Alweer vrijdag

Tags

BBB, Bilene, BVN, Caroline van der Plas, Foto, Gaza, Hans van der Meer, Isabel, Meester Koen, Mozambique, NTC-dag, Praia do Bilene, Voetbalvelden, Voorleesdag, VPN

Eerst een kort overzicht van logjes die ik niet heb gedeeld met jullie. Driemaal een stukje geschreven over de BBB en Caroline. Elke keer bij het nalezen vond ik het flut-stukjes en stuurde ik ze linea recta naar de prullenbak. Ik ben geen politiek analyticus dat mag duidelijk zijn. Toch ben ik benieuwd hoe het politieke landschap er zal uitzien in Nederland over een paar maanden of over een jaar of twee …

Iets schrijven over mijn werk als ‘meester Koen’ op de Nederlandse school in Mozambique is een herhaling van zetten. Behalve over afgelopen zaterdag. Onze jaarlijkse voorleesdag. Een geslaagde NTC-activiteit. Omwille van privacy kan (mag) ik hier geen foto’s van plaatsen.

Af en toe kijk ik een serie of film. Meestal zijn het keuzes van Isabel. Ik haak veel vaker af dan vroeger. Is het mijn desinteresse of ben ik wat Netflix-moe?

Steeds meer tv-programma’s en podcasts zijn niet meer toegankelijk als je niet in Nederland bent. Daar baal ik van. Zelfs bij BVN krijg ik die mededeling regelmatig. Bah. Ik wil niet aan een VPN-abonnement, het leven is nu al veel te duur. Ps. Isabel heeft nog geen nieuwe baan maar we hebben een prima manier gevonden om elkaar niet in de weg te zitten.

De dagen worden steeds korter. Ja … zo gaat dat aan de andere kant van de evenaar. Dat vind ik niet leuk want nu kom ik bijna altijd in het donker thuis. Niet leuk.

Ik schrijf met grote regelmaat iets over de boeken die ik las. Dat zijn mijn logjes met het minst aantal reacties. Dat geeft niets, ik begrijp dat. Ik maak die stukjes meer voor mezelf zodat ik later herinner wat ik las. Dus wees gewaarschuwd … er komt weer zo’n overzicht aan. Hahaha.

We maakten twee weken geleden een leuke weekenduitstap naar Praia do Bilene. Bijna 4 uur bij ons vandaan, in de provincie Gaza. Laat ik daar dan maar wat foto’s over delen.

Praia do Bilene – provincie Gaza (Mozambique) maart 2023

Collega blogger Gerbie plaatst met grote regelmaat foto’s van voetbalvelden. Hij draagt ze altijd op aan Hans van der Meer.

Ik moest aan hem denken tijdens dit uitstapje …

Voetbalvelden – veldjes in Praia do Bilene (provincie Gaza – Mozambique)

Advertentie

Bijna 200 dagen onderweg

Tags

Avek, Blauwe Zwaan, Bm'er, Canarische Eilanden, Duin, Foto's, Fryslân, Leeuwarden, Madeira, Numansdorp, Orka, Polarsteps, Portugal, Schade, Tenerife, Vrienden, Wereldreis, Wyns, Zeilen

Ik hou van reisblogs, van reisboeken, van reisverhalen. En ze worden nog boeiender als je de reizigers persoonlijk kent. Zo volg ik de belevenissen van Duco en Marjolijn via Polarsteps. Wij kennen elkaar al ruim veertig jaar. Marjolijn was een studiegenoot op de Akademie voor Ekspressie en Kommunicatie (AVEK) in Leeuwarden. We werden al heel gauw goede vrienden. Zij pasten op onze jongste zoon als wij naar Spaanse les gingen. Zij stalden hun zeilboot tijdens de winter in onze schuur in Wyns. Ze leerden mij zeilen in een bm’er op Friese wateren. Zeil-kampeer-weekenden in de Biesbosch. We speelden eindeloos veel uren bordspellen. ‘Duin’ was ons favoriete spel. We lazen heel veel dezelfde boeken. We gingen samen weekendjes naar de Ardennen. We zochten hen op in Portugal toen zij daar woonden en werkten. Dit lijstje kan ik nog veel langer maken maar dat is saai voor anderen.

