Daar gaan we weer. Vijfentwintig vragen. De antwoorden ga ik er nu aan toevoegen.
451. Wanneer heb je voor het laatst foto’s ingeplakt?
Auw. Meteen een pijnlijke vraag. Veel te lang geleden is het eerlijke antwoord. Ik heb heel wat jaren trouw fotoalbums gemaakt. Meestal liep ik een jaar – soms iets meer – achter de feiten aan. Ik denk dat het laatste album gedateerd moet worden ergens halverwege de jaren negentig. Op zolder staan kartonnen dozen met lege fotoboeken en dozen met keurig gerangschikte fotomapjes. Vaak met knipsels of foldertjes van bezochte musea of kastelen. Ook kaartjes van theatervoorstellingen zitten opgeslagen in de eerder genoemde kartonnen dozen. Stilaan vrees ik dat uitstel dit keer afstel wordt. Heb ik dan na – pak ‘m beet – 1996 niets meer ingeplakt? Nee, maar ik ben wel trouw digitale albums beginnen maken vanaf 2002. Daar is sinds twee jaar ook de klad ingekomen. Goed … het lijstje met to do zaken is weer wat langer geworden.
452. Waarover ben je onlangs van mening veranderd?
Over een uitgewerkt onderdeel van de bruiloft van mijn schoonzusje. Maar de vader van de bruid wilde er niets van weten en dreigde zelfs … censuur … dus ben ik bijgedraaid en veranderde van mening.
453. Wanneer had je het liefst een dag in bed willen blijven liggen?
Afgelopen zondag. Dan had ik de tweede dag van het huwelijk van Aldovanda en Andrew kunnen overslaan. Teveel van hetzelfde … overdaad schaadt.
454. Geloof je in een open relatie?
Ja … is mijn eerste (naïeve) antwoord maar ik weet ook dat dat in de realiteit niet werkt.
455. Welke wet zou je invoeren als je minister-president zou zijn?
Zo eenvoudig kan een minister-president geen wetten invoeren. Daar komt heel wat meer bij kijken. Maar mocht het kunnen dan zou ik vast iets willen veranderen aan de grote ‘inkomens-ongelijkheid’ en zou ik veel grotere budgetten beschikbaar stellen voor ontwikkelings-SAMENwerking, kunst en cultuur en het daarbijhorende onderwijs.
456. Wat zou je doen met een miljoen?
Allereerst heel blij zijn en vervolgens er een nachtje of wat over nadenken. Er volgt vast ook een serieuze babbel met de kinderen. De belastingen snoepen dan waarschijnlijk de helft op. Blijft er vijf ton over. Dan ga ik vast wat rondkijken om mogelijk iets van ‘vastgoed’ te kopen – misschien wel aan zee … En toen liep de wekker weer af en bleek dat miljoen een droom te zijn.
457. Hoe heette je favoriete knuffel?
Ik weet het niet. Ik herinner me een teddybeer en die noemden we ‘Fortje’. Het was een cadeautje bij Fort-koffie – waarschijnlijk gespaard met punten.
Koen – net 2 jaar geworden – gaat naar bed.
Op foto’s zie ik mezelf wel met een beer maar herinneringen heb ik er niet bij.
458. Wat was je verste reis?
Dat is een beetje lastig om op te antwoorden want daarvoor heb je een vast vertrekpunt nodig. Neem ik daarvoor Boechout – waar ik ben geboren? Of Friesland waar ik 10 jaar heb gewoond of Bergen op Zoom of Mozambique? Verre reizen zijn Beijing (China), Lombok (Indonesië) of Inguazu (het drielandenpunt Brazilië / Argentinië / Paraguay). En wat te denken van San Francisco (USA)?
459. In welke houding slaap je het lekkerst?
Op mijn rechterzij. Mijn rechterbeen bijna helemaal gestrekt en mijn linkerbeen een beetje geplooid en over het andere been gedrapeerd. Daarbij lig ik uiteraard ook deels op de rechterkant van mijn buik.
460. Naar wie ga je toe met je problemen?
Mijn meest directe kringetje. Namen hoef ik hier niet te noemen.
461. Voor wie ben je een inspiratiebron?
Dat vind ik een groot woord. Uiteraard hoop ik dat ik mijn leerlingen (en /of acteurs (m/v) etc) inspireer en als mijn kleinkinderen dat later ook doen ben ik nog trotser dan dat ik dat nu al ben.
462. Wanneer heb je voor het laatst een zonsopgang gezien?
Vandaag en bijna dagelijks. Laat ik zeggen zes dagen per week. Ik drop Isabel vijf dagen per week bij het station van Beluluane. Daarna rij ik de zon tegemoet – het is dan 06.25 / 06.35u. In deze periode van het jaar komt dan de zon tevoorschijn. Ik ben op weg naar mijn eerste uurtjes lesgeven van 7u tot 9.15u
463. Hoe hoog was het hoogste gebouw dat je hebt bezocht?
In 1995 – het World Trade Centre in New York. 417 meter. Dat is dus één van de ingestorte torens. Heel wat jaren voor de aanslag.
