• AVG / GDPR
  • Blogs en Links
    • Archief
    • Blogs
    • Links
  • Fictie
    • Boris
    • De legende van Sint Juttemis
    • De witte stier
    • Een eindelooze achtervolging
    • Mijn korte fictie stukjes
  • Koen kijkt
    • Koen kijkt films
    • Koen kijkt series (alleen)
    • Koen kijkt series (met Isabel)
  • Koen leest
    • Favoriet
    • Onlangs gelezen
    • Op de boekenplank
  • Koen op reis
    • Afrika
      • Botswana
      • Egypte
      • Ethiopië
      • Kenia
      • Mali
      • Marokko
      • Mauritius
      • Mozambique
      • Namibië
      • Oeganda
      • Swaziland
      • Tanzania
      • Zimbabwe
      • Zuid Afrika
    • Azië
      • China
      • Indonesië
      • Mongolië
      • Rusland
      • Thailand
    • Eilanden
    • Europa
      • Albanië
      • Andorra
      • België
      • Bosnië en Herzegovina
      • Denemarken
      • Duitsland
      • Estland
      • Frankrijk
      • Gibraltar
      • Griekenland
      • Groot Brittannië
        • Engeland
        • Noord Ierland
        • Schotland
        • Wales
      • Hongarije
      • Ierland
      • Italië
      • Kosovo
      • Kroatië
      • Letland
      • Lichtenstein
      • Litouwen
      • Luxemburg
      • Macedonië
      • Monaco
      • Montenegro
      • Nederland
      • Noorwegen
      • Oostenrijk
      • Polen
      • Portugal
      • Roemenië
      • Rusland
      • Servië
      • Slovenië
      • Spanje
      • Tsjechië
      • Turkije
      • Vatikaanstad
      • Zweden
      • Zwitserland
    • Latijns Amerika
      • Brazilië
    • Midden Oosten
      • Israel
      • Libanon
      • Syrië
      • Turkije
    • Noord Amerika
      • Verenigde Staten
  • Koen schildert
  • Koen verzamelt
    • Koffie
    • Opmerkelijk
    • Plastic stoelen
    • Postkantoren
    • Toilet signs
    • Vuurtorens
  • Kort
    • 2011
    • 2012
    • 2013
    • 2014
    • 2015
    • 2016
    • 2017
    • 2018
  • Kunst en Cultuur
    • Beeldend
    • Muziek
    • Theater
  • Over Koen
  • Werk
    • Maatwerk
    • Mister Him
    • Nu
      • Gemeente Goes
      • Het Middelburgs Theater
    • Vroeger
      • A 58
      • Gemeente Goes
      • Goese Operette Vereniging (GOV)
      • Het Hondje van de Ruyter
      • Het Roosendaals Toneel
      • Het Zunderts Toneel
      • Openluchtspelgroep Oosterhout
      • Stichting Babel
      • Theater Reflex
      • Theater Rob Heiligers
      • Umoja cfc

Koen Schyvens

~ Mister Him – Dag In, Dag Uit

Koen Schyvens

Tag Archief: Afrika

Niet echt op vakantie

30 maandag jan 2023

Posted by Koen in Afrika, Familie, Reizen

≈ 15 reacties

Tags

Afrika, Begrafenis, Botswana, Dinokana, eSwatini, Familie, Gauteng, Mbombela, Mozambique, Mpumalanga, Nelspruit, Noordwest, Reizen, Snelweg, Vakantie, Weekend, Zaza, Zeerust, Zuid-Afrika

Een wat verwarrende titel. Wat bedoel ik eigenlijk? Afgelopen dagen – van donderdag tot zondag – was ik (waren wij) uithuizig. Ik zou het graag als ‘vakantie’ bestempelen maar toch gaat die vlieger niet helemaal op. Laat ik eerst een kaart tonen …

Mogelijk herken je hier en daar een naam. Laat ik toch een en ander wat toelichten. Helemaal rechts (in het oosten dus) lees je ‘Complexo Aliança’. Dat is de naam van een trouwcentrum bij ons in de buurt. In Matola-Rio (Mozambique). Dichtbij eSwatini (Mbabane is de hoofdstad van Swaziland dat sinds enkele jaren eSwatini heet.) 778 kilometer naar het westen zie je onze weekend-bestemming: Dinokana. Dichtbij de grens met Botswana. (Gaborone is de hoofdstad van Botswana). Het grootste deel van de kaart (en de reis) is Zuid-Afrika. Van oost naar west doorkruisen we drie provincies: Mpumalanga, Gauteng en Noordwest.

Laat je niet te veel afleiden door Nederlandse namen. Bijvoorbeeld Ermelo en Middelburg. Steeds meer worden de oude (plaats)namen vervangen door Afrikaanse namen. Zo heet Nelspruit (de hoofdstad van Mpumalanga) nu Mbombela. Bijna alle verkeersborden en wegwijzers zijn aangepast.

Tot zover deze topografische bijdrage. Nu rest natuurlijk nog het waarom van deze ‘niet-vakantie’.

Iets meer dan een jaar geleden overleed ons nichtje Zaza. Mensen die toen al meelazen, herinneren zich mogelijk mijn stukjes (klik HIER) over haar begrafenis in Dinokana. Juist … datzelfde Dinokana van deze reis. In dit deel van Afrika is het de gewoonte om een jaar na het overlijden (begrafenis) opnieuw bijeen te komen met familie en vrienden. Vorig jaar waren mijn schoonouders (de grootouders van Zaza) in Portugal. Het was toen voor hen onmogelijk om op stel en sprong bij de begrafenis aanwezig te zijn. Isabel en ik gingen wel. ‘Een jaar later’ is dus wat eenvoudiger te plannen.

We reisden dit keer samen: mijn schoonouders, Isabel en ik. Ik was de chauffeur van dienst. Er staan zo’n 1600 kilometer meer op de teller van de auto van Sr. Sampaio. Het zijn prima (snel)wegen. Meestal tolwegen, ongeveer 25 euro toltaks (enkele reis). Over onze dagen in Zeerust en Dinokana vertel ik komende dagen nog wat meer.

Nu nog één opmerking. Natuurlijk hebben Afrikaanse mensen die in loondienst werken ook vakantiedagen (vrije dagen / vrije weken). Die dagen worden heel vaak gebruikt om familie-ver-weg te bezoeken. Bijvoorbeeld voor een bruiloft of een ceremonie één jaar later. Veel minder om als toerist op vakantie te gaan zoals wij dat doen in Europa.