Ik zag hen voor het laatst in levende lijve eind mei van dit jaar. Ik bezocht Duco en Marjolijn net voor hun vertrek. Hun huis in Breda was zo goed als leeg. Nog een paar campingstoeltjes en eten met het bord op schoot. En heel veel bijpraten, zoals altijd. Het was fijn om hen nog even te zien want twee dagen later startte hun grote zeiltocht in Numansdorp (Zuid-Holland).

De Blauwe Zwaan

Bestemming … de wereld rond. Ja, je leest het goed. De wereld rond. Plannen zijn gemaakt en omdat ze ook veel willen zien onderweg zijn er aan die plannen geen vaste data gekoppeld. Duurt de reis 3 jaar of 5 jaar? De toekomst zal het leren. Is de route al helemaal bekend? Ja en nee. Eerst maar eens vertrekken richting Azoren, Madeira of Canarische eilanden.

We zijn nu bijna 200 dagen verder. Ik volg hen bijna dagelijks via Polarsteps. Deze website heeft als ondertitel ‘Automatic Travel Tracker’. Naast een kaart waar de reiziger zich bevindt, is er veel ruimte voor logjes en foto’s. Marjolijn doet bijna dagelijks verslag van al hun bezigheden. Met hele mooie foto’s. Naast zeilen hebben ze ook veel aandacht voor alle plaatsen die ze aandoen. Dus ook mooie verslagen van wandeltochten, museumbezoek, ontmoetingen met andere zeilers. Het rondscharrelen op markjes, havens en kleine eilanden. Verhalen over alle papierwerk en bureaucratie. Het lijkt alsof je een beetje met ze meereist.

Loopt alles gesmeerd? Ook nu is het antwoord ja en nee. De boot werd in oktober aangevallen door een orka. Ja, je leest het alweer goed. Dat zorgde voor schade aan de boot. En veel bibbermomenten. De boot moest naar een werf voor grondige inspectie en reparatie. Bijna vijf weken lag ‘De Blauwe Zwaan’ op het droge op het zuidelijkste puntje van Portugal. Wat een werk, wat een doorzettingsvermogen. Een flinke renovatie. Gelukkig hadden ze veel aanspraak en hulp van lotgenoten en bevriende zeilers.

Na wat proefvaartjes en na nauwkeurig de weerberichten interpreteren, vertrokken ze voor het tweede deel van hun wereldreis. Op naar Madeira. Daar zijn ze ondertussen alweer vertrokken. Ze hebben besloten om de komende tijd op de Canarische eilanden te verblijven. Nou ja, op hun boot in Canarische havens. Nu bijvoorbeeld in Tenerife. De oversteek richting Panama kan maar tweemaal per jaar. November en maart. De plannen worden min of meer dagelijks bijgesteld. Nu eerst rustig aan want er komt ook familie op bezoek. Dat zou ik ook wel even willen. Ik droom nu al weg dat ik ze binnen een paar jaar verwelkom … in Mozambique.

Ik zou nog veel meer kunnen vertellen maar waarom lees je het niet zelf uit ‘eerste hand’? Via hun Polarsteps. Waarschijnlijk moet je dan eerst een (gratis) account aanmaken.

De mooiste

Tags

Bloggen, Die Another Day, Film, Halle Berry, James Bond, Koud, Mooi, Tweet, Twitter

Al vroeg vanochtend opende ik mijn Twitter-pagina. Nee, ik ben daar nog niet echt vertrokken ondanks mijn goede voornemen. Gewoon even scrollen en mogelijk iets aanklikken. En daar verschijnt ze …

… in vol ornaat. Of kun je zoiets niet zeggen over een dame in bikini? Een iconische foto uit de James Bond film Die Another Day. Wie heeft deze scene niet minstens één keer gezien? (*) Plots was ze wereldberoemd. Halle Berry. Ik noemde haar vrijwel onmiddellijk: De mooiste vrouw ter wereld‘. En dat ben ik heel veel jaren blijven zeggen. Ook na films als Catwoman, Monster’s Ball, Cloud Atlas. Ja, ik ben fan.

Een paar jaar geleden zag ik ‘haar’ verschijnen op Twitter en ik klikte op ‘VOLGEN’. Met enige regelmaat plaatst zij (waarschijnlijk haar management) een foto. Meestal een beeld uit een film of een geposeerd moment op de rode loper. Maakt niet uit. Ik kijk er graag naar.

