Bloot in het museum

Tags

AD, Bartlehiem, Bloot, Dokummer Ee, Extinction Rebellion Nederland, Homo Sapiens, Joop, Klimaat, Klimaatactie, Leiden, Mammoet, Museum, Naakt, Twitter, Wim Deetman

Het zal niemand zijn ontgaan dat de laatste weken (maanden) er voortdurend klimaat-acties zijn in musea. Beroemde kunstwerken worden besmeurd met soep of aardappelpuree. Ik begreep er niets van. Ik las natuurlijk wel dat de actievoerders iets wilden doen dat de aandacht zou krijgen. Gewoon demonstreren krijgt hooguit een plekje op bladzijde 39 van de krant. Actievoerders die zich vastlijmen aan muren of tafels in talkshows krijgen ook even aandacht. Maar ook heel veel onbegrip. Ook van mij. Hun middelen schieten het doel voorbij, vind ik. Er wordt niet meer over klimaat gepraat maar wel over hun daden.

Maar nu was er een paar dagen geleden een museum-actie die wel mijn goedkeuring krijgt. Laat ik met twee foto’s beginnen die ik op Twitter, op Joop en in het AD tegenkwam.

• 

• 

Foto’s via Twitter en AD

Waarom vind ik deze actie wel oké? Ten eerste: er werd helemaal niets beschadigd, hooguit zou je kunnen zeggen dat het museum (Naturalis in Leiden) een korte tijd wat ‘overlast’ had in één zaal. Ten tweede: hun actie (theater-act, pop up tentoonstelling) werd uitgevoerd in het juiste decor. ‘De mens / Homo Sapiens’ is binnenkort uitgestorven – als er geen grote veranderingen plaatsvinden – en hoort dan thuis in dit museum. Naast de eveneens uitgestorven wolharige mammoet.

Naast de drie naakte klimaatactivisten gaf een ‘gids’ de nodige uitleg. Dit is een belangrijk en noodzakelijk onderdeel van deze klimaat-actie. Klik hieronder door naar een korte impressie.

Vandaag voeren we naakt actie in @Naturalis_Sci Met een pop-up tentoonstelling bij een skelet van een mammoet vragen we aandacht voor de klimaat- en ecologische crisis en de bedreiging van deze crisis voor de mensheid. We eisen dat Nederland in 2025 klimaatneutraal is. #naturalis pic.twitter.com/HUFRwsroXk

— Extinction Rebellion Nederland (@NLRebellion) November 23, 2022

Dit vind ik een ludieke, geslaagde, theatrale actie. Daar houd ik van. De actievoerders tonen moed, vertellen een verhaal en trekken – door hun naaktheid – aandacht. Of die aandacht er ook voldoende voor hun boodschap is, valt natuurlijk – jammer genoeg – te betwijfelen.

In vervlogen tijden was de schrijver van dit weblog af en toe betrokken bij politieke acties. En ook toen gebruikten we ‘theater’ als actiemiddel. Ik denk bijvoorbeeld met weemoed terug aan een act in Bartlehiem. Ik, als minister Deetman van Onderwijs en Wetenschappen, testte de ijskwaliteit nadat de kaasschaaf-methode van O&W was toegepast op het ijs in de Dokkumer Ee. De minister ging keurig in pak met schaatsen en al kopje onder op het beroemste kruispunt van de Elfstedentocht. Het ijs bleek te dun.

Meer lezen: Klik HIER voor een artikel in JOOP en HIER voor een artikel in het AD.

Advertentie

De mooiste

Tags

Bloggen, Die Another Day, Film, Halle Berry, James Bond, Koud, Mooi, Tweet, Twitter

Al vroeg vanochtend opende ik mijn Twitter-pagina. Nee, ik ben daar nog niet echt vertrokken ondanks mijn goede voornemen. Gewoon even scrollen en mogelijk iets aanklikken. En daar verschijnt ze …

… in vol ornaat. Of kun je zoiets niet zeggen over een dame in bikini? Een iconische foto uit de James Bond film Die Another Day. Wie heeft deze scene niet minstens één keer gezien? (*) Plots was ze wereldberoemd. Halle Berry. Ik noemde haar vrijwel onmiddellijk: De mooiste vrouw ter wereld‘. En dat ben ik heel veel jaren blijven zeggen. Ook na films als Catwoman, Monster’s Ball, Cloud Atlas. Ja, ik ben fan.

