• AVG / GDPR
  • Blogs en Links
    • Archief
    • Blogs
    • Links
  • Fictie
    • Boris
    • De legende van Sint Juttemis
    • De witte stier
    • Een eindelooze achtervolging
    • Mijn korte fictie stukjes
  • Koen kijkt
    • Koen kijkt films
    • Koen kijkt series (alleen)
    • Koen kijkt series (met Isabel)
  • Koen leest
    • Favoriet
    • Onlangs gelezen
    • Op de boekenplank
  • Koen op reis
    • Afrika
      • Botswana
      • Egypte
      • Ethiopië
      • Kenia
      • Mali
      • Marokko
      • Mauritius
      • Mozambique
      • Namibië
      • Oeganda
      • Swaziland
      • Tanzania
      • Zimbabwe
      • Zuid Afrika
    • Azië
      • China
      • Indonesië
      • Mongolië
      • Rusland
      • Thailand
    • Eilanden
    • Europa
      • Albanië
      • Andorra
      • België
      • Bosnië en Herzegovina
      • Denemarken
      • Duitsland
      • Estland
      • Frankrijk
      • Gibraltar
      • Griekenland
      • Groot Brittannië
        • Engeland
        • Noord Ierland
        • Schotland
        • Wales
      • Hongarije
      • Ierland
      • Italië
      • Kosovo
      • Kroatië
      • Letland
      • Lichtenstein
      • Litouwen
      • Luxemburg
      • Macedonië
      • Monaco
      • Montenegro
      • Nederland
      • Noorwegen
      • Oostenrijk
      • Polen
      • Portugal
      • Roemenië
      • Rusland
      • Servië
      • Slovenië
      • Spanje
      • Tsjechië
      • Turkije
      • Vatikaanstad
      • Zweden
      • Zwitserland
    • Latijns Amerika
      • Brazilië
    • Midden Oosten
      • Israel
      • Libanon
      • Syrië
      • Turkije
    • Noord Amerika
      • Verenigde Staten
  • Koen schildert
  • Koen verzamelt
    • Koffie
    • Opmerkelijk
    • Plastic stoelen
    • Postkantoren
    • Toilet signs
    • Vuurtorens
  • Kort
    • 2011
    • 2012
    • 2013
    • 2014
    • 2015
    • 2016
    • 2017
    • 2018
  • Kunst en Cultuur
    • Beeldend
    • Muziek
    • Theater
  • Over Koen
  • Werk
    • Maatwerk
    • Mister Him
    • Nu
      • Gemeente Goes
      • Het Middelburgs Theater
    • Vroeger
      • A 58
      • Gemeente Goes
      • Goese Operette Vereniging (GOV)
      • Het Hondje van de Ruyter
      • Het Roosendaals Toneel
      • Het Zunderts Toneel
      • Openluchtspelgroep Oosterhout
      • Stichting Babel
      • Theater Reflex
      • Theater Rob Heiligers
      • Umoja cfc

Koen Schyvens

~ Mister Him – Dag In, Dag Uit

Koen Schyvens

Tag Archief: Leeuwarden

Niet echt een dagboek

08 vrijdag apr 2022

Posted by Koen in Reizen, Zielenroerselen

≈ 14 reacties

Tags

Dagboek, Dia da Mulher Moçambicana, Doha, Familie, Goes, Heemstede, Isabel, Leeuwarden, Mozambique, Nederland, Ossendrecht, Qatar, Reizen, Zaventem

In de rechterkolom (op mijn beeldscherm) heet ik alle lezers welkom en vermeld ik dat mijn weblog niet echt een dagboek is.

Dat hebben jullie de afgelopen periode ondervonden. Geen berichten. Mocht ik meer voor een dagboekvorm kiezen dan had er zoiets gestaan als: Ma 4 april – Ossendrecht / overleg en repetitie Goes / met Volvo naar Heemstede. Di 5 april – PCR-test Haarlem / met Volvo naar Dirkshorn / boodschappen Heemstede / online lesgeven A en K / kalfstong klaarmaken / spelletje Heemstede / laatste nachtje NL. Wo 6 april – inpakken / PCR-test resultaat afwachten / negatief (oef) / naar een winkel om de uitslag te printen / trein Heemstede – Zaventem / Qatar Airways naar Doha. Do 7 april – Qatar Airways naar Maputo / Dia da mulher Moçambicana / Isabel op het vliegveld in de armen vallen / chillen op de veranda mét cadeautjes / koffers en tassen uitpakken / Mozambikaans eten (mmm) / slapen in mijn (ons) eigen bed.

En dan is het alweer 8 april 2022. Een gewone werkdag maar toch een beetje anders want ik begin de (Mozambikaanse) week dit keer op een vrijdag. Traditioneel is de vrijdag de dag om allerlei zaken in- en om het huis te doen. Dat is vandaag niet heel veel anders. En kijk eens aan … ik schrijf weer een stukje.

Misschien kijk ik de volgende dagen nog even terug op de afgelopen periode in Nederland. Misschien ook niet. Mijn werkzaamheden blijven dezelfde maar vanuit een andere plek op aarde. Dus Goes, vrienden en de familie gaan weer even een paar weken online en vanaf maandag zie ik mijn Nederlandse, Vlaamse en Mozambikaanse leerlingen weer recht in de ogen, niet meer via een beeldscherm. Het volgen van andere blogs blijft uiteraard hetzelfde, via mijn Macbook Pro laptop want mijn mobieltje vind ik daar niet geschikt voor.

Nederland museumland

20 zondag mrt 2022

Posted by Koen in Kunst en Cultuur

≈ 9 reacties

Tags

Artemisia Gentileschi, Beeldende kunst, Den Haag, Enschede, Fries Museum, Johannes Vermeer, Joyce Overheul, Kunstmuseum Den Haag, Leeuwarden, Maris, Monet, Museum, Museum De Fundatie, Paula Rego, Rembrandt, Rijksmuseum Twenthe, Rob Scholte, Zwolle

Termen zoals ‘Bucket list’ of ‘To do list’ probeer ik zoveel mogelijk te vermijden op mijn Nederlandstalig weblog. Soms overkomt het me dat ik te veel Engels gebruik. Ook in de dagelijks conversatie. Ik heb zo’n lijstje af en toe op een papiertje of ergens in een schriftje. Meestal heb ik plannetjes in mijn hoofd. Een van die zaken is ‘museumbezoek’. Dat is typisch een activiteit in Nederland. In Mozambique bezoek ik zelden een museum. Natuurlijk heeft corona daar ook aan bijgedragen.

