Een soort vervolg

Tags

Advertenties, Bank, Corsomeisje, De Zundertse bode, Facebook, Hoje, Messenger, Miep, Reacties, Reclame, uBlock, Uitkering, Vernieling, Zundert

Op mijn vorig stukje over reclame kreeg ik veel reacties en tips. Dank daarvoor. Ik maak gauw de balans op en ga waarschijnlijk wat zaken veranderen. Ik laat het nog wel weten. Ook op mijn Facebook-pagina verschijnt veel reclame of gesponsorde mededelingen. Dat is tenslotte hun verdien-model. Als ik te vaak dezelfde FB-boodschap zie passeren, klik ik – via de drie puntjes bovenaan – op ‘Advertentie verbergen’ en vervolgens op ‘Herhalend’. Dat helpt meestal.

Een mededeling die regelmatig voorbijkomt is onderstaand bericht:

Ik zag deze ‘oproep’ ook al met een paspoort bij een Rabo-bank-filiaal. Ik moet eerlijk bekennen dat ik een tikkeltje nieuwsgierig ben. MAAR … ik kan me beheersen en ik heb er nog nooit op geklikt. En nu zie ik pas de naam van de website. Best bijzonder voor een ‘Nederlands’ bericht (paspoort en bank) dat zij een Portugees woord gebruiken in de naam van hun website. ‘Hoje’ betekent ‘vandaag’. ZUCHT. Weg ermee.

En via Messenger op FB krijg ik met tussenpozen erotische vriendschap-verzoeken. ZUCHT. Sorry trollen maar sla mijn deur maar over.

En vandaag las ik iets over de poging om onze ‘Miep’ te jatten in Zundert. Het beeld van het legendarische corso-meisje voor het gemeentehuis in Zundert. Diefstal mislukt, schade aangericht. Ik las erover in De Zundertse Bode. Klik HIER. En waarom vermeld ik dat hier? Ik zie onder het artikel dezelfde reclame met de kussende dames, de sardientjes, de poserende dames voor een cruiseschip en iets over tand-implantaten. Zie mijn foto van gisteren. Raar. Dus niet alleen bij WordPress … het mysterie is nog niet opgelost. Heeft het iets met mijn laptop-instellingen te maken? Ik weet het niet. Nu maar hopen dat ik gauw vind hoe ik uBlock kan koppelen aan mijn Safari-browser.

Reclame

Tags

Bloggen, Gratis, Reclame, Weblog, Wordpress

Sinds ik hier bij WordPress gratis blog, weet ik dat er reclame wordt toegevoegd aan mijn stukjes. Dat neem ik voor lief. Ik herinner me dat ik er mijn lezers ooit eens naar vroeg. Of het hen stoorde. Nee dus. Mogelijk ook omdat medebloggers dezelfde overwegingen (ooit) hebben gemaakt.

De reclame beperkte zich meestal tot één blokje. Meestal met wat tekst, zeker niet met een schreeuwende foto. Sinds enkele maanden wordt er een heel raster toegevoegd aan onze blogs. Iedereen herkent vast onderstaande collage. Ik zie ze namelijk ook bij jullie (met een gratis WordPress-blog).

In mijn geval zijn heel wat onderschriften in het Portugees. Het ‘systeem’ herkent dus van waaruit ik blog (of lees) want ik zag dezelfde foto’s ook tijdens mijn langdurig verblijf in Nederland, met Nederlandse teksten. In navolging van ons aller Rietepietz eindig ik tegenwoordig mijn stukjes met een STREEP. Als afscheiding tussen mijn bijdrage en de toegevoegde reclame. Ik vind zo’n fotoblok (9 verschillende reclames) erg opdringerig. Nee … walgelijk.

