Tags
2003, Dans, Evenaar, Indi-Village, Maputo, Mozambique, Muziek, Nostalgie, Regie, Regisseren, Reizen, Umoja CFC, Zang
Vandaag begint het vierde kwartaal van 2023. Het is zondag 1 oktober. Wat doe je dan? Wat doe ik? Vooruit kijken of weer eventjes terugkijken? Straks kijk ik vooruit want er komt weer een nieuwe lesweek aan en op woensdag organiseer ik de jaarlijkse familiedag van de Nederlandse School. Daarover later vast wat meer.
Het is vandaag precies twintig jaar geleden dat ik voor het eerst voet zette op Mozambikaanse bodem. 1 oktober 2003. Dit is de eerste foto die ik toen nam.
Ik stapte letterlijk een hele nieuwe wereld binnen. Enkele uren daarvoor passeerde ik voor het eerst in mijn leven de evenaar. Na een tussenstop in Johannesburg (Zuid-Afrika) landde ik in een nieuw land. Mozambique. Ik kende het land nauwelijks, ik wist iets over de burgeroorlog en in een boek van Adriaan van Dis (In Afrika) was ik Maputo ook al eens tegengekomen. Ik was gevraagd om de Noorse programmaleider (Wilhelm D) te assisteren tijdens het eerste UMOJA-CFC-KAMP. We kenden elkaar van een eerdere samenwerking in Europa. Al de tweede dag veranderde mijn opdracht. Ik werd gevraagd om de eindvoorstelling te coördineren en te regisseren. En dat zou daarna nog verlengd worden tot december 2014. Maar dat is een ander verhaal.
Die eerste dag dus. Spannend. Ik herinner me dat ik mijn paspoort aan een ‘uniform’ moest geven met 50 Amerikaanse dollars. Daarna kon ik mijn koffer ophalen en wachten. Een half uurtje later hoorde ik een imitatie van mijn achternaam. Ja, dat ben ik. Mijn paspoort was verrijkt met een pagina-groot visum inclusief twee stempels. Aan de andere zijde van het luchthavengebouw stond iemand op me te wachten om me naar Indi-Village te brengen. Het UMOJA CFC kamp kon nu echt beginnen.
Een kleine drie weken later zat mijn werk erop. Ik vertrok weer naar Nederland. Veel ervaringen en foto’s rijker. Of er ooit een vervolg zou komen aan dit programma? Dat was niet bekend. Ik was ingehuurd voor 3 weken. Je hoort mij niet klagen want het was een geweldige ervaring. Werken aan de andere kant van de wereld met talentvolle jongeren uit Zuid-Afrika, Zimbabwe, Mozambique en Noorwegen. Dansers, zangers, muzikanten, acteurs, dichters, schilders, beeldhouwers. [Natuurlijk moet ik bij iedereen M/V vermelden.] En fijne artistieke collega’s uit dezelfde landen. Wie zou dat niet willen?
Maputo, Mozambique – 17 oktober 2003
Voldaan, trots en tegelijk ook blij om weer naar huis (Bergen op Zoom) te gaan. Wie weet kom ik hier ooit nog wel eens terug … Wie weet?