Nu ik weer aan het werk ben in Nederland wordt mijn museumkaart weer veelvuldig bovengehaald. Ik geef een overzicht, mét de tentoonstellingen die ik de laatste tijd heb bezocht. Later doe ik misschien nog wel eens uitgebreider verslag van wat ik zag. En hoe ik daarop reageerde.

Kunstmuseum – Den Haag

Ik bezocht de grote Paula Rego tentoonstelling. Overweldigend. Het was nostalgisch dwalen langs het werk van Alphonse Mucha. Boris Lurie vond ik een interessante ontdekking. Ik liep na jaren ook nog even langs de vaste collectie.

Het Mauritshuis – Den Haag

Natuurlijk moest ik weer even ‘Het meisje’ (Vermeer) gaan begroeten. Ik liep tamelijk snel door de zalen die ik best goed ken. Ik bleef ietsjes langer stilstaan bij al het werk van Rembrandt. In de vleugel met wisseltentoonstellingen vergaapte ik me aan ‘In volle bloei‘. Mooi … maar niet echt mijn genre.

Fries museum – Leeuwarden

Nauwelijks vijf minuten lopen bij me vandaan. Ik loop er dus heel vaak langs. Ik ga het gebouw geregeld binnen want ook het filmhuis (Slieker) huist onder hetzelfde dak. Het was alweer drie jaar geleden dat ik het museum van binnen had gezien. À la campagne – van Maris tot Monet. Heel veel bruikleen van Boymans van Beuningen. Impressionistische landschappen. Groot en klein. Ik kijk er met plezier naar maar het raakt me niet. De vleugel ‘Friezen’ vind ik boeiender. Ook de schilderijen ‘Jentjes lãnskip’ vind ik interessanter.

Rijksmuseum Twenthe – Enschede

Artemisia. Vrouw & Macht. Dit bezoek had ik vorig jaar al in mijn agenda aangekruist. Januari 2022. Door de lock down (alweer Engels) bleef ik wat langer dan gepland in Mozambique. Gelukkig werd deze bijzondere tentoonstelling verlengd tot 27 maart. Joepie. Voor het eerst zag ik werk van Artemisia Gentileschi met eigen ogen. Denk ik. Mogelijk liep ik er wel eens langs in de National Gallery (Londen) zonder veel aandacht. Dat was nu wel anders. Een heel mooie tentoonstelling. Ook de rest van het museum vond ik een ontdekking. Een aanrader.

Museum De Fundatie – Zwolle

Ik kwam vroeger veel in Zwolle maar toen bestond dit museum nog niet. Het heeft dus tot 2022 geduurd voordat ik er naar binnenstapte. Rob Scholte – reproductie verplicht en Joyce Overheul – Let’s get political zijn twee van de tijdelijke tentoonstellingen. Ik was Rob Scholte een beetje uit het oog verloren. Wat maakt die man veel verschillende zaken. Grote werken met verschillende technieken. Collages. Uitvergrote details uit bekende schilderijen. Eigenwijze kopieën van oude werken. Verknipte logo’s. Knip- en plakwerk. Heel bijzonder. Soms chaotisch, soms provocerend. Ik dwaalde graag anderhalf uur rond op deze grote overzichtstentoonstelling en ik begrijp de titel volkomen: ‘Reproductie Verplicht’.

In de serie: Beeldende kunst

Ondertussen in Nederland (6)

17 donderdag mrt 2022

Posted by Koen in Actualiteit, Politiek, Zielenroerselen

≈ 14 reacties

Tags

Friesland, Fryslân, Gemeenteraadsverkiezingen, Groen Links, Leeuwarden, Politiek, Verkiezingen

Laat ik vandaag ook maar de titel ‘Ondertussen in Nederland’ gebruiken. Ik gebruik enkele statistieken en twee foto’s. Onderwerp: de gemeenteraadsverkiezingen 2022. Ooit in een ver verleden toen ik nog in België woonde ging ik voor het eerst naar de stembus. Dat was toen een verplichting – ik denk dat ik daar wel een voorstander van ben. Het waren ook gemeenteraadsverkiezingen. In Boechout – provincie Antwerpen. Kort daarna verhuisde ik naar Nederland. Naar Leeuwarden. Ik mocht vervolgens zelden deelnemen aan verkiezingen want ik ben een buitenlander (Belg) in Nederland. Dus voor de provincieraad en voor de Tweede Kamer mag ik niet stemmen. Belastingen moet ik wel in Nederland betalen hoor. Ergens in de jaren 90 van de vorige eeuw kreeg ik wel stemrecht voor de gemeenteraad en voor het waterschap. Voor de Europese verkiezingen mag ik kiezen of ik in België of in Nederland stem. Dat doe ik dus in Nederland, daar woon ik tenslotte.

Ik zag dus het stemhokje in Bergen op Zoom met enige regelmaat van binnen. Het stemmen per post voor het Belgische parlement ging zelden goed. Daar hoort flink wat administratie bij en dat ging vaak fout. Nu zou het weer een keertje gewoon gaan. Stemmen in een Nederlands stemhokje.

Voor het eerst in mijn leven vulde ik de stemwijzer in. Dat was mogelijk voor de gemeente Leeuwarden. Fijn. Uiteraard was ik benieuwd naar de uitslag.

Dit advies beviel me. Dat is ook wat ik – zonder stemwijzer – in gedachte had. Nou ja … Groen Links of PvdA, niet de Christen Unie. De Partij van de Dieren (PvdD) heeft geen kandidatenlijst ingediend in de Friese hoofdstad.