Maar nu kom ik tot mijn punt. Een vraag. Een overpeinzing. Ik ben redelijk ongevoelig voor reclame en zeker in bovenstaand geval is er hooguit 0,1% van mijn brein dat zou kunnen overwegen om zo’n fotootje aan te klikken. Dus deze reclame schiet volledig zijn doel voorbij. Of ik ben geen doelgroep. Ook op de blogs van mijn medebloggers ben ik niet (nooit) van plan om door te klikken op een reclame. Hebben jullie daar ooit op geklikt? Ik denk dat het antwoord NEEN zal zijn.

Ik ken het gegeven dat televisie-reclames die irriteren meestal goed bevallen bij de opdrachtgever. Dan wordt er tenminste over gepraat. Tja, het zal wel.

Nog even terug naar het fotoblok hierboven (en mogelijk hieronder). Wie kent ze niet … ‘Sarah Paulson en Amanda Peel’? ‘Wie?’ hoor ik jullie denken. Je weet wel … Sarah Paulson en Amanda Peel. Ooo die … het zijn die twee kussende dames rechtsboven. Een foto die gemaakt is bij de uitreiking van de Golden Globes in 2017. Een vriendschappelijke zoen op de rode loper. Ja, en dan? Waarom zou ik daar op klikken? Omdat ik 21 foto’s van beroemde ‘gays’ wil zien? Als ik dat al zou willen zien dan brengt ‘Google’ me in twee klikken naar honderden foto’s. Hoe zit het met auteursrecht? Deze foto is gemaakt door ene Jim Ruymen/UPI. Dat moest ik uiteraard even opzoeken. Als hij betaald krijgt voor elke keer dat deze dames me tegemoet kussen vanuit zo’n fotoblok, is hij een rijk man.

Wat is de zin van deze foto’s en links?

Goed. Ik laat het hierbij. Zo meteen nog een Riet-streep hieronder en klaar is mijn stukje. O ja, nog één dingetje. Ik was enkele maanden in Nederland en zag zo nu en dan televisie. Ik had ruim 50 zenders ter beschikking. Als ik op de bank even lag bij te komen en even ging zappen dan was het eigenlijk een halfuur durende reclame braaksel. Bah. Zo onzinnig. Wat ben ik blij dat wij met onze 98% Neflix op onze tv, daar van zijn gevrijwaard.

Heeft een van jullie ooit (onlangs) de stap gemaakt van ‘gratis’ naar ‘betaald’ bloggen bij WP? Ik lees het graag want ik overweeg het heel serieus om van deze ‘shit’ verlost te zijn.

Driemaal is geen

Tags

Goes, Harmonie Oranje, Het Roosendaals Toneel, Leeuwarden, Meester Koen, Mozambique, Opera, Roosendaal, Wouw

… scheepsrecht. Dit is natuurlijk geen bestaande uitdrukking. De juiste uitdrukking luidt: ‘Driemaal is scheepsrecht.’ Iets voor optimisten. Lukt het de eerste keer niet en ook de tweede keer niet dan gaat het vast de derde keer goed komen.

Ik ben eerder een optimist dan een pessimist en zeker geen doemdenker. Maar daar gaat dit stukje niet over. ‘Waarover dan wel?’ hoor ik natuurlijk niemand denken want dat lukt me nooit … ‘horen wat een ander denkt’. Ik dwaal af. Zoals jullie weten heb ik een tijdje geleden mijn oude stiel weer opgepakt. Leraar Nederlands. Meestal met NT2-studenten en sinds januari 2020 ook als ‘Meester Koen’ in zowel het VO als in het PO. Tijdelijke afspraken werden omgezet in een jaarcontract en dat jaarcontract werd weer met een jaar verlengd, enzovoort. Enfin … brood op de plank en ik kon het afgelopen (school)jaar combineren met de grote theaterproductie in Goes (Nederland). Die afspraken waren al lang geleden gemaakt.