Advertentie

Gekko’s

10 dinsdag jan 2023

Posted by Koen in Afrika, Natuur

≈ 19 reacties

Tags

Afrika, Gekko, Hagedis, Italië, Mozambique, Muggen, Nachthagedis, Natuur, Zwaartekracht

Ik wilde eerst de titel ‘Onze gekko’s’ gebruiken. Maar dat zou suggereren dat we een persoonlijke band onderhouden met die diertjes. Dat is niet zo. Toch horen ze bij ons optrekje in Mozambique. Ze houden van de warmte. Iets dat je elk dag ziet, valt je na verloop van tijd nauwelijks op. Zo gaat dat ook met onze gekko’s. Ze zijn er. Op de veranda, af en toe in de badkamer. Ook wel eens in de keuken, woonkamer en zelfs in de slaapkamer. Je ziet ze vooral als ze er schichtig vandoor gaan.

Ze horen er gewoon bij. Ze geven geen overlast. Eerder het omgekeerde. Ze eten hun buikje rond met muggen, spinnetjes en wormpjes.

De gekko is een  tropische nachthagedis en is de enige hagedisachtige die klikgeluiden maakt. Dat heb ik trouwens nog nooit bewust gehoord. Wat deze beestjes vooral uniek maakt is de manier waarop ze moeiteloos tegen muren oplopen en ondersteboven over het plafond lopen. Het lijkt erop dat ze met met de zwaartekracht spotten of pootjes met zuignapjes hebben. Sommige mensen zeggen dat gekko’s geluk brengen. Dat gaat dan vandaag niet op voor ons want een van onze boekenkasten is al voor de tweede keer deze week in elkaar gestort.

Afrikaanse muurgekko

Met hun bijna doorzichtige beige huidje glibberen ze over de muren, op zoek naar insecten. De hoek tussen twee muren of tussen de muur en het plafond overbruggen ze met een sprongetje, een actie die de wetten van de zwaartekracht tart. Onze veranda met veel houten balken en verstop-plekjes lijkt me een heerlijk pretpark voor hen.

Ik herinner me een camping in het zuiden van Italië (Pizzo Greco) waar veel gekko’s waren in en rondom de toiletgebouwen. Er hingen overal waarschuwingen in verschillende talen om ze vooral vriendelijk te bejegenen. “Gekko’s zijn onze vrienden. Dood ze niet. Ze eten heel veel muggen.”

Onverwachte blogpauze

26 woensdag jan 2022

Posted by Koen in Actualiteit, Afrika, Familie, Zielenroerselen

≈ 10 reacties

Tags

Afrika, Bloggen, Familie, Onverwacht, Pauze

De titel zegt veel. Niet alles, dat begrijp ik. Je hoort nog van me maar het zal nog even een paar dagen duren. Geen reden om ongerust te zijn.

Foto door Cup of Couple op Pexels.com

Ik klap zo het beeldscherm dicht. Blijf gezond.

Internationale vrouwendag (2021)

08 maandag mrt 2021

Posted by Koen in Actualiteit, Afrika, Familie, Internet, Reizen, Zielenroerselen

≈ 16 reacties

Tags

Afrika, Bezoek, Body positivity, Bodyshop, eSwatini, Familie, Flair, Instagram, Lobolo, Mozambique, Reizen, Swaziland, Wildpark

Naar jaarlijkse gewoonte publiceer ik ook vandaag – 8 maart = Internationale Vrouwendag – een aantal foto’s van vrouwen die belangrijk zijn in mijn leven. Ik wissel jaarlijks het thema een beetje. Het thema van vandaag is ‘Finne’. Het wordt zo wel duidelijk wie Finne is. Ik ga als het ware inzoomen … op mijn nichtje. Ik zet haar in mijn blogspot.

Tien dames en twee heren (december 2014)

Een familiefoto, genomen op onze lobolo. Lobolo-watte? Het traditionele Mozambikaanse huwelijk – het overhandigen van de bruidsschat aan de familie van de bruid. Ik ga er nu niet over uitweiden. Ik schreef er al eerder over en misschien doe ik dat binnenkort nog wel een keer (als er tenminste vraag naar is). Wat belangrijk is om te vermelden is dat bijna alle mensen op de foto familieleden zijn. En uiteraard is het niet erg moeilijk om te zien uit welk deel van de wereld ze komen. Ik zoom in op mijn Vlaamse familie. Mijn zus en haar twee dochters. Finne staat uiterst rechts – met capulana voor de gelegenheid.

Van links naar rechts: Lief – Nore – Finne – onze gids in Swaziland

Kerstvakantie 2014. Een safari stond natuurlijk ook op het programma. Twee dagen in Mkhaya Game Reserve (Swaziland / Eswatini). We vierden er de verjaardag van mijn zus(je). We schelen ruim 14 jaar. Ik ben de oudste, zij de jongste. Zij konden niet op onze (gewone) bruiloft aanwezig zijn omdat ze alle drie naar school moesten. Geen vakantie. Mijn zus is (was) leerkracht (juf van kinderen met autisme). Mijn nichtjes zaten toen nog gewoon op de middelbare school.

Ik maak nu een grote sprong. De drie dames hebben nu hun eigen leven. Je moet hopen dat Nore (de jongste) je nooit belt met haar werktelefoon want dan heeft ze waarschijnlijk slecht nieuws. Ken je het woord: ‘Contactopsporingsonderzoek’? Ken je het woord niet? Houden zo want dan is er nooit iemand met een positieve coronatest bij je in de buurt geweest. Dat is wat zij nu doet – mensen bellen. Als je mijn zus belt neemt zij de mogelijk de telefoon op in het Spaans. Want net als haar broer heeft ze haar geboortegrond verlaten in zuidelijke richting. Ik zoom verder in op Finne (de oudste).

Koen en Finne in de Bodyshop Antwerpen (februari 2019)

Finne is weer terug waar ze is opgegroeid. En ik ben heel trots op haar. Vandaar dat ik vandaag mijn blog-spot op haar richt. Finne werkt in The Bodyshop. Ik ging bij haar op bezoek in de winkel op de Meir. Ik keek mijn ogen uit hoe professioneel zij klanten adviseert bij hun aankoop. Uiteraard kocht ik enkele producten voor Isabel die Finne me aanraadde. Afgelopen week publiceerde de ‘Flair’ een uitgebreid interview met haar. MUST FOLLOW – heet de reeks op Flair – Lifestyle. Heel fijn. Tof. Klik HIER om het hele interview te lezen dan begrijp je dat het een fiere nonkel is die deze woorden typt. (ps. Ze zegt nooit ‘nonkel Koen’ want de broer van haar vader heet ook Koen en hij is de ‘nonkel Koen’. Ik ben gewoon ‘Koen’ of de ‘Afrikaanse of Ollandse Koen’- dat zou ook kunnen.)