Ik maakte eerst een selfie met het bordje ‘Stembureau’ én de Oldehove in beeld. Tja, dan krijg je een foto in spiegelbeeld. Er kwam een man naar buiten die wel een betere foto wilde maken. Bij deze. In het stemhokje worstelde ik wat met mijn telefoontje, het grote stemformulier en mijn rode potloodje. Ik weet eigenlijk niet of dat mag. Doet er niet toe …

Ik heb nooit een geheim gemaakt van mijn politieke voorkeur. Ik ben ‘aards-conservatief’. Ik stem al meer dan 40 jaar hetzelfde. PSP, Groen Links of Groen! Ik ben hondstrouw. Ik heb dat al eerder gemeld op dit weblog. De uitslag …

Ik kan tevreden terugkijken naar de uitslag in de Friese hoofdstad. Groen Links wint 2 zetels. Dat is beter dan verwacht. Jammer dat de PvdA zetels moet inleveren. Zouden het communicerende vaten zijn? Waarschijnlijk wel. Dat FvD een zetel haalt, vind ik verontrustend. De FNP (Fryske Nasjonale Partij) doet het uitzonderlijk goed. Meestal scoren zij goed in plattelandsgemeentes. Nu dus ook in de stad. Het opkomstpercentage is (in het hele land) schrikbarend laag. Leeuwarden scoorde – als grote uitzondering – een bijna 11% hogere opkomst.

Goed, dat was het weer. Ik heb dit stukje vooral geschreven om er over een paar jaar zelf nog eens naar te kunnen kijken. Mijn weblog wordt na twaalf jaar meer en meer soort persoonlijk archief. Kleine briefjes met krabbels, schriftjes en mapjes op een externe harde schijf zijn veel moeilijker te archiveren.

Ondertussen in Nederland (5)

14 maandag mrt 2022

Posted by Koen in Actualiteit, Kunst en Cultuur, Reizen

≈ 21 reacties

Tags

Corona zelftest, Den Haag, Goes, Kunstmuseum, Leeuwarden, Nederland, Online lesgeven, Paula Rego, Trein

Af en toe gebruik ik de titel ‘Ondertussen in …’. Ik heb twee varianten: Nederland en Mozambique. Op de een of andere manier schrijf ik weinig over mijn activiteiten in Nederland. En dat is ook nu weer het geval. Ik ben alweer achttien dagen in West-Europa. Meer nauwkeurig moet ik dan zeggen: meestal in Nederland, heel af en toe in Vlaanderen en ook een paar dagen in Beieren (Duitsland).

Je zou dan kunnen denken dat ik heel veel stof heb om over te schrijven. Dat is zo. Stof genoeg maar weinig animo om dat via mijn vingertoppen en het toetsenbord te vertellen, hier op mijn blog. Het zijn bijzonder drukke weken met veel werkafspraken (in Zeeland) die ik ook wil combineren met familie- en vriendenbezoek. Tel daarbij op dat ik ook gewoon blijf lesgeven aan mijn leerlingen in Mozambique – ja, online natuurlijk – dan verlang ik ’s avonds naar mijn bedje en heb ik geen puf meer om nog langer naar een beeldscherm te staren.

Gisteren (zondag) had ik aangekruist als een dagje voor mezelf. En waar was ik dan?

Zo moeilijk is het niet. In Den Haag. Belangrijkste bestemming: Het Kunstmuseum, vroeger Het Gemeentemuseum. De grote overzichtstentoonstelling van de Portugees-Britse kunstenaar Paula Rego. In Mijn Digitaal Lockdown Museum heb ik al over haar verteld. Klik HIER. Ik was maar net op tijd want volgende zondag eindigt deze expositie. Het was lekker druk in Den Haag, niet alleen in het museum maar ook op de terrassen. Mooi weer – weet u wel. Ik vind het nog steeds koud, zegt deze import Afrikaan. Ik loop ook wat te kuchen, te snotteren en te proesten dus ik weet ondertussen hoe een corona-zelftest werkt. Er verscheen gelukkig nog niet één keer een tweede streepje.

Dit is uiteraard geen samenvatting van twee-en-een-halve week Nederland. Niet eens van een paar uurtjes in de residentie. Ik kom er nog op terug neem ik me nu voor. Vanavond weer alle repetitie-zeilen bijzetten in Goes. Morgenochtend naar huis (in Leeuwarden). Twee dagen online lesgeven en woensdag gaan stemmen. Daarna naar het Fries Museum, de bioscoop en het theater. Niet allemaal op dezelfde dag hoor. Treinen, musea, repetities, theater, bioscoop … wat dat betreft zijn mijn Mozambikaanse en Nederlandse leven moeilijk met elkaar te vergelijken. Gelukkig bestaat er zoiets als WhatsApp-video want Isabel is in haar eentje in warm Djonasse.

In de buurt (12)

20 donderdag jan 2022

Posted by Koen in Afrika, Nostalgie, Verbouwing

≈ 22 reacties

Tags

Auke Rauwerda, Bouwmarkt, Djuba, Electriciteit, In de buurt, Lampen, Leeuwarden, Matola, Mondkapje, Mozal, Mozambique, Oldenhove, Vrouwenpoortbrug, Westerplantage

Het is bijna vier jaar geleden dat ik iets heb toegevoegd aan de serie: ‘In de buurt’. Vandaag nummer 12. Niet omdat we zoals bij nummer 11 een uitstap hebben gemaakt maar dit keer letterlijk ‘In de buurt’. Een aantal tuinlampen waren na een blikseminslag aan vervanging toe. Langs de doorgaande weg van Matola-Rio naar Mozal (ca 14 kilometer) zijn tientallen kleine en nog iets kleinere winkels te vinden. In aantal zijn ze de laatste zes jaar minstens verdubbeld, misschien wel verdrievoudigd. Vooral drankwinkeltjes, mini-supermarkten en kleine doe het zelf zaken. Heel veel mini drogisterijtjes annex apotheek, carwash plekken en containerbars. Twee benzinestations zijn er nu vijf. Dat betekent natuurlijk ook dat er aan de eindeloze hoeveelheid zandpaden – links en rechts van de doorgaande weg – heel veel bouwactiviteiten plaatsvinden. Ik zie dat natuurlijk ook met mijn eigen ogen als ik weer eens in de buurt wandel. Ik zal er eens wat vaker foto’s van maken.

Terug naar mijn kapotte lampen. Ik liep samen met Gabriël binnen bij de dichtstbijzijnde winkel, zo’n 750 meter bij ons vandaan. Aan de grote weg. Gabriël is onze huis-elektricien. Terwijl hij de bestelling plaatst maak ik een paar foto’s.

Onze plaatselijke mini-bouwmarkt

Je krijgt vast al een idee wat je hier allemaal kunt kopen. Een kruiwagen, verf, een gootsteen. Kippengaas en een huishoudtrapje. Ik (de fotograaf) draai een beetje naar rechts – richting Djuba – en maak nog een foto …

Dat gaat ’s morgens allemaal naar buiten en ’s avonds weer naar binnen.