De combinatie was niet altijd gemakkelijk maar het is gelukt. In het voorjaar 2021 kreeg ik een vraag of ik interesse had in een nieuwe regie in Wouw.(Dankjewel Willem). Ik heb daar eerder met veel plezier samengewerkt met Harmonie Oranje en een geweldig productieteam. Tijdens de zomer 2021 hebben we samen aan tafel gezeten maar ik gaf meteen aan dat een nieuwe samenwerking niet vanzelfsprekend was. Ik in Leeuwarden of in Mozambique en zij in West-Brabant. Reiskosten, overnachtingskosten, enzovoort. Begin van dit jaar heb ik aangegeven dat ik niet beschikbaar ben. SNIK.

Afgelopen mei kreeg ik via Facebook (dankjewel Bernadette) de vraag of ik interesse heb voor een nieuwe regie in Roosendaal. Bij Het Roosendaals Toneel. Ook aan die toneelvereniging heb mooie herinneringen. Ik heb opnieuw nee gezegd wegens mijn les-geef-afspraken. SNIK. En natuurlijk bedacht ik toen dat het jammer was dat die twee vragen niet tegelijkertijd werden gesteld. Maar zo gaat dat nu eenmaal in het leven van een artistieke freelancer.

En toen werd het begin september en het nieuwe schooljaar ging van start. Ik word gebeld vanuit Nederland en ik krijg de vraag of ik interesse heb in een muziek-opera-project in Goes. (Dankjewel Rutger) “Ja natuurlijk maar … ooo nee …” De opzet klinkt zeer inspirerend – iets historisch en uitgevoerd door (deels) semi-professionals. Tot mijn spijt moet ik opnieuw een nee verkopen. Dat doet zeer want ooit iets met opera doen staat al dertig jaar op mijn niet bestaande bucket list. Meester Koen wint het opnieuw van de regisseur. SNIK. Voor de derde maal iets niet (kunnen) aannemen omdat … enzovoort. Zo jammer dat zulke vragen los van elkaar gesteld worden terwijl de speeldata in een zelfde periode zijn gepland. Laat voorjaar en zomer 2023. Want dan had ik …

Genoeg gesnikt voor vandaag. Ik ga zometeen uitleggen wat de stam van het werkwoord is en later vanmiddag wat het verschil is tussen een bijwoord en een bijvoeglijk naamwoord.

Better call Saul

Tags

Better call Saul, Breaking Bad, E-reader, Lezen, Netflix, Serie, Televisie

Ik heb een onoplosbaar probleem met mijn e-reader. Een Tolino Shine 3. Heel vervelend want niet kunnen lezen is geen pretje. Gelukkig heb ik nog voldoende papieren boeken. Maar ’s nachts in bed lezen met het licht aan is geen optie. Ik word wakker en begin te woelen en te zoeken naar een andere positie. Normaal pak ik dan mijn boek (e-reader) en ga lezen. Ik word vanzelf rustig. Nu ik ook flink verkouden ben zit er maar één ding op. Opstaan en Isabel niet langer lastigvallen.

Ik verhuis naar de woonkamer, naar het hoekje met de televisie en zoek een serie die ik – wegens desinteresse van Isabel – in mijn eentje wil zien. Ik kies voor ‘Better call Saul’. We zijn er jaren geleden eens aan begonnen na het grote succes van ‘Breaking Bad’. Maar het beviel Isabel totaal niet. We zijn halverwege de derde aflevering gestopt. Nu – ruim vier jaar later – begin ik er opnieuw aan. En het bevalt. Meer dan dat zelfs, ik vind deze serie geweldig. Misschien goed om te vertellen dat ik nu pas twee jaargangen – dus 20 afleveringen heb gezien. Ik ben fan.

Ik probeer – als ik nog twee seizoenen heb gezien – wat beter te beschrijven waarom ik het zo goed vind. Dat komt zeker door de sterke acteerprestaties en de personages. Maar ook door het enigszins trage tempo. Bijna ouderwets traag. Prachtig camerawerk vanuit bijzondere camerastandpunten. Oog voor details. Best veel humor. Kennen jullie deze serie? Kan ik er een genre op plakken? Een mix van drama, comedy, rechtbank en misdaad.