Ik heb geen Instagram dus daar kan ik haar niet uitgebreid volgen. Maar jullie misschien wel. Klik HIER dan zie je haar profiel. Of misschien kennen jullie wel iemand die interesse heeft in haar specifieke doelgroep. Ik ben trots op haar – mijn stoere en dappere nicht: Finne Smets. Een vrouw om lief te hebben.

Ik zoom weer wat uit. Overal lees je vandaag de oproep om je uit te spreken tegen seksisme. Ook online. Natuurlijk sta ik 100% achter deze oproep. Seksisme de wereld uit.

In de serie: INTERNATIONALE VROUWENDAG

ps. Als ‘bewaarder’ en familieman vind ik het heel tof om op de foto’s van Finne in de Flair en op haar Instagram de roze stoel van mijn grootouders te zien staan (links van haar). Toen Bompa Schyvens overleed in 1983 kreeg ik twee stoeltjes uit zijn huis. Ik liet ze opnieuw bekleden. Kalfs- of runderleer. In 2017 ging ik kleiner wonen en vertrokken de stoelen weer naar Vlaanderen. Naar mijn zus. Nu staan ze bij haar dochter. Mooi vind ik dat.

Adieu 2020

31 donderdag dec 2020

Posted by Koen in Actualiteit, Afrika, Zielenroerselen

≈ 16 reacties

Tags

Afrika, Cirque Nouveau, Corona, Dood, Friesland, Groningen, Jean Jacques, Oudjaar, Overlijden, Rob, Umoja, Verdriet, Vrienden

Natuurlijk bedoel ik: “ROT OP 2020”. De laatste dag van de maand kijk ik meestal nog even achterom en maak ik er een logje van. Op de laatste dag van het jaar ligt dat nog veel meer voor de hand. Mijn verdriet is te groot om vandaag de juiste woorden te vinden. Een half jaar geleden schreef ik over de pandemie en de invloed op mijn persoonlijk leven. Ik schreef toen ergens in een tussenzinnetje dat ik me zorgen maakte over de gezondheid van twee goede vrienden. Die zorgen waren terecht. Op dertig september overleed mijn vriend Rob. Eergisteren overleed mijn vriend – die ik ook op z’n Afrikaans ‘my brother’ noem – Jean Jacques. Ik kende ze allebei bijna veertig jaar. Het blijft schokkend en surreëel. Nooit meer samen een voorstelling maken. Nooit meer plannen maken voor een nieuw project. Nooit meer samen op reis.

Ik zal over ze blijven vertellen maar voor nu laat ik het even hierbij. De jaarwisseling van Rita en Hanneke zal zometeen zo anders zijn dan ze zich hadden voorgesteld in het begin van dit jaar. Lieverds, ik hoop jullie gauw te zien en te omhelzen – zonder hinder van bubbels of sociale afstand. Maar voor nu … blijf gezond, we hebben elkaar nodig in ons verdriet, onze grapjes, liedjes en verhalen, onze gezamenlijke geschiedenis en in onze toekomst.

Wat waren we jong. Jean Jacques en Koen. Samen aan het werk, samen op reis. 2007 – ik denk op het vliegveld van Dar es Salaam of Zanzibar (Tanzania).

ps. Je begrijpt vast waarom het vervolgverhaal Daedalus en Icarus nog even op zich laat wachten. Ook het maand- en jaaroverzicht publiceer ik nog wel een keertje. Blijf gezond. Op naar een vreugdevoller 2021.

Wie zoekt die vindt

18 zondag okt 2020

Posted by Koen in Afrika, Natuur, Schrijven

≈ 18 reacties

Tags

Afrika, Afrikaans, Corsief, Corso, Corso Zundert, Dahlia, Dieren, Herfstvakantie, Krugerpark, Nijlpaard, Puzzel, Seekoei, Spelletje, Wildpark, Woorden, Zundert

Herfstvakantie in het zuiden en rond Allerheiligen gaan ook de Vlaamse scholen dicht. Eén week of misschien toch wat langer? We zullen het zien. En wat doe je dan als het advies is om thuis te blijven? Tv-kijken, spelletjes spelen, een bos- of strandwandeling. Puzzelen, een taart bakken, de lego weer eens sorteren want dat was je al lang van plan. Ik voeg er een ‘dierenspel’ aan toe.

Ik schrijf al enkele jaren stukjes in Corsief. Het wonderschone magazine over bloemencorso’s en dat van Zundert in het bijzonder. Mensen die me al wat langer kennen weten dat ik (ooit) zeer nauw betrokken was bij het grootste dahliacorso van de wereld. Begin dit jaar (of was het al vorig jaar?) bracht Corsief een themanummer uit. Thema: dieren. Dieren zijn een zeer geliefd onderwerp in het Zundertse corso. Deze praalwagens scoren vaak hoog – zeker bij het publiek. Ik heb voor Corsief een dieren-woord-puzzel gemaakt.

Ik was net een paar dagen voor het schrijven van mijn stukje met mijn schoonmoeder, schoonzusje en Isabel een dagje naar het Krugerpark geweest. Ik schreef al vaker over dit wereldberoemde park. Klik HIER. Ik heb een gids van dat wildpark in het Afrikaans. Erg grappig. Wist je bijvoorbeeld dat een nijlpaard in het Afrikaans een seekoei wordt genoemd? Ik leg zo uit waarom ik dit voorbeeld geef.

In bovenstaand rij zitten 16 (Afrikaanse) dieren verstopt. Horizontaal staan de dieren vermeld in het Nederlands en verticaal vind je dezelfde dieren met hun Afrikaanse naam. Je ziet vast in de bovenste lijn het woord nijlpaard. In de dertiende kolom verticaal lees je vrij onderaan: seekoei.

Vind jij de vijftien andere dieren? Klik op de woordpuzzel dan kan je de foto mogelijk wat vergroten. Het is geen prijsvraag dus je kunt gerust reageren bij de reacties. Zo kun je elkaar ook aanvullen. Ik ben benieuwd. Natuurlijk kunnen mijn volgers uit Zundert en omgeving ook meedoen maar jullie hebben mogelijk de antwoorden al gelezen in een ander stukje dat ik dit jaar schreef.