Een paar jaar geleden zag ik ‘haar’ verschijnen op Twitter en ik klikte op ‘VOLGEN’. Met enige regelmaat plaatst zij (waarschijnlijk haar management) een foto. Meestal een beeld uit een film of een geposeerd moment op de rode loper. Maakt niet uit. Ik kijk er graag naar.

Bingo … ik maak een schermafbeelding van deze foto-tweet want daar zit een mini-stukje in voor mijn blog vandaag. En wat zie ik nu? Ik sta zelf ook op deze foto. Links onderaan in het hoekje. Hahaha, samen met Halle Berry. Mijn dag kan niet meer stuk.

Las je haar tekst? Dat het zo verdomde koud was tijdens deze filmopname? Dan ben ik er beter op gekleed met mijn warme sjaal. Sneeuw in de verte, op de grens tussen Syrië en Libanon.

En hoe vergaat het jullie nu het voor het eerst sinds lang koud is in de Lage Landen?

(*) Klik HIER als je wilt weten wat ik bedoel.

Verhuizen of niet

Tags

Bloggen, Elon Musk, Facebook, Istagram, Mastodon, Netflix, Polarsteps, Smartphone, Twitter, Vrienden, Wordpress

Ik wist gisteren al dat ik vandaag iets wilde schrijven over Mastodon.

Maar nu lees ik in mijn reader dat blog-collega Ximaar hetzelfde idee had. Hij schrijft ook over Mastodon. Ik herken heel veel in zijn betoog. Dat ga ik hier niet kopiëren, lees het zelf maar bij hem. Klik HIER.

Ik heb ook mijn grote twijfels bij meneer Musk, groot kapitalist. Dus rest de vraag: ‘Verhuis ik van Twitter naar Mastodon?’. Ik denk het wel maar ik blijf nog een tijdje lurken bij Musk. Wel lezen, niet schrijven. En een account aanmaken bij dat ‘microblogplatform’ is een eerste (nieuwe) stap. Wie weet wie er allemaal mee verhuist of wie ik daar tegenkom.

Facebook gebruik ik al jaren als methode om mijn logjes onder de aandacht te brengen van een groter publiek. En ik volg enkele FB’ers die daar veel stukjes publiceren. Bijvoorbeeld vriend Eddie B en Jacques K. Voorlopig blijf ik dat doen. Instagram heb ik altijd links laten liggen. LinkedIn gebruik ik zelden als actief deelnemer, soms wel om even bij te lezen. Over Yoko H bijvoorbeeld.

En bloggen doe ik ik hier op WordPress. Zelf schrijven – al is dat tegenwoordig wat onregelmatiger – en reageren op stukjes van anderen. Duco M en Marjolijn R volg ik via Polarsteps. Ik zal daar eens een apart stukje over schrijven.

O ja, nog een kleine toevoeging aan het stukje van Ximaar. Ik volg al deze zaken op mijn laptop. Niet op mijn smartphone. Dat doe ik bewust om mezelf te weerhouden om altijd naar dat kleine scherm te turen. Bellen,WhatsApp en de hoofdpunten van het nieuws is meer dan genoeg voor mijn handzaam Samsung-ding. Heel af en toe download ik een Netflix-aflevering om in een tussenuur te bekijken. Maar meestal verkies ik dan eerder een boek.

Ps. Ons Movitel-internet is vreselijk slecht sinds een kleine week. Grr. Heel ergerlijk.

Hommage aan Peter van Straaten

Tags

Aanstoot, Agnes, Bergen op Zoom, Boeken, Cartoonist, Facebook, Lezen, Markiezenhof, Peter van Straaten, Scrollen, Tekeningen, Twitter, Vader & Zoon, Zeurkalender

Tijdens mijn bijna-dagelijks scroll-moment door Facebook en Twitter verschijnen er best veel tekeningen (cartoons) van Peter van Straaten. Altijd goed voor een glimlach.

Wat maakt Peter van Straaten zo goed? De combinatie tekening – tekst.

En het zien van zijn tekeningen veroorzaakt ook een tikkeltje nostalgie. Heel veel jaren hing Peter’s Zeurkalender bij ons op de WC. Onder die scheurkalender stond een klein tafeltje met een stapeltje afgescheurde grapjes, de Donald Duck en een paar strips. Verder foto’s en beeldjes van heel wat vuurtorens. Over dat laatste heb ik wel vaker geschreven. Of zijn boek ‘Aanstoot’ ook op dat tafeltje lag, herinner ik me niet. We hadden het wel. Als ik me nu iets naar links draai zie ik het staan in mijn boekenkast.

