Een dagje Krugerpark (2)

Tags

Crocodile River, Familie, Giraf, Krugerpark, Malelane, Mozambique, Nijlpaard, Olifant, Wrattenzwijn, Zebra, Zuid Afrika

Laat ik beginnen met een tweede foto van drie ‘bontkwagga’s’ … zebra’s. Daar eindigde ik gisteren mee. Vandaar …

Allemaal hebben ze een unieke streepjes-code

We zagen buffels en nijlpaarden. Niet vlakbij dus mijn foto’s zijn geen goede weergave van wat we door de verrekijker wel mooi konden zien. Het laatste nijlpaard dat we zondag zagen stond op de bodem van de Krokodillen-rivier vlakbij Malelane Gate. Zie foto hieronder. Heel bijzonder. Crocodile River … ja … zo heet die rivier echt! Deze rivier vormt de zuidgrens van het Krugerpark.

Nijlpaard (Seekoei) in de Crocodile River

Een lievelingswoord in onze familie is ‘kameelpaard’. Het lievelingsdier van mijn kleinzoon Ender. De meeste mensen noemen het kameelperd niet met zijn Afrikaanse naam maar zeggen: giraf. Wat zijn ze mooi en elegant. En als je ze ziet lopen begrijp je wel waarom de vergelijking met een kameel wordt gemaakt.

Giraf aan de wandel

De eerste giraffen die we zagen staken de weg over – net te snel om foto’s te maken. Ze bleven wel blaadjes eten maar stonden grotendeels verscholen tussen de grote struiken.

Twee giraffen

Is het enkelvoud van ‘giraffen’ – een ‘giraf’ of een ‘giraffe’? Ik moet het eens opzoeken, ik weet het niet zeker. Natuurlijk heeft Bompa een filmpje gemaakt en per ommegaande naar Nederland gestuurd. Met dank aan WhatsApp.

“Dag giraf” zei Dikkertje Dap. “Weet je wat ik heb gekregen? Rode laarsjes voor de regen …”

Onze wekker liep om 4.40 af dus net iets vroeger dan op een doordeweekse dag. Waarom ik dit vermeld? Op een wat saaier stukje – de zon is al flink van de partij – de auto schudt zachtjes van links naar rechts. Naast mij zie ik dat Isabel in slaap is gesukkeld. Een blik in mijn spiegel … ook mijn andere reisgenoten zijn in dromenland. Hahaha … Koen gaat op excursie en de meisjes … maar gelukkig spot ik kort daarna de eerste olifant van de dag. En op slag zijn ze helemaal wakker.

Een grote familie olifanten neemt een zondags bad.

Bij dezelfde rivier zien we twee nijlpaarden op de andere oever. Meestal zie je ze in het water. En ook op de andere oever tellen we een stuk of vijf buffels. We rijden verder.

Het blijft een indrukwekkend dier

Het is onbegrijpelijk dat er nog steeds lui zijn die er lol in hebben om olifanten en neushoorns dood te schieten. Zelfs giraffen. Overal wordt gewaarschuwd voor stropers. Maputo is een belangrijke doorvoerhaven van hoorns en slagtanden. Onlangs bij het vertrek van JJ werd zijn bagage besnuffeld door getrainde honden. Niet op zoek naar drugs maar op zoek naar dierlijke materialen.

Eten en drinken bij een meertje

Het hoogtepunt van de dag. De olifant die je op bovenstaande foto ziet bezorgde ons fantastische tien minuten. Met zijn slurf plukt hij eerst een flinke bos sappig gras. Hij schudt de overtollige aarde er af en dan verdwijnt alles in z’n bekkie. Dat herhaalt zich een keer of vijf. Dan is het tijd om alles door te spoelen. Water wordt opgezogen via de slurf en gedeponeerd in zijn mond. Zeg je dat van een olifant: ‘mond’? Ik denk het niet maar ‘bek’ klinkt wat oneerbiedig.