Bingo … ik maak een schermafbeelding van deze foto-tweet want daar zit een mini-stukje in voor mijn blog vandaag. En wat zie ik nu? Ik sta zelf ook op deze foto. Links onderaan in het hoekje. Hahaha, samen met Halle Berry. Mijn dag kan niet meer stuk.

Las je haar tekst? Dat het zo verdomde koud was tijdens deze filmopname? Dan ben ik er beter op gekleed met mijn warme sjaal. Sneeuw in de verte, op de grens tussen Syrië en Libanon.

En hoe vergaat het jullie nu het voor het eerst sinds lang koud is in de Lage Landen?

(*) Klik HIER als je wilt weten wat ik bedoel.

Room with a view (11)

Tags

Aap, Acrobaten, Contortionist, Familie, Indische Oceaan, Internet, Isabel, Langi Langi Beach Bungalows, Nungwi Beach, Reizen, Room with a view, Strand, Zanzibar

Zanzibar plog #03

Onze logeerplek in Stone Town (Zanzibar, Tanzania) is vooral een prima verblijf in de stad. Het strandje onder onze kamer is een typisch stadsstrand waar grote delen van de dag (bij eb) jongens voetballen. Ik heb er nooit iemand gezien die daar rustig een boek zat of lag te lezen op een badlaken. Nee, daarvoor kan je beter naar het noorden van het eiland rijden. Wij lieten ons dan ook rijden – met een tussenstop voor een mooie ‘spice-tour’. Maar daarover meer in een volgend plogje.

Plaats van bestemming: Langi Langi Beach Bugalows in Nungwi Beach.

Een oud-collega had een mooie korting voor ons geregeld. Ook dit keer een kamer met uitzicht op de Indische Oceaan. Geniet je mee?

Wat een heerlijke plek! Met een paar kleine min-puntjes. Het internet was waardeloos en dat verwacht je niet meer van een logement in 2022. En ik moest alles cash betalen want hun credit-card-apparaat functioneerde niet. Sic. Bij de buren en in heel eenvoudige winkeltjes kon dat wel, ontdekten we later die middag. En een aap als huisdier in het restaurant is ook niet meer van deze tijd, vind ik. Andere gasten vonden het prachtig en bleven maar foto’s maken. Goed, genoeg gezeurd. Het uitzicht vanop ons privébalkon kwam regelrecht uit een reclamefolder. Adembenemend mooi. Jammer dat het maar één dag/nachtje was.

Omdat we geld moesten pinnen liepen we ook wat uitgebreider door het dorp. Een groot plein met daaromheen heel veel winkeltjes en langs het strand heel veel lodges en restaurantjes. We kochten een paar kleinigheden en aten heerlijke vis terwijl acrobaten en een contortionist een mooie act uitvoerden op het strand. Ik bleef steeds maar denken ‘Wat zou Catelijne en haar meiden het hier fantastisch vinden.’ Ook Isabel fantaseerde luidop dat het fijn zou zijn om met de hele familie hier een paar dagen vakantie te vieren. Tja, wie weet.

Dat was het weer voor vandaag maar treur niet … er komen nog meer plogjes aan over onze korte vakantie op Zanzibar. Hahaha. Had ik al verteld dat ik daar ook jarig was?

In de serie: ROOM WITH A VIEW

Room with a view (10)

Tags

Archipelago Waterfront, Hemelbed, Indische Oceaan, Isabel, Palmbomen, Room with a view, Stone Town, Strand, Tanzania, Vakantie, Zanzibar, Zee

Zanzibar plogje #02

Tijdens mijn veelvuldige werkreizen publiceerde ik met enige onregelmatigheid foto’s van mijn hotelkamers en het uitzicht. Nu ik veel minder reis is de serie ‘Room with a view’ wat in de vergetelheid geraakt. Ik kus deze serie – bij wijze van spreken – weer wakker. Vandaag foto’s van ons uitzicht in Stone Town, Zanzibar, Tanzania. Onze eerste drie nachten.

Als je op de foto’s klikt zie je de foto vergroot. Een soort diavoorstelling. Maar dat weet natuurlijk iedereen die blogs leest en volgt.

Als toegift nog een paar foto’s van onze logeerplek Archipelago Waterfront.