Wil je meer weten over deze serie dan kun je hier natuurlijk doorklikken naar informatie. Maar pas op … waarschijnlijk verraden ze daar delen van het verhaal.

ps. Mijn flinke verkoudheid is zo goed als voorbij en een nieuwe e-reader moet er maar gauw komen, vind ik.

Honderd tags

Tags

Bloggen, Honderd, Inactief, Internet, Weblog

Wat is dat toch met mij? Verschillende keren per dag denk ik aan mijn blog. En elke dag moet ik constateren: weer een dag niet geblogd. Ik lees mijn favoriete blogs wel en reageer ook af en toe. Ik ben geen uitgesproken lurker. Maar zelf iets schrijven op dit stukje www? Niet dus. En waarom is dat dan? Ik kan er de vinger niet opleggen. Geen inspiratie? Heb ik wel. Geen onderwerpen? Heb ik ook. Andere activiteiten? Ja natuurlijk maar dat is altijd al zo geweest. Niets nieuws te vertellen? Een beetje, dat is waar. En wat betekent dan die titel ‘Honderd tags’? Ik zat net te denken: ‘Schrijf eens 100 woorden op die bij je opkomen om de afgelopen dagen te beschrijven.’

Goed, dat ga ik proberen. In totaal willekeurige volgorde. Het enige verband dat ze hebben is dat ze bij me opkomen als ik nadenk over de laatste tien dagen. In blokjes van vijfentwintig en ook dat is zonder enig thema of rangschikking. Ik ben benieuwd hoever ik kom.

Warm. Blauw. Eenzaamheid. Zeilen. Vliegen. Batterij. Zonne-energie. Wielrennen. Lukaku. Boeken. Bijwoord. Rekening. Stier. Foto’s. Portemonnee. Schoonmoeder. IJsland. Airco. Leeuwarden. Varkens. Regen. Skype. Toetjes. Tulpen. Equinox.

Zwitserland. Kmska. Corsief. T’shirts. Zwembad. Twitter. E-reader. PvdD. Laptop. Bahamontes. Poetin. Anti-gripine. Queen. Vitamine. Pannenkoek. Bougainville. Zelfreflectie. Lingerie. Lezen. Boekhouder. Oma. Kauwgum. File. Bier. Snotteren.

Netflix. Gereedschapskoffer. Brusselmans. Bril. Bloeddruk. Isabel. Perforator. Inenting. Nelspruit. Verkouden. Hoezee. Brood. Portugal. Onmacht. Dropbox. Zundert. Opruimen. Buurvrouw. Muziek. Quad. Water. Doel. Woordzoeker. Afwas. Mobieltje.

Zakdoek. Naakt. Zanzibar. Luisterboek. Belastingen. Schoolgids. Garnalen. Zeeland. Thriller. Guggenheimer. Chloor. Afvallen. Spelling. Ine. Factuur. Nieuwsbegrip. Ambassade. Leger. Kunst. Shampoo. Alleen. Geschiedenis. Kleinkinderen. Tolino. Australië.

En nu? Niets. Gewoon honderd tags of #100tags of trefwoorden. En of ik dit binnenkort nog begrijp? Tja, wie weet, misschien ook wel niet.

ps. Vandaag is het maandag maar deze maandag voelt als zondag want in Mozambique is het een vrije dag.

Weer iets geleerd

Tags

Commonwealth, Gemenebest, Mozambique, Nationale rouw, Queen Elisabeth II

In Club of Mozambique lees ik dat Mozambique drie dagen van nationale rouw heeft afgekondigd naar aanleiding van het overlijden van Queen Elisabeth II. Dat maakte mij nieuwsgierig naar het waarom van deze nationale rouw?

Wat blijkt? Mozambique is lid van het Gemenebest van Naties. (Commonwealth). Nooit geweten, ik dacht dat dat voorbehouden was aan voormalige kolonies en protectoraten. Niet dus. Mozambique trad in 1995 als eerste niet-kolonie toe om zo ook de banden met de Engelstalige buurlanden aan te halen na de burgeroorlog die eindigde in 1992.