Eind oktober kom ik met de oplossing. Drie van de dieren hierboven zitten tweemaal (in het Nederlands en in het Afrikaans) verstopt in de puzzel.

Corona update (#6)

09 dinsdag jun 2020

Posted by Koen in Actualiteit, Politiek

≈ 13 reacties

Tags

#BlackLivesMatters, Afrika, Alcohol, België, Boete, Claudia de Breij, Corona-virus, Corruptie, Covid-19, Discussie, Europa, Mozambique, Nederland, Openlucht, School, Sporten, Tanzania, Toerisme, Vliegtuigen, Winter, Zuid Afrika

Langzaamaan gaat Europa weer open. De maatregelen van de afgelopen maanden worden stap voor stap afgebouwd. Van ‘Blijf in uw kot’ naar bubbels met vier en nu bubbels met tien. Alle basisschoolleerlingen in Nederland mogen weer hele dagen naar school. De Europese toeristenindustrie moet gered worden. De #BlackLivesMatter-demonstraties trekken veel volk en de meeste mensen houden zich daar (gelukkig) aan de anderhalve-meter-regel.

Wel worden ondertussen de discussies over Corona / Covid-19 luidruchtiger en heftiger. Discussies over de regels, over het beleid, enzovoort. Woorden als ‘leugens’, ‘bedrog’, ‘samenzweringstheorieën’ en ‘laat je niets wijsmaken’ verschijnen steeds vaker op Facebook en Twitter. De standpunten en meningen verharden. Soms ís het ook moeilijk om maatregelen te begrijpen met als frappantste voorbeeld natuurlijk het verschil tussen het aantal mensen in theaters en vliegtuigen. (Mooie column van Claudia de Breij.) En doe daar gerust de discrepantie bij als het over de economische steun gaat voor cultuur (en zorg) en de luchtvaart. Hemeltergend … die verschillen.

In Zuid-Afrika gaat het plots heel snel (bergafwaarts). Het aantal geïnfecteerde patiënten met covid-19 stijgt daar onrustbarend. En dat terwijl ook in Zuid-Afrika er weer veel meer mag dan twee maanden geleden. Dat valt moeilijk met elkaar te rijmen. Mozambique is een buurland van grote broer Zuid-Afrika. Mijn Afrikaanse thuis is slechts 80 kilometer van de dichtstbijzijnde grens. Een grens die voor personen al meer dan twee maanden dicht is. Gisteren stond de teller in Mozambique op 433 positief geteste mensen. Twee mensen zijn overleden (óbito). Op het kaartje hieronder zie je de verspreiding.

Overzicht 8 juni 2020

Het is goed om erbij te vermelden dat de afstand van noord (Cabo Delgado) naar zuid (Maputo) ruim tweeduizend kilometer is. Waren het eerst mensen die in de olie- en gasindustrie in Cabo Delgado werken – vaak buitenlanders – dan zijn het nu Mozambikanen die ziek worden. Ik ken persoonlijk twee mensen die in maart in Londen waren en ziek terug zijn gekomen. De aantallen zijn nog klein maar toch wordt iedereen een tikkeltje nerveuzer. Of deze getallen op waarheid berusten weet ik niet. Een gezonde twijfel is op zijn plaats. Gebrek aan controles? Manipulatie van de sterftecijfers? Ik weet het niet. Het koude seizoen is begonnen. Winter is een te groot woord maar de dagen zijn korter en ’s nachts koelt het flink af tot 12c. Huizen (en hutten) hebben zelden verwarming dus een extra trui of een deken brengt uitkomst. Het internationale luchtruim is dicht. Geen inkomende en uitgaande vliegtuigen meer. Mijn zwager kan niet terug naar Lissabon en moet waarschijnlijk zijn stage in Sevilla afzeggen. Hopelijk mag hij wel zijn studiebeurs behouden. De Europese ambassades zijn gisteren begonnen met een inventarisatie – ‘Wie wilt spoedig naar Europa?’ Daar is het tenslotte zomer (en vakantie). Mogelijk wordt er bij voldoende belangstelling een uitgaande vlucht gecharterd … als tenminste de autoriteiten daar toestemming voor geven. Afwachten.

Er is ook een heel somber detail te vermelden. Uiteraard gaat dit over ‘geruchten’. De Mozambikaanse autoriteiten (zeg maar: de mensen (politici) die aan de ‘knoppen’ zitten), steken heel veel hulpgeld in eigen zakken. Zij vragen de wereld om hulp. De economie lijdt grote schade. Het land kan niet open in verband met gevaar op meer zieken. Dus … help ons, help ons en ondertussen … je kunt het zelf wel invullen. Corruptie is ziekte nummer één in Afrika. Dus meer dan waarschijnlijk zal de noodtoestand nog wel even verlengd worden. Leve de hulpgelden! Tot september? Tot het eind van het jaar? Niemand die het weet. De politie doet hier uiteraard – in het klein – aan mee. Idiote bekeuringen zoals: ‘Het is verboden om in openlucht te sporten’. Ook niet in de sportschool trouwens want die zijn al maanden dicht. Joggende mensen langs de kant van de weg worden opgepakt en gaan een nachtje de bak in. Betalen uiteraard – ruim 50 euro. ‘Alcohol drinken buitenshuis’ – hetzelfde verdict, dezelfde boete. En toch zie ik op straat nauwelijks verschil met de tijd voor de crisis. Ja, mensen dragen mondmaskers en de straathandel is verdwenen. Maar het is net zo druk als altijd.

Genoeg weer voor vandaag over Corona / Covid-19. Wees voorzichtig. Blijf gezond.

In de serie: CORONA-UPDATE

ps. Volgens de Tanzaniaanse autoriteiten zijn er geen Corona-zieken meer in Tanzania (buurland ten noorden van Mozambique) want daar kreeg de bevolking het advies van de president om te … bidden. En zo geschiede …

Achter tralies

21 donderdag mei 2020

Posted by Koen in Actualiteit, Afrika, Foto, Zielenroerselen

≈ 23 reacties

Tags

Afrika, Beveiliging, Foto, Inbraak, Mozambique, Tralie

Als antwoord op vraag 1014 (klik HIER) in mijn vorig stukje, schreef ik iets over de tralies voor onze ramen. Iets waar ik zelden bij stilsta. Ze zijn er en daarmee basta. Omabaard reageerde met de woorden: “Ongelooflijk, tralies voor de ramen!? Ben je dan constant op je ongemak?” Het antwoord is heel eenvoudig: nee. Ik denk dat ruim 80% van de vrijstaande huizen tralies in één of andere vorm voor hun ramen (en deuren) hebben. Wij dus ook.

