Tags
Athene, Griekenland, Johannesburg, Kenia, KLM, Maputo, Reizen, Scandinavië, Tag, Vliegtuig, Vrienden, Werner
Ik zag een reis#tag bij GoYvon en bij ‘Op reis met Co’. Leuk om deels over te nemen en deels om er mijn eigen vragen bij te bedenken.
Wanneer maakte jij je allereerste vliegreis?
Op deze vraag moet ik twee antwoorden geven. Mijn luchtdoop en mijn eerste vliegreis. Toen ik elf of twaalf jaar was werd ik de gelukkige winnaar van een ballonwedstrijd. Mijn ballon was vanuit Boechout helemaal naar Duitsland gevlogen. Het kaartje werd terug gestuurd en ik won een helikoptervlucht. Vertrek en aankomst in Sint Katelijne Waver. Een klein half uurtje zat ik naast de piloot. Achter me zaten nog twee mensen. We vlogen van Mechelen over Duffel, Hove, Boechout, Lier en weer terug naar het vertrekpunt. Een ontzettend mooie ervaring. Geweldig. Volgens mij heeft mijn vader een super 8 filmpje gemaakt van vertrek en aankomst. Mijn eerste vliegreis was vele jaren later. Brussel – Athene in de zomer 1977. Ik was toen twintig.
Vanaf welke luchthaven vertrok je?
Zaventem. De luchthaven van Brussel.
Met welke maatschappij vloog je?
Sobelair. Een dochter-onderneming van Sabena. Allebei al lang op de fles.
Vloog je alleen of met iemand anders?
Met Werner W. Een vriend uit Boechout. Hij had al een paar keer eerder gevlogen. Ik was het groentje. Zijn ouders brachten ons naar het vliegveld. Ik kwam daar voor het eerst. Werner en zijn ouders waren daar regelmatig te vinden. Ik denk dat we hen vandaag ‘vliegtuig-spotters’ zouden noemen.
Wat herinner je je nog van die vlucht?
Tommy Cooper. De Britse komiek. Niet de man met de rode fez maar een dubbelganger. We hadden hem al gauw in de smiezen en lachten om de opvallende gelijkenis. Zeker toen hij het hele zakje zout over zijn salade knoeide en een glas tomatensap omstootte. We schreven over hem in ons reisdagboek. En we zagen door het mooie weer de Schlern, een berg met berghut in de Dolomieten, waar we een week eerder hadden gewandeld en overnacht.
Op welke luchthaven kwam je aan?
Athene. Ik weet niet meer of deze luchthaven een naam had in die tijd.
Wat deed je op je (vakantie)bestemming?
Van de luchthaven met een taxi naar het stadscentrum van Athene. Een goedkoop hotel op Plaka en daarna de stad in. Later naar Kreta, Santorini en nog een paar andere eilanden. Drie weken later vertrokken we huiswaarts. Athene – Brussel.
Wanneer maakte je je tweede vlucht?
Een paar maanden later. Opnieuw met Werner. De vlucht London Heathrow – Belfast. Eerst met de trein naar Oostende. De boot naar Dover. De trein naar Londen. De metro naar Heathrow. En daar werden we naar een zwaar bewaakt gedeelte gebracht. Voor het eerst in mijn leven werd ik gefouilleerd. Het IRA was nog erg actief in die dagen. Er werden geen risico’s genomen. Voor deze vlucht kon je toen geen ticket op voorhand kopen. Dat deed je bij de terminal op het vliegveld. Elke twee uur vertrok er een nieuwe vlucht naar Belfast (Noord Ierland). Het voelde als een ‘busverbinding-door-de-lucht’.
Hoeveel keren heb je tot nu toe gevlogen?
Ik weet het niet. Dat zeg ik niet om op te scheppen. Ik ben de tel al jaren kwijt. Tot 2002 denk ik dat ik ongeveer zestig keer heb gevlogen. Misschien iets vaker. Altijd om op vakantie te gaan. Korte vakanties of City-trips. Canarische eilanden, naar de Balearen, Griekenland. Met de vrienden naar Spanje, Portugal, Turkije en Italië. Naar de Verenigde Staten. En vanaf najaar 2002 werd mijn werk internationaler. Ik vloog dus vaak naar werkafspraken. Eerst naar Scandinavië en vanaf 2003 ook naar Afrika.
Ik herinner me bovenstaand vliegtuig nog goed. Kopenhagen (Denemarken). Een lange wandeling van de internationale terminal van Kastrup naar de terminal voor binnenlandse vluchten. Ik vond dat een bijzondere ervaring. Ik vloog naar Århus met SAS. Ik herinner me dat je bij het naar buiten lopen een papieren zak kon meegraaien met daarin een muffin, een broodje en een mars. Op het vliegtuig kreeg ik een beker koffie en een flesje water. Van begin 2003 tot eind 2014 vloog ik jaarlijks tussen de tachtig en de honderd keer. Bijna altijd voor het werk. Sindsdien vlieg ik veel minder vaak. Soms op vakantie. En op en neer tussen mijn twee thuizen – zo’n driemaal per jaar. Dat zijn dan gemiddeld tien, twaalf vluchten per jaar.