Meester Koen heeft dus weer wat geleerd tijdens deze eerste schoolweek.

Ondertussen in Mozambique (13)

Tags

Buren, Djonasse, Foto's, Goes, Isabel, Kippen, Koffers, Mozambique, Reizen, Saloon, School

De titel moet je met een korreltje zout nemen. Ik ben nauwelijks 48u geleden aangekomen in mijn tweede thuis. Terug in Djonasse bij Isabel. Niet dat ik Isabel al heel veel heb gezien. Donderdag en vrijdag zijn lange werkdagen voor haar en vandaag stond een bezoek aan haar ‘saloon’ op het programma. Dat betekent zo’n slordige 5 uur zitten, wachten en je laten bepotelen. Een beetje pedicure, vinger- en teennagels krijgen een grote beurt – inclusief nieuwe kleurtjes en ook nog iets met haar haar. In de tussentijd deed ik grote boodschappen. Nee Thomas, niet wat jij denkt. De diepvries, de voorraadkast en de ijskast zijn weer aangevuld. Omdat maandag het nieuwe schooljaar van NSM De Walvishaai begint heb ik daar dan minder tijd voor. Er moet vooruit gedacht worden.

Met mijn gedachte ben ik nog best veel in Nederland. Meer bepaald in Goes. Ik word nog steeds wakker met liedjes in mijn hoofd uit de voorstelling IN HET SPOOR VAN DE STIER. Ook de grote WhatsApp-groep ‘De Stier’ is nog erg actief. Het delen van grappige berichtjes, links naar Google-Foto’s. Ook foto’s van achter de schermen.

Het eerste lijstjes zijn gemaakt. Een lijstje met klusjes in- en rondom het huis. Een boodschappenlijstje voor de Nederlandse School. Een voorzichtige vakantieplanning gemaakt met de zeven overgebleven vakantiedagen van Isabel. Waarschijnlijk tijdens de ‘herfstvakantie’ wat hier eigenlijk een ‘lentevakantie’ is. De laatste week van oktober. En laat ik toch in die week jarig zijn. Wordt vervolgd.

Een paar zaken die me opvallen nu ik ruim 10 weken in Europa verbleef. Het is droog. Kurkdroog. De grote doorgaande weg (Rua de Mozal) is in betere conditie. Veel putten zijn dichtgemaakt. Waarschijnlijk spoelen ze weer open als het (hard) gaat regenen. Meestal vanaf half of eind oktober. Op onze veranda hangt een irritante pisgeur. Onaangenaam. Wat blijkt? Een buurman is een kippen-business begonnen op nauwelijks 50 meter van ons bedoeninkje. Als de wind verkeerd staat waait de penetrante geur onze kant op. Isabel is gaan melden dat wij (en ook andere buren) niet gediend zijn van deze stankoverlast. Ook dit: wordt vervolgd.

Balanceer-act voor 4 koffers en handbagage (Zaventem – Brussels Airport)

Nog een laatste detail. Ik ben toegekomen met alle koffers. Vier in totaal + handbagage. ‘Vier?’ hoor ik jullie denken. Ja vier. Twee van mezelf. Een koffer vol boeken voor de schoolbibliotheek. En Isabels koffer. Weet je nog? Isabels koffer kwam nooit aan in Brussel. Het woord ‘nooit’ moet ik vervangen door ‘vierentwintig dagen te laat’. Ja, de koffer werd keurig afgegeven op een door mij opgegeven adres in Bergen op Zoom. Eind goed, al goed. Isabel blij en ik 220 euro armer omdat ik extra bagage moest inchecken. Zucht. Wordt niet meer vervolgd.