Als ik in de stad ben zie ik ook tralies voor balkons tot op de derde of vierde verdieping. Het is natuurlijk het gevolg van de discrepantie tussen arm en rijk. Of misschien is het juister te zeggen: tussen hen die iets hebben en hen die nauwelijks iets hebben. Dat werkt diefstal in de hand. En dat gebeurt net iets te vaak. Dus ga je je beveiligen. Guarda of beveiliger is dan ook een zeer populair beroep. Veel mensen – met een beetje geld – kiezen ervoor om te wonen in een condominium. Zoals de ouders van Isabel. Het hele complex – ik denk 12 huizen – is ommuurd. Er is een grote poort met 24/7 bewaking. Alleen de bewoners kunnen de poort openen met een afstandsbediening en dan naar binnen rijden. De voetgangerspoort wordt ook bewaakt. Als wij op bezoek gaan bellen we (telefoon) en openen ze de poort. De bewaking mag geen bezoek toelaten zonder nadrukkelijke toestemming van de bewoners. Die huizen hebben dan geen extra tralies.

Zoals gezegd hebben wij een vrijstaand huis. De muren rondom de hele tuin (73m x 27m) zijn ca 3,5 meter hoog. Er wordt ons dringend geadviseerd om elektrische draden (beveiliging) of scheermes-prikkeldraad aan te brengen bovenop de muur. Dat is voorlopig nog een stap te ver voor me. Ook een bewaker en een blaffende, agressieve hond wordt aangeraden. Komt tijd, komt raad.

De tralies dus. Ik heb wat foto’s gemaakt. Ik ga het proberen te laten zien met een woordje uitleg. Een praatje bij het plaatje.

Raam van binnen naar buiten

Uiteraard zijn de tralies het meest opvallend. Dat is tenslotte het onderwerp van dit logje. De foto oogt donker. Dat komt natuurlijk omdat ik van binnen naar buiten fotografeer. De automatische instelling heeft er dit van gemaakt. Doorheen het raam zie je de tuinmuur en een tak van een grote avocadoboom.

Hetzelfde raam

Hetzelfde raam maar nu van buiten naar binnen gefotografeerd. De tralies vallen nu minder op, vind je niet? Nu ga ik de ramen openzetten. Glasramen en horren – vliegenramen. Eerst weer van binnen naar buiten.

Opnieuw van binnen naar buiten

Hetzelfde raam maar nu vanop een iets verdere afstand. En de ramen staan open. Ik denk dat je eerst naar de bank keek. Misschien het bijzettafeltje of de twee ramen. De tralies vielen al een stuk minder op. Of vergis ik me? Ik loop weer naar buiten.

Hetzelfde raam. Alles staat open.

Het is nu gemakkelijker om naar binnen te kijken. Alles staat open. De lichte vlek in het midden van de foto is het licht aan de andere zijde van het huis. De deur naar de veranda (overdekt terras) en de tuin staat open. Ik ga weer aan de wandel.

Doorkijkje

Ik sta nu aan de andere zijde. Het raam dat je binnen ziet is hetzelfde raam waar deze foto-serie mee begon. Wat zie je nog meer? Een ander raam – zelfde stijl met eveneens tralies. En de ijzeren deur die openstaat. Ik zal die deur – ter bescherming – even dichtdoen.

Traliedeur aan de voorzijde

Dit is een zeer ongebruikelijke situatie. Deze ijzeren deur gaat pas ’s avonds – als we gaan slapen – dicht en op slot. Overdag staat deze deur open. Idem aan de achterzijde / achterdeur. In de weerspiegeling in het raam naast de deur kun je een glimp opvangen van onze tuin(muur).

We hebben ook een echte voordeur cq achterdeur. Van hout.

Nu is ook de houten voordeur gesloten.

Het mag duidelijk zijn. Inbreken is niet zo eenvoudig. Toch is dat al een keer gebeurd tijdens onze afwezigheid.

Inbraak (poging) 9 juni 2018

Verwrongen tralies. Of ze ook binnen zijn geweest is me nog steeds niet duidelijk. Ik denk het niet. Isabel denkt van wel. Die dag is er wel een gasfles gestolen. En de waterpomp. Die staan nu ook achter slot en grendel. We hebben ook wel een vermoeden wie de snoodaard is geweest maar dat is een ander verhaal. Iemand die de situatie kent en weet waar de beste plek is om over de muur te klimmen. Een dag later werd alles hersteld.

Terug naar het nu. Nog een foto.

Weerspiegeling

De voordeur staat weer open en de fotograaf van dienst hoopt dat het een beetje duidelijker is geworden. En als je denkt dat het zielig is voor de schrijver van dit weblog om in zo’n Fort-Knox-huis te wonen. Niets is minder waar …

Doorkijkje naar ons huis

Nog een doorkijkje (richting huis en veranda)

En? Zien jullie tralies? Nee toch …

1000 vragen aan mezelf (29)

27 vrijdag mrt 2020

Posted by Koen in Afrika, Familie, Nostalgie, Reizen, Zielenroerselen

≈ 10 reacties

Tags

Afrika, Denzel Washington, Eten, Familie, Griekenland, Ibrahim Afellay, Ine, Isabel, Koen, Mozambique, Oeganda, Televisie, Vakantie, Zomer

Vandaag opnieuw vijfentwintig vragen en vijfentwintig antwoorden. Ik heb één vraag vooraf aan mezelf: ‘Hoe vaak gaat een antwoord verband houden met COVID-19?’ Ik heb nu nog geen antwoord, dat weet ik pas als ik vraag 550 heb beantwoord. Daar gaan we …

526. Hoe opgeruimd is het is jouw hoofd?

Best goed vind ik zelf. Ik ben geen chaotisch denker of doener. Ik kan zaken goed onderscheiden en zo voelt het ook in mijn hoofd. Ergens in het voorportaal van mijn hoofd staan ‘aankomende zaken en/of beslissingen’ soms te trappelen om voorrang. Dat ervaar ik het meest in nachten dat ik slecht slaap. Bijna altijd kan ik de onrust herleiden naar dingen die ik de volgende dag moet doen. Ergens in datzelfde voorportaal staat heel dikwijls een vervelend kereltje op wacht die met een diepe frons en vraagteken op zijn voorhoofd wijst naar een portemonnee …

527. Welk gedicht vind je heel mooi?

In de kelder bij mijn zoon en schoondochter staat een grote bananendoos met mijn dichtbundels. Ik ga ze binnenkort een nieuwe plek geven want ik mis ze. Heel af en toe plaats ik wel eens een gedicht op mijn blog. Ik beloof dat ik dat één van de volgende dagen nog een keer zal doen.