Wat was je beste vlucht ooit?
Oei. Moeilijk om te kiezen. Onze eerste keer Schiphol Amsterdam – JFK New York was bijzonder. Voor het eerst naar de VS. Met Singapore Airlines. Zij werden toen als beste airline ter wereld beschouwd. De ongevraagde en toch gekregen upgrades later naar Business Class mogen er natuurlijk ook wezen. Met KLM en Emirates vlieg ik graag. LAM, Ryanair of Ethiopian Airways zijn een heel ander verhaal. Niet mijn favorieten en dat is een understatement.
Wat was je ergste vlucht ooit?
Als ik alle vertragingen even niet meereken dan is de binnenlandse vlucht Tete – Maputo met LAM de ergste vlucht ooit geweest. Dit is een vlucht van noord naar zuid in Mozambique. Gemiddeld duurt deze vlucht 2,5 uur. Op deze bewuste dag in 2015 was er eerst een eindeloze vertraging. Bijna vijf uur later vertrok het vliegtuig – onaangekondigd – eerst naar Nampula. In het oosten van het land. Landen tijdens een apocalyptisch onweer is geen pretje voor de piloot. Ook niet voor de passagiers. Weer lang wachten en tenslotte de vlucht naar Maputo. Ik denk dat de aankomsttijd in het holst van de nacht bijna acht uur later was dan gepland.
Ben je ooit bagage verloren bij een vliegreis?
Breek me de bek niet open. Heel vaak. Echt heel vaak. Bijna altijd is de bagage uiteindelijk wel gevonden. En er was een tijd dat er altijd wel iets aan de hand was met mijn bagage als ik via Johannesburg vloog. Gemiddeld denk ik dat het drie keer goed gaat en één keer gaat het mis. Dat is dus 25% kans op gedoe en administratieve rompslomp.
Heb je ooit een vlucht gemist?
Jazeker. Verschillende keren. Een keertje een vlucht Brussel – Londen. Ik werd weggebracht met de auto. Er was een ongeluk gebeurd op de A1, ergens tussen Mechelen en Vilvoorde. Het verkeer stond bijna twee uur stil. Gevolg: te laat bij de incheck. Gelukkig gaan er veel vluchten naar Londen en haalde ik mijn vlucht Londen – Johannesburg nog wel. Op Johannesburg Airport heb ik een keer slecht opgelet en zat ik te lang te lezen. Ik miste mijn vlucht naar Dar es Salaam. Ik moest wachten tot de volgende dag. Gelukkig zonder bij te betalen.
Wat is de kortste vlucht en wat was je langste vlucht?
Mijn kortste vlucht was Zanzibar – Dar Es Salaam. Nauwelijks een kwartiertje. In een klein propeller-vliegtuig naast de piloot zitten. Achter mij nog een tiental passagiers. De langste vlucht weet ik eigenlijk niet. Beijing – Amsterdam of Frankfurt – Johannesburg of Johannesburg – Sao Paulo of Amsterdam – Atlanta of Parijs – Reunion?
Heb je nog andere vliegreizen waar je iets over wilt vertellen?
In Entebbe (Oeganda) stond ik een keer 24u te vroeg op het vliegveld. Dat was dus lang wachten maar dat was nog niet alles. De volgende dag had onze aansluitende vlucht Nairobi – Maputo een technisch mankement. Dat werd nog een extra nacht in Kenia. Dat was dus meer dan 48u later aankomen dan verwacht. Ook onze huwelijksreis in 2013 eindigde met een grote vertraging. Het internationale vliegveld van Nairobi stond in brand. Ik kwam uiteindelijk 72 uur later aan in Nederland.
En ik werd een keertje foutief overgeboekt. In plaats van een vlucht Frankfurt – Johannesburg strandde ik tijdelijk op het vliegveld van Accra in Ghana. Daar moest ik het maar uitzoeken. In Roemenië werd ooit mijn binnenlandse Tarom vlucht Boekarest – Iaşi geschrapt wegens onweer. Dat werd dus verder reizen met de trein, de volgende dag.
En de meeste bijzondere incheck was in Jimma (Ethiopië). Daar was nog geen apparatuur om de bagage te controleren. Alles, maar dan ook alles, werd met de hand betast en gecontroleerd. Gemiddeld zo’n tien minuten per koffer. De wachtruimte was een gebouw met een zinken dak, niet veel groter dan een klaslokaal. Een gedeeltelijk glazen wand die zijn beste tijd had gehad met daarin twee deuren (glas met een aluminium frame). Op de deuren had een grapjas briefjes opgehangen met de tekst “Gate 1” en “Gate 2”.