Vloertegels, slangen, een watertank, moppen, harken, tuingereedschap en scheermesjes-prikkeldraad. In de verte zie je een grote mast waar vast ook onze mobieltjes via antennes en schakelkastjes mee verbonden zijn en dus ‘met de wereld’. Ik word naar binnen geroepen. Er moet betaald worden.

Onze lokale bouwmarkt

Ach ja, waarom niet? Gebruik de deur als uithangbord. Goed idee. Omdat ik niet alle woorden in het Portugees ken is zo’n aanwijsbord super handig. Tijdens onze grote verbouwing begin 2016 kende ik opvallend veel technische woorden in het Portugees. Woorden die ik in het Engels nooit heb geleerd en in het Nederlands zelden gebruik.

Zoekplaatje: Waar is de kassa?

Op de foto zie je Gabriël met mondkapje want dat moet al sinds het begin van de pandemie in ELKE winkel. Hij kijkt in de richting van de kassa, een piepkleine opening tussen allerlei koopwaren. Met enige moeite ontdek ik de man – een Indiër of een Pakistaan – die zijn arm uitsteekt met de ‘P.O.S.’ zoals een pinapparaat hier heet. Alle led-lampen zijn gecontroleerd. Ik pin en we lopen naar huis. Gabriël gaat aan de slag.

Mensen die Leeuwarden een beetje kennen, weten wie of wat ik bedoel als ik ‘Auke Rauwerda’ zeg. Aan de Westerplantage, bij de Vrouwenpoortbrug en de Oldenhove. Een iconische winkel. Het winkeltje bij mij om de hoek doet me daar een beetje aan denken. Wel jammer dat de ouwe Auke Rauwerda in Ljouwert naar het industrieterrein is verhuisd. Weg charme. Culturele Hoofdstad zonder iconische winkel Auke Rauwerda.

In de serie: In de buurt

Nog even terugkijken

19 zondag sep 2021

Posted by Koen in Familie, Reizen, Zielenroerselen

≈ 20 reacties

Tags

Auto, Corona, Duitsland, Familie, Frankrijk, Goes, Leeuwarden, Nederland, Reizen, Rouwen, Vakantie, Vrienden

Precies drie weken geleden maakte ik mijn traditionele hup. Van Nederland naar Mozambique. Op bezoek, thuis bij mijn geliefde Isabel. (*) Je zou denken dat ik dat steeds gemakkelijker doe. Ik weet het niet. Eerlijk gezegd zijn de corona-regels een sta in de weg om te kunnen vergelijken met eerdere jaren. De reistijd blijft min of meer hetzelfde. Kortweg gezegd: 24 uur van huis naar huis. Dit keer iets langer want ik moest ruim 8 uur wachten (doodslaan) in Rome. Natuurlijk is dat gelukt want de klok tikt gewoon door. Omdat mijn werkzaamheden onmiddellijk van start gingen nam ik weinig tijd om terug te kijken. Ik kreeg en krijg uiteraard heel vaak de vraag: “Hoe was je vakantie?”

Ja, hoe was de vakantie? Laat ik beginnen met te zeggen dat ik mijn tijd in Nederland niet persé als vakantie heb ervaren. Ja, er waren dagen die op vakantie leken. Zeker weten. Maar de belabberde zomer (ik heb het over het weer) nodigde niet echt uit om gestrekt op een handdoek te gaan liggen niksen op een strand. Mijn niksen op een strand bestaat meestal uit kilometers lang wandelen langs de vloedlijn. Als de regels en het weer het toestaan liefst in mijn blote niksie. Verder hou ik van een korte plons in de zee, veel lezen en een paar keer een kort bezoek aan een strandtent. Het is er niet van gekomen. Niet in Dishoek, niet in Vrouwenpolder, niet in Zandvoort, niet op Terschelling. Ik heb de Noordzee NIET gezien. Ook de Waddenzee niet. Wel het Nauw van Calais of moet je dan zeggen: Het Kanaal?

Ik heb uitermate genoten om weer thuis in Leeuwarden te zijn. Super om Hanneke vaak te zien. Wat is Leeuwarden toch een fijne stad. Onvergelijkbaar met toen ik er net kwam wonen in 1979. Leeuwarden bruist nog steeds – met dank aan de na-effecten van Culturele Hoofdstad van Europa (2018). Ik haalde bijna dagelijks mijn 10.000 stappen. Ik ging naar de film, liep over de markt, vernieuwde mijn bibliotheek-abonnement. Ik bezocht concerten. Ik ging uit eten in de plaatselijke horeca, ik kookte zelf of schoof aan bij vrienden. Ik las veel en keek relatief weinig tv of Netflix.

Ik zat heel veel op de trein. Een paar keer leende ik een auto. Van Catelijne of van Hanneke, dank daarvoor. En ik huurde ook voor korte tijd zelf een auto. Tot zover klinkt alles positief. Vind je niet? Voelt het ook zo? Tja, ietsjes minder. De hele tijd maalde al die veranderende corona-regels door mijn hoofd. Doe ik dit wel of niet? En dat dan? Mag dit wel of niet? Mag en kan ik naar Duitsland (Markus en Inge), naar België (familie en vrienden), naar Frankrijk (Catelijne en co), naar Spanje (mijn zus)? Wel of niet een mondkapje, quarantaine of knuffelen …?

En natuurlijk was er ook werk dat gedaan moest worden. Maar ook dat werd ernstig beïnvloed door corona. Het grote, jaarlijkse NOB-evenement vond enkel ONLINE plaats. Ik geef les op een NOB-school. Geen échte ontmoetingen met collega’s of uitgevers van taal-methodes. Ook de NOB-dag in Antwerpen met Vlaamse collega’s werd enkele dagen voor de betreffende dag geannuleerd. Balen. Mijn persoonlijke planning was deels gebaseerd op deze dag. Ik kreeg op e-mail-verzoeken vaak de reactie dat de desbetreffende persoon op vakantie was. Zucht. Andere e-mails verdwenen (zogenaamd) in spam-boxen. Tweede zucht.

Tot vijf keer toe was ik in Goes. Of in Tilburg of Rotterdam maar dat was ook voor Goes. Er komt weer een themajaar aan in 2022. Goes Europa. En voor de vijfde keer op rij ben ik daarbij betrokken. Het was fijn om bijna alle bekenden en medewerkers (van weleer) weer te zien. Ik ga er de komende maanden vast veel vaker over schrijven. En een onverwachte brainstorm-ochtend over een nieuw project in Wouw. Tja, wie weet?

