Ik twijfelde of ik een foto zou opduikelen uit het archief of veertien vragen aan mezelf zou beantwoorden. Ik koos voor de foto. Ik ga iets meer dan tien jaar terug. Naar Namibië.
De tekst op de muur is licht overdreven. ‘Skydiving’. De tekening vertelt wel het hele verhaal. Nou ja, bijna het hele verhaal.
Oktober 2006. Ik maak met Catelijne (mijn dochter) een mooie reis van twee weken door Botswana en Namibië. Eerst had ze me opgezocht in Mozambique en bezocht de voorstellingen die ik daar had gemaakt. Tien dagen later verbleven we een extra dag in Swakopmund in Namibië. We maakten een wandeling. We keken onze ogen uit in dit ‘Duitse’ stadje aan de Atlantische Oceaan. Inclusief een Bahnhof en vakwerk-huizen. Een mooie vuurtoren. Catelijne zag een reclame om een parachutesprong te doen. In die tijd had ze ook een paar keer aan ‘parapente’ gedaan. Wij naar het desbetreffende centrum. Ze betaalde een duo-sprong met een instructeur. Ik volgde alle voorbereidingen en maakte veel foto’s. En haar landing filmde ik als een echte cameraman-in-actie. Een herinnering voor later, voor haar. Ze was erg enthousiast. En toen begon het te knagen …
Een tikkeltje jaloers dat zij dat wel deed en deze ouwe lul niet. Voor ze het me kon vragen zei ik dat ik nu aan de beurt was. Ik zou een week later 50 worden. Bestaat er een beter moment om iets weg te strepen van een niet bestaande bucket-list? Een parachutesprong boven Afrika. De zandduinen van Swakopmund. “Kom op Koen.”
Ik kreeg dezelfde instructie. Ik trok een oranje overall aan en wandelde naar het kleine vliegtuigje. Een Cesna als ik het me goed herinner. De piloot leek weggelopen uit een B-film. We stegen op tot 3500 meter. Mijn buddy legde alles nog een keertje uit. Ik zat aan hem vast alsof ik de kangaroe-baby ben. Na de sprong uit het vliegtuig duurt de vrije val z’n vijfenveertig seconden. Sensationeel. Dan trekt de begeleider de parachute open. Ik moest dan een soort zithouding aannemen. We zweven boven Afrika. Onder ons – de woestijn. Wonderbaarlijk stil. Heel mooi om een keer te doen. Twee minuten later landen we veilig in het zand. Dit keer maakt Catelijne de film.
Een kwartiertje later is alles weer ingeleverd en ik ben een diploma rijker.
Andere stukjes in deze serie: reisfotochallenge.