En de volgende vliegreis gaat naar …?
Als alles volgens planning verloopt, vlieg ik binnenkort van Maputo naar Doha. Waarschijnlijk met een stop-over in Johannesburg. Met Qatar Airways. Daarna doorvliegen naar Amsterdam.
Thomas Pannenkoek gezegd:
Ik heb niet zoveel gevlogen als jij, maar ben toch ook de tel kwijtgeraakt. Gelukkig (nog) nooit onze bagage, hout vasthouden !
Koen gezegd:
Ik hoop voor jullie dat het stevig ‘eiken’ is …
rietepietz gezegd:
Het is niet niks zeg, tjonge! Mijn eerste vlucht ging rond 1970 naar Malaga ( met het gezin dat toen bestond uit 2 jonge kinderen en paps en mams. Ik heb een slecht invloed op turbulentie en vertragingen want ook de lucht naar Ibiza die we rond 1990 maakten verliep niet prettig. Er komen dus géén vluchten bij, dit ondanks dat zoonlief nou net in de USA ging wonen want , net als in de bus, hou ik het niet langer uit dan een uur of 2. Reizen ik zijn gewoon geen combi. Maar ga jij gerust je gang hoor;-) Trouwens zoonlief en zijn gezin maken dat meer doen niet heel veel voor jou onder;-)
Koen gezegd:
De eerste keren vond ik vliegen bijzonder en opwindend. Later werd het heel gewoon en saai. Wel handig als het werk of de vakantie-bestemming ver weg is. En ik hoop voor jou en je zoon dat hij wel jouw kant op komt vliegen … dus in dit geval: zo moeder zo NIET zoon …
rietepietz gezegd:
Ja hoor, hij vliegt vaak meer dan hem lief is, en zijn vrouw nog véél meer.Hij combineert bezoekjes aan ons meestal met congresbezoeken in Europa .
Ximaar gezegd:
In deze eeuw heb ik nog niet gevlogen. Voor die tijd en vloog ik akelig veel voor m’n werk. Bijvoorbeeld 20 weken elke week heen en terug naar een project in Noord-Engeland. Verder een dozijn retourtjes naar Chicago en HongKong. Vliegen staat voor mij gelijk aan wachten, van mij hoeft het dan ook niet zonodig. Als ik een keus heb tussen een trein en het vliegtuig, dan kies ik voor de trein. Ik hou ook niet van vooruit boeken, want dat levert al dat gewacht op.
Mijn luchtdoop was pas op m’n 20ste tussen Rotterdam en Beek in een 6zitter met windkracht 8. De volgende vlucht was pas 6 jaar later meteen naar Sault Ste Marie via Toronto. Totaal iets anders en niet te vergelijken.
De ergste vlucht was een binnenlandse in Brazilie, waar de propellors niet goed in balans waren. De manier om van gal- en andere stenen af te komen. Een flinke onweersbui maakte het geheel af.
Ik heb 1 vakantievlucht gedaan naar Turkije. Kwam 15 minuten voor vertrek op het station onder Schiphol aan en kon zo vlak na de een na laatste instapper doorlopen. Dus niet gewacht en de bagage ging keurig mee en het toestel vertrok op tijd. Zo kan het dus ook dacht ik nog.
Koen gezegd:
Een mooie reactie. Zeer uitgebreid. Dank. Dat 15 minuten voor vertrek aankomen zit er niet meer in. Jammer genoeg. Ik gebruik de ‘wachttijd’ als ‘leestijd’.
Ximaar gezegd:
Het schoot me te binnen dat ik 3 jaar terug m’n vliegervaring op een rijtje heb gezet, inclussief een paar aardige luchtfoto’s. De eerste foto was overigens het mooist. Die was opweg naar Toronto en de bestuurder was zo aardig om het vliegtuig daarvoor flink te kantelen, zodat het plastic in de ramen de kleuren niet zo vervormde.
(Ik hou niet van lezen. Maar kon me wel vermaken met de mensen en hun gedrag te bekijken.)
Koen gezegd:
Een mooie toevoeging. Mooie link.
Yvon gezegd:
Leuk dat je de tag ook hebt ingevuld!
En wat een verhalen over je vluchten in Afrika. Leuk om te lezen.
Koen gezegd:
Jij hebt ondertussen ook al een imponerende lijst van vluchten, lijkt me.
Linda | travellersoftheworld gezegd:
Leuke tag, heb hem toevallig vandaag ook ingevuld. Alleen dat onderste stuk niet, terwijl ik dat ook wel heel leuk vind, misschien toch maar even toevoegen 🙂
Pingback: Mijn eerste keer # | Koen Schyvens