Wat waren dan echte hoogtepunten? Ten eerste moet ik zeggen: mijn kleinkinderen weer veel vaker zien. Heerlijk, dat is absoluut nummer één. Spoedig gevolgd door de dagen op de Wahrberg in Duitsland. Lees er mijn stukjes van juli maar op na. Ook de paar dagen in Frankrijk waren heerlijk. Daar zag ik de zee wel, vanuit ‘ons’ appartement in Le Portel (Boulogne sur Mer). Gewoon uit het raam kijken en me dagelijks verbazen over het grote verschil tussen eb en vloed.

Wel veel (oude) vrienden gezien en dat voelt fijn en vertrouwd. Nu nog hopen dat zij ook weer eens naar Mozambique kunnen afreizen. Wees welkom !!! Net onder mijn huid – en soms duidelijk zichtbaar – wroet en wringt het rouwen om Rob, Jean Jacques en Per. Het heeft nog niet echt een plekje gekregen, dat voel ik wel.

Wat heb ik niet gedaan? Nauwelijks een museum van binnen gezien. Ook geen theatervoorstelling of festival bezocht. Geen opera, musical, toneelstuk of cabaret gezien. Mijn geplande dagen in Antwerpen gingen niet door. Ik ben niet naar Spanje gereisd. Deels door Corona-voorschriften, deels door te hoge kosten. Ik was maar twee keer (kort) in Bergen op Zoom. Ook dat had ik anders verwacht. Het dagje met Ender en Icarus in Rotterdam verliep anders dan gedacht want het regende pijpenstelen. Het stiekeme plannetje om een (lang) weekend naar Belfast te gaan (daar woont mijn Mozambikaanse schoonzusje en haar man) bleef bij een (mislukt) plannetje. Had ik al verteld dat Isabel er al die tijd niet bij was? Het is nog steeds lastig om een toeristenvisum te krijgen voor niet-Europeanen. Dus best veel in mijn eentje. Niks mis mee maar samen is toch leuker. Door werkverplichtingen kon ik niet naar mijn geliefde Zundert voor het jaarlijkse corso. Ik had Gea, Meile, Finne, Nore, Aline, Duco en Marjolein, Hilde en Guido, Bona en Andre, Beer, Philipine, Peter, Gerard en Diana, Karel en Ria, Bep, Luuc en Ida, Ton, Ciska, Myriam, Rob en Rebecca, Johan en Els, Rob en Jan, Ineke en Ben … ook graag even gezien en gesproken. (**) Het is er niet van gekomen. Iets van … teveel hooi op een te korte vork … er komt wel een volgende keer. Zomer 2022 of tussen alle werkzaamheden door in Goes in het voorjaar. We gaan het zien.

(*) Op bezoek bij … mag je vrij interpreteren want ik zeg altijd dat ik twee thuizen heb.

(**) Best gevaarlijk zo’n namenlijstje want het is vast en zeker onvolledig. Excuses.

In de ban van C

16 maandag aug 2021

Posted by Koen in Actualiteit, Reizen

≈ 15 reacties

Tags

België, Cap Blanc Nez, Cap Gris Nez, Corona, Corso, Covid-19, Duitsland, Familie, Frankrijk, Gele boekje, Leeuwarden, Mondkapje, Mozambique, Nederland, Pas de Calais, Passe sanitaire, PCR-test, QR-code, Regeltjes, Reizen, Vrienden, Zundert

Ja, het corona – covid-19 spook waart nog steeds rond in mijn hersenpan. Bij wie niet trouwens? Mijn zomer staat in het teken van bezoekjes afleggen, het nieuwe schooljaar voorbereiden en GOES 2022. Dat laatste zou eigenlijk GOES 2021 zijn maar alles werd een jaar uitgesteld.

Meer dan me lief is volg ik de corona-maatregelen – opgelegd door diverse overheden – op de voet. Het begon natuurlijk met de verplichte PCR-test voor vertrek. Gelukkig kreeg ik te horen dat ik negatief regeerde op dat vervelende staafje in mijn neus. Op het vliegveld van Maputo moest ik de negatieve test wel drie keer laten zien. Met veel gesukkel kreeg ik uiteindelijk ook een verplichte corona-app, die ik voor mijn transfer in Rome nodig had, gedownload.

Zowel in Addis (Ethiopië) als in Rome (Italië) werd mijn negatieve PCR-test gevraagd voordat ik aan boord van het vliegtuig mocht. Op Schiphol werd me niets gevraagd. Ik schreef al eerder dat ik verbaasd rondkijk in Nederland dat er nauwelijks iets te merken is van beperkingen. Enkel in het openbaar vervoer moet ik (men) een mondkapje dragen. Maar als je iets eet of drinkt mag het natuurlijk even af. Op NS-stations geen anderhalve meter maar ‘5 tegels afstand’.

Afstand houden – in de praktijk zie ik dat nauwelijks. In een overvolle trein sta ik opgepropt tussen Russische jongeren, jonge meiden op terugweg van het strand, grootouders met kinderen en forenzen. Voor het eerst in mijn leven biedt iemand mij een opklapstoeltje (zitplaats) aan. Zucht, slik. Het is dus te zien dat ik bij de 65+groep hoor. Ik bedank vriendelijk.

Ik vind het rechter mondkapje (uit Duitsland) ietsjes prettiger in gebruik dat het linker.

Half juli ging ik samen met Hanneke op vriendenbezoek naar Duitsland. Ik schreef er al eerder over. Als ik me heel strikt had gehouden aan de regels was ik misschien wel niet gegaan. Ik werd niet één keer gecontroleerd, ook niet bij de grens. In winkels ben je verplicht een mondkapje te dragen. Dat doe ik dan ook. Brave burger.

In Nederland bezoek ik concerten, de bioscoop, een museum. Er wordt niets gecontroleerd of gevraagd. Ik schuif geregeld aan op een buitenterras. Ik bezoek vrienden (zonder te knuffelen). Ik volg mijn gezond verstand.

Overal in Leeuwarden lees je op de stoep deze oproep

Mijn dochter en haar twee meiden hebben een vakantie in Noord-Frankrijk geboekt en ze zouden het fijn vinden dat ik een paar dagen langskom. Dat doe ik graag. Maar hoe? Met de trein of met een huurauto? De trein is best duur en dan kom ik in drie landen: Nederland, België en Frankrijk. Elk met eigen regels. De regels in Frankrijk worden strenger. Ook met de auto moet ik me houden aan corona-voorschriften.