528. Ben je een goede verliezer?

Nu wel. Als kind niet. Ik herinner me een groot familiefeest bij Nonkel Gust en Tante Maria. Mijn ouders hadden – naar jaarlijkse gewoonte – een quiz voor de hele familie voorbereid. Na een tijdje werd het duidelijk dat ik in een verliezend team zat. Mijn gedrag werd steeds vervelender – denk ik. Ik werd door Nonkel Gust – de oudste broer van mijn vader – meegenomen naar de veranda. Op een niet mis te verstane manier heeft hij mij heel indringend de les gelezen hoe ik het hele feest verziekte met mijn gedrag. Ik herinner me niet zijn woorden maar wel het moment. Het werd een les voor het leven. Ik denk dat ik een jaar of twaalf of dertien was.

529. Wie zou jou moeten spelen als je leven werd verfilmd?

Wat een leuke vraag. Nu moet ik natuurlijk met een naam komen. Denzel Washington zou ik wel fijn vinden. Hoor ik daar iemand zeggen dat wij niet dezelfde huidskleur hebben? Detail. Ja toch?

530. Hoelang heb je nodig om je klaar te maken voor een feestje?

Ik ben na scheren en douchen in een paar minuten klaar. Als er hoogst uitzonderlijk een das moet gestrikt worden, mag je er twee minuten bij optellen. Daarna volgt meestal een periode van wachten want ‘mevrouw’ heeft heel wat meer tijd nodig en durft in de auto nog van oorbellen en schoenen te veranderen. De schat …

531. Wie is je rolmodel?

Waarvoor? Ik heb niet echt een antwoord op deze vraag. Ik heb ooit – lang geleden – eens geschreven dat ik Ibrahim Afellay een rolmodel vind voor veel van zijn leeftijdgenoten. Ik heb bewondering hoe sommige goede vrienden het doen. Hoe zij keuzes maken.  Maar of het rolmodellen zijn … dat is een kwestie van definitie.

532. Zou je iets stelen als je er niet voor zou worden gestraft?

Zo’n ‘als-dan-vraag’ is niet echt aan me besteed.

533. Past je naam bij je?

Ja. Ik leg ook vaak uit dat ‘Koen’ dapper betekent en dat vind ik een fijne eigenschap. Veel mensen – vooral in oostelijk Afrika – noemen me ‘Koenie’ wat ‘brandhout’ betekent. En in het Farsi betekent Koen: ‘kont’. Gelukkig stond mijn wieg in Vlaanderen en niet in Perzië.

534. Wat is het grootste verschil tussen jou en je partner?

Heb je even? Onze verschillen komen deels voort uit leeftijdsverschil en culturele achtergrond. Mijn niet-materialistische inslag is erg verschillend en afwijkend van de wens van mijn lief om op geregelde tijden nieuwe zaken te kopen. Te willen kopen – doet meer recht aan de realiteit. Een bank, nieuwe stoelen, een nieuwe televisie …

535. Welke gekke eetgewoonte heb je?

Is ‘teveel’ een goed antwoord? Ik schep vaak een tweede en soms een derde keer op en dat is niet altijd nodig. Maar het is zo lekker … Is een boterham met kaas en confituur een gekke eetgewoonte? Ik vind het lekker.

536. Als alles mogelijk was: welk dier zou je willen hebben als huisdier?

Ik ben niet van de huisdieren. Ik vind dieren in de natuur vaak erg mooi. Ik geniet van de vogeltjes die ik zie in onze tuin. Maar om ze in een kooitje te stoppen en ze dan te temmen … nee, natuurlijk niet. Een hond … dat valt te overwegen.

537. Op welke vraag wist je onlangs geen antwoord?

Op deze vraag. Flauw hé. Meer concreet: ik kon laatst niet op de naam Mel Gibson komen. Tien minuten later – toen ik er niet meer over nadacht – floepte zijn naam op. Toen was ik alweer vergeten waarom ik zijn naam wilde herinneren …

538. Wat is de allerbeste uitvinding geweest?

Het schrift. Ik bedoel de mogelijkheid om een klank in een symbool om te zetten en dat te noteren zodat anderen – die de symbolen ook kennen – weten wat jij meedeelt. Bijvoorbeeld: het alfabet.

539. Als je moest emigreren, naar welk land zou je dan gaan?

Dat heb ik ooit gedaan van België naar Nederland. Mijn veelvuldig verblijf in Mozambique is dan weliswaar geen volledige emigratie maar het lijkt er soms wel op. Ooit droomde ik van Spanje en later van Midden of Zuid Amerika. Ik ben nog nooit in Nieuw Zeeland geweest maar ik zou dat wel kunnen overwegen als emigratieland. Verhuizen in / naar Afrika? Dan staat naast Mozambique Oeganda hoog in mijn top drie.

540. Waar zoek je een film op uit?

Op genre. Zelden een tiener-high-school-movie. Geen horror. Romantische komedies scoren hoog. Gewone lach-films en de meeste actie films krijgen hoogst zelden mijn aandacht. Ook alle super-helden blijven meestal uit mijn gezichtsveld. Wat dan wel? De rest … hahaha.

541. Houd je een dagboek bij?

Nee. Tijdens een bijzondere reis hou ik wel een dagboek bij. Dit blog lijkt soms wel op een dagboek alhoewel ik het probeer te vermijden. Wie is er nu dagelijks geïnteresseerd dat ik ’s morgens müsli heb gegeten en om kwart voor zeven in de auto stap op weg naar mijn eerste leerling van de dag … enzovoort.

Even wegdromen – foto’s – Pexels

542. Wie staan er op je favoriete foto?

Een leuke vraag. Wat is mijn favoriete foto? Het antwoord dat het eerst naar bovenkomt is ‘Ine’. Een favoriete foto is een zwart-wit foto. Najaar 1980. We hadden net een gloednieuwe, blauwe Renault 4 gekocht. Ik nam de foto op het erf in Boelenslaan. Ine staat naast de auto met Catelijne – vier jaar oud – die op de motorkap staat. Ik gebruikte die foto heel wat jaren als bladwijzer. Een andere foto van Ine hoort ook tot mijn lievelingsfoto’s. Op een Grieks strand. Mijn lief met haar tot bijna op d’r kont, starend naar de zee, een klein bikini-broekje, monokini. Een symbool van eeuwige liefde en schoonheid, van gezondheid en vrijheid.