Ik eindig wat minder spectaculair. Met drie zwijntjes. Niet de biggetjes van het sprookje met de wolf. Maar met drie wrattenzwijnen. Warthog of Javalin in het Portugees.

Vlakvark is een vegetariër.

Maar bij mij komt toch als eerste het woord ‘Pumba’ op. En iedereen die de ‘Leeuwenkoning’ (The Lion King) heeft gezien weet natuurlijk wie Pumba is. Als ze onraad bespeuren gaat het staartje als een antenne omhoog. De kleintjes verzamelen zich rond mama en ze vertrekken. Is het gevaar geweken dan zakt mama weer door de knieën om gras of wortels te eten.

Het echte einde is voorbehouden aan mijn Mozambikaanse familie. Het was een mooie dag dames. Wordt vervolgd zou ik zeggen …

Aldovanda – Dona Isabel – Belinha

Mocht je nu denken … dat wil ik ook wel eens zien. Wees welkom. Ik geef je graag advies. Neem gerust contact op. Een reis naar Mozambique of Zuid Afrika hoef je echt niet met een grote reisorganisatie te doen. Ik help je graag op weg. We hebben vaker gasten op bezoek, logeerplek zat en ik ben graag je gids …

Alle foto’s heb ik zelf gemaakt op 12 mei 2019. Ik ga weer eens in mijn foto-mappen snuffelen en maak mogelijk nog een derde plogje over het Krugerpark met foto’s van eerdere bezoeken.

 

Advertenties

Een dagje Krugerpark (1)

Tags

Afrika, Auto, Crocodile Bridge, Familie, Gnoe, Impala, Isabel, Komatipoort, Krugerpark, Lower Sabie, Malelane, Moederdag, Neushoornvogel, The Big Five, Vogels, Waterbok, Zebra, Zuid Afrika

Wij wonen op precies 100 km van de dichtstbijzijnde ingang van het wereldberoemde Krugerpark. Crocodile Bridge Gate. Tot gisteren was Isabel er nog nooit geweest. “Dat is iets voor witte mensen” of woorden van gelijke strekking was steeds haar commentaar. Ook haar zus en moeder hebben nog nooit een wildpark bezocht. ‘Toerist zijn’ is hen niet vreemd – Spanje, Portugal, Zwitserland, Italië, Nederland, België, Frankrijk enzovoort – maar toch niet vlakbij huis … ben je gek?!? Mijn schoonvader is nog in Portugal dus dit was een mooie gelegenheid om zo’n bezoek te regelen. Nou ja … regelen – dat is een veel te groot woord. Je rijdt ernaar toe, je betaalt een dagkaart – Mozambikanen krijgen een flinke korting – en je zoekt je eigen weg. Wij rijden om 7.12u het park in. Rond half vijf rijden we via Malelane Gate weer naar buiten en naar huis. Moederdag 2019. Of moet ik zeggen ‘Schoonmoeder-dag’?

Minha sogra – Dona Isabel – mijn schoonmoeder

In Mozambique en Portugal vieren ze dat trouwens op de eerste zondag van mei. In Zuid Afrika en de meeste Europese landen vieren ze dat op de tweede zondag van mei. Wij gisteren. Laat ik er maar een meer-daags plogje van maken. Een kleine selectie van de vele foto’s. Met een heel gewone camera en met het mobieltje van mijn Isabel. Ja, ze is naar haar moeder vernoemd. In familiekring zegt iedereen Belinha (kleine Isabel) tegen mijn lieftallige echtgenote. Ik was eerder met haar in andere wildparken in Zuid Afrika en Eswatini (Swaziland).

Minha esposa – Belinha

Goed .. foto’s van het Krugerpark moeten natuurlijk dieren-foto’s zijn. Daar gaan we.