Reisbeperkingen voor Frankrijk vanaf 8 augustus (info: ANWB)

Digitaal Corona Certificaat. Was het maar zo simpel. Ik krijg dat niet voor elkaar. Nog niet. Ik ga het verhaal niet te uitgebreid maken. Heel in het kort. Ik ben 2x gevaccineerd met COVISHIELD. Dat is de Indiase variant van AstraZeneca. Met een klein (niet onbelangrijk) verschil: er worden geen QR-codes bijgeleverd. Ik kan dus mijn vaccinatie niet digitaal opslaan. Gelukkig heb ik wel stempels in mijn ‘gele boekje’. De GGD-Utrecht zoekt naar een oplossing voor mij en vele tienduizenden lotgenoten.

Op het journaal en in de krant lees ik dat Frankrijk en Nederland steekproefsgewijs grenscontroles houden. Ik twijfel of ik naar Frankrijk ga want ik zal ook in elk restaurant, bar, zelfs de buitenterrassen mijn ‘passe sanitaire’ (gezondheidspas) moeten tonen. Zucht. Grrr.

Ik bel de avond voor vertrek ongeveer 15 minuten met mijn dochter. Ze bevestigt dat je inderdaad geen terras opkomt zonder die controle. Na een paar minuten neigen we allebei naar ‘dat moet ik niet doen, ik blijf in Nederland’. Tien minuten later besluit ik het toch anders. Ik ga wél en word ik aan de grens (bij De Panne – Duinkerken) tegengehouden – dikke pech – dan draai ik om ga terug. Bij haar logeeradres vermijden we restaurants en bars. Ik kan ook op een drie-pits-fornuis ‘thuis’ koken.

Ik zie geen hond bij de grens, ook geen controleurs. Ik ben op vakantie zonder passe sanitaire maar wel met mijn gele boekje. De volgende dag maken we een grote wandeling. We zien een weide ingericht als caféterras, met ligstoelen en geïmproviseerde tafeltjes. Een container doet dienst als tijdelijk bar.

In de buurt van Cap Blanc Nez

We zoeken een plekje. Catelijne gaat de drankjes en ijsjes bestellen. Ik blijf op afstand. Haar digitaal corona certificaat wordt gescand. Ook ik moet me melden. In keurig Frans leg ik uit dat ik in Afrika woon, tweemaal ben gevaccineerd maar geen QR-codes heb. Ik toon mijn gele boekje. Ik word goedgekeurd. Yes, oef.

Ook de volgende dag gebruik ik dezelfde strategie. In een speeltuin met trampolines en in een restaurant. Ik word elke keer goedgekeurd na mijn charmante praatje. Of ze een oogje dichtknijpen of niet, dat weet ik niet. Ik ben blij dat ik me niet bang heb laten maken en wel op bezoek ben gegaan. Ben ik asociaal bezig, breng ik anderen in gevaar? Ik vind van niet. Nee, natuurlijk niet.

Een bliksembezoek aan mijn zus in Spanje schrap ik wel van mijn wensenlijst. Snik. Er volgt nu nog één spannend moment. Opnieuw moet ik voor vertrek (naar Mozambique) een negatieve PCR-test met reisdocumenten kunnen voorleggen. Het testmoment staat al in mijn agenda. Mijn portemonnee protesteert heftig tegen deze noodzakelijke maar overbodige uitgave. 129 euro. Zucht.

En nog meer stom corona-nieuws. Het door mij zo geliefde CORSO in Zundert mag dit jaar niet uitrijden. Geen rijdend corso op de eerste zondag van september. Al het tweede jaar op rij. Er wordt nu een haalbaar plan uitgebroed en gepresenteerd aan de (lokale) overheid. De wagens wel tentoonstellen maar ze niet laten rijden. Wordt vervolgd.

ps. Ik probeer de komende weken het corona-onderwerp te vermijden op dit blog. Beloofd is beloofd.

Ondertussen in Nederland (4)

09 maandag aug 2021

Posted by Koen in Actualiteit, Boeken, Kunst en Cultuur, Zielenroerselen

≈ 29 reacties

Tags

Bach, Bioscoop, Boeken, Concert, Deon Meyer, Dood, Familie, Film, Koorts, Leeuwarden, Lezen, Reizen, The Green Knight, The Painter and the Thief, Vrienden

“Koen, waarom schrijf je zo weinig te laatste tijd?” Een vraag die ik mezelf stel. Het antwoord volgt wat moeizamer. “Euh … omdat ik met iets anders bezig ben of zoiets. Of is dat wat al te gemakkelijk?”

Als ik een tijdje geleden meldde dat ik mijn eerste rondje Nederland er had opzitten dan kan ik dat nu aanvullen met … ik ben al aan mijn derde rondje bezig. De bestemmingen blijven hetzelfde. Vanuit Leeuwarden naar Heemstede, Bergen op Zoom, Ossendrecht, Drachten en Goes. Tussendoor ook nog naar Tilburg, Oude Bildtzijl en Haarlem. Rotterdam, Harlingen en Utrecht zitten nog in de planning. En wie weet ga ik nog even de landsgrenzen over.

Ik kan ook lijstjes maken van boeken, concerten, musea en films die ik bezocht of heb gelezen. Laat ik er twee even uitlichten. Boek: Koorts (van Deon Meyer) en film: The Painter and the Thief (Noorse film). En ik ben naar de kapper geweest maar dat is van een heel andere orde.

Deze film. Ik ga er voorlopig niets over vertellen. Bang dat ik iets verraad. Iets met spoilers … Ik vind het een aanrader maar dat is heel persoonlijk en uitermate subjectief. En mocht je naar ‘The Green Knight’ willen gaan kijken … doe het niet. Een afrader. Ik liep na goed een half uur de bioscoop uit. Ik kan me niet herinneren wanneer ik dat voor het laatst heb gedaan.

En wat is Leeuwarden toch een fijne stad om te wonen, om te zijn. Catelijne zei me onlangs – toen we samen door Ljouwert kuierden – dat haar vriendinnen Leeuwarden ‘Klein Amsterdam’ noemen. Tja, het zal vast een compliment zijn. Wat vooral opvalt zijn de (overvolle) terrassen en heel veel (binnenlandse) toeristen. Het succes van Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2019 houdt nog steeds aan. Heel begrijpelijk en ook terecht.