Ik heb ook mooie foto’s van Isabel – absoluut zeker weten – maar het lijkt of digitale foto’s minder beklijven. Minder uniek zijn.

543. Voel je je vaak onnodig schuldig?

Nee. Heel hoogst zelden. Ik ben niet zo van me schuldig voelen. Doe ik iets fouts of iets stoms dan geef ik dat toe, verontschuldig me en klaar. Waarom zou ik me daarna nog schuldig moeten voelen. Laten we vooruit kijken …

544. Wat vind je het leukste aan de zomer?

Vroeger was dat zeker het vooruitzicht op vakantie. Jaren was onze zomer-vakantie-bestemming: Griekenland. Ruim vijf weken uit en thuis. Met het gezin, de auto en de tent. Vaak dicht bij het strand. Een paar dagen hier en dan weer een ander plekje opzoeken. We hadden favoriete plekjes maar we hielden ook van afwisseling. Zomer is zon, strand, lezen, spelletjes spelen, zwemmen en snorkelen, kamperen, kokkerellen en af en toe eens uit eten. Een glaasje retsina, dolmades, souvlaki …

Deze beschrijving van ‘zomer’ is vol nostalgie. Het bijna altijd mooie weer in Mozambique heeft het zomers gevoel wat uitgewist. Als ik in Nederland ben tijdens de zomer dan zijn de lange avonden met daglicht erg fijn. Ook dat hoort bij de zomer.

545. Wat kun je het makkelijkst missen?

Geweld. Hypocrisie. Populistische politici. Racisme. Religieus fanatisme. En als ik de vraag iets materialistischer beantwoord: bijna alle televisie-zenders. Af en toe een mooie serie of film is fijn maar daar hebben we gelukkig geen televisie-zenders meer voor nodig.

546. Hoe verwen je jezelf?

Lezen. Een mooie serie kijken – soms alleen, meestal samen. Lekker eten. Een romantisch avondje of weekend. De voorpret van een mooie reis hoort ook thuis onder het kopje ‘ik verwen mezelf’. En de reis zelf natuurlijk ook. In Nederland verwen ik me graag met een museum- en/of theaterbezoek – of allebei op dezelfde dag.

547. Wat is je favoriete vervoersmiddel?

De trein. Dat weet ik zeker, ik ben tenslotte de kleinzoon van een man van Den IJzeren Weg.

548. Ben je blij dat je ergens van af bent?

Zometeen vind ik het niet erg dat ik deze vijfentwintig vragen heb beantwoord.

549. Wat denk je ‘s ochtends als eerste?

De eerste secondes denk ik vast na over: ‘Welke dag is het vandaag? Wat staat er op het programma?’ Heel snel daarna is Isabel in beeld en dan … vul zelf maar in.

550. Wat herinner je je nog van de kleuterschool?

Een potkachel in het midden van de klas. Of dat ook waar is weet ik niet. Een grote boom op de speelplaats. Een non met een kap.

In de serie: 1000 VRAGEN AAN MEZELF

Wondermans eindspel

05 woensdag feb 2020

Posted by Koen in Afrika, Boeken

≈ 4 reacties

Tags

Afrika, Boeken, Fictie, Hebban, Lezen, Thriller, Willem Asman, Wonderman eindspel

Ik heb een account bij Hebban.nl. Een zeer uitvoerige boeken-website. In december gaven ze elke dag een e-boek gratis weg. Juister gezegd: elke dag kon je een e-boek gratis downloaden tussen 10u en 23u. Ik heb dat bijna twintig keer gedaan. De andere dagen was ik te laat. Boeken van heel verschillende genres. Eén van de laatste cadeautjes was ‘Wondermans eindspel’ van Willem Asman. Ik las eerder twee thrillers van deze Nederlandse auteur. Ik was dus benieuwd naar dit ‘oudje’ (2009)

“Oud-minister Jaap Vos (Mr. Wonderman) krijgt – vijftien jaar na een succesvolle vredesmissie – opnieuw de opdracht om als Speciaal Afgezant van de Verenigde Naties strijdende partijen aan tafel te krijgen. Zeven dagen. Terug naar het Afrikaanse land dat hij vijftien jaar geleden van de ondergang dacht te hebben gered. Nog één keer in de schijnwerpers, om zijn reputatie van Mr. Miracle (Wonderman) te redden. Want ondanks de belofte dat het ‘nooit weer’ zou gebeuren, zijn opnieuw miljoenen mensen op de vlucht, honderdduizenden vermoord, en haalt de internationale gemeenschap wederom de schouders op. In een ultieme poging regering en rebellen, daders en slachtoffers bij elkaar te brengen, raakt Jaap de regie over het machtsspel volledig kwijt. Zijn verleden haalt hem in …” 

Met heel veel plezier heb ik dit boek in twee dagen uitgelezen. Een grote, positieve verrassing. Zo’n cadeautjes krijg ik graag. Dankjewel ‘Hebban’. ‘Wonderman eindspel’ is een prima politieke – en psychologische thriller (of is het een roman?) die zich afspeelt in Afrika. Ik ben verbaasd dat dit boek nooit een prijs heeft gewonnen.

Spek voor mijn bek!

Achterin deze digitale uitgave staan vele pagina’s vol met lovende recensies. Ik sluit me daar graag bij aan. Heel goed. Ruim ****sterren in mijn persoonlijke ranking. Vlot geschreven. Spannend. Ook ik maakte al lezend vergelijkingen met het betere werk van John Le Carré en Robert Harris. Het boek is een soort factie. Fictie deels gebaseerd op waargebeurde feiten. Alsof je samen met Jaap Vos (ik zag voortdurend Jan Pronk voor me) even op bezoek bent bij Kofi Annan in New York. Je rijdt mee door de zinderende savanne in een typische witte VN-landrover naar een immens vluchtelingenkamp. Blauw-helmen patrouilleren bij een internationaal hotel en op het vliegveld. Een geëngageerde, intelligente politieke thriller. Ik heb ervan genoten. Ik ga meer van zijn eerdere werk opsporen …

In de serie: BOEKEN

← Oudere berichten

Welkom

Een paar keer per week een stukje met een foto. Soms een link of een filmpje. Niet echt een dagboek; meer iets wat me opvalt, me bezig houdt, iets wat me blij of boos maakt. Vaak over mijn dagelijks leven met Isabel. In Nederland of in Mozambique. Tijdens het werk en/of op vakantie. En met grote regelmaat vertel ik iets over de boeken die ik lees.
Ik kijk uit naar je reactie.