Kort samengevat

Tags

Corso, Corso Zundert, Goes, Goes Europa, In het spoor van de stier, Nederland, Zundert

Te druk met de voorstellingen van IN HET SPOOR VAN DE STIER in Goes om ’s nachts nog na te denken over een logje. Zaterdagavond speelden we de laatste voorstelling. We worden overspoeld met complimenten. Heel fijn, hartelijk dank. Nu weer terug naar de dagelijkse realiteit. Toch nog twee foto’s …

Foto: Hans Colijn

Foto: Patrick van Iersel

Een zoekplaatje? Misschien wel een beetje. Of alle 123 (m/v) muzikanten, dansers, artiesten, zangers, acteurs enz op de foto staan, denk ik niet. Tel er gerust nog zo’n 60 mensen bij op die achter de schermen werken (kostuums, grime, kapsels, catering, decorploeg, enz dan krijg je een indruk waar de schrijver van dit logje zich ophield de laatste tijd.

De eerste zondag van september … Bloemencorso in Zundert. Ik ben in de buurt dus wat dacht je? Natuurlijk ben ik van de partij. Dankjewel voor de uitnodiging. Het was een beetje thuiskomen bij zoveel corso-vrienden.

Zoekplaatje? Nee, ik denk het niet. En als de 2de doorkomst op zich laat wachten, vindt Omroep Brabant twee oud-gedienden op de eerste rij van de tribune.

Foto: Jules Vereecken

Maandag. Wat staat er nu op het programma? Inpakken en hop … huiswaarts keren … Mijn hart maakt alvast een klein sprongetje.

The day after

Tags

Dans, Goes, Goes Europa, In het spoor van de stier, Liedjes, Muziek, Openluchtspektakel, Première, Theater, Trein, YouTube, Zang

Om tien voor elf gisteravond veerde het publiek als één man op. In werkelijk zijn het er ruim zevenhonderd. Een staande ovatie. De première van IN HET SPOOR VAN DE STIER zit erop. Ik ben tevreden. Het is gelukt. We krijgen veel complimenten van bekenden, van vrienden, van collega’s, van politici, van onbekenden. Ook de lokale pers blikt vanochtend positief terug op het Openluchtspektakel GOES-EUROPA 2022. Dat is fijn. Nog een paar uurtjes en dan gaat het figuurlijke doek weer op voor de tweede voorstelling. De meest moeilijke. Na een succesvolle première kan de neiging ontstaan ‘Het ging toch goed gisteravond …’ en dat dan de concentratie wat afneemt. Dat gaan we met z’n allen proberen te voorkomen. Dus op naar nummer twee!!!

Hier een korte impressie met een YouTube-filmpje van De Cultuurverslaggever.

En mocht je nog overwegen om te komen kijken wacht dan niet te lang om een kaartje (8,50 euro) te boeken want de voorstellingen zijn bijna uitverkocht.

Zeeuw van de dag

Tags

Europa, Goes, In het spoor van de stier, Omroep Zeeland, Radio, Zeeland, Zeeuw van de dag

Deze nieuwe eretitel is me zomaar in de schoot geworpen. Ik ben vandaag bij Omroep Zeeland ‘Zeeuw van de dag’. Haha, best bijzonder voor deze Vlaamse Mozambikaan uit Leeuwarden.

Ze bellen me tweemaal. Vanochtend om 6.45 en vanavond nog een keer om 18.45. Het is telkens een live-gesprek dus ik ben benieuwd naar de vragen. Laat ze maar komen.

Ik werd vorige week gebeld door de redactie van dit radio-programma. Of ze me mochten bellen op 30 augustus omdat vandaag het Openluchtspektakel IN HET SPOOR VAN DE STIER in première gaat in het kader van het themajaar Goes-Europa 2022. Omroep Zeeland vindt mij een geschikte ‘Zeeuw van de dag’. Dankjewel.

In het programmaboekje staat natuurlijk iets anders vermeld. Daar lees je dat ik de ‘artistiek coördinator en eindregisseur’ van deze voorstelling ben. Ruim 120 acteurs, zangers, muzikanten, dansers, vuurartiesten enzovoort op de planken en ruim 60 mensen achter de schermen.

Kom dat zien, kom dat zien. Zes voorstellingen, van 30 augustus tot 3 september. Er zijn nog kaartjes: Tickets IN HET SPOOR VAN DE STIER