Nog even iets anders. Wat keek ik uit naar het moment dat ik over dat boek (Koorts) zou kunnen vertellen aan mijn vriend Per in Mozambique. Jammer genoeg staat de vorige zin in de verleden tijd. Ik keek en niet ik kijk … Mijn maatje, mijn luisterend oor, mijn Noors-Zweedse (oud) collega, mijn Mozambikaanse buurman … hij is niet meer. Hij overleed zondagochtend. Totaal onverwacht. Ik staar wat wezenloos naar mijn beeldscherm. De juiste woorden zitten nog verstopt achter het ongeloof.

Zaterdagmiddag ging ik in Leeuwarden naar een orgelconcert van Bach. Ik had als enige uitzicht op de stadsorganist.

Heel bijzonder. Ik dacht de hele tijd: hierover ga ik wat vragen en vertellen aan Per, zelf een begaafd pianist. Als de dood nabij is zijn er veel vragen en weinig antwoorden. Rust zacht mijn vriend.

De ronde is ten einde

18 zondag jul 2021

Posted by Koen in Reizen

≈ 19 reacties

Tags

Bezoek, Familie, Heemstede, Leeuwarden, Ossendrecht, Snakkerburen, Vakantie, Vrienden

Natuurlijk zal bijna iedereen denken dat dit een logje wordt over wielrennen. Nee, dat wordt het niet of toch nauwelijks. Tadej Pogačar heeft voor de tweede keer de Tour gewonnen. Knap. En natuurlijk zoeken alle wielerliefhebbers naar superlatieven om de drie ritoverwinningen van Wout van Aert te bejubelen. Een bergrit, een tijdrit en een massasprint. Heel knap.

De titel verwijst echter naar mijn eigen ronde. Nadat ik mezelf uit quarantaine heb ontslagen in Leeuwarden begon ik aan mijn rondje Nederland. Leeuwarden – Heemstede – Ossendrecht – Bergen op Zoom – Goes – Heemstede – Leeuwarden.

Straatverkoop in Snakkerburen

Deel 1 van mijn zomer 2021 is daarmee ten einde.

Ik kijk mijn ogen uit

12 maandag jul 2021

Posted by Koen in Actualiteit, Familie, Reizen

≈ 19 reacties

Tags

40, Covid-19, Familie, Isabel, Koken, Leeuwarden, Mondkapje, Nederland, PCR-test, Reizen, Verjaardag, Vliegen, Vrienden, Wandelen

Mogelijk heb je door mijn reacties her en der ontdekt dat ik (weer) in Nederland ben. Mogelijk ben je verbaasd dat ik de verjaardag van mijn nu veertig jarige Isabel niet in levende lijve in Mozambique heb meegevierd. Dat komt zo … na wel vijf verschillende scenario’s te hebben uitgewerkt, besloot ze om een vrouwendag (party) te organiseren. Geen kinderen. Geen mannen. Dus had ik mezelf moeten terugtrekken in mijn werkkamer en door de ramen gluren naar al dat Afrikaanse moois. Niet dus. Ik overlegde met haar dat ik twee weken na mijn tweede prik (Covishield) zou afreizen naar Europa.

Zo gezegd, zo gedaan, maar natuurlijk met allerlei obstakels. Eerst werd mijn heenreis (vliegticket) twee dagen uitgesteld. Dus ook de ingeplande en noodzakelijke pcr-test. Op maandagochtend de test. Op dinsdagochtend de uitslag – gelukkig negatief – en ’s middags naar het vliegveld. Heel veel gedoe met documenten en apps die je verplicht moet invullen. Enfin, ik ga er niet te veel woorden aan spenderen. Ik vloog via Addis Abeba (Ethiopië), Rome (Italië) naar Schiphol (Nederland). Ik kwam volgens planning aan in Nederland. En wat denk je? Nul komma nul controle op Schiphol. Geen enkele vraag over quarantaine. Moet ik dat ingevulde formulier dan nergens inleveren? Blijkbaar niet. Het is dus een zaak van eigen verantwoordelijkheid. Dat is trouwens een prima uitgangspunt.

Hanneke haalt me op en we rijden samen naar Leeuwarden. Fijn om na een lange tijd weer thuis te zijn. Mijn Nederlandse thuis wel te verstaan. Maar wat nu met quarantaine? Officieel mag ik het aan mijn laars lappen – een zogenaamde vrijstelling of uitzondering – want ik bezoek na lange tijd mijn (klein)kinderen. Ik besluit om het eerst vijf dagen rustig aan te doen. Niet naar musea, bioscoop of restaurants. Wel elke dag een 10.000 stappen wandeling.

  • Leeuwarden, Nieuwestad
  • Bij het volkstuintje van Hanneke
  • Dokkumer Ee
  • Mini-bieb in Snakkerburen
  • Bij de Oldehove (Leeuwarden)

Ik geniet met volle teugen van het mooie weer en de stad. Ik ga nergens naar binnen en houd afstand van de vele toeristen en winkelende Liwwadders. Thuis kook ik, lees ik, slaap wat langer dan gebruikelijk en volg het verjaardagsfeest van Isabel. Vanop afstand. Geen anderhalve meter maar ruim achtduizend kilometer. Nog één of twee dagen geduld en dan ontsla ik mezelf uit quarantaine voor ‘noodzakelijk familiebezoek’.

Ik heb nog niets vermeld dat mogelijk bij de titel van dit stukje past. Het is een hele waslijst variërend van niemand-met-een-mondkapje tot winkelstraten vol terrassen en feestende jongeren. Summer of love. Iedereen weet dat ook in Nederland de pandemie nog geen verleden tijd is maar ik zie nauwelijks een verschil met de tijd hiervoor. Dat is in Matola en Maputo wel heel anders. Ik kom er nog op terug (denk ik). Met andere woorden: Wordt vervolgd.

← Oudere berichten

Welkom

Een paar keer per week een stukje met een foto. Soms een link of een filmpje. Niet echt een dagboek; meer iets wat me opvalt, me bezig houdt, iets wat me blij of boos maakt. Vaak over mijn dagelijks leven met Isabel. In Nederland of in Mozambique. Tijdens het werk en/of op vakantie. En met grote regelmaat vertel ik iets over de boeken die ik lees.
Ik kijk uit naar je reactie.