Ik bezocht in 1997 de grote overzichtstentoonstelling van Peter van Straaten in het Markiezenhof in Bergen op Zoom. Een paar honderd tekeningen. Grappig maar ook ‘overdaad schaadt’. Dat was toch een beetje het gevoel na dat bezoek.

‘Agnes, de belevenissen van een eigentijdse, gescheiden vrouw in Amsterdam’ verscheen wekelijks in Vrij Nederland maar ik las het zelden. Ine deed dat wel. Ook de Vader & Zoon strips die in het Parool verschenen, las of zag ik zelden.

Links van me ligt in de boekenkast de niet-afgescheurde Zeurkalender van 2017. Hahaha.

Weet je wat ik ga doen vanaf 1 januari 2023? Ik ga hem gebruiken want ja … dan kloppen de data weer met de juiste dagen. Want 1 januari viel in 2017 op een zondag en dat is ook zo in 2023. Zo gaat dat – wie wat bewaart heeft wat. Houden jullie van Peter van Straaten?

Ps. Dit zou zo maar het begin kunnen zijn van een kleine reeks over tekenaars en cartoonisten.

Klik ook op:

• Hommage aan Peter van Staaten (Facebook)
• petervanstraaten.nl
• Peter van Straaten op Twitter

Applaus

Tags

Energie, Facebook, Onderwijs, Politiek, Twitter, Zorg

Af en toe sleep ik een quote die ik langs zie komen op Twitter of Facebook naar mijn bureaublad. Vandaag deed ik dat ook …

En natuurlijk weet ik dat je niet alles met alles kunt vergelijken …

Kleur

Tags

Auto, Citroën, Kleur, Kleurloos, Nostalgie, Saai, Toyota Avensis, Twitter, VW-golf, Weblog

Vrijdag schreef ik een stukje over mijn eerste auto. Een blauwe Citroën 2CV. Ik maakte melding van de kleur. En ook de volgende twee auto’s kregen een kleurvermelding in dat logje. In de reacties schreven enkelen van jullie ook iets over de kleur van hun oude auto’s. Verder stond ik er niet zo bij stil, bij die kleur. Tot ik vanochtend mijn Twitter opende en deze (Duitse) foto voorbij zag komen …

En dit stond erbij vermeld: “Uit de tijd dat kleuren nog de norm waren! In plaats van het deprimerende grauw/zwart dat tegenwoordig de norm der dingen is.”

Ik had er nog nooit bij stilgestaan maar ook onze twee laatste auto’s zijn saai zwart en grijs. We hadden ooit een zilvergrijze en een witte VW-golf en een donkerrode en donkerblauwe Toyota Avensis.

Hoezo?

Tags

de Correspondent, Formule 1, Max Verstappen, Sport, Tweets, Twitter

Een korte maandagochtendoverpeinzing. Ja, dat moet officieel allemaal aan elkaar geschreven worden. Dat is de regel. Ik gebruik in mijn stukjes vaak een foutief koppelteken. Bijvoorbeeld: maandagochtend-overpeinzing. Ik vind dat leesbaarder. Goed, dit wordt geen stukje over spelling.

Je kunt geen krant of site openen of je wordt geconfronteerd met Max Verstappen. Hij is de nieuwe wereldkampioen Formule 1 en de beslissing viel pas in de allerlaatste ronde van de laatste wedstrijd van dit jaar (seizoen). Dat is een knappe prestatie van de coureur en zijn mecaniciens.

Foto door Markus Spiske op Pexels.com

Op Twitter lees ik dan: “Ongelofelijk hoeveel kennis wij als virologen ook van Formule 1 blijken te hebben.” (Mark Thiessen). Een leuke knipoog-tweet (met koppelteken). Of: “Net in de supermarkt: “Nee mam, mag ik nu Pepsi Max”. Hoe leuk.” (Frits Wester) Grappig maar ik neem deze quote ook met een korreltje zout. “Opeens is iedereen fan van Formule1. Heb ik een e-mail gemist?”(…) Fijn relativerend. “Een in België geboren Monegask wordt als echte Hollander door ons omarmd, maar Sylvana Simons moet oprotten naar haar eigen land. Kan iemand mij de regels nog eens uitleggen?” (Jan ten Cate) Hoe sport en politiek (niet)samenkomen. “Na voetbal en nog eens voetbal vannacht een woord SAFETY -CAR” (Aad de Mos) Dat begrijpen alleen insiders of mensen die weten hoe de overwinning tot stand kwam. “Nederland kan en moet trots zijn op Max.” (een voetballer bij de NOS) Die begrijp ik niet. Hoezo?

