Tags
Brievenbus, Correios, Dertig weken foto schrijven, Foto, Foto challenge, Leeuwarden, Maputo, Mozambique
Het lijkt of mijn stukjes zich beperken tot de foto-ideeën van Saturnein. Dat is dicht bij de realiteit. Natuurlijk komt dat door mijn drukke werkdagen gedurende de week. Ik probeer mijn vrijdagen zoveel mogelijk in te vullen als vrije dagen. En dat is de dag dat we het nieuwe onderwerp ontdekken van deze ‘Dertig weken foto schrijven‘. Vandaag dus: brievenbus. Op haar site schrijft ze dat over brievenbus heel wat minder is te schrijven. Tiens, dat is buiten deze waard gerekend … Laat is maar wel beginnen met een brievenbus.
Brievenbus bij Museu – Maputo, Mozambique
Mooie foto, vind je niet? Dit is een (voormalige) brievenbus in de Mozambikaanse hoofdstad. Een fraai exemplaar. Ik maakte de foto in 2010. Her en der in Maputo vind je ook nu nog soortgelijke exemplaren. Allemaal staan ze open. De meeste zijn in gebruik als een soort open haard. Ik zag er ook eentje met binnenin een afbeelding van Samora Machel – de eerste president, de vader des vaderlands. Daar wordt uiteraard geen vuurtje in gestookt.
De posterijen – correios – bestaan nog wel in Mozambique maar volgens mij zitten bijna alle medewerkers met hun vingers te draaien. Het hele systeem van post bezorgen ligt al jaren op zijn gat. Het is iets uit het verleden. Een postzegel kopen en je brief in de brievenbus stoppen. Dat is binnenkort net zoiets als stoomtreinen en gaslampen. Moderne koeriersbedrijven hebben hun activiteiten overgenomen. DHL en Corre zijn waarschijnlijk de grootsten.
Een kleine tien jaar geleden probeerde mijn buurvrouw uit Bergen op Zoom het postsysteem uit. We hadden toen een officieel adres – inclusief een straatnaam en een nummer. Zij verstuurde op dezelfde dag een ansichtkaart, een brief en een klein pakketje. Alleen de brief is bezorgd na een week of drie. Navraag op het nabijgelegen postkantoor leverde niets op. Het was voor mij het bewijs dat het niet verstandig is om iets te laten versturen van Nederland (of België) naar Mozambique.
Ik ben lid van de WhatsApp-groep ‘Nederlanders in Moz’. Voor corona was de meest gebruikte tekst: “Wie gaat binnenkort naar Nederland en kan een brief meenemen?” of “Wie komt binnenkort naar Maputo en kan een brief of klein pakje meebrengen?” Ik heb beide zaken verschillende keren gedaan met / voor anderen. Nu er veel minder wordt gereisd is deze optie wat aan het verwateren.
Mocht ik al iets willen laten bezorgen bij ons thuis, dan is dat problematisch. Waarom? Wij hebben geen brievenbus. We hebben zelfs geen officieel adres. Wel een nummer van het kadaster. Als we uitleggen waar we wonen moeten we dat omschrijven als volgt: “Ken je dat grote witte gebouw dat vaak wordt gebruikt voor bruiloften in M? Wij zijn de achterburen van dat centrum, volg een zandpad naast de grote muur en bel ons dan …” Een postbode zal je nooit bellen. Iemand die iets aan je kan verdienen meestal wel. Leve WhatsApp. Dat is gratis. De maandelijkse rekening van het waterleidingbedrijf wordt tussen de poort en de muur gepropt. Natuurlijk is een ‘pin’ plaatsen op Google-Maps een moderne manier om uit te leggen waar je woont. Ik gebruik het af-en-toe.
Volgens mij is de brievenbussen-cultuur in Vlaanderen heel wat interessanter (kitch en huisvlijt) dan in Nederland. Neem nu mijn brievenbus in Leeuwarden …
Een klepje in de voordeur, uiteraard met een NEE – NEE sticker
… saai? Ach ja. De post valt gewoon op de vloer achter de deur. Hooguit onhandig als je lang weg bent geweest.
Week 11 – brievenbus
Op haar website verzamelt Saturnein wekelijks alle deelnemende foto’s. Als er veel Vlamingen meedoen dan kan dat – denk ik – een mooie verzameling worden. Volgende week: BOKEH. Geen flauw idee wat dat betekent want het heeft niets met bokes van doen … Antwerps-Vlaams voor boterhammen.
