Tags

, , , , , , , ,

Ik wilde eerst de titel ‘Onze gekko’s’ gebruiken. Maar dat zou suggereren dat we een persoonlijke band onderhouden met die diertjes. Dat is niet zo. Toch horen ze bij ons optrekje in Mozambique. Ze houden van de warmte. Iets dat je elk dag ziet, valt je na verloop van tijd nauwelijks op. Zo gaat dat ook met onze gekko’s. Ze zijn er. Op de veranda, af en toe in de badkamer. Ook wel eens in de keuken, woonkamer en zelfs in de slaapkamer. Je ziet ze vooral als ze er schichtig vandoor gaan.

Ze horen er gewoon bij. Ze geven geen overlast. Eerder het omgekeerde. Ze eten hun buikje rond met muggen, spinnetjes en wormpjes.

De gekko is een  tropische nachthagedis en is de enige hagedisachtige die klikgeluiden maakt. Dat heb ik trouwens nog nooit bewust gehoord. Wat deze beestjes vooral uniek maakt is de manier waarop ze moeiteloos tegen muren oplopen en ondersteboven over het plafond lopen. Het lijkt erop dat ze met met de zwaartekracht spotten of pootjes met zuignapjes hebben. Sommige mensen zeggen dat gekko’s geluk brengen. Dat gaat dan vandaag niet op voor ons want een van onze boekenkasten is al voor de tweede keer deze week in elkaar gestort.

Afrikaanse muurgekko

Met hun bijna doorzichtige beige huidje glibberen ze over de muren, op zoek naar insecten. De hoek tussen twee muren of tussen de muur en het plafond overbruggen ze met een sprongetje, een actie die de wetten van de zwaartekracht tart. Onze veranda met veel houten balken en verstop-plekjes lijkt me een heerlijk pretpark voor hen.

Ik herinner me een camping in het zuiden van Italië (Pizzo Greco) waar veel gekko’s waren in en rondom de toiletgebouwen. Er hingen overal waarschuwingen in verschillende talen om ze vooral vriendelijk te bejegenen. “Gekko’s zijn onze vrienden. Dood ze niet. Ze eten heel veel muggen.”