Naschrift: Vind je Formule 1 interessant. Lees dan ook het artikel “Wat is in de Formule 1 de sleutel tot succes: de coureur of de auto?” bij De Correspondent.

Losse eindjes (#2)

Tags

Covid-19, Dimitri Leue, Familie, Londen, Lucky Luke, Quarantaine, Sinterklaas, Twitter, Woke

Gewoon een paar kleine onderwerpen. Niet een echt samenhangend stukje.

Mijn schoonzusje en haar man (op de vlucht uit ‘gevaarlijk’ zuidelijk Afrika) zijn gestrand in Londen. Ze mogen niet doorvliegen naar Dublin of Belfast, waar ze wonen. Ze moeten eerst verplicht 10 dagen in een quarantaine-hotel. Hoe vaak ze al getest zijn, weet ik niet. Ik raak de tel kwijt. Twee details zijn het vermelden waard. Eén: zij moeten dat hotel ZELF betalen. 5000 Britse ponden. OMG. Twee: zij zijn nog niet gevaccineerd (eerder luiheid dan principieel). Ik weet niet of deze twee zaken met elkaar in verband staan. Mijn schoonzusje wil al heel heel lang een keer naar Londen. Nu is ze daar en mag ze de deur niet uit.

Ik heb mijn boeken top 50 aangevuld zoals ik een paar dagen geleden al aankondigde.

Ik las een grappige quote op Twitter van Dimitri Leue (acteur). “Sluit de begraafplaatsen! Daar zijn de meeste doden! Sluit de ziekenhuizen! Daar zijn de meeste zieken! Laat de theaters open, daar is de tragedie maar om te lachen.”

Nog een grapje. Iets over ons woke-gedrag (*).

Geen sigaretten meer in beeld. Geen stereotype blanke cowboys meer in beeld, alsof er geen cowgirls – al dan niet met een kleurtje – bestaan. Geen circusdieren meer in beeld. Om maar te zwijgen van kindermishandeling en een minderjarige herkenbaar in beeld brengen. Dat de sporen de woke-censuur hebben overleefd is wel een puntje van aandacht.

Verder rest de vraag of Sinterklaas het aandurft om de Nederlandse en Vlaamse kinderen in Mozambique te bezoeken. Je begrijpt het al … alweer een los eindje!

(*) Woke staat voor ‘wakker’ zijn: alert op misstanden en problemen in de maatschappij, en het voorkomen van kwetsen van anderen (bijvoorbeeld door discriminatie of uitsluiting). Letterlijk is woke de verleden zijn van het Engelse ‘to wake up’ (wakker worden of wakker maken). (Bron: watbetekent.nl)

Een nadenkertje

Tags

Bijbel, Boeken, Fictie, Lezen, Non fictie, Pieter Waterdrinker, Tweets, Twitter

Vandaag geen lange tekst. Laat ik beginnen met een schermafbeelding van Twitter.

Ik vind de Tweet die schrijver Pieter Waterdrinker plaatste naar aanleiding van de nieuwe bijbelvertaling erg grappig. Een nadenkertje. Als ik boekhandelaar zou zijn … waar plaats ik dan de bijbel? Waarschijnlijk ook bij de non-fictie. Of bij andere boeken over filosofie of religie.

Ik heb de bijbel nooit helemaal gelezen. Natuurlijk ken (las) ik een aantal verhalen en brieven. Het Nieuwe Testament heb ik wel gelezen, zelfs alle vier verschillende versies van het evangelie. Het was ooit een onderwerp tijdens mijn opleiding: de verschillen tussen de evangeliën. Toen vond ik dat best boeiend, zeker de conclusie dat er ook een soort bron-evangelie moet bestaan (hebben).

Prettige week. Je hoort nog van me. Nou ja … je leest hier vast nog meer deze week.

In de serie: BOEKEN

Copyright

Tags

Auteursrechten, Cartoonisten, Cartoons, Copyright, Engels, Facebook, Pixabay, Taal, Twitter, Vlaams

Bestaat er ook een Nederlands woord voor ‘copyright’? Ja natuurlijk: ‘auteursrechten’. Steeds meer Engelse woorden zijn dagelijks taalgebruik geworden in het Nederlands. Taal is een levend iets dus de invloed van andere talen is heel begrijpelijk. Ik herinner me een tijd dat we zoveel mogelijk (nieuwe) Vlaamse woorden gingen gebruiken. Ik herinner we nu drie woorden die het niet echt hebben overleefd. Punaise moest duimspijker worden, de snackbar het peuzelhoekje en de living (salon) de leefkamer. Er zijn vast nog veel meer voorbeelden. In Nederland wordt ‘dossier’ op z’n Frans uitgesproken – met een lange ee-klank op het eind, in Vlaanderen met een -ier-klank. Het woord ‘tram’ klinkt in Nederland als ‘trem’, net zoals de (Vlaamse) ‘camping’ de Nederlandse ‘cemping’ is.