Wat ons opviel in dit hotel? Geen televisie op de kamer. En toen we ‘verhuisden’ naar Nungwi Beach in het noorden van Zanzibar, ook daar geen televisie op de kamer. Het uitzicht op de Indische Oceaan is meer dan genoeg!!! Een terechte conclusie.

U bent alvast gewaarschuwd … de Zanzibar-plogjes zijn nog niet ten einde.

In de serie: ROOM WITH A VIEW

Verlaten plekken in Europa

Tags

André Joosse, Foto, Fotograaf, Goes, Goes Europa, Klein Frankrijk, Nederland, Urban Exploring, Urbex, Verlaten plekken, YouTube

Zoals beloofd.

Een grote fototentoonstelling van André Joosse in Goes in de weilanden rondom de verlaten boerderij Klein Frankrijk. In de buurt van de televisietoren en de molen. Helemaal gratis. De opzet is eenvoudig. Je loopt door het weiland en je kijkt je ogen uit naar de foto’s van ‘Verlaten plekken in Europa’, geprint en gepresenteerd op groot zeil. De foto’s staan op gesteld in grote driehoeken.

Tekens twee foto’s, onder vermelding van het land en de plaats waar de fotograaf de foto maakte en een woordje uitleg. De foto’s (van de foto’s) hieronder maken het vast duidelijker.

• 

• 

• 

• 

• 

Het zijn vaak scholen, kloosters, klinieken, industriële complexen, laboratoria, hotels, paleizen, kastelen, enzovoort. Dit genre in de fotografie trekt steeds meer liefhebbers. Zeker op YouTube. Er zijn zoveel details op de foto’s te zien. Achtergelaten speelgoed, beddengoed, instrumenten. Afbladderend gipswerk, fresco’s, graffiti, onbekende meetinstrumenten. Ik kan nog wel even doorgaan. André Joosse heeft ondertussen in achttien landen zulke plekken bezocht en heel veel gefotografeerd.

Op zijn website – klik HIER – staan nog veel meer foto’s van al dat indrukwekkend verval. Stuk voor stuk vreemde, verlaten plekken mét een verhaal. Ik loop weer terug naar de binnenstad. Een wandeling van nauwelijks vijf minuten.

Goes-Europa

Werkverblijf in Goes (5)

Tags

Andre Joosse, Bierfestival, Goes, Goes Europa, Grote of Maria Magdalenakerk, Leon van den Akker, Maria Magdalena, Nederland, Reynier de Muynck, Ron Westerweel, Wilbert Biemans

Er zijn alweer vier weken ‘Werken in Goes’ voorbij gevlogen. De teller maakte flink wat overuren. Nou ja … ik dan toch. Correctie: ik en vele anderen. Tijd om het figuurlijke touwtje een beetje te laten vieren. Kortom: laat de vakantie maar komen! Vorige week was er een zeer smakelijk vierdaags Europa festival in de stad. Fiesta Europa op de Markt. Europees Bierfestival in en rondom de Singelstraat en Europese Kunst en Curiosa op de Kade – Stadshaven. Ik heb er in de tussendoor-uurtjes erg van genoten.

Ook openden twee exposities deze week de figuurlijke deuren. Maria Magdalena & het Europajaar – met een uitgebreid programma op diverse plaatsen in de stad. Ik zag al een paar hedendaagse werken in de Grote of Maria Magdalenakerk. Er zijn exposities, lezingen, films, een speurtocht en nog veel meer.

1. Reynier de Muynck 2. Wilbert Biemans 3. Ron Westerweel 4. Leon van den Akker

De persoon Maria Magdalena (zus van Lazarus in de Bijbel) spreekt al eeuwen tot de verbeelding. De een ziet haar als een overspelige vrouw en de ander als een heilige. Ze wordt (werd) dan ook heel verschillend afgebeeld en geschilderd. Dan weer met lang haar en dan weer ingetogen omkranst met een aureool. Of met symbolische voorwerpen als een rood ei, een kannetje olie, een kruis of een schedel. Goes heeft twee Maria Magdalenakerken. Recht tegenover elkaar. Goes koos haar al in 1150 als beschermvrouwe. Vandaag (22 juli) viert de Katholieke wereld haar naamdag.