In de serie: DERTIG WEKEN FOTO SCHRIJVEN
tinyblogt gezegd:
Alvast een tipje van de sluier: bokeh drukt het scherpte/diepte van de foto uit, dus een beetje experimenteren met onscherpte in foto’s met een scherp detail bijvoorbeeld. Leuke brievenbus, die eerste!
Koen gezegd:
Ik ben benieuwd of ik dat zal begrijpen … we zien wel.
Thomas Pannenkoek gezegd:
Dan loopt Mozambique voor op België. Bij ons komt nog elke dag een postbode op zijn (of op haar) fiets langs. Maar die valt toch niet weg te denken? Ik denk maar aan post van de belastingdienst, abonnementen op tijdschriften,… ??
Koen gezegd:
Ik denk dat de gemiddelde Mozambikaan zich afvraagt: “Wat is de belastingdienst?” en “Wat is een abonnement op een tijdschrift?”
jankrosenbrink gezegd:
Thomas, dit heeft iets van waardering voor de edele wilde
Thomas Pannenkoek gezegd:
Koen,
Mag ik vriendelijk vragen de opmerking van Jan Krosenbrink (hierboven) te verwijderen aub. De term ‘de edele wilde’ doet me bijna overgeven van verontwaardiging, ik moet jou niet uitleggen waarom. Die staat haaks tegenover het respect voor iedere mens die ik mocht ontmoeten en leren kennen op onze talrijke reizen wereldwijd.
‘Mijnheer’ Krosenbrink heeft al vaak bewezen een trol te zijn die graag herrie schopt en op zijn eigen weblog graag medebloggers belachelijk maakt of in een negatief daglicht stelt. Alvast dank!
rietepietz gezegd:
Mozambique is niet het enige land waar post problematisch is. De twee jaar dan kleinzoon Sebastian in Colombia woonde is het ons niet gelukt een pakje bij hem te krijgen, nooit aangekomen. Van weinig waarde maar toch! Jammer dat die leuke rode bussen bij jullie niet meer gebruikt worden waar ze voor bedoeld zijn.
Koen gezegd:
Het zijn inderdaad schitterende bussen … die oudjes.
Menck gezegd:
Echt een knappe rode postbus!
Wel opmerkelijk wat je vertelt. Maar een gebrek aan posterijenactiviteit brengt ongetwijfeld ook voordelen met zich mee.
Ik heb onlangs, naast de NEE-sticker betreffende reclame, ook deze geplakt: ‘Geen rekeningen alstublieft’. Nu maar duimen dat zulks effect sorteert. 😉
Koen gezegd:
Werkt het?
Menck gezegd:
Nope.
Suskeblogt gezegd:
Hier komt er alleen een postbode aan de deur als er een aangetekende zending is, wat ik liever niet heb. Meestal is dat geen goed nieuws. De rest droppen ze in de brievenbus die aan de houten muur van onze garage hangt.
saturnein gezegd:
Qua foto’s is er weinig beweegruimte in het thema “brievenbus”, uiteraard valt er heel wat over te schrijven 😀
Ik zou er ook wel wat blogposts over kunnen vullen.
De post dwong ons er hier trouwens toe een brievenbus aan onze muur te hangen, de gleuf in de voordeur (die volgens mij meer dan 100 jaar voldeed) beantwoordde niet aan hun standaard en ze dreigden onze post niet meer te zullen bussen. Ja zeg.
Leuke verhalen toch allemaal hè 🙂
Soof gezegd:
Gelukkig dat er heel veel digitaal kan tegenwoordig. Vraag me af hoe het vroeger ging als het nu al nauwelijks iets voorstelt.
Mrs. Brubeck gezegd:
Ik vind die rode bus echt geweldig.. het zou wel wat kleur in de straat brengen denk ik.
Ik was/ben eigenlijk een echte fan van post, behalve van de facturen dan 🤨. Vroeger had ik “pennevrienden”, ik keek altijd uit als de postbode langs kwam!
omabaard gezegd:
Een heel vreemd systeem daar bij jullie. Geeft het geen beklemmend gevoel dat post ontvangen en versturen nooit zekerheid geeft?
ik zag in je eerste postbus een tof buitenhaardje in de hof, maar bij jullie is het natuurlijk nooit koud, waar ik best wel jaloers op ben 🙂