Tags
2000, Aankoop, Atelierbezoek, Beeldende kunst, Bloggen, Boeken, Doorkijkjes, Foto, Friesland, Gustave Klimt, Keti Koti, Kunst, Lange Jan, Levensgezel, Middelburg, Middelburgs Theater, Ontmoeting, Schilderij, Toos van Holstein, Vincent van Gogh, Voor het eerst
Dit stukje is geen kwis maar toch begin ik met een eerste vraag: “Waar ben ik?” Uiteraard moet ik het werkwoord ZIJN in de verleden tijd gebruiken want ik zit nu gewoon thuis achter (of voor?) de laptop. “Waar was ik?”
Herken je dit doorkijkje, dit beperkte stadsgezicht? Ik help … Middelburg (Zeeland). De hoek van de Nieuwepoortstraat en de Korendijk met de Abdijtoren de Lange Jan in de verte. Ik was ooit één keertje eerder in dit stukje van Middelburg. Een etentje met het Middelburgs Theater na de succesvolle voorstellingenreeks van Het dagboek van Anne Frank in het Minitheater. Maar dat is alweer tweeëntwintig jaar geleden.
Atelier Toos van Holstein
Ik zoem wat meer in op mijn zondagse eindbestemming. Waarschijnlijk weten sommige volgers (meelezers) van blogs al bij het lezen van de titel waar ik uithing. Toos van Holstein is beeldend kunstenaar en publiceert wekelijks (op donderdag) een uitgebreid kunstartikel op haar blog. Soms over haar eigen werk, vaak over tentoonstellingen die ze bezocht of over associaties die zo’n bezoek bij haar teweeg brachten. Een aanrader. Klik HIER. Ik leerde haar enkele jaren geleden DIGITAAL kennen via haar weblog. We reageren sindsdien met grote regelmaat op elkaars stukjes. En toen deed ik iets ‘voor het eerst in mijn leven’: Ik ontmoette een medeblogger in het écht.
Toos en Koen – collega bloggers – ontmoeten elkaar voor het eerst (in het echt)
Toen ik haar atelier binnenkwam waren Toos en haar levensgezel druk bezig met uitleg geven aan andere bezoekers. Ik keek alvast naar de schilderijen dicht bij de ingang. Uiteraard herken ik – na al die digitale bezoekjes – haar stijl.
Werk van Toos van Holstein (Ik vergat de titels te noteren – sorry Toos)
Een man (Levensgezel, zoals Toos haar man altijd noemt) komt naar me toe met de woorden: “Een bekend gezicht.” Ik stamel zoiets als “O ja!?” “Van jouw blog.” Een stevige handdruk en uiteraard stellen we ons voor met onze voornamen. We staan algauw geanimeerd te praten als ook Toos zich bij ons aansluit. Een hartelijke ontmoeting. Het gaat algauw over gezamenlijke kennissen en over haar atelier dat ik niet eerder zag of bezocht. En over Middelburg. Ze heeft vanuit de voorzijde van haar pand een prachtig ‘doorkijkje’ richting de binnenstad van de Zeeuwse hoofdstad. Soortgelijke doorkijkjes zie je heel vaak terugkomen in haar werk. Zij schildert aan de voorzijde van haar atelier want daar is het beste licht. Belangrijk voor een beeldend kunstenaar. Ik citeer uit een boek van haar: “Oude steden geven mij altijd energie door de schoonheid, de oude muren, de architectuur en de nieuwsgierig makende doorgangen.” (Pagina 8 – Toos van Holstein II)
We praten honderduit over Brabant, Friesland, Italië, Nice en Cannes. Over reizen, lesgeven, inspiratiebronnen en nog veel meer. Dan neemt ze me mee naar een aantal nieuwere werken. Ik krijg uitleg over het ‘zwart’ en het ‘blauw’ en over bepaalde verven (pigmenten) die zij gemengd heeft met … ik ben het vergeten. Ze laat me kijken naar een werk; eerst van recht-voor en daarna vanaf de rechterkant. Nu duikt er plots ‘blauw’ op in dat schilderij, blauw dat ik daarvoor niet zag. Ik kan het (technisch) niet uitleggen. Dat hoeft ook niet.
Levensgezel maakt bij elk tentoonstellingsbezoek een foto van Toos mét een werk van de kunstenaar waaraan de tentoonstelling is gewijd. Ik imiteer die gewoonte af en toe – eigenlijk als knipoog naar Toos. Kijk mijn blog er maar eens op na. Bijvoorbeeld HIER en HIER. Natuurlijk wil ik nu een foto van haar en mij bij een werk van haar. Levensgezel staat al klaar met mijn mobieltje.
Ik hoop ook iets te kunnen kopen. Ik ben geen verzamelaar – daar is de kleine portemonnee verantwoordelijk voor – maar ik informeer voorzichtig naar een reeks waarover ze een aantal jaren geleden schreef. Er komt een doos te voorschijn met werk uit de reeks MM 70. Ik val meteen voor het eerste werk dat zij mij toont. Daarna krijg ik er nog een stuk of tien te zien. Nummer MM.70.91 (afmetingen 25cm x 25cm) heeft nog steeds mijn voorkeur.
Toos maakt niet alleen schilderijen. Ook beelden en keramiek. Mijn oog valt op kleine beeldjes met de titel: ‘Keti Koto’. Ketenen gebroken (1 juli). Ik kies er eentje uit. Moet ik uitleggen waarom? Kijk maar naar het werk hieronder. We plaatsen beide werkjes op een ‘tafeltje’. Ik maak een foto.
Werk van: Toos van Holstein
Ik vind de combinatie zeer geslaagd. Ik betaal. Alles wordt zorgvuldig ingepakt met bubbeltjesplastic. Nu thuis nog een mooi plekje vinden. Nog maar een foto maken van de aangekochte werken, nu mét de kunstenaar in haar atelier …
Beeldend kunstenaar Toos van Holstein
Het wordt tijd om te vertrekken met de aangekochte kunst en het boek TOOS VAN HOLSTEIN II ‘for me art is travelling the mind’(ISNB 978-94-91190-24-7 – uitgeverij Donkigotte). Als extraatje schrijft en tekent Toos iets voorin het boek: ‘Voor Isabel & Koen’. Hartelijk dank.
Een zeer geslaagde zondag.
Iets extra: dit was logje nummer 2000. Dat zag ik al een paar weken aankomen. Een soort mijlpaal zonder dat ik daar naar streefde. Ik wilde wel bewust een stukje als nummer 2000 schrijven over iets bijzonders. Jullie begrijpen vast dat dat gelukt is.
In de serie: BEELDENDE KUNST