464. Kunnen mensen op je bouwen?
Figuurlijk wel, hoop ik. Ja dus, dat weet ik eigenlijk wel. Ik ben betrouwbaar en loyaal.
465. Wat is het wildste dat je ooit hebt gedaan?
Een parachutesprong in Namibië. Maar om dat nu ‘wild’ te noemen is overdreven, want alles is uiteraard perfect uitgelegd en begeleid. Ik herinner me een nachtelijk avontuur met twee andere mannen en drie of vier vrouwen. Medestudenten. Een nachtelijke (AVEK) sessie in het kader van ‘Project Decadent’. Nep-champagne, een tiental slagroom- en fruittaarten, pakken vla, glaasjes advocaat, fruit en bussen slagroom. In het ‘Fries’ op het Schavernek. Eerst heel bescheiden een glaasje. Hier en daar een likje slagroom op een neus. Een druif of een stukje mandarijn verplaatst zich van mijn lippen naar een andere, vragende mond. Langzaamaan ging er een blouse uit en een spijkerbroek … Lingerie wordt zichtbaar. Een eerste toefje slagroom in een langslopende decolleté. Dat moest dan vervolgens worden … euh … de rest fantaseer je d’r zelf maar lekker bij.
466. Koop je vaak nieuwe kleren?
Nee. Een langer antwoord is overbodig.
467. Zou je een deel van je intelligentie willen inleveren voor een oogverblindend uiterlijk?
Laten we hopen dat de domste vraag van dit stukje bij deze is gesteld.
468. Heb je ooit een stille aanbidder gehad?
Ja, het werd wat gênant toen het bijvoeglijk naamwoord ‘stille’ niet meer van toepassing was.
469. Wat is je favoriete stad?
Te moeilijke vraag. Nee, een gemakkelijke vraag maar uitermate moeilijk om te beantwoorden. Barcelona. Rome. Antwerpen. New York. Ik beperk me tot deze vier steden maar Krakau, Parijs, Brugge, Firenze kloppen op de figuurlijke deur. Ook niks mis met Gent, Amsterdam, Stockholm, Riga, Sevilla, Marseille, Goes, Leeuwarden, Porto, Rio de Janeiro, Fredrikstad. Ik ben nog nooit in Sint Petersburg en Boedapest geweest maar ik kan me voorstellen dat zij onmiddellijk in mijn top 5 kunnen verschijnen.
470. Wat zou je je toekomstige zelf willen vragen?
Iets serieuzer studeren dan de huidige versie van mezelf heeft gedaan. Goed muziekonderwijs volgen en dat niet te snel opgeven.
471. Zou je ook bij je partner blijven als je omgeving hem afkeurde?
In mijn geval is de ‘hem’ een ‘haar’. Ik denk het wel maar dat is me gelukkig niet overkomen. De omgeving keurt trouwens vooral het effect dat de partner heeft op mij. Veel minder de partner zelf.
472. Wanneer heb je voor het laatst iets gebakken?
Telt een ei en een tosti ook mee? Dan moet ik antwoorden: vanochtend. Mijn laatste taart kwam vorige week uit de oven.
473. Voor welke gelegenheid was je voor het laatst chic gekleed?
Dat mag duidelijk zijn. Afgelopen weekend tijdens de tweedaagse bruiloft van mijn schoonzusje en haar kersverse echtgenoot.
474. Wat is je favoriete uitdrukking?
Heb ik die? Ik weet het niet. Ik antwoord gemakkelijk: “Ja, dat is waar” maar dat is geen uitdrukking. Ik blijf voorlopig het antwoord schuldig. In hele kleine familiekring is dat:“Thank yourself” – ik hoor nu mijn kinderen op afstand gniffelen.
475. Wat staat er op de laatste foto die je hebt gemaakt?
Voetjes in het water
De foto is uiteraard het antwoord op de vraag. Afgelopen maandag-namiddag na de bruiloft. Eerst werd er nog gezamenlijk geluncht bij mijn schoonouders. Daarna trok het ‘jonge grut’ naar onze tuin met zwembad. Op de foto van links naar rechts. Ana, Mangaze, Mathew, Aldovanda (de bruid), James en Andrew (de bruidegom). Ik was de enige die wel in het zwembad dobberde, de rest vond het te koud. De watjes.
In de serie: 1000 VRAGEN AAN MEZELF
Ik denk dat West Side Story de eerste musical is die we samen hebben gezien. In West Berlijn ergens begin jaren 1980. Ik denk dat de gesproken teksten in het Duits waren en de liedjes in het Engels maar dat weet ik niet meer zeker. Wel herinner ik me veel ijzeren hekken in het decor. Dat is natuurlijk een veel vaker gebruikte scenografie. We waren erg enthousiast van deze voorstelling. Natuurlijk omdat we veel liedjes (stilletjes) konden meezingen want natuurlijk hadden we de film al een paar keer gezien. Ik heb lang gehoopt (of zal ik zeggen: gedroomd?) om deze toneel-musical zelf een keertje te regisseren. Het is er nooit van gekomen. Ik heb wel een andere bewerking van Romeo en Julia geregisseerd want Shakespeare is natuurlijk de originele bron van dit verhaal.
