek. Ook deze foto’s staan op de gejatte schijf, ontdekte ik vandaag. Verdomme, verdomme, verdomme. Er gaat nauwelijks een dag voorbij dat ik niet denk aan dat verlies. Bovenstaande foto heb ik dus niet zelf gemaakt maar wel heel identieke foto’s. De onverlaat (de dief) heeft ze vast al lang door de digitale plee gespoeld. Goed, ik liep dus zelf een kwartiertje rond in de Heilige Grafkerk. Met licht opgetrokken wenkbrauwen. Sceptisch mag je gerust zeggen. Dat had ik die tien dagen voortdurend. In Jeruzalem, in Bethlehem, in Jericho, in Nazareth, in Kafarnaüm, enzovoort. Allemaal bekend klinkende plaatsen uit het evangelie. En toen was ik plots in al die bijbelse plaatsen … de verhalen ken ik nog min of meer maar vandaag past mogelijk de term fake nieuws beter.
Deze kerk is ook vol van conflict. Zes verschillende Christelijke godsdiensten claimen dat zij de belangrijkste hoeders zijn van deze religieus historische plek. Ik citeer Lendering.
“Tja. Er zijn nogal wat soorten christenen, ‘veel’ is een rekkelijk begrip en de meeste gelovigen hechten niet zo aan de finesses der geloofsleer. Maar of het nu gaat om nestorianen, om Armeniërs of Kopten, om maronieten, om Grieks- of Russisch-orthodoxen, om Rooms-katholieken, om lutheranen, om anglicanen, om calvinisten, om doopsgezinden, om de amish, om evangelischen, om quakers, om mormonen, om zevendedagsadventisten, om het Leger des Heils, om de pinkstergemeenschappen, om Jehova’s Getuigen of om gereformeerden (al dan niet vrijgemaakt, binnen dan wel buiten verband), of om rekkelijken dan wel preciezen, om de geestelijkheid of de gelovigen: geen van die groepen denkt dat Jezus nog begraven ligt. De christelijke leer draait immers om zijn opstanding.”
Wil je nog wat meer gedetailleerd lezen over deze kerk en de conflicten klik dan HIER en HIER en HIER. Een mooi detail … een Islamitische familie bewaart officieel de sleutels van deze basiliek.
Ps. Ik mis het traditionele paaseieren zoeken met mijn kleinkinderen. Parijs – Roubaix kan ik gelukkig wel volgen maar dat heeft dan weer niets met Pasen van doen.