Gnoe – Wildebeest en Geelbekreigertjes

We hebben aardig wat vogels gezien. Mijn beperkte foto-apparatuur schiet tekort om dat mooi in beeld te brengen. We zagen naast de veel voorkomende soorten ook een zwartborstslangenarend, een prachtige ijsvogel, een secretaris-vogel, een uiltje, veel maraboe’s, een zwarte ooievaar en verschillende soorten neushoornvogels.

Neushoornvogel – ‘Zazoe’ in The Lion King

Zuidelijke hoornraaf (Bromvoël – in het Afrikaans)

En natuurlijk gingen ook mijn Mozambikaanse meisjes op zoek naar ‘The Big Five’. Dat is niet gelukt. Ik zag ze wel alle vijf maar nooit tijdens één bezoek. Gisteren konden zij de buffel en de olifant op hun lijstje aankruisen. Luipaard, leeuw en neushoorn zal voor een andere keer zijn.

Waterbok

Impala

Krokodil

Zoekplaatje … hoeveel krokodillen zie je op deze foto?

Ik was voor de vierde keer in het Krugerpark. De eerste keer drie dagen met Ine (2004). Begin 2018 twee dagen met mijn kinderen en kleinkinderen. Met de Vlaamse vrienden – Werner zijn zestigste verjaardag – gingen we één dagje. Haast identiek met onze uitstap van gisteren. 365 kilometer op de dagteller van onze auto waarvan 135 kilometer in het park. Voor de kenners: via Crocodile Bridge naar Lower Sabie en dan doorgestoken richting Jock Safari Lodge en dan naar het zuiden – de uitgang van Malelane.

Ik heb van al mijn bezoeken aan wildparken in Afrika heel veel foto’s. Gisteren dacht ik … de meisjes gaan flink wat fotograferen. Ik hoef niet zonodig maar als je dan de eerste zebra’s van de dag ziet … dan kan ik het niet laten …

Burchel’s zebra’s

Morgen deel twee.

Pauze (2)

Tags

Pauze

Pauze … met een S of met een Z … Foto: Pixabay

In de serie @42/40

Waar ben ik Prijsvraag (12)

Tags

Foto, Prijsvraag, Reizen

Het is een paar jaar geleden dat ik een soortgelijke titel heb gebruikt. Ik plaats vandaag weer eens drie foto’s en de vraag is: “Waar heb ik die foto genomen?” Er zijn virtuele pluimen (punten) te verdienen. Een half punt als je de juiste plaats (stad of locatie) weet (of goed gokt) en een half punt als je het land juist raadt. Maximaal drie punten. Binnen een paar dagen geef ik de antwoorden. Ik ga eens opzoeken of ik de vergeten puntenstand ergens kan terugvinden.

1. Herken je deze plek? Locatie / Stad en Land?

2. Dit is ergens aan zee. Maar waar? Stad en Land?

3. Ook aan zee. Heel ergens anders. Dus nogmaals de vraag: Waar? Stad en Land?

Ik schend geen copyright want ik heb alle drie de foto’s zelf gemaakt. Gebruik je een foto-vergelijkingprogramma? Ik vind het best. Ja, die bestaan. Of heb je andere aanknopingspunten? Ik ben benieuwd. Enkel diegene die als eerste een juist antwoord bij ‘reacties’ geeft, krijgt de virtuele punten. Duidelijk toch? Succes. En zo is mijn 39ste stukje ook weer gevuld.

In de serie: REIZEN, PRIJSVRAAG en #39/40

Woman in red

Tags

Bruiloft, Film, Isabel, Mozambique, Rode jurk, Xigiane

Was dat niet een film? Woman in red. Met zo’n opwaaiende rode jurk. Zo’n beetje als de iconische foto met Marlyn Monroe.

Zoals ik het ook gisteren zei: “Dit weekend houd ik het kort.” Vandaag nog korter dan gisteren. Niet omwille van de zomertijd want in Mozambique wordt de klok niet / nooit verzet. Maar omdat we twee dagen te gast zijn op een bruiloft.