Follow Koen Schyvens on WordPress.com

Ik luister nu

Ik lees nu

Wij kijken nu

Koen twittert (af en toe)

  • RT @paul_brandt: @Dolfjansen Knap dat postzegel NL de tweede voedselproducent van de wereld is. Om trots op te zijn. Schadelijk dat NL daar… 1 day ago
  • @AnnDeCraemer Alleen op mijn laptop. 5 days ago
  • @FrankVanLaeken Toen Beenhakker (in de Kuip) van de Kerkhof wisselde voor van Loen wist ik (ahum) dat de Rode Duive… twitter.com/i/web/status/1… 1 week ago
  • @AnnDeCraemer Op een camping bij de Tarn (in Frankrijk). 2 weeks ago
  • @Wllem1 Goesting 2 weeks ago
Follow @KoenSchyvens

Zomaar een foto uit mijn blog-archief

Jarige Isabel en Koen in Brugge

Reacties op mijn stukjes …

Toos van Holstein op Werkverblijf in Goes (6)
Anuscka op Werkverblijf in Goes (6)
rietepietz op Werkverblijf in Goes (6)
staartje op Werkverblijf in Goes (6)
Koen op Werkverblijf in Goes (6)
Koen op Werkverblijf in Goes (6)
Koen op Werkverblijf in Goes (6)
Koen op Werkverblijf in Goes (6)
Thomas Pannenkoek op Werkverblijf in Goes (6)
rietepietz op Werkverblijf in Goes (6)

Hier blog ik over …

1000 vragen Afrika Auto Avek Beeldende kunst België Bergen op Zoom Bloggen Blogs Boechout Boeken Corona Corso Culinair Dans Dieren E-boek Facebook Familie Film Foto Frankrijk Friesland Geschiedenis Goes Griekenland Huwelijk Ine Internet Isabel Jardim Kerstmis Koken Krant Kunst Leeuwarden Lezen Maputo Matola MDLM Media Mozambique Muziek Nederland Noorwegen Nostalgie Parijs Politie Politiek Portugal Prijsvraag Reizen Schilderij Schrijven Sport Televisie Terschelling Theater Thriller Traditie Tuin Umoja Usa Vakantie Verjaardag Vertellen Voetbal Vrienden Wandelen Weblog Wielrennen Wyns YouTube Zuid Afrika Zundert

Meest gelezen berichten vandaag

  • Werkverblijf in Goes (6)
    Werkverblijf in Goes (6)
  • Yaniv
    Yaniv
  • Vissen op Terschelling (2)
    Vissen op Terschelling (2)
  • Broodautomaat
    Broodautomaat
  • WC, mannelijk of vrouwelijk
    WC, mannelijk of vrouwelijk
  • Nog één keer terugkijken
    Nog één keer terugkijken
  • De Century Trilogie
    De Century Trilogie
  • Waterzwijn en andere dieren
    Waterzwijn en andere dieren
  • Koekjes
    Koekjes
  • Welterusten
    Welterusten

Mijn archieven per maand

Mijn blogkalender

augustus 2022
M D W D V Z Z
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031  
« jul    

Categorieën

  • Actualiteit (425)
  • Afrika (699)
  • Azië (46)
  • Boeken (174)
  • Eten en Drinken (288)
  • Europa (12)
  • Familie (420)
  • Fictie (14)
  • Foto (147)
  • Internet (192)
  • Jukebox (3)
  • Koekjestrommel (21)
  • Kunst en Cultuur (397)
  • Latijns Amerika (27)
  • Muziek en liedjes (6)
  • Natuur (165)
  • Nostalgie (352)
  • Olympische Spelen (9)
  • Onderwijs (4)
  • Politiek (133)
  • Radio (21)
  • Reizen (406)
  • Religie (39)
  • Repertoire (9)
  • Schrijven (60)
  • Sport (74)
  • Studie (6)
  • Taal (5)
  • Televisie (131)
  • Toekomst (11)
  • Tuinieren (21)
  • Uncategorized (3)
  • Verbouwing (14)
  • Wetenschap (5)
  • WK 2014 Brazilië (14)
  • Zielenroerselen (260)

Weblogs die ik regelmatig volg

Aantal blog hits

  • 415.055 hits

Zoek op mijn blog

Follow Koen Schyvens on WordPress.com

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

jacomingaroundtheworld.wordpress.com/

jacoming around the world

Emigreren naar Kreta

Onze tocht naar het verwezenlijken van onze droom

GoAnnelies

Passie als toverwoord

Welkom op Karels WP

wil van mijn bezoekers een glimlach ontfutselen

Beaunino loopt de Camino

‘Gewoon doorlopen!’

ZICHTBAAR ALLEEN

Een blog over poëzie

Millennial op reis

Loop met deze millenial in zeven sloten tegelijk

footsteps abroad

Sprekershoek

Eriks Keek op de Week en Andere Ongemakken

LOLA LOVES CHAMPAGNE

second part of my life

Geluk volgt uit tevredenheid en tevredenheid is een keuze

apenstaartjeweblog

staart logt

renehoeflaak.com

bloggen, reizen, mensen, plekken, bewegen

De niet genomen weg

Fietsen, wandelen, foto's, gedachten en meer.

Mainzer Beobachter

Blog van Jona Lendering

Afanja's Weblog

Foto's út Fryslân en omkriten

Lucrèce Matthijs schrijft Luc-RAAK

blogger - copywriter - storyteller - columnist - speechschrijver

eddiesblog2016

omabaard

oma van 5 prachtige kleinkindjes

FiveSonsBlog

zeverzin

verzen en andere oefeningen in schoonheid

De dingen des levens !

Dagdagelijkse dingen die je nergens anders leest.

maxvanhemel.wordpress.com/

potloodtekenaar, verteller, curator en cultuurminnaar

TOOS&ART

Beleef de wereld van beeldend kunstenaar TOOS van Holstein, haar kunstleven, haar ervaringen, haar ideeën

groengenot

Over genieten en ecologisch bezig zijn...

Cultuur Overal

Impressies, tips, berichten en recensies

Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

ximaar

Zwerffietser/loper in en om Alkmaar

genieten in stijl

LEVENSJUTTERS

Over authentiek leven aan de buitenkant van Denemarken

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
  • Volg Volgend
    • Koen Schyvens
    • Doe mee met 203 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Koen Schyvens
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....