Ik heb het hierboven niet over typisch Vlaamse (Antwerpse ?) woorden zoals bijvoorbeeld: goesting, kwistenbiebel, ge moogt uw pollekes kussen, zoeteke, zot, kuisen, miljaar …

Ik wil een stukje schrijven over auteursrechten. Koen, blijf bij de les. Ik weet dat ik niet zomaar een foto van internet kan plukken en gebruiken op dit 100%-niet-commercieel blog. Ik kan bij overtreding flinke boetes krijgen. Medeblogger K (of S) heeft me daar meermaals op gewezen. Ik ben sindsdien veel voorzichtiger geworden. Ik gebruik eigen foto’s of foto’s van Pixabay of Picrepo of soortgelijke websites. Toch blijf ik met een paar vragen of onduidelijkheden zitten. Met enige regelmaat schrijf ik over boeken die ik onlangs las. Dan plaats ik bijna altijd een foto van de kaft. Schend ik dan het auteursrecht? Ik weet het niet maar ik denk het niet. Het is eigenlijk een vorm van reclame althans als ik het boek niet volledig de grond in boor. Hetzelfde met een poster of foto (een still) uit een film of serie. Mag ik een foto van een (eeuwenoud) beeldhouwwerk of schilderij plaatsen op mijn blog?

Na het publiceren vorig week van de vijf pistooltak-foto’s op mijn blog heb ik de kunstenaar een e-mail gestuurd waarin ik hem verwees naar mijn stukje. En hem (achteraf) vroeg of ik deze foto’s wel mocht gebruiken. Ik beloofde ze onmiddellijk weg te halen als het niet mocht. Ik kreeg een vriendelijk mailtje terug dat het oké is en dat hij het een leuk stukje vind. Hetzelfde heb ik enkele jaren geleden gedaan met een schilderij van een Amerikaanse kunstenaar. Ook zij mailde me dat het in orde was.

Eén keer kreeg ik de opdracht om een foto onmiddellijk te verwijderen. Een foto van Joost Zwagerman, kort na zijn overlijden. Ik had keurig de naam van de fotograaf met een © onder de foto geplaatst. Toch mocht het niet. Uiteraard heb ik de foto verwijderd. Natuurlijk heeft die fotograaf mijn logje ontdekt nadat hij zijn eigen naam had gegoogeld, maar dat terzijde.

Omgekeerd heeft een collega-blogger een van mijn hervertelde Griekse verhalen overgenomen op zijn blog. Hij vroeg keurig om toestemming. Ik zei ja en voelde me vereerd.

Op Facebook en Twitter zie ik heel veel gedeelde cartoons van bijvoorbeeld Kamagurka, Gummbah, Joep Bertrams en Ruben L. Oppenheimer. Mag dat? Die vraag stelde ik ooit op FB. Er kwamen niet veel antwoorden maar niet één keer ‘Nee, dat mag niet’. Wel opmerkingen als ‘Dat vinden die cartoonisten juist goed dat hun werk verspreid wordt, ze zijn tenslotte al betaald door de krant of het tijdschrift waar zij voor werken.’ Is dat helemaal correct? Ik heb mijn twijfels.

Deze week zag ik ergens op Twitter onderstaande cartoon uit ‘The New Yorker’ …

Foto door Sara Garnica op Pexels.com

Natuurlijk zien jullie die cartoon niet want daar rust ‘copyright’ op, zoals op elke creatieve uiting. Pas als de maker 70 jaar is overleden is zijn of haar werk rechtenvrij. Mag ik die tekening uit de New Yorker toevoegen aan dit stukje? Mogelijk niet, waarschijnlijk niet. Ik weet het niet. En als ik aan bronvermelding doe zoals bij de foto hierboven?

Op de cartoon die ik wilde plaatsen zie je een druk kruispunt met zes, zeven mensen op zebrapaden met een blindenstok allemaal starend naar hun telefoontje. Ik vind deze cartoon best wel grappig maar de realiteit waaraan de tekening refereert is natuurlijk in-en-in-triest.