Over de andere expositie vertel ik morgen. Verlaten plekken in Europa. Foto’s van Andre Joosse

Meer weten over het Europa-jaar in Goes? Klik HIER

DNA

Tags

Culinair, DNA, Foto, Grapjes, Verzamelen

Ik scroll bijna elke dag eventjes door mijn Facebook-pagina, mijn Twitter-pagina en ik gebruik de (WordPress) reader om mijn favoriete blogs te lezen of te bekijken. Zeer regelmatig zie ik dan foto’s, cartoons, tekeningen die ik grappig, ontroerend of mooi vind. Af en toe sleep ik zo’n foto, cartoon of tekening naar mijn bureaublad. Tja … er zit nu eenmaal een verzamelaar in me. Toch houd ik me in … al zeg ik het zelf. Maar wat doe ik met die mapjes, kleine verzamelingetjes? Niet veel. Soms eens opnieuw onderverdelen in sub-mapjes. Afgelopen week zag ik onderstaande foto voorbijkomen. DNA eenvoudig uitgelegd. Ik vond het wel grappig.

En als ik dan toch bezig ben, leen ik er nog eentje. Een lijstje dit keer.

Ik scoor 0 punten. Ik lust dat allemaal. Zonder één enkele uitzondering. En jullie?

In de serie: OVERBODIG LOGJE

Een omgekeerde link

Tags

2013, Bruiloft, Diefstal, Facebook, Foto, Isabel, Mozambique, Nostalgie, Tablet

Vier van de vijf logjes die ik hier publiceer, vermeld ik ook op mijn Facebook-pagina. Met een link naar dit weblog. Vandaag doe ik min of meer het omgekeerde. FB attendeerde me vandaag op een foto van negen jaar geleden.

Mijn geliefde Isabel (negen jaar geleden)

Ik denk dat Isabel de gastenlijst voor onze bruiloft kritisch zit te bekijken op haar tablet. Een maand na deze foto gaven we elkaar het ja-woord. Negen jaar geleden alweer. Omdat ik aan het werk ben in Nederland en zij in Mozambique (snik) raken deze fb-herinnerings-foto’s een gevoelige snaar. Een snaar van gemis. Gelukkig gebruiken we WhatsApp bijna dagelijks. Even bijpraten. Soms ’s morgens rond half 5 want dan is in Djonasse de wekker net afgelopen. Soms overdag en heel af en toe in de vroege avond.

Ik probeer me te herinneren waar ik deze foto heb gemaakt. Ik weet het niet meer. Dat ga ik haar morgen even vragen. Waarschijnlijk zal zij me dan ook vertellen dat haar (witte) tablet enige tijd later werd gestolen. Overdag, op straat. Dat soort details onthou je des te gemakkelijker. Raar hé!?! Nee, niet raar.

Veel meer moet ik er niet aan toevoegen, althans niet met woorden. Ik kijk gewoon nog een tijdje – met heel veel plezier – naar deze foto. Vandaag plaats ik geen link naar Facebook want daar dook de foto op.

ps. Omdat ik vele duizenden foto’s van ons samen mis (de gestolen externe harde schijf, weet je nog?) ben ik blij dat ik vroeger regelmatig foto’s deelde op sociale media. Die heb ik gelukkig nog wel en dat is … genieten.

Kleur

Tags

Auto, Citroën, Kleur, Kleurloos, Nostalgie, Saai, Toyota Avensis, Twitter, VW-golf, Weblog

Vrijdag schreef ik een stukje over mijn eerste auto. Een blauwe Citroën 2CV. Ik maakte melding van de kleur. En ook de volgende twee auto’s kregen een kleurvermelding in dat logje. In de reacties schreven enkelen van jullie ook iets over de kleur van hun oude auto’s. Verder stond ik er niet zo bij stil, bij die kleur. Tot ik vanochtend mijn Twitter opende en deze (Duitse) foto voorbij zag komen …

En dit stond erbij vermeld: “Uit de tijd dat kleuren nog de norm waren! In plaats van het deprimerende grauw/zwart dat tegenwoordig de norm der dingen is.”

Ik had er nog nooit bij stilgestaan maar ook onze twee laatste auto’s zijn saai zwart en grijs. We hadden ooit een zilvergrijze en een witte VW-golf en een donkerrode en donkerblauwe Toyota Avensis.