Wij zijn d’r klaar voor. Op naar de bruiloft van J & W

In de serie #25/40

Naar Macaneta

Tags

Gidsen, Macaneta, Mozambique, Toerisme, Vissen, Vrienden

Met onze bezoekers uit Vlaanderen rijden we een dagje naar Macaneta. Er werd regen voorspeld … het werd een zonnige dag. Meer dan een foto wordt het niet vandaag … het verhaal kun je vast zelf bedenken.

Het net wordt binnengehaald. Praia Macaneta

In de serie #16/40

Gevonden op straat (2)

Tags

Anderstad, Foto, Gevonden, Handschoen, Heemstede, Lier, Thinsulate, Wandelen, Want

Juister zou zijn om “Gezien op straat” als titel te gebruiken. Ik heb namelijk niets meegenomen. Wel gezien op mijn wandelingen. Een stukje met de oproep: “Handschoen zoekt baasje”.

Verdronken handschoen

Bij deze handschoen – in Heemstede – krijg ik geen enkele aandrang om me te bukken. Natuurlijk omdat ik weet dat het een natte bedoening zou zijn. Het is duidelijk dat deze handschoen zich heeft volgezogen met regenwater. Het zou me niet verbazen dat deze eenzaat er nog steeds ligt.

Zou mijn tweeling-zus mij missen?

Geen vijf minuten later kwam ik nummer twee van die dag tegen. Een iets betere versie uit een iets betere sociale klasse. Vast horend bij een bakfietsende Heemsteedse burger.

Op naar nummer drie …

Handschoen onder een te kleine grafsteen

Is dit een handschoen of een want? Wat is ook alweer het verschil? Vijf vingers (handschoen) en vier vingers samen en de duim apart is een want. Zo is het, denk ik. Dit is dus na bestudering alweer een handschoen. Bovenstaande vondeling zag ik dicht bij de fietsstalling bij het NS station in Heemstede. Wie zou er die steen opgelegd hebben? En waarom? Vast iemand die dacht dat de eigenaar de handschoen eerder zou opmerken. Ik krijg een associatie met een Joodse begraafplaats waar de traditie zegt dat je een steentje op het graf legt van de overledene. Tenslotte vraagt deze speurder zich af: ‘Wat is Thinsulate?’ Google geeft antwoord. Het is een textielsoort. Heel dun synthetisch materiaal dat isoleert. Ja … dat had ik moeten begrijpen als ik ‘Thin’ en ‘Insulate’ als twee woorden had herkend. Vooral gebruikt in winterhandschoenen en in materialen dat bergbeklimmers gebruiken. Zo … weer iets bijgeleerd. Het is dus waarschijnlijk een ‘dure’ vondeling.

Eenzame handschoen in Lier (België)

Wandelend door het mooie Anderstad – natuurgebied rond de Binnen-Nete in Lier – kom ik bovenstaand exemplaar tegen. ‘Handschoen op een stokje.’ Een soort wegwijzer. Iemand heeft deze handschoen een handje geholpen om zijn baasje terug te vinden. Veel zichtbaarder dan gewoon liggen wegkwijnen op de grond. Ik overweeg even om de middenvinger te gebruiken op het stokje. Of is dit de middelvinger? Ik ben niet zeker. Schrikt dit af? Nee. Zegt deze handschoen “F#ck you” tegen zijn voorbijgangers? Weet ik veel … zo mijn zondag-stukje is klaar voor publicatie.

Tot zover de foto-oogst van drie wandelingen. Tweemaal in Heemstede. Eenmaal in Lier.

In de serie: GEVONDEN OP STRAAT en #05/40

Alweer iets over boeken

Tags

Boeken, Cafe Sol, Goes, Jeugdherberg, Lezen, Slot Oostende, Terschelling, Zwerfboek

In een logje van Tessa las ik het woord ‘zwerfboek’. Erg leuk. Ik had het woord wel eens eerder gehoord denk ik. Tessa is een grote lezer en reist voor haar werk geregeld per trein. Van Leeuwarden naar Amersfoort (en terug). Als zij haar boek heeft uitgelezen laat ze dat achter in de trein. Voor een volgende liefhebber. Een mooi initiatief.

Hoe kom ik aan mijn boeken?

Meestal koop ik ze online bij Bol punt com of bij Libris. Ik lees bijna alle fictie op mijn tablet of e-reader. Non fictie lees ik het liefst in een papieren versie. Af en toe krijg ik wel eens van vrienden of familie een boek in epub-formaat. Soms werkt het, soms niet. Laatst ontdekte ik een website waar ze gratis e-boeken aanbieden. Zo downloadde ik gratis ‘Nu en dan de weg kwijt‘. Erg fijn. Een reisverslag door zuidelijk en Oost Afrika waar ik heel veel in herkende.

Of ik neem tijdelijk een boek mee uit Café Sol in Maputo.

Boekenkast in Café Sol (Maputo)

Café Sol vind je in de duurdere Summershield-wijk. Een wijk in de buurt van ambassades en de vele internationale scholen. De boekenkast die je hierboven ziet, is afgeladen vol. Twee rijen dik vol engels-talige boeken. Maar ook Nederlands. Een beetje Duits, Frans en Italiaans. En het principe is eenvoudig. Je mag boeken gratis meenemen. Je hoeft dat ook niet te registreren. Breng ze terug als je ze uit hebt. Of doneer zelf ook een boek dat je hebt gelezen en niet wilt bewaren. Kortom … een kast vol zwerfboeken. Ik ben fan.

Een paar weken geleden had ik een werkafspraak in Slot Oostende in Goes. En wat zie ik? Onderstaande boekenkast …

Boekenkast in Slot Oostende (Goes)

Hetzelfde idee als in Maputo. Ook hier kun je de meeste boeken meenemen zonder registratie. Er zijn een paar uitzonderingen zoals fotoboeken en naslagwerken. En ingeleverde boeken worden nog even gecheckt voordat ze in de kast komen. En in Goes hangt er een informatiebord bij met de ‘spelregels’.

Dit zijn uiteraard geen nieuwe ideeën. Het vakantiehuis van mijn ouders op Terschelling had ook een boekenplank voor zwerfboeken. In de meeste jeugdherbergen vind je zo’n kast. Her en der – in verschillende landen, meestal op het platteland – staan of hangen kleine boekenkastjes met hetzelfde concept. Ik vind het allemaal heel sympathieke initiatieven.

Ik eindig met een boeken-grapje. Zie foto hieronder …

Ik kocht onlangs een boek bij Ikea, nu nog in elkaar zetten …

Nieuwe oogst (8)

Tags

Chagrijn, Isabel, Kerstmis, Kus, Nederlandse les, Plastic, Scheveningen, Terschelling, Vervuiling, Vis, Vluchtelingen

Ik moet een interne strijd leveren om niet te chagrijnig te worden / blijven. En dat al op de derde dag van het jaar. ’t Is natuurlijk ook maar een gewone donderdag. Isabel is aan het werk. Onze empregado zou vandaag weer aan het werk gaan. Je begrijpt het al. Ik gebruik de werkwoordsvorm ‘zou’. Het is bijna vier uur en hij is er nog steeds niet. Voor de tweede opeenvolgende dag is hij niet op komen dagen. Het moet wel een geweldige oud-en-nieuw-kater zijn die hij moet uitzieken. Sic. Is dat het begin van het einde voor Sr. Bennie?

En hij is niet de enige die niet komt opdagen. Ik geef twee leerlingen Nederlandse les. En je raadt het al. Eentje gaf vorige week al aan even een pauze te willen nemen. En de ander smste me vanochtend om 8 uur dat ze niet kan komen. Ik had alles al klaar gelegd. Extra oefeningen gemaakt. Een eenvoudige tekst geschreven … grrr. En ook de zwembad-schoonmaker is nog niet verschenen. Ik typ dus veel te vaak GRRR de laatste tijd. Daar moet verandering in komen.

Daarom maar een nieuwe aflevering van ‘Nieuwe oogst’. Plaatjes die ik van het internet heb geplukt. Soms van Twitter, Facebook of een nieuwssite. Gewoon kleine grapjes of nadenkertjes. Laat ik maar met iets vrolijks / moois beginnen.

Weg met het grijze chagrijn

De vrolijkste kerstboom die ik afgelopen periode ben tegengekomen is wel deze …

Mijn favoriete kerstboom

Ik lees nog steeds Vlaamse en Nederlandse kranten en tijdschriften. Weliswaar via internet. En naast de puinhoop in Scheveningen en de ontelbare leugens en verdraaide waarheden van The Donald lees ik ook over de containers die bij Borkum overboord zijn geslagen. Terschelling en andere waddeneilanden (kust) worden overspoeld met plastic en piepschuim. Drie containers met gevaarlijke stoffen zijn nog zoek.

Dier en mens

En ook onderstaande cartoon snijdt hetzelfde thema aan. Erg grappig (als het niet zo triest was).

Vertaling is vast niet nodig.

De actie “We gaan ze halen” mag dan wel mislukt zijn. Iets te naïeve voorbereiding. Maar dat er nog steeds zoveel mensen op de vlucht zijn of eindeloos wachten in erbarmelijke (Griekse en andere) kampen is beschamend als je bedenkt hoeveel miljoenen er weer in de lucht zijn geknald afgelopen maandag …

Dit behoeft geen onderschrift

Laat ik maar iets vrolijker eindigen. Dat was tenslotte de opzet van dit stukje.

Gewoon … een mooie gedachte

Niet helemaal waar natuurlijk. Maar wel een prikkelende zin.

Een dooddoener

… maar wel eentje die je zo vaak moet herhalen.

Zometeen spring ik nog even in de auto. Bij gebrek aan ‘trein’. Sorry. De eerste boodschappen van het jaar doen. Wat eten we vandaag?

Wat eet ik vandaag?

Na de kip, konijn en lam van de afgelopen dag kies ik vandaag opnieuw voor een vis-maaltijd. Ik woon tenslotte dichtbij zee. Dat vindt mijn meisje vanavond vast een prima keuze.

Dit plaatje bewaarde ik al lang op mijn bureaublad.

En na het eten beginnen we aan een nieuwe serie. Dat betekent wel … kiezen. En dat is niet altijd vanzelfsprekend … zeker niet gemakkelijk. Maar als we rond half tien – of ietsjes later – het licht uitknippen dan eindigen we onze dag met …

Welterusten

Het valt me nu pas op hoeveel ‘Engels’ ik gebruik – via de plaatjes – in dit logje. Tja … ’t Is mijn dagelijkse taal geworden. Daarom blijf ik bloggen … in het Nederlands. Met zo nu en dan een Vlaamse zinconstructie.

In de serie: NIEUWE OOGST

Drie weetjes

Tags

Dieren, Haai, Koe, Kwal, Licht, Mieren, Mug, Nijlpaard, Paard, Sinterklaas, Vlam

Drie foto’s die ik onlangs op internet tegen kwam. Ik deel ze graag. Vandaag dus weinig woorden.

Dag Sinterklaas

En? Heeft hij jullie ook verwend met cadeautjes, surprises, marsepein en gedichten? Ik wens hem en zijn gevolg een goede reis terug naar Spanje. En stop ook alle discussie  in een kist – doe er een stevig slot op en verlies de sleutel. En dat tradities veranderen geeft helemaal niks. Want zoals je op bovenstaande foto ziet, ruimt de Sint zelf de paarden-stront op. Daar heeft hij geen knechten voor nodig. Tot volgend jaar.

Dodelijke dieren

Laat de getallen spreken …

Licht heeft geen schaduw

Een weetje. Ik was zelf toch weer verbaasd toen ik de foto zag.