Follow Koen Schyvens on WordPress.com

Ik luister nu

Ik lees nu

Ik kijk nu / wij kijken nu

Koen twittert (af en toe)

  • @gart_scheppers George 4 days ago
  • @gart_scheppers @Virginie_VVD Het achtste leven = een van de mooiste boeken die ik ooit las. De Europese geschiede… twitter.com/i/web/status/1… 1 week ago
  • @gart_scheppers @Virginie_VVD Nee, dat is een ander boek = De acht bergen 1 week ago
  • RT @denieuwsbv: "Ons leven duurt volgens de peilingen nog een week en dan begint de #boerenrepubliek", zegt @MvanRoosmalen op @NPORadio1. "… 1 week ago
  • @aljo @Gem_Renkum Hallo Team Belastingen ... "U vindt" schrijf je nog altijd met een t 2 weeks ago
Follow @KoenSchyvens

Zomaar een foto uit mijn blog-archief

Ja, ik weet ... meligheid troef.

Reacties op mijn stukjes …

loesje op Muziek op een blog
rietepietz op Muziek op een blog
tinyblogt op Muziek op een blog
Anuscka op Muziek op een blog
Suskeblogt op Muziek op een blog
Karel op Muziek op een blog
marieclaire op Muziek op een blog
Koen op Muziek op een blog
marieclaire op Muziek op een blog
Koen op Muziek op een blog

Hier blog ik over …

1000 vragen Afrika Auto Avek Beeldende kunst België Bergen op Zoom Bloggen Blogs Boechout Boeken Corona Corso Culinair Dans Dieren E-boek Facebook Familie Film Foto Frankrijk Friesland Geschiedenis Goes Griekenland Huwelijk Ine Internet Isabel Jardim Kerstmis Koken Krant Leeuwarden Lezen Maputo Matola MDLM Media Mozambique Muziek Nederland Noorwegen Nostalgie Parijs Politiek Portugal Prijsvraag Reizen Schilderij Schrijven Sport Tanzania Televisie Terschelling Theater Thriller Toneel Traditie Tuin Twitter Umoja Usa Vakantie Vertellen Voetbal Vrienden Wandelen Weblog Wielrennen Wyns YouTube Zuid Afrika Zundert

Meest gelezen berichten vandaag

  • Yaniv
    Yaniv
  • Optisch bedrog (2)
    Optisch bedrog (2)
  • Afrika
    Afrika
  • Over Koen
    Over Koen
  • Pim Lammers
    Pim Lammers
  • Brieven van Vermeer (1)
    Brieven van Vermeer (1)
  • Mozambique
    Mozambique
  • Muziek op een blog
    Muziek op een blog
  • Kroniek van een aangekondigd ontslag
    Kroniek van een aangekondigd ontslag
  • Nawoord
    Nawoord

Mijn archieven per maand

Mijn blogkalender

maart 2023
M D W D V Z Z
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  
« feb    

Categorieën

  • Actualiteit (442)
  • Afrika (713)
  • Azië (47)
  • Boeken (182)
  • Eten en Drinken (289)
  • Europa (18)
  • Familie (423)
  • Fictie (14)
  • Foto (151)
  • Internet (195)
  • Jukebox (4)
  • Koekjestrommel (21)
  • Kunst en Cultuur (414)
  • Latijns Amerika (27)
  • Muziek en liedjes (8)
  • Natuur (167)
  • Nostalgie (357)
  • Olympische Spelen (9)
  • Onderwijs (5)
  • Politiek (140)
  • Radio (22)
  • Reizen (415)
  • Religie (40)
  • Repertoire (10)
  • Schrijven (64)
  • Sport (75)
  • Studie (6)
  • Taal (6)
  • Televisie (135)
  • Toekomst (11)
  • Tuinieren (22)
  • Uncategorized (5)
  • Verbouwing (14)
  • Wetenschap (5)
  • WK 2014 Brazilië (14)
  • Zielenroerselen (282)

Weblogs die ik regelmatig volg

Aantal blog hits

  • 436.729 hits

Zoek op mijn blog

Follow Koen Schyvens on WordPress.com

Blog op WordPress.com.

erieblogt

Erie's bespiegelingen

Maartjes Moves

On the road again

Een jaar op reis door Afrika

jacomingaroundtheworld.wordpress.com/

jacoming around the world

Emigreren naar Kreta

Onze tocht naar het verwezenlijken van onze droom

GoAnnelies

Passie als toverwoord

Welkom op Karels WP

wil van mijn bezoekers een glimlach ontfutselen

Beaunino loopt de Camino

‘Gewoon doorlopen!’

ZICHTBAAR ALLEEN

Een blog over poëzie

Millennial op reis

Loop met deze millenial in zeven sloten tegelijk

footsteps abroad

Sprekershoek

Eriks Keek op de Week en Andere Ongemakken

LOLA LOVES CHAMPAGNE

A little sparkle to brighten your day.

second part of my life

Geluk volgt uit tevredenheid en tevredenheid is een keuze

apenstaartjeweblog

staart logt

renehoeflaak.com

bloggen, reizen, mensen, plekken, bewegen

De niet genomen weg

Fietsen, wandelen, foto's, gedachten en meer.

Mainzer Beobachter

Blog van Jona Lendering

Afanja's Weblog

Foto's út Fryslân en omkriten

Lucrèce Matthijs schrijft Luc-RAAK

blogger - copywriter - storyteller - columnist - speechschrijver

eddiesblog2016

omabaard

oma van 5 prachtige kleinkindjes

FiveSonsBlog

zeverzin

verzen en andere oefeningen in schoonheid

De dingen des levens !

Dagdagelijkse dingen die je nergens anders leest.

maxvanhemel.wordpress.com/

potloodtekenaar, verteller, curator en cultuurminnaar

TOOS&ART

Beleef de wereld van beeldend kunstenaar TOOS van Holstein, haar kunstleven, haar ervaringen, haar ideeën

groengenot

Over genieten en ecologisch bezig zijn...

Cultuur Overal

Impressies, tips, berichten en recensies

Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
  • Volg Volgend
    • Koen Schyvens
    • Doe mee met 209 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